The meaning fo love 'ความหมายของรัก'

"ค่ะเฮียไม่ต้องมารับค่ะ แอนกลับเองได้ โอเคค่า"แอนนี่ที่พูดกับพี่ชายก่อนจะเดินมาหาเพื่อนชายที่นั่งสไกป์กับผู้หญิงคนหนึ่งแต่เขาก็ไม่เคยถามว่าเป็นใคร
 
 
"ครับ รักเจ้นะ บาย"เจเจที่บอกก่อนจะปิดสไกป์ลง
 
 
 
"แกฉันว่าจะถามมานานและแกคุยกับใครนะเห็นคุยมาตลอดเลยแต่ไม่เคยถาม"แอนนี่ที่ถามเจเจ
 
 
 
"คุยกับพี่สาว"เจเจที่ตอบแล้วเบี่ยงหน้าหลบ
 
 
 
"จริงหรอ แฟนรึเปล่า"แอนนี่ที่แหย่ต่อ
 
 
 
"แฟนบ้าอะไรละ บอกว่าพี่สาวก็พี่สาวสิ"เจเจที่ตอบปัดๆแล้วพลางเหวี่ยงใส่แอนนี่
 
 
 
"เอ่อ พี่สาวก็พี่สาวแล้วแกจะมาเหวี่ยงใส่ฉันทำไมเนี้ย"แอนนี่ทั้ว่า
 
 
 
"เอ่อๆ ขอโทษแล้วไม่ได้ไปคุยงานกับอาจาร์ยแล้วหรอ"เจเจที่ถาม
 
 
 
"หึ คุยสิได้โปรเจคจบมาด้วย ชีวิตดีจริงๆ"แอนนี่ที่ว่าพลางถอนหายใจ
 
 
 
"แล้วได้อะไรอ่ะโปรเจคที่ว่า"เจเจที่ถาม
 
 
 
"แสดงละครเวทีของมหาลัย"แอนนี่ที่บอก
 
 
 
"เชี่ย เอาแล้วไง"เจเจที่สถบออกมา
 
 
 
"ก็เนี้ยแหละฉันถึงได้กลุ่มเพราะฉันยังคิดพล็อตเรื่องไม่ออกแล้วฉันได้เป็นหัวหน้ากลุ่มการแสดงนี้ด้วยตายๆ"แอนนี่ที่พูดแล้วฟุบลงที่โต๊ะ
 
 
 
 
"เห้ยๆ ไม่เอาช่วยกันคิดก็ได้ อย่าเครียด ยิ้ม ยิ้ม"เจเจที่พูดแล้วจับแก้มหญิงสาวฉีกยิ้ม
 
 
 
 
"ไอ้บ้า เครียดอยู่เว้ย"แอนนี่ที่พูดแล้วตีไหล่เจเจ
 
 
 
 
"เอ่อก็ไม่อยากให้เครียด"เจเจที่พูดแล้วมองหน้าแอนนี่
 
 
 
 
 
 
"เฮ้อ ทำไมฉันถึงยังไม่ได้คนเดียวเนี้ย จะจบแล้วจะจบแล้วท่องไว้สิ"สาวน้อยร่างเล็กเดินมาถึงหน้ารีสอท์แห่งหนึ่งในเชียงใหม่
 
 
 
 
"ที่นี้แหละเข้าไปก็เข้าไปว่ะ"สาวน้อยตัดสินใจเดินเข้าไปในรีสอทร์แล้วพบชายคนหนึ่งก็ถาม
 
 
 
"เอ่อ ลุงค่ะลุงรู้จักผู้จัดการที่นี้ไหมค่ะ"หญิงสาวถามอย่างเกรงๆ
 
 
 
"รู้ แล้วมาทำไม"ชายหนุ่มตอบไปอย่างตรงๆ
 
 
 
"คือหนูจะมาฝึกงานนะค่ะ ลุงช่วยพาหนูไปหน่อยได้ไหมค่ะ"สาวน้อยที่ขอร้อง
 
 
 
 
"ได้ ตามมา"แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็พาเธอเดินเข้ามาในตัวของรีสอทร์แล้วไปแผนกบุคคลทันที
 
 
 
 
"อ้าวเอี้ยงทำไมถึงแต่งตัวเงี้ย"ใบเฟิร์นที่เดินมาก็แปลกใจที่เห็นเอี้ยงเดินมากับชุดคนสวนแต่เอี้ยงก็ส่งสัญญาณมือบอกใบเฟิร์นให้เงียบๆ
 
 
 
 
"อ่อ แล้วนี้น้องเป็นใครหรอจะ"ใบเฟิร์นที่ถาม
 
 
 
 
"อ่อ หนูชื่อชัชญาค่ะหรือเรียกป๊อปปี้ก็ได้ค่ะ พอดีหนูได้มาฝึกงานอยู่ที่นี้นะค่ะ"ป๊อปปี้ที่บอก
 
 
 
 
"เอ่อ น้องที่มาเป็นแผนกบัญชีใช่ไหมจะได้ๆเดี๋ยวตามพี่มา"ใบเฟิร์นที่บอก
 
 
 
 
"คุณเฟิร์นมาทางนี้หน่อย"เอี้ยงที่บอกเฟิร์นก่อนเฟิร์นจะบอกให้ป๊อปปี้รอแล้วเดินมาทางเอี้ยง
 
 
 
 
"อะไรของแกเนี้ย"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าเพื่อนชาย
 
 
 
 
"ให้น้องคนนั้นมาเป็นเลขาฉัน"เอี้ยงที่ตอบ
 
 
 
 
"ห่ะ แกจะบ้าหรอน้องเขามาฝึกทำบัญชีเว้ย"ใบเฟิร์นที่บอก
 
 
 
 
"เอ่อนั้นแหละแต่ให้มาทำงานเป็นเลขาฉัน"เอี้ยงที่พยายามบอกใบเฟิร์น
 
 
 
 
"ทำไมรึว่าแก"ใบเฟิร์นที่จะพูดแต่ถูกเอี้ยงขัดซะก่อน
 
 
 
 
"อะไร ก็แค่อยากทดสอบ"เอี้ยงที่ตอบเพราะเขารู้สึกถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้ยังไงไม่รู้
 
 
 
 
"เอ่อ อยากทดสอบก็ไม่ต้องมาเป็นเลขาก็ได้มั้ง"ใบเฟิร์นที่พูด
 
 
 
 
"ในฐานะที่ผมเป็นเจ้าของรีสอทร์ที่นี้ผมขอสั่งให้คุณรับน้องคนนั้นมาเป็นเลขาผม"เอี้ยงที่พูดจริงจัง
 
 
 
 
"ค่าค่ะ น้อมรับคำสั่ง"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วเดินไปหาป๊อปปี้หญิง
 
 
 
 
"เอ่อพี่ค่ะตกลงจะให้ยังไงค่ะ"ป๊อปปี้ที่ถามเพราะเธอแทบจะไม่รู้อะไรด้วยซ้ำเพราะครูที่ปรึกษาของเธอส่งเธอมาที่นี้
 
 
 
 
"อืม พี่มีข่าวดีมาบอกคือเจ้านายพี่นะจะเขาให้น้องไปเป็นเลขาเขานะ"ใบเฟิร์นที่บอก
 
 
 
 
"เลขาแต่หนูมาฝึกงานบัญชีนะค่ะ"ป๊อปปี้ที่ถาม
 
 
 
 
"นั้นแหละจะเขาอยากให้น้องไปเป็นเลขานะ งั้นพรุ่งนี้น้องก็มาทำงานได้นะจะเดี๋ยวพี่กับเจ้านายจะเป็นคนดูความประพฤติและเซ็นการฝึกงานของน้อง"ใบเฟิร์นที่บอก
 
 
 
 
"อ่อ ค่ะๆ แปลกไปไหม"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเดินออกไปใบเฟิร์นที่เห็นก็อดยิ้มไม่ได้นี้เพื่อนของเขาจะมีใจกับคนอื่นแล้วสิ
 
 
 
 
 
 
"อ้าวสวัสดีค่ะคุณแม่น้องกันต์"คุณครูที่โรงเรียนของกันต์ลูกชายของอายส์ที่เรียนอยู่ที่เดียวกันกับลูกของใบเฟิร์นด้วย
 
 
 
"สวัสดีค่ะ มารับน้องกันต์ค่ะ"อายส์ที่พูดแล้วมองดูลูกชายของเขา
                                  
                น้องกันต์ลูกชายของอายส์รับบทโดยน้อง ปลาวาฬ
 
 
"น้องกันต์คุณแม่มารับแล้วค่ะ"เสียงคุณครูที่เรียกกันต์ก่อนจะจับมือเพลินฝันเดินมา
 
 
 
"สวัสดีค่ะน้าอายส์"เพลินฝันที่ยกมือไหว้อายส์
 
 
 
"สวัสดีค่ะเพลินฝัน คุณแม่ยังไม่มารับหรอค่ะ"อายส์ที่รับไหว้แล้วถามอย่างเป็นมิตรค่ะ
 
 
 
"วันนี้คุณแม่บอกคุณแม่จะมาช้าค่ะ"เพลินฝันที่ตอบ
 
 
 
"งั้นน้ากลับก่อนนะ"อายส์ที่พูด
 
 
 
"งั้นกันต์กลับก่อนนะเพลิน"กันต์ที่พูดก่อนที่ทั้งสองจะโบกมือลาให้กันต์
 
 
 
"น้องกันต์ครับวันนี้รีบเก็บของที่บ้านแล้วกลับกรุงเทพกันนะครับแล้วเราจะย้ายไปร.รใหม่กัน"อายส์ที่พูดแล้วลูบหัวน้องกันต์เบาๆ
 
 
 
"ย้ายโรงเรียนหรอครับทำไมแม่ไม่เห็นบอกกันต์เลยละครับ"กันต์ที่พูดแล้วถามคนเป็นแม่
 
 
 
"มันฉุกละหุกนะลูกแม่เลยไม่ได้บอก"อายส์ที่ตอบลูกชายไปเขาจะบอกได้ยังไงในเมื่อเขาและสามีพึ่งทะเลาะและเธอจะมาลูกหนีไป
 
 
 
"งั้นเดี๋ยวกันต์ขอลงไปลาเพลินได้ไหมครับ"กันต์ที่พูดก่อนจะเดินไปหาเพลินฝันที่ตอนนี้ใบเฟิร์นที่กำลังมารับกลับบ้าน
 
 
 
"สวัสดีครับคุณน้า"กันต์ที่สวัสดีใบเฟิร์นอย่างเป็นมิตร
 
 
 
"สวัสดีค่ะน้องกันต์คุณแม่มารับแล้วไม่ใช่หรอ"ใบเฟิร์นที่เห็นอายส์ยืนอยู่ก็ก้มหัวให้เล็กน้อย
 
 
 
"ครับผมอยากคุยกับเพลินนะครับ"กันต์ที่พูดกับใบเฟิร์น
 
 
 
"่อ่อ ได้จะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วเดินออกมาห่างๆ
 
 
 
 
"มีไรหรอกันต์"เพลินที่ถาม
 
 
 
 
"คือเพลินวันนี้เราจะย้ายโรงเรียนแล้วนะแม่พึ่งบอกเรา เราขอโทษนะที่ไม่ได้บอกเพลิน"กันต์ที่พูดกับสาวน้อยตรงหน้า
 
 
 
"กันต์จะย้ายไปอยู่ที่ไหนหรอเพื่อเพลินโตแล้วจะได้ไปถูก"เพลินฝันที่พูด
 
 
 
"เห็นแม่บอกว่าไปกรุงเทพแต่ไม่รู้ว่าไปตรงไหน"กันต์ที่ตอบ
 
 
 
"กันต์อย่าลืมเพลินนะ"เพลินที่พูดก่อนจะจับมือกันต์ไว้
 
 
 
"เพลินก็อย่าลืมกันต์ล่ะ"กันต์ที่พูดแล้วกุมมือเพลินไว้
 
 
 
"กันต์ไปได้แล้วลูก"อายส์ที่ตะโกนบอกลูกชาย
 
 
 
"ครับ เราไปก่อนนะ บายๆ"กันต์ที่โบกมือลาแล้วปล่อยมือออกจากมือของเพลิน
 
 
"บายๆนะ"เพลินที่พูดก่อนมือทั้งสองจะปล่อยออกจากกันแล้ว กันต์ก็เดินออกไป
 
..................................................................................................................
มุ้งมิ้งเด็กๆบ้าง พรุ่งนี้กับวันเสาร์อาจจะไม่ได้มาอัพนะค่ะ พอดีไรท์ติดธุระ
 
อย่าพึ่งลืมกันละ เม้น  อ่าน  ติดตามกันนะค่ะ