The meaning fo love 'ความหมายของรัก'

ร่างเล็กหอบตัวเองเดินเข้ามาที่โรงเรียนสอนร้องเพลงแห่งหนึ่งที่เป็นโรงเรียนของพี่สาวก่อนจะเข้าไป
ฮื่อ เลิกกันนะเธอก่อนมันจะสายไป ฮื่อ เลิกกันนะเธอ ก็เราไม่เข้าใจ
 
เมื่อฉันยังรักเธอ และเธอก็รักฉัน หากเรานั้นยังรักกัน ฮื่อ ฮือ เลิกกันเถอะนะเธอ...
 
เสียงร้องเพลงของฟางพี่สาวคนโตยิ่งทำให้ใบเฟิร์นกลั่นร้องไห้ไม่อยู่ก็น้ำตาซึมออกมา
 
"ครูค่าพี่เฟิร์นบ้ามาค่ะ"เสียงน้องจูนเด็กน้อยที่มาเรียนร้องเพลงกับฟางพูดขี้นแล้วชี้ไปทางเฟิร์น
 
 
"แนะน้องจูนเอาใหญ่เลยนะ"ใบเฟิร์นที่ฝื้นยิ้มแล้วเดินเข้ามาในห้อง
 
 
"อ้าวเฟิร์นเป็นไงบ้าง มาก็ไม่บอกจะได้โทรบอกสองคนนั้นให้มาเร็วๆ"ฟางที่พูดแล้วมองดูน้องสาว
 
 
"ฟาง"ใบเฟิร์นที่สนิทมากจนไม่เรียกฟางว่าพี่แต่จะเรียกว่าฟางเฉยๆ
 
"หืม"ฟางที่ขานรับ
 
 
"กอดหน่อย"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะเดินเข้าไปกอดฟาง ฟางที่แปลกใจเพราะปกติใบเฟิร์นไม่ค่อยทำอะไรแบบนี้
 
 
"เหนื่อยหรอ"ใบเฟิร์นที่ถาม
 
 
"อืมเฟิร์นเหนื่อยขอบคุณนะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วกอดอยู่
 
 
"เรื่อง"หญิงสาวถามแบบงงๆ
 
 
"ทุกเรื่อง รักนะพี่ฟาง"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วยิ่งก่อนแน่น
 
 
"แอะมีไรรึเปล่าวันนี้มาแปลกๆ"ฟางที่ผละออกแล้วมองคนตรงหน้าอย่างสงสัย
 
 
"ปล่าวงั้นเฟิร์นกลับบ้านนะ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะโบกมือบายๆให้พี่สาวแล้วเดินออกจากร้านไปฟางที่งงๆเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
 
 
บ้าน 19:00 น.
 
 
ใบเฟิร์นที่นั่งอยู่ในโต๊ะอาหารคนเดี๋ยวก็มองรอบบ้านก่อนจะน้ำตาซึม
 
 
"เฮ้ยเจ้"เสียงของเจเจน้องชายของเขาทั้งสามจะโกนขึ้น
 
 
"เฟิร์น"เฟย์ที่เดินตามมาก็ทัก
 
 
"เป็นไงบ้างทำไมไม่ไปมหาลัยรู้ไหมเขาถามหากันทั่วเลย"เฟย์ที่พูดแล้วมองพี่สาวแฝดอย่างสงสัย
 
 
"ป่าวหรอกเฟิร์นไม่สบายนะ"ใบเฟิร์นที่ตอบปัด
 
 
"เอ่อ นึกว่าไอ้พี่พอร์ชอะไรนั้นจะทำอะไรเฟิร์นซะล่ะ"หญิงสาวที่พอรู้ข่าวของแฟนพี่สาวตัวเองบ้างก็พูดทำเอาใบเฟิร์นชะงักทันที
 
 
"ปล่าวหรอกเห็นไหมเฟิร์นแข็งแรงจะตาย แล้วทั้งสองอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยล่ะ"ใบเฟิร์นที่พูดเป็นนัยๆ
 
 
"เป็นไรป่าวเจ้วันนี้มาแปลก"เจเจที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ถาม
 
 
"ใช่"เฟย์ที่เสริมทับ
 
 
"ปล่าวอยากให้ดูแลตัวเองได้แล้วโตแล้วพี่ฟางจะได้ไม่เหนื่อย"ใบเฟิร์นทีกลั้นสะอื้นไว้
 
 
"อ่อ สบายมากเรานะเลี้ยงง่ายจะตาย"เฟย์ที่พูดแล้วกอดคอแฝดพี่
 
 
"เอ่อ แล้วกินไรมายังพอดีเฟิร์นทำกับข้าวไว้มากินสิเพื่อรอพี่ฟางก็น่าจะ3ทุ่ม"ใบเฟิร์นที่ถามน้องๆ
 
 
"ห๊ะ/ห๊ะ"ทั้งสองร้องออกมาพร้อมกันเพราะไม่บ่อยนักที่ใบเฟิร์นจะทำอาหาร
 
 
"กินยาเขย่าขวดไหมเนี้ย แปลกมาก"เจเจที่บอก
 
 
"ปล่าวแค่อยากทำเห็นไปนานเดี๋ยวเฟิร์นขึ้นไปข้างบนนะพอดีไม่สบายนะ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะขึ้นไปบนบ้าน
 
ในห้องใบเฟิร์นที่เตรียมเก็บของใช้และเสื้อผ้าใส่กระเป๋าพร้อมรูปของพอร์ชใบหนึ่งเก็บไว้ในกระเป๋าเดินทาง
 
"ฮัลโลแก"เสียงใส่ที่คุ้นหูทำเอาปลายสายยิ้มออกมา
 
 
"ว่าไง ไม่เจอกันซะนานเรียนเป็นไงบ้าง"เอี้ยงเพื่อนสมัยมัธยมที่เคยแอบชอบใบเฟิร์นมาตลอดจนเข้ามหาลัยเขาต้องกลับไปเอ็นท์ติดที่เชียงใหม่เพราะมีกิจการร้านอาหารอยู่
 
 
"อื่อ สบายดีว่าแต่แกเถอะตอนนี้อยู่ไหนแล้ว"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วกลั้นเสียงสะอื้นไว้
 
 
"อยู่เชียงใหม่ ทำไมจะมารึไง"เอี้ยงที่ทำเสียงล้อเลียน
 
 
"อืมจะไปเดี๋ยวไปถึงแล้วจะโทรหา"ใบเฟิร์นที่ตอบอย่างเหนื่อยๆ
 
 
"เฮ้ยจะมาจริงหรอแล้วมาตอนไหนแล้วมายังไงไม่มีเรียนหรอ"เอี้ยงที่ถามคำถามรัว
 
 
"พอเอาทีละคำถาม จะไปวันนี้เลย4ทุ่มแล้วมารับด้วยเดี๋ยวมีอะไรจะเล่าให้ฟัง"ใบเฟิร์นที่ตอบ
 
 
"เอ่อ มาถึงเมื่อไหร่โทรหาด้วยนะเว้ยแล้วมีอะไรเล่ามาให้หมดนะ"เอี้ยงที่พูด
 
 
"อืมขอบใจแกมากนะ"ฟางที่พูดแล้วกดว่างสายก่อนจะปล่อยโห่ออกมา
 
 
"ทำถูกแล้ว"ใบเฟิร์นที่พูดเสร็จก็นำกระเป๋าออกทางหลังบ้านไว้ก่อนเพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัยก่อนจะเดินเข้าไปในห้องของเจเจ
 
 
"เจ"ใบเฟิร์นที่พูดทำให้เจเจที่นั่งเล่นเกมส์ในคอมพิวเตอร์หันมาทันที
 
 
"อ้าวเจ้ว่าไง"เจเจที่ถามแล้วยิ้ม
 
 
"ถ้าเกิดพี่ทำอะไรที่ผิดพลาดแล้วร้ายแรงที่สุดเจจะโกรธพี่ไหม"ใบเฟิร์นที่ถามน้องชาย
 
 
"เช่นอะไรล่ะ ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเจ้เองเจไม่โกรธหรอกแต่เรื่องเกี่ยวกับคนอื่นมาทำเจ้นะเจถึงจะโกรธ"เจเจที่่พูดแล้วมองหน้าพี่สาวที่ตอนนี้รู้สึกได้ว่าน้ำตาพี่สาวเริ่มคลอเบ้า
 
 
"ไปไรป่ะเนี้ยถามมแปลกๆ"เจที่พูดแล้วเดินไปหาพี่สาวที่ปลายเตียงก่อนที่พี่สาวจะเข้ากอดน้องชาย
 
 
"เจ้ เจ้เป็นไรเจ้บอกเจมา"เจเจที่ขยั้นขยอ
 
 
"ป่าวหรอกเจ้แค่มีเรื่องกังวลใจนิดหน่อยนะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วปาดน้ำตา
 
 
"มีไรบอกได้นะเพื่อมันจะได้ไม่หนักอกหนักใจ"เจเจที่พูดเรียกรอยยิ้มให้ใบเฟิร์นได้
 
 
"อืมมาแค่นี้และดูแลตัวเองนะ"ใบเฟิร์นทิ้งประโยคสุดท้ายก่อนจะเดินออกไปแล้วเข้าห้องเพื่อไปเปลี่ยนชุดแล้วออกทางประตูหลังบ้าน
 
 
"เฟิร์นสร้างปัญหาเฟิร์นก็จะไปเอง"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วลากกระเป๋าออกจากหน้าบ้านไปเพื่อตรงไปยังสนามบิน
 
เช้าวันต่อมา
 
 
พอร์ชที่พึ่งตื่นและเดินเข้าไปในห้องน้ำก็ชะงักที่เห็นมีอะไรว่าอยู่ด้านหลังก่อนจะหยิบออกมาดู
 
 
"ของใคร"พอร์ชที่จับออกมาก่อนจะดูชัดๆมันคือที่ตรวจครรภ์
 
'แล้วถ้าวันหนึ่งเราเกิดพลาดเราเกิด ทะ ท้องล่ะพอร์ชจะทำไง'
 
"อย่าบอกนะว่า"พอร์ชที่เริ่มรู้ก็รีบจัดการตัวเองก่อนจะมุ่งหน้าไปบ้านของใบเฟิร์นทันที
 
 
กริ้ง   กริ้ง
 
"อ้าวพี่พอร์ชมาหาเฟิร์นหรอค่ะเข้ามาในบ้านก่อนสิ"เฟย์ที่ออกมาเปิดประตูก็เชิญเข้าบ้าน
 
 
"ใครมานะเฟย์  อ้าวพอร์ชมาหาเฟิร์นหรอสงสัยยังไม่ตื่น เจเจ ปลุกเฟิร์นหน่อยพอร์ชมาหา"ฟางที่พูดแล้วยิ้มให้
 
 
"ฟางเฟย์เมื่อคืนเฟิร์นมานอนที่บ้านใช่ไหม"พอร์ชที่ถาม
 
 
"ใช่ ทำไมพอร์ช"ฟางที่เห็นพอร์ชพูดแบบตกใจก็ถาม
 
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
 
"เจ้พี่พอร์ชมาหา เจ้ เจ้"เจเจที่เรียกฟางเท่าไหร่ก็ไม่เปิดก่อนจะถือวิสาสะเปิดเข้าห้องใบเฟิร์นไปก็แปลกใจที่เห็นเฟิร์นไม่อยู่ในห้องก็ตกใจก่อนจะเห็นกระดาษใบหนึ่งที่วางอยู่บนเตียงก่อนจะหยิบขึ้นมาอ่านอย่างตกใจแล้วรีบวิ่งลงไปข้างล่างทันที
 
 
"พี่ฟาง เฟย์ เจ้ไปแล้ว"เจเจที่วิ่งลงมาบอก
 
 
"ไป ไปไหน"พอร์ชที่ถาม
 
 
"ไม่รู้"เจเจที่ตอบก่อนจะยื่นกระดาษให้ทุกคนอ่าน
 
" ทุกคนถ้าทุกคนได้อ่านจดหมายฉบับนี้แปลว่าเฟิร์นไม่ได้อยู่ในบ้านแล้ว เฟิร์นขอโทษ เฟิร์นมันเลว
เฟิร์นทำให้ทุกคนเป็นห่วง เสียใจแต่เมื่องเฟิร์นเลือกแล้วว่าจะออกมาครอบครัวเราจะได้ไม่เสียหาย
เฟิร์นไม่อยากทำให้พอร์ชลำบากใจ เฟิร์นไม่อยากทำให้พอร์ชเสียอนาคต ส่วนเรื่องเรียนเฟิร์นด็อปเรียนไว้แล้ว รักทุกคนเฟิร์นดูแลตัวเองได้ถึงแม้จะมีเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาอีกคนแต่เฟิร์นก็รักเขา
ไม่ต้องเป็นห่วงรักทุกคนเสมอ ใบเฟิร์น.
 
ทุกคนที่ได้อ่านจดหมายของฟางถึงกับน้ำตาซึ่มผู้หญิงคนหนึ่งที่ออกไปเผชิญอะไรคนเดี๋ยวจะไปยังไงก็ไม่รู้แต่เจเจที่กำหมัดแน่นและมองหน้าพอร์ชแบบอาฆาต
 
"มึง มึงทำพี่กูหนี มึงมันไม่ใช่ลูกผู้ชายลูกกับเมียมึงทั้งคนนะเว้ย ผลัวะ"เสียงมัดพร้อมคำด่าของเจเจทำเอาผู้เป็นพี่ต้องรีบห้าม
 
 
"เห้ยเจ อย่า"เฟย์ที่รีบห้ามน้องชาย
 
 
"มึงออกไปจากบ้านกู ส่วนพี่กู กูตามหาเองมึงเอาเวลาไปอยู่กับงานมึงเถอะ"เจเจที่พูดก่อนจะสบัดตัวเดินออกไป
 
 
"พี่ขอโทษ ฮึ พี่ขอโทษ"น้ำตาลูกผู้ชายไหล่ออกมาทำเอาสองสาวที่มองอยู่แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
 
 
"ไม่เป็นไรพอร์ชช่วยกันตามหาเดี๋ยวก็เจอ"ฟางที่พูดแล้วแตะไหล่ชายหนุ่ม
 
 
"ฮัลโลเจ้ เจ้อยู่ไหน"หลังจากที่เจเจเดินออกมาจากบ้านก็โทรหาพี่สาวทันที
 
 
"พี่มาอยู่กับเพื่อนพี่ยังไม่พร้อมบอกแล้วเราอย่าบอกใครล่ะว่าพี่ใช้เบอร์นี้แม้กระทั้งพี่ฟางกับเฟย์"ใบเฟิร์นที่บอกเจเจ
 
 
"ได้เจ้ต้องดูแลตัวเองด้วยล่ะ รักเจ้รักหลานนะ"เจเจบอกกับปลายสายยิ่งทำให้ปลายสายกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
 
 
"อืมรักเหมือนกัน"ใบเฟิร์นพูดจบก่อนจะวางสายไป
 
"ใครที่เปิดมาเจอจดหมายนี้ เฟิร์นขอเป็นแค่คนเดี๋ยวที่ติดต่อเฟิร์นได้ไม่ว่าจะเป็น
เฟย์ ฟางหรือเจ ห้ามบอกใคร ขอร้อง
                                              ใบเฟิร์น....
 
"เฮ้อ"เจเจที่ถอนหายใจก่อนจะเดินออกไป
 
มาละจ้าเต็มๆ หลายอารมณ์ ดราม่ามาเชียว เดี๋ยวคู่อื่นตามมาดราม่าต่อ
 
อย่าลืม อ่าน เม้น โหวตกันนะรีดเดอร์ขอได้ม๊ะขอ 3 เม้นให้ชื่นใจ