Love it or มีน้ำตา

 
          วันรุ่งขึ้น ณ โรงพยาบาล
 
               หน้าห้องผ่าตัดตอนนี้มีฟางและแก้วที่ยืนรอการผ่าตัดของเฟย์อยู่ไม่ห่าง ตอนนี้ก้ผ่านไป 2 ชั่วโมงแล้ว จนมีหมอเดินออกมา
 
               "หมอค่ะ น้องสาวฉันเป็นยังไงบ้างค่ะ"ฟางเดินเข้ามาถามพร้อมกับแก้ว
 
               "คนไข้ปลอดภัยดีนะครับ ตอนนี้พยาบาลได้เลื่อนคนไข้ให้ไปอยู่ห้องพิเศษเรียบร้อยแล้วนะครับ"หมอพูด
 
               "ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะหมอ"ฟางแล้วแก้วกล่าวขอบคุณแล้วหมอก็เดินออกไป ฟางและแก้วจึงเดินไปที่ห้องพักของเฟย์ ฟางเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆเตียงของเฟย์
 
               "เฟย์รีบฟื้นขึ้นมาคุยกับพี่นะ พี่ขอโทษนะเฟย์ที่พี่ไม่ดีพอที่จะดูแลเฟย์ได้"ฟางพูดพร้อมกุมมือเฟย์แล้วน้ำตาไหล
 
               "เอาหน่าฟาง ตอนนี้เฟย์ก็พ้นขีดอันตรายแล้วแกอย่าคิดมามากเลย ยังไงเนี่ยฉันจะดูและเฟย์ให้  เออฟาง แล้วงงานที่คุณอาให้แกไปทำนะเป็นยังไงบ้าง"แก้วพูดปลอบใจฟางแล้วถามฟางเรื่องงาน
 
               "ก็..ดีนะแก้ว"ฟางพูดด้วยความหนักใจ ตมมจริงงานมันไม่ได้ยากเท่าไหร่แต่นายฟูนะสิ
 
               "ก็ดีแล้ว แกไปทำงานเถอะฟางเดี๋ยวฉันจะดูแลเฟย์ให้เอง"แก้วพูดแล้วหันมายิ้มให้ฟาง
 
               "ขอบใจแกมากนะแก้ว ฉันฝากดูแลเฟย์ด้วยนะ"ฟางพูดแล้วกุมมือเฟย์เอาไว้
 
               "พี่ไปก่อนนะเฟย์"ฟางพูดแล้วเอามือที่กุมเอาไว้ออกแล้วเดินออกไป
 
          ณ คฤหาสน์ตระกูลจิระคุณ
 
                ขณะนี้ฟางกำลังอาบน้ำอยู่แล้วป๊อปปี้ก็เดินเข้ามาในห้องของเธอได้ยินเสียงน้ำก็พอเดาได้ว่าเธอกำลังอาบน้ำอยู่ เลยแกล้งฟางโดยการไปนั่งเล่นบนเตียงรอฟางอาบน้ำเสร็จ ส่วนฟางตอนนี้ที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็ใส่ผ้าขนหนูแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำแต่ว่า...
 
               "กรี๊ดดดด!! ไอบ้านินายเข้ามาในห้องของฉันได้ยังไงออกไปเดียวนี้เลยนะ ไอบ้า ไอทุกเรศ ไอโรคจิต"ฟางเมื่อเห้นป๊อปปี้ก็ด่าป๊อปปี้เป็นชุดแล้วโยนของใส่ป๊อปปี้
 
               "โอ้ยนี่เธอฉันเจ็บนะ เลิกโวยวายได้เเล้ว"ป๊อปปี้พูด
 
               "แล้วนายเข้ามาในห้องของฉันทำไมละ"ฟางถามด้วยความสงสัย
 
               "ฉันก็แค่จะมาบอกเธอว่า คืนนี้ให้ไปหาฉันที่ห้องหน่อย"ป๊อปปี้บอกกับเธอ
 
               "แล้วทำไมฉันต้องไปห้องของนายด้วย"ฟางถามด้วยความสงสัย
 
               "ก้ถ้าเธออยากรู้เธอก็ไปสิ"ป๊อปปี้บอกกับเธออแล้วทำหน้ากวนๆใส่
 
               "ฉันไม่ไป นี่นายออกไปจากห้องฉันได้แล้วฉันจะแต่งตัว"ฟางพูดแล้วดันป๊อปปี้ให้ออกไปจากหน้าห้องพร้อมกับล้อคห้องเอาไว้
 
               "แล้วคืนนี้เจอกันนะจร๊ที่รักจ๋า"ป๊อปปี้พูดเพื่อยั่วโมโหฟางเมื่อฟางได้ยินอย่างนั้นก้เปิดประตูทันที แต่ก็พบว่าไม่มีใครจนป๊อปปี้ที่หลบอยู่ก้ออกมา
 
               "จุฟ"ป๊อปปี้เข้ามาหอมแก้มเธอแล้ววิ่งเข้าห้องตัวเองไปทันที
 
               "ไอบ้า หืยยย"ฟางโมโหอย่างมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้จึงเดินเข้าไปในห้องเพื่อจะแต่งตัว
 
               "หึ คืนนี้นายเจอฉันแน่(แล้วทีแรกบอกไม่ไป)"ฟางพูดแล้วทำหน้าสะใจทันทีเมื่อนึกถึงแผนที่เธอได้วางเอาไว้
 
               "คุณฟางนะคุณฟางจะไหวไหมค่ะเนี่ย"ป้าแจ่มที่แอบดูอยู่ก็พูด
 
               ขณะนี้เวลา 21:00 ป๊อปปี้ก็นอนเล่นโทรศัพท์อยู่เพื่อจะรอใครบางคน(ก้เขาบอกไม่มา) ส่วนฟางก็เดินไปข้างล่างภายในครัวหยิบแก้วน้ำมาใบหนึ่งแล้วหยิบน้ำส้มในตู้เย็นมาเทใส่แก้ว และหยิบซองๆหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเทผงสีขาวลงไปในแก้วพอเสร็จฟางก็เดินไปที่ห้องของป๊อปปี้ทันที
 
               "เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน"ฟางพูดกับตัวเองด้วยความมั่นใจ
 
          ก๊อก ก๊อก !!  ป๊อปปี้ที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ได้ยินเสียงเคาะประตูก็พอจะรู้ว่าเป็นใครจึงเดินไปเปิดประตูก็พบว่าเป็นฟางจริงๆ ป๊อปปี้มองตัวฟางที่ใส่ชุดนอนลายคิตตี้ยาวเนือเข่าขึ้นมานิดนึง 
 
               "มองไรของนายอ่ะ"ฟางถามป๊อปปี้ที่มองเธออยู่
 
               "ป่่าว เข้ามาก่อนสิ"ป๊อปปี้พูดแล้วฟางก็เดินเข้ามาในห้องเมื่อฟางเข้าในห้องก็มองรอบๆห้องของป๊อปปี้ห้องนอนของป๊อปปี้เป็นดำขาวแดงสิ่งของภายในห้องก็มีแค่สามสีนี้ ป๊อปปี้เดินขึ้นไปนั่งบนเตียงส่วนฟางก็เดินเอาน้ำส้มไปให้ป๊อปปี้
 
               "อ่ะ ฉันทำมาให้นายอ่ะกินสิ"ฟางพูดแล้วยื่นแก้วน้ำส้มให้ป๊อปปี้
 
               "อือ ก็ได้"ป๊อปปี้รับแก้วน้ำของฟางมาแล้วทำท่าจะดื่มแต่ก็ไม่ดื่ม
 
               "อ่าว ทำไมนายไม่กินละฉันอุตส่าห์ทำมาให้นะ"ฟางพูด
 
               "กินนะกินแน่แต่เธอต้องกินกับฉัน"ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางทำให้ฟางเหวอไปเลยทีเดียว ในเมื่อเธอใส่ยานอนหลับลงไปเธอจะกินได้ยังไงละ
 
               "ฉันกินมาแล้วนายกินไปเถอะ"ฟางพูดเลี่ยงๆไป
 
               "แน่ใจนะว่ากินมาแล้ว หรือว่าเธอใส่อะไรลงไปกันแน่เธอเลยไม่กิน"ป๊อปปี้พูดแบบจับผิดฟาง
 
               "นินาย ฉันอุตส่าห์ทำมาให้นายก็กินๆไปสิ"ฟางพูดแบบเลี่ยงๆ
 
 
               "แต่เธอต้องกินกับฉันถ้าเธอไม่กินฉันก็ไม่กิน"ป๊อปปี้พูดแบบกวนๆแล้วยื่นน้ำส้มให้เะอ
 
               "นินาย"ฟางพูดแต่ก็ต้องรับมากินอยู่ดีเพราะถ้าเธอไม่กินนายนั่นก็ไม่มีทางกิน ฟางก็ค่อยๆกินทีละนิดทีละนิดแต่เธออมเอาไว้ แต่ก็คอยกลืนทีละนิด แล้วยื่นแก้วน้ำให้ป๊อปปี้กินป๊อปปี้ก็รับมากินที่เดียวหมดแก้ว
 
               แล้วป๊อปปี้ก็ดึงตัวเธอลงมาบนเตียงโดยที่ป๊อปคร่อมตัวของเธอเอาไว้
 
               "นินายจะทำอะไรของนายนะ ออกไปนะ"ฟางพูดพร้อมกันป๊อปปี้ให้ออกไป แต่ป๊อปปี้กลับก้มหน้าลงมาหวังจะจูบเธอแต่ก็หมดสติเพราะฤทธิ์ยาไปซะก่อน
 
               "นาย นายฟู นายหลับแล้วหรอ"ฟางพูดแล้วเขย่าตัวป๊อปปี้พอพบว่าป๊อปปี้หลับไปแล้วฟางก็ยิ้มอย่างสะใจ ฟางรีบเดินไปเอาอุปกรณ์ที่เธอเตรียมมาแล้วเดินมาที่เตียงทันที ฟางจัดการกับป๊อปปี้โดยการโกนหนวดโกนเคราของป๊อปปี้ พอเสร็จแล้วฟางก็เกิดอาการง่วงขึ้นมานิดๆ แต่ก็ต้องดึงสติของตัวเองเอาไว้แล้วจัดการตัดผมป๊อปปี้ทันที ตอนนี้ฟางก็เริ่มมีอาการง่วงขึ้นมาอีกแต่ก็ต้องดึงสติของเธอเอาไว้ พอตัดเสร็จฟางก็ย้อมผมของป๊อปปี้ทันที พอเสร็จก็เอาอ่างกะละมังที่ใส่น้ำพร้อมผ้าผืนหนึ่งมาเช็ดผมป๊อปปี้ พอเสร็จเรียบร้อยฟางก็นำอ่างไปเก็บแล้วเดินกลับมาที่เตียงเพื่อจัดท่านอนของป๊อปปี้ให้ดีดี แต่พอฟางจะลุกกลับไปที่ห้องของตัวเองก็ต้องฟุบลงไปที่อกของป๊อปปี้เพราะไม่ไหวกับฤทธิ์ยา ทำให้เธอและป๊อปปี้ต้องนอนอยู่ในห้องเดียวกันตลอดทั้งคืน
 
               ขณะนี้เวลา 07:00 ป้าแจ่มเดินเข้ามาทำความสะอาดที่ห้องของฟางแต่ก็ไม่พบเธอก็ไม่ไดแปลกใจอะไรเพราะปกติฟางเป็นคนตื่นเช้าอยู่แล้ว แล้วเมื่อป้าแจ่มทำความสะอาดห้องของฟางเสร็จก็เดินไปทำความสะอาดที่ห้องป๊อปปี้ต่อ แล้วเมื่อป้าแจ่มเปิดประตูก็พบว่า...
 
               "ว้าย!! อุ๊ป"ป้าแจ่มตกใจจนจะกรี๊ดออกมาแต่ต้องเอามือปิดปากไว้ก่อนเพราะกลัวว่าทั้งสองคนที่นอนอยู่บนเตียงจะตื่น แต่ป้าแจ่มก็ต้องยิ้มออกมาเพราะข้างๆเตียงเป็นอุปกรณ์ตัดผม ย้อมผม ที่โดนหนวด แล้วเมื่อมองป๊อปปี้ก็พบว่าตอนนี้ผมของป๊อปปี้ดูดีขึ้นทำให้หน้าตาหล่อเหลาขึ้นอย่างมาก  ป้าแจ่มจึงเดินออกจากห้องแล้วเดินไปทำความสะอาดห้องอื่น
 
               ตอนนี้ภายในห้องป๊อปปี้มีแสงผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทำให้ฟางต้องลืมตาขึ้นแต่ก็ต้องตกใจเพราะภายให้ห้องนี้เป็นสีดำขาวแต่งต่างจากห้องของเธอแล้วเมื่อฟางพลิกตัวกลับมาก็พบว่าเป็นป๊อปปี้
 
          ตุบ !!
 
               "โอ้ยยย อะไรเนี่ย"ป๊อปปี้เมื่อโดนฟางถีบตกเตียงก็สะลึมสะลือเพราะฤทธิ์ยาที่ยังหลงเหลืออยู่ 
 
               "นินาย มานอนกอดฉันทำไมเนี่ย"ฟางพูดแล้วเอาผ้าห่มมาปิดตัวเองไว้ทันที  แล้วเมื่อป๊อปปี้ได้สติก็พบว่าเป็นฟาง
 
               "นิเธอเข้ามาในห้องของฉันได้ยังไงเนี่ย .... แต่เดี๋ยวนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วรู้สึกว่าตัวเองโล่งๆ ก็เอามือจับผมตัวเองก็ต้องตกใจเมื่อผมของเขาถูกตัดไป
 
               "นิเธอทำอะไรกับผมของฉัน"เมื่อป๊อปปี้พูดจบก็เดินไปที่ห้องน้ำเพื่อดูกระจกทันที
 
               "เฮ้ยยย หืออยัยตัวเเสบ"เมื่อป๊อปปี้ดูกระจกเสร็จก็ถึงกับตกใจตัวเองแล้วเดินไปที่ฟางทันที ฟางเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้โมโหจึงรีบวิ่งออกไปจากห้องของป๊อปปี้ทันทีซึ่งป๊อปปี้ก็วิ่งตามเธอลงไป 'หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะยัยตัวแสบ' เมื่อป๊อปปี้วิ่งตามเธอลงมาข้างล่างก็พบคุณพ่อของป๊อปปี้นั่งทานข้าวอยู่
 
               "อ่าวๆนี่อะไรกันละเนี่ย"พ่อของป๊อปปี้พูดแล้วมองป๊อปปี้ถึงกับยิ้ม
 
               "พ่อก็ดูยัยตัวแสบสิครับดูเขาทำกับผมสิครับ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางทันที
 
               "หนูฟาง หนูเก่งมากเลยนะนี่ป๊อปแกรู้ตัวมั้ยว่าแกดูดีมาก"พ่อของป๊อปปี้ชมฟางแล้วยิ้มทันที
 
               "จริงค่ะ คุณหนูดูดีมากเลยนะค่ะ คุณฟางนี่เก่งจังเลยนะค่ะ"ป้าแจ่มก็พูดชมฟางทันที
 
               "ขอบคุณค่ะคุณอา ป้าแจ่ม"ฟางยกมือไหว้ขอบคุณแล้วหันมายิ้มให้ป๊อปปี้ด้วยความสะใจ
 
               "นี่พ่อครับ ป้าแจ่ม เธอยัยตัวแสบฝากไว้ก่อนเถอะ"ป๊อปปี้พูดออกมาด้วยความโมโหแล้วเดินขึ้นไปบนห้องทันที
 
               "งั้นฟางขอตัวก่อนนะค่ะ"ฟางพูดกับพ่อของป๊อปปี้แล้วป้าแจ่มก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
 
               "ฉันเลือกคนไม่ผิดจริงๆที่เลือกหนูฟาง"พ่อของป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมา
 
               "จริงค่ะคุณท่าน ไม่คิดเลยนะค่ะว่าคุณฟางจะทำได้ถึงขนาดนี้"ป้าแจ่มพูดแล้วยิ้มออกมาเช่นกัน
 
 
ฝากติดตามด้วยนะคร้า