กลับมาได้ไหมที่รัก..

                 บนรถโทโมะ

"ฟางให้พี่ไปส่งที่บ้านเลยมั๊ย"โทโมะถามฟางที่นั่งร้องไห้ตลอดเวลาที่ขับรถมา

"เอ่อ..ไปที่ที่พี่ป๊อปเค้าไปหาฟางไม่ได้อ่ะค่ะ"ฟางพูด พลางทำหน้าเศร้า โทโมะเห็นดังนั้นก็อดสงสารไม่ได้

"งั้นไปอยู่ที่คอนโดพี่ก่อนมั๊ย ไอ่ป๊อปมันไม่รู้จักคอนโดพี่หรอก"

"..ก็ได้ค่ะ"

               คอนโดโทโมะ

              ทันทีที่ฟางกับโทโมะเข้ามา ฟางก็ถึงกับอึ้ง เพราะห้องของโทโมะเรียบร้อยมากกกกก

"โหห พี่โมะ ห้องพี่เรียบร้อยกว่าฟางเยอะเลยย"ฟางพูด โทโมะหัวเราะด้วยความที่เป็นเด็กของฟาง

"ฟาง ดื่มน้ำก่อนมั๊ย"โทโมะถามฟาง ขณะที่ฟางกำลังเดินสำรวจห้องของโทโมะ

"ไม่เป็นไรค่ะ"ฟางพูด โทโมะเหลือบไปเห็นฟางที่กำลังหยิบไดอารี่ของตัวเองก็ตกใจ

"เฮ้ย!!"โทโมะรีบวิ่งไปหยิบไดอารี่ไปซ่อนไว้ข้างหลังตัวเอง

"พี่โมะ!! พี่เป็นอะไรเนี่ย"ฟางถามอย่างงงๆ

"เอ่อ..ปะ เปล่า"โทโมะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะเปิดไดอารี่เล่มนั้นออกมา ก็มีแต่รูปฟางเต็มไปหมด โทโมะเดินออกมาก็พบฟางที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงนอนของเค้า โทโมะวางไดอารี่นั้นไว้ที่โต๊ะ ก่อนที่จะล้มตัวนอนลงกับฟาง 

"พี่รักฟางนะ.."โทโมะจูบปากฟางเบาๆ ก่อนจะหลับไปตามฟาง....