สามสาวปะทะสามหนุ่มfnaf

-

เขียนโดย mercy

วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.43 น.

  1 ตอน
  1 วิจารณ์
  3,613 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ตอนที่1.เริ่มงานยาสลบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ร้าน Pizza Fezbear 5:57น.
"เอ่อมารับสมัครยามกะดึกค่ะ" รินพูดกับผู้จัดการร้าน
"ได้ครับเซ็นชื่อตรงนี้น้ะครับ" ผู้จัดการยื่นกระดาษใบสีขาวให้ริน รัน และดิว เซ็น พวกเธอจึงหยิบไปเซ็นชื่อกัน เมื่อเซ็นเสร็จจึงส่งคืนให้ผู้จัดการ
"พวกคุณเริ่มทำงานกันวันนี้เลยน้ะครับเริ่ม 00:00-6:00 น. น้ะครับ อ้อแล้วก็ถ้ามีคนโทรมาตอนดึกไม่ต้องกังวลไปคนนั้นชื่อ'โฟนกาย'เป็นคนที่จะคอยบอกว่าต้องทำอะไรบ้างในแต่ล่ะคืนถ้ารอดไปได้น้ะ โชคดีสาวๆ!" ผู้จัดการพูดจบก็ออกจากร้านแล้วล็อคประตูทันที สาวทั้งสามจึงเดินไปนั่งในห้องยามเตรียมทำงาน
ตู้ด ตู๊ดดด ตุ๊ด(อ๊าาาย ตุ๊ดฮร้ะ>~<) ตู้ดดดด
'ฮาโหลๆ มีใครอยู่ไหม?' โฟนกายโทรเข้ามาแล้วดิวจึงรับสาย
"ถ้าไม่อยู่จะรับสายได้เหรอค้ะ?" ดิวถามพร้อมกับเลิกคิ้ว จนรินและรันกลั้นขำเพราะหน้าตาของดิวไว้ไม่อยู่
'ออๆ เค เค คือว่าคืนนี้คืนที่1พวกเธอจะต้องคอยดูมนุษย์หุ่นพวกนั้นไว้ พวกนั้นสามารถทำอะไรก็ได้ในตอนกลางคืนเพราะไม่มีคนดูแล เพราะฉะนั้นระวังตัวไว้ให้ดีมีปุ่มประตูกับไฟไว้ให้แล้ว' โฟนกายพูดรายละเอียดคร่าวๆให้ฟัง
"แล้วถ้าโดนจับขึ้นมาจะทำยังไงล่ะค้ะ?" ดิวถามงงๆ
'ถ้าเป็นยามผู้ชายก็โดนฆ่า ถ้าเป็นผู้หญิง บางคนก็ถูกทำให้พิการ บางคนก็...'โฟนกายเว้นช่วงพูดไว้สักพัก
"ก็???" ดิวเร่งคำตอบ
'ผู้หญิงที่หน้าตาดีแบบพวกเธอสามคนมีสิทธิถูกจับทำเมียได้น้ะ ระวังตัวด้วย เพราะพวกเธอทั้งสามหน้าตาดีไม่ใช่ย่อย ฉันก็ต้องไปแล้วไว้เจอกัน!' โฟนกายพูดจบก็วางสายทันที
"พวกเธอได้ยินเหมือนฉันไหม?" ดิวถาม รินและรัน ที่กำลังทำหน้าตกใจอยู่
"ได้ยิน..." รินและรันพูดพร้อมกันอย่างตะกุกตะกักและมองหน้ากันอย่างอึ้งๆ
"ดูกล้องด้วย!" รินที่ได้สติคนแรกรีบหยิบกล้องขึ้นมาดูตอนนี้ตี1ยังไม่มีความผิดปกติใดๆจึงวางกล้องลง
ตี2
กุก กัก กุก กัก
"เสียงอะไรอ้ะ" รันถามกลัวๆ
"ฉันไปดูให้" รินบอกแล้วเดินออกไปพร้อมกับไฟฉายเดินไปตามทางฝั่งซ้ายของห้องยาม รินเดินไปเรื่อยๆแล้วกูมีคนมาล็อคตัวรินจากข้างหลังแล้วรินก็สลบไป


ด้านรัน
ทำไมรินไปนานจังเลยดูกล้องวงจรปิดก็ไม่มีด้วยเกิดไรขึ้นรึเปล่าน้ะอยากเดินออกไปดูจังแต่ก็ไม่กล้า ฉันหันไปมองยัยดิวเห็นมันหลับอยู่ "กล้าหลับเน้อะ..."รินพูดกับตัวเองเบาๆพลางหันไปมองด้านหลังเพราะได้ยินเสียงแปลกๆ "หึๆๆ..." เสียงใครไม่รู้หัวเราะเบาๆออกมา "ใครน้ะ!" รันถามด้วยความกลัวตอนนี้รินรีบวิ่งไปหลบหลังดิวที่หลับสนิทอยู่ "หึหึหึ" เอ๊ะทำไมเสียงมาจากด้สนหลังหรือว่า!! รินหันหลังไปสติก็ดับลงทันที


ด้านดิว
"อื้อ~ ริน? รัน? ไปไหนกันหมดออกมาน้ะ" ดิวหันมองรอบๆห้องยามพลางเปิดกล้องวงจรปิดดู "ตี4แล้วเหรอเนี่ย ริน รัน ออกมาเถอะไม่สนุกด้วยน้ะ!" ดิวพยายามพูดเสียงดังที่สุดเท่าที่จะดังได้แล้วก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่วิ่งมาอย่างเร็ว ดิวจึงไม่รอช้า วิ่งสิครับ!รอพ่อตัดริบบิ้นเรอะ!? ดิวรีบวิ่งออกมาจากห้องยามอย่างรวดเร็ว
ตึก ๆ ๆ ๆ
ตึกๆๆๆ
"เห้ย!ใครวิ่งตามว้ะ!" ดิวพูดไปวิ่งไปโดยที่ไม่เหนื่อยสักนิด(เพราะแกนอนมาเต็มที่นิ<<ไรท์)
ตึก ๆ ๆ
ตึกๆๆๆๆๆๆๆ
แต่เหมือนดิวจะวิ่งช้ากว่าเมื่อหันหลังไปก็สลบไปแล้ว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา