โชคชะตา

kawe part

ตอนนี้มิณมาส่งชั้นที่บ้าน

แก้ว "มิณ รอพี่แปบนะ"

มิณ "ครับ"

เเล้วชั้นก่อรีบไปเปลี่ยนชุดเเล้วเก็บของเเล้วโทรหาพี่เขื่อน

เขื่อน "แก้ว แก้วหายไปไหนเนี่ย"

แก้ว "พี่เขื่อนแก้วกลับมาก่อนนะ แก้วจะไปค้างบ้านคุนยายหน่อยนะ"

เขื่อน "แกโอเคปะเนี่ย"

แก้ว "โอเค"

เขื่อน "งั้นเดี๋ยวพวกชั้นอาจตามไปวันพรุ่งนี้นะ"

แก้ว "อืม บาย"

เเล้วชั้นก่อลงมาหามิณ

แก้ว "มิณ พี่ขอโทษที่ให้รอนานนะ"

มิร "ผมว่าพี่แก้วควรเล่าเรื่องทั้งหมดมาให้ผมฟังนะ"

เเล้วชั้นก่อเริ่มเล่าเรื่องทุกอย่างให้มิณฟัง

มิณ "ถ้าตอนนี้พี่เเก้วไม่มีใครผมขอเปนคนที่ดูแลพี่ได้ไหมครับ"

แก้ว "หมายถึงอะไรเนี่ยมิร มันไม่ตลกนะ 555"

มิณ "ผมจิงจังนะครับ ผมขอดุแลหัวใจของพี่ได้ไหมครับ ผมขอโอกาสนะครับ"

แก้ว "อืมได้สื"

ฟึบ

เเล้วมิณก่อดึงชั้นเข้าไปกอด

มิณ "ผมดีใจจิงๆ"

แก้ว "ต่อไปนี้มิณไม่ต้องเรียกพี่ว่าพี่เเล้วนะเรียกว่าแก้วเฉยๆก่อได้"

มิณ​​ "ครับ แก้วไปกัน"

เมื่อพวกเรามาถึงบ้านที่อยู่ที่ริมน้ำ

แก้ว "คุนยายค่ะ คุนยาย"

มิณ "สงสัยไม่อยู่เเน่เลย"

แก้ว "สงสัยไปสัมมะนาเเน่ๆ กุญเเจก่อไม่มี"

มิณ "ถ้าแก้วไม่รังเกียจไปค้างบ้านผมก่อนได้ไหม"

แก้ว "อืม"

พอมิณเปลี่ยนสรรพนามการเรียกเเบบนี้ชั้นรู้สึกว่าเราเหมือน

.

.

.

แฟนกันจริงๆ