รวม NC By.momyoda {ฟิคเรียล/ฟิคสั้น}
-
เขียนโดย momyoda
วันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.56 น.
3 chapter
0 วิจารณ์
6,332 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2558 16.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) NC realfic
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความNC Realfic chanbaek 18+
“อึก…อื้อ…” เสียงครางหวานในลำคอเมื่อถูกจู่โจมจูบแบบไม่ทันตั้งตัว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วตอนนี้ร่างกายของแบคฮยอนเปลือยเปล่าต่อหน้าร่างสูงที่ยืดตัวขึ้นเพื่อถอดเสื้อตัวเองออก
แรงโถมทาบทับลงมาอีกครั้งพร้อมกับจูบร้อนแรงที่อีกคนส่งมาให้ตอนนี้จะต้านทานอะไรก็ไม่ได้แล้วเพราะถ้าได้ เมื่อกี๊เขาคงไม่เสร็จไปรอบนึงในห้องน้ำจากการเล้าโลมของชานยอลหรอก
“ดะ…เดี๋ยว” มือบางดันแผงอกของอีกคนเบาๆ
“หืม?”
“ไปปิดม่าน” บุ้ยใบ้ใบหน้าไปทางม่านสีน้ำตาลผืนใหญ่ของห้องพัก ชานยอลหัวเราะในลำคอเบาๆแต่ก็ยอมทำตามที่แบคฮยอนบอก ห้องนอนขนาดไม่ใหญ่มากจากที่มีแสงสว่างส่องเข้ามาตอนนี้ก็ทึบลงกว่าเดิมแม้ว่าจะยังมีแสงบ้างแต่ก็ไม่มากจนเกินอายแล้ว
แขนเรียวยกขึ้นคล้องคอคนตัวสูงที่คลอเคลียอยู่ที่ซอกคอขาวแม้ว่าอยากจะทำรอยมากแค่ไหนแต่บริเวณนี้ก็เป็นที่ต้องห้ามในการทำรักทุกๆครั้งด้วยหน้าที่การงาน
ทั้งสองคนเป็นไอดอลมันคงไม่ดีนักถ้ามีรอยแปลกปลอมแทรกแซงอยู่บนร่างกายขนาดยุงหรือมดก็ยังไม่มีสิทธิ์กัดที่คอเลย ไม่ใช่แค่แบคฮยอนหรอกทุกคนในวงนั่นแหละ!
เสียงริมฝีปากของทั้งคู่ดังเฉอะแฉะไปทั่วทั้งห้องทั้งร่างกายที่เริ่มบทเบียดเข้าหากันแขนเล็กก็ยังคงคล้องอยู่ที่ลำคอของอีกฝ่ายในขณะที่มือหนาของชานยอลก็ลูบไล้ไปทั่ว
“ผอมเกินไปละนะเมื่อไหร่จะกลับมาเต็มไม้เต็มมือเหมือนเดิม” พูดพร้อมคลอเคลียไปมาที่ไหปลาร้าสวย
“แบบนี้แหล่ะดีแล้ว” แบคฮยอนก็ไม่เห็นว่าที่ผอมลงแบบนี้มันจะไม่ดีตรงไหน หาเสื้อผ้าใส่ง่ายจะตาย
“แต่แฟนๆเป็นห่วงไม่รู้หรอ?”
“รู้…แต่พวกเขาคงเข้าใจแหล่ะ”
“อื้อ…”
“นี่อย่ามัวแต่พูดจะทำอะไรก็ทำเดี๋ยวต้องไปซ้อมอีกนะ” คำพูดเร่งเร้าของแบคฮยอนทำให้ชานยอลขำออกมาตอนแรกก็ห้ามอ่ะนะ สงสัยไฟจะจุดติดแล้ว
“ฮ่ะ! อ๊ะ” เม็ดทับทิมสีหวานถูกปากอิ่มครอบครองทั้งขบทั้งเม้มจนแข็งขึ้นเป็นไต ร่างกายผอมบางของแบคฮยอนได้แต่บิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเพราะอีกแค่ชั่วโมงเดียวก็ต้องไปสถานที่แสดงคอนเสริต์แล้วและถ้าจะให้ทั้งคู่หยุดบอกเลยว่าตอนนี้น่ะยาก
อีกอย่างเพราะว่าชานยอลกับแบคฮยอนจะได้นอนด้วยกันแค่คืนนี้คืนเดียวเพราะหลังจบคอนฯพรุ่งนี้แบคฮยอนก็ต้องเดินทางกลับเกาหลีเลย เรียกได้ว่าถ้ามีโอกาสก็ไม่อยากปล่อยไว้
และถ้าถามว่าทำคืนนี้ไม่ได้หรอ มันก็ได้นะแต่ไม่ทำจะดีกว่าเพราะพรุ่งนี้คอนฯแล้วเก็บแรงไว้ดีกว่า
ร่างสองร่างเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้ากันเล็บยาวจิกเบาๆที่ท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของชานยอลจะจิกแรงก็ไม่ได้เพราะหมอนี่ต้องใส่เสื้อกล้ามขึ้นแสดงดูเหมือนว่าอะไรมันจะไม่เป็นใจเลยซักอย่างนะคู่ของเขาก็ไม่ใช่คู่นุ่มนวลเหมือนคู่อื่นด้วยสิต้องระวังไม่ให้มีร่องรอยหลงเหลือให้เป็นที่จับตามองเด็ดขาด
“อืมส์…” เสียงทุ้มครางอย่างถูกใจกับร่างกายสวยงามตรงหน้า แบคฮยอนหนีบขาเข้าหากันเมื่อร่างกายของร่างสูงเริ่มลดต่ำลงไปเรื่อยๆและมือหนาก็เข้ากอบกุมแกนกายเล็กแล้วเรียบร้อย
ชานยอลดันขาของแบคฮยอนให้แยกออกเพื่อที่จะได้ทำอะไรให้ถนัดขึ้น มือหนาขยับขึ้นลงตามความยาวความเสียวซ่านที่ได้รับทำเอาคนถูกกระทำได้แต่กัดปากระงับอารมณ์ผ้าปูที่นอนที่เคยเรียบตึงบัดนี้ยับยู่ยี่ไม่เป็นทรงเดิมแล้ว
เมื่อปลุกปั่นแกนกายเล็กขึ้นแล้วตัวเองก็ดันตัวขึ้นมาป้อนจูบให้แบคฮยอนอีกครั้ง แขนยาวเอื้อมไปดึงกระเป๋าของตัวเองที่วางอยู่อีกฟากของเตียงมาเพื่อหยิบของบางอย่าง
“อ๊ะ! ชานยอล” เมื่อความเย็นปะทะเข้ากับผิวที่ช่องทางด้านหลังก็สะดุ้งตกใจทันที
ไม่บ่อยนักที่คู่นี้จะใช้เจลเป็นตัวช่วย
“ไม่มีเวลาแล้วต้องใช้ตัวช่วยหน่อยนะ” พูดจบก็ละเลงเจลอีกสองสามทีและสอดนิ้วแรกเข้าไป
“ซี๊ด…อย่าจิกแขน” ชานยอลร้องบอกเมื่อแบคฮยอนจิกลงที่แขนขวาเขาอย่างแรง เป็นรอยแล้วมั้งเนี่ย
“อื้อ…มันเสียว”
“นิ้วเดียวเองนะ” ชานยอลพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาทพร้อมยักคิ้วให้
เพี๊ยะ!
“เร็วๆ!”
“รีบ?”
“ชานยอล!...อ๊า!!!” นิ้วที่เพิ่งเข้าไปได้แค่นิ้วเดียวถูกดึงออกมาอย่างรวดเร็วจนแบคฮยอนสะดุ้งกายส่งเสียงร้อง
ชานยอลใช้เจลทาไปที่แกนกายของตัวเองแล้วดันตัวเข้าแทรกกลางกายเล็กและ…
“อ๊า!!! มันเจ็บ!” ชานยอลดันกายเข้าทีเดียวที่ช่องทางด้านหลังของร่างบางทีเดียวจนสุดและก็ได้ฝ่ามือเรียวบางนั่นฟาดมาที่หน้าอกอย่างแรงจนชานยอลเบ้หน้า
กายสูงเริ่มขยับตามจังหวะที่ตนเป็นคนควบคุมจับเอาขาเรียวที่ตกอยู่ขึ้นมาเกี่ยวไว้ที่เอวแล้วโน้มตัวลงไปป้อนจูบแสนเร่าร้อนจนแบคฮยอนหายใจไม่ทันไหนจะจังหวะรักที่กระแทกกระทั้นเข้ามาอีก
“อ๊ะ…อ๊ะ….อ๊า!”
“ฮืมส์…” ผละออกจากกลีบปากแล้วมาสนใจที่ติ่งไตสีชมพูทั้งสองข้าง ปากและมือทำงานกันอย่างดีไม่มีบกพร่อง
“บะ…อะ…เบาๆหน่อย อึก…” แบคฮยอนครางไม่ได้ศัพท์พูดออกมาไม่เป็นคำเพราะอีกคนเพียรส่งแรงมามากมายเหลือเกิน
ช่วงกายบางสั่นสะท้านไปด้วยความเสียวซ่านชานยอลไม่ยอมให้ให้เขาได้หายใจบ้างเลย จูบเหมือนดูดวิญญาณมือก็เอาแต่ฟ่อนเฟ้นไปมาที่หน้าอกและบั้นท้ายไหนจะส่วนนั้นที่กระแทกเข้าออกอีก
ถ้าแบคฮยอนล้มกลางเวทีเพราะหมดแรงขึ้นมาใครจะรับผิดชอบบบบ T[]T
“ฮืม…ใกล้แล้ว” ชานยอลครางบอกเมื่อช่องทางของแบคฮยอนตอดรัดจนแทบจะปลดปล่อย เอวสอบยังกระทั้นไม่หยดแข่งกับแรงตอดรัดของอีกคน
แบคฮยอนเชิดหน้าครางอย่างสุขสมเมื่อส่วนหัวกระทบเข้ากับจุดกระสันหลายๆครั้งและเขาเองก็ใกล้จะแตะขอบสวรรค์แล้วเช่นกัน…
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“ฮยอง…ไปซ้อมกันเถอะ เมเนฮยองให้ผมมาตาม” เสียงเคาะประตูและตามมาด้วยเสียงของมักเน่อย่างเซฮุนดังขึ้น
“อื้อ!” มือหนาปิดปากของคนที่กำลังครางเกรงว่าเสียงจะหลุดลอดออกไปนอนห้อง
“เออๆขอสิบนาที” ชานยอลตะโกนบอกไปพอแน่ใจว่ามักเน่เดินออกไปจากบริเวณหน้าห้องแล้วก็เริ่มสานต่อภารกิจรักทันทีขืนช้ากว่านี้โดนด่าแน่
“อื้อ…ระ…แรงไป อ๊ะ อ๊ะ ชาน…” มือบางดันที่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของอีกคนเพราะคราวนี้ชานยอลกระแทกมาไม่ยั้งเลย
ฮือออ เขายังอยากเดินได้อย่างคนปกตินะ T^T
“ต้องรีบแล้ว อ่าห์…” ใช่ต้องรีบแล้วมีเวลาแค่สิบนาทีเท่านั้น
แบคฮยอนจำต้องหยัดกายรับแรงกระแทกแสนหนักหน่วงนั่นอย่างเสียไม่ได้ มือบางคว้าคออีกคนลงมาจูบชานยอลก็ไม่ปฏิเสธป้อนจูบให้อย่างที่ชอบ
“ฮ่ะ…อ๊ะ…อ๊ะ………อ๊า!!!” หยัดกายขมิบช่องทางรักรับหยาดน้ำที่พวยพุ่งเข้ามาในร่างกาย
ชานยอลกระแทกกายอีกสองสามครั้งหลังจากปลดปล่อยจนหมดแล้วถอนกายออกมา
“แฮ่ก…พาไปห้องน้ำเลย” คนที่นอนหอบอยู่เอ่ยบอกเพราะตอนนี้แบคฮยอนไม่มีแรงลุกแล้ว อยากจะร้องไห้ต้องโดนแซวแน่ๆถ้าเมมเบอร์เห็นเขามีท่าทางหมดแรงแบบนี้
กลับไปเม้นให้ด้วยนะคะ :
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ