รวม NC By.momyoda {ฟิคหลัก}

NC Love is…season2  ตอนที่ 8

            สองร่างที่เล้าโลมนัวเนียกันอยู่บนโต๊ะพร้อมกับเสียงหอบหายใจกระเส่าที่ดังแข่งกันทุกสัมผัสที่ชานยอลลากผ่านมันทำให้ความร้อนในกายบางกระจายออกมาได้ไม่ยาก

            จมูกโด่งปัดป่ายอยู่ไปมาที่แก้มใสเรื่อยมาจนจรดที่มุมปากเปลี่ยนจากใช้สันจมูกเป็นริมฝีปากอิ่มแทนแบคฮยอนเผยอปากให้อีกคนอย่างง่ายได้เพียงเท่านั้นก้อนเนื้ออุ่นร้อนก็แตะทักทายกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้เพราะความซ่านเล็บยาวจึงจิกลงที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าของสามี

            “อึก…อื้อ ชาน อื้มม”

            พอผละออกจากกันเสียงหวานก็เอ่ยครางเรียกชื่อสามีคนที่อยู่ด้านบนก็สิ่งยิ้มอบอุ่นมาให้พร้อมกับมือที่ปลดกระดุมกางเกงสีขาวเข้ารูปใบหน้าสวยแต้มรอยสีแดงจางๆ

            มันชินก็จริงแต่ความเขินอายมันก็มีอยู่

            หลังจากถอดกางเกงร่างบางแล้วก็หันมาจัดการกับกางเกงของตัวเองบ้านกลายเป็นว่าร่างสองร่างเปลือยเปล่าขาเรียกถูกมือหนาจับแยกออก

            ร่างสูงย่อตัวลงนั่งคุกเข่ากับพื้นสายตาคมมองเห็นช่องทางสีชมพูที่เต้นตุบๆราวกับกำลังรออะไรบางอย่าง

            “อ๊า! อื้อออ” เชิดหน้าครางหลังจากที่อีกคนจับขาพาดไหล่ความร้อนทั้งยังเปียกชื้อแตะที่ช่องทางด้านหลัง ลิ้นร้อนเกร็งจนแข็งแตะเลียบริเวณนั้นจนชุ่มไปด้วยน้ำหวานสีใสค่อยๆแหย่แทรกซึมเข้าไปจนรู้สึกถึงความอุ่นร้อนและการขยับตัว

            แบคฮยอนเกร็งสะโพกรับการกระทำที่อีกคนส่งมาขาเรียวขาวสั่นระริกมือจิกกำแน่นที่โคนขาอ่อนของตัวเองจนขึ้นรอย ชานยอลใช้สิ้นทำกับส่วนนั้นจนรู้สึกถึงน้ำหล่อลื่นที่ออกมา

            ผละใบหน้าและลิ้นเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นขาอ่อนที่ยังคงมีรอยจูบจางๆอยู่ ใครที่ได้เห็นผิวที่อยู่ภายนอกร่มผ้าของแบคฮยอนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทั้งใสและบริสุทธ์แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าไอ้ที่อยู่ในร่มผ้าน่ะถูกตีตราจองจากคนเป็นสามีแทบทุกอณู

            คนร่างบางนอนหอบหมดเรี่ยวแรงหลังจากสามีทำการปลุกอารมณ์จากช่องทางด้านหลังไปอีกครั้งที่จูบร้อนแรงของแต่ละคนทักทายกันในขณะเดียวกันชานยอลก็ชักรูดส่วนนั้นของตัวเองแล้วนำไปจ่อที่ช่องทางที่ถูกเปิดทางไว้แล้ว

            “อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!” ค่อยๆแทรกกายเข้าไปแต่มันก็เรียกเสียงครางจากอีกคนได้ไม่ยากเหงื่อกาฬของทั้งคู่ไหลปะปนกันจนแยกไม่ออก

            “อ๊ะ…เบาๆหน่อยชานยอล” แบคฮยอนรู้สึกว่าวันนี้สามีของเขาออกแรงมากกว่าปกติจนตัวเองนึกอยากจะเลิกทำเสียเดี๋ยวนั้นทำไมมันจุกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

            คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเอื้อมมือไปดันหน้าท้องคนที่โถมร่างกายใส่ตัวเองไม่ยั้งนึกหงุดหงิดคนด้านบนที่กระหน่ำลงมาโดยไม่กลัวว่าเขาจะเจ็บหรือจุกเลยเพราะเอาแต่สนใจหน้าอกทั้งสองข้างอยู่นั่น

            “โอ๊ย ชะ…อ๊ะ ชานยอล บะ เบาๆ”

            ฟึ่บๆๆๆๆ

            สะโพกก็สอบเข้าออกปากก็วนเวียนสนใจอยู่แต่หน้าอกจนชุ่มไปหมดไหนจะรอยสีแดงช้ำที่ปรากฏขึ้นมาอีก

            “อ๊ะๆ อ๊ะ อ๊า อ๊ะ!...โอ๊ยย!” สุดท้ายก็ร้องออกมาจนได้นั่นแหล่ะถึงทำให้อีกคนขยับตัวช้าลงแล้วก้มลงมองหน้า

            “เจ็บเหรอ?  ขอโทษนะ” นิ้วเรียวปากที่ไรผมแบคฮยอนขมวดคิ้วแน่นแต่ก็ยังส่งยิ้มไปให้ว่าไม่เป็นไร

            “เบาๆนะ แบคอยากทำกับคุณแต่ต้องเบาๆนะ”

            ชานยอลพยักหน้ารับคำคนรักแล้วค่อยๆผ่อนความรุนแรงลงแต่ถึงอย่างนั้นมันก็หนักแน่นทุกครั้งจนแบคฮยอนครางไม่เป็นศัพท์อีกเช่นเคย

กลับไปเม้นที่หน้าบทความเป็นกำลังใจให้กันนิดนึงเนอะ^^