รวม NC By.momyoda {ฟิคหลัก}

 

NC Trustme 26 [II]

 

Part 1

 

 

       นิ้วเล็กปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าของคนด้านบนออกทีละเม็ดอย่างใจเย็น โดยที่อีกคนก็จ้องตามนิ้วเรียวอย่างไม่เข้าใจ การที่ชานยอลพาเเบคฮยอนมาที่ห้องนอนที่เต็มไปด้วยความทรงจำเเห่งนี้ ไม่ได้มีเป้าหมายว่าจะมาทำเรื่องอย่างว่า เขาเพียงเเค่อยากให้เเบคฮยอนรับรู้ ว่าที่ผ่านมาชานยอลไม่เคยตัดเเบคฮยอนออกไปจากชีวิตเเละหัวใจได้เลย

 

        ความร้อนที่ได้รับจากฝ่ามือเล็กยามที่ลากไล้ผ่านไปมาทั่วเเผงอกเปลือยเปล่าทำเอาความรู้สึกทั้งหมดที่มีต่อคนตรงหน้าพุ่งสูงขึ้นได้ไม่ยาก

 

        ริมฝีปากหยักตรงเข้าประทับกับปากเรียวสีหวานของคนใต้ร่างทันทีซึ่งแบคฮยอนเองก็ไม่ได้หลบหลีกแต่อย่างใดซ้ำยังกดท้ายทอยให้อีกคนเข้ามาใกล้อีก มือบางแหวกเอาเสื้อราคาเเพง ออกไปจากร่างทำให้ชานยอลต้องละมือจากการบีบเค้นเนื้อเนียนมาถอดออกตามที่อีกคนต้องการ ใบหน้าของทั้งคู่เอียงปรับให้จูบกันถนัดมากขึ้น

 

         "อื้มม อึก" เสียงครางจากลำคอเล็กบ่งบอกว่าพอใจกับรสจูบนี้มากเเค่ไหน อกบางแอ่นขึ้นตามมือหนาที่บีบคั้นเบาๆที่หน้าอกทั้งสองข้าง

 

          กายของเเบคฮยอนร้อนรุ่มมากขึ้นไปอีกเมื่อชานยอลลูบไล้ผิวเนื้อเนียนผ่านเสื้อยืดที่ดึงรั้งขึ้นไปกองอยู่ที่หน้าอก

 

          “อ๊า! ชานยอล…” พอได้ยินอีกคนเรียกชื่อยามที่ร่างกายกำลังจะเป็นหนึ่งมันยิ่งทำให้ใจของร่างสูงเต้นโครมครามราวกับชายหนุ่มที่เพิ่งเจอคนถูกใจเป็นครั้งแรก

 

           ลิ้นร้อนตวัดไปมาที่ยอดอกสีชมพูทั้งสองข้างจนแบคฮยอนบิดเร้ากายไปมาอย่างเสียวซ่าน คิดถึง…คิดถึงสัมผัสแบบนี้เหลือเกิน

 

            การที่ชานยอลและแบคฮยอนสัมผัสร่างกายกันแบบลึกซึ้งแบบนี้มันทำให้ทั้งคู่รู้ว่าทั้งร่างกายและจิตใจนั้นโหยหากันมากแค่ไหน

 

           “อื้อ อ๊า ชาน…ชานยอล” แอ่นอกเข้าใส่อย่างรู้งานพร้อมเสียงหวานๆที่ครางออกมา ดวงตาเรียวรีหลับลงเพื่อซึมซับความรู้สึกที่มี พร้อมกับหยาดน้ำตาที่ไหลออกมาที่หางตา

 

            กางเกงเข้ารูปถูกมือหนาถอดออกในเวลาต่อมาพร้อมกับชั้นในสีสะอาด ร่างกายของแบคฮยอนยังคงงดงามเสมอเหมือนที่ผ่านมา แล้วการที่ชานยอลจ้องร่างเปลือยเปล่าของคนตัวเล็กตาไม่กระพริบแบบนั้นมันทำให้แบคฮยอนอายไม่น้อยเลย

 

            แบคฮยอนยันตัวเองขึ้นมาจากที่นอนแล้วรั้งใบหน้าหล่อลงมาจูบเบาๆที่มุมปากก่อนจะผละออกมา มือเล็กจับเข้าที่เป้ากางเกงของคนตัวสูบพลางลูบไปมาจนอีกคนต้องขบกรามแน่นกับการยั่วยวนแบบตั้งใจของเจ้าตัว

 

  แกร๊ง!

 

            เสียงหัวเข็มขัดกระทบกับพื้นทันทีที่รูดสายสีดำเหวี่ยงออกไป ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายใหม่มาเป็นกระดุมและซิบกางเกง

 

             “?”

 

             แบคฮยอนเงยหน้ามองคนที่จับมือเขาไว้ตอนที่กำลังลากซิบลงจนสุด แววตาของชานยอลเต็มไปด้วยความลังเลและคำถาม

 

            “ใบหย่าถูกฉีกไปหมดแล้ว หมายความว่าเรายังเป็นสามีภรรยากันอยู่ใช่ไหม?”

 

            “ใช่ฮะ…เรายังเป็นสามีภรรยากัน เป็นคนที่รักกัน เพราะฉะนั้นไม่แปลกที่เราจะทำแบบนี้”

 

             “นาย…เอาแต่ใจมากไปแล้วนะ” นิ้วเรียวลูบเบาๆที่กลีบปากบาง แบคฮยอนอมยิ้มแล้วจับมือหนาข้างที่เขี่ยปากตัวเองไว้แน่นก่อนจะอ้าออกแล้วงับลงที่นิ้วชี้และนิ้วกลางของชานยอลจนคนถูกกระทำแปลกใจ

 

             เมื่อรู้ว่ากำลังถูกยั่วยวนอย่างตั้งใจชานยอลก็ขำออกมา เขาปล่อยให้แบคฮยอนเชยชิมนิ้วมือของเขาโดยที่ตัวเองก็ใช้มือซ้ายมือเดียวที่ว่างถอดกางเกงออกไปจนร่างกายทั้งคู่เปลือยเปล่าเสมอกัน

 

              ร่างบางถูกกดลงที่เตียงนอนสีขาวอีกครั้ง ความหวานล้ำที่ทั้งคู่ได้รับจากโพรงปากของอีกฝ่ายทำให้ร่างกายยิ่งบดเบียดเข้าหากันมาขึ้น มากขึ้นและมากขึ้นอย่างไมรู้เบื่อ แขนหนาสอดเข้าใต้แผ่นหลังแล้วรวบกอดเข้ามาใกล้ตัวจนหลังบางแอ่นไม่ติดเตียงพร้อมกับปากร้อนที่ครอบครองยอดอกอีกครั้ง

 

             เสียงดูดผิวเนื้อที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้กันดังเฉอะแฉะไปทั่วห้อง มือบางลูบไล้ไปมาสร้างอารมณ์ให้คนด้านบนส่วนอีกข้างก็ขยุ้มกลุ่มผมสีดำตามแรงอารมณ์ที่อีกคนมอบให้

 

             “อื้มมม ชานยอล อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”

 

              ยิ่งแบคฮยอนครางมากเท่าไหร่ร่างสูงก็ยิ่งเล่นกับยอดอกสีหวานมากขึ้นเท่านั้น ทั้งดูด กัด ขบ เม้มจนผิวเนื้อบริเวณรอบๆเต็มไปด้วยรอยแดงเป็นจ้ำๆ

 

              “อื้อออ”

 

              ขาเรียวแยกออกยามที่อีกคนดันกายเข้ามาแทรกตรงกลาง ชานยอลจูบไล่ระดับลงมาตั้งแต่หน้าผาก แก้มเนียน ปลายจมูก ปลายคาง ไล่ลงมาตั้งแต่ลำคอเล็กจนตอนนี้มาหยุดอยู่ที่แอ่งน้อยๆที่หน้าท้องแบนราบ พรูลมร้อนใส่จนขนอ่อนของแบคฮยอนลุกซู่

 

              แกนกายเล็กสีสวยตรงหน้าคือเป้าหมายใหม่ที่ชานยอลต้องการ อาจเป็นเพราะการเล้าโลมที่กินเวลาไปนานก่อนหน้านี้ที่ทำให้กายเล็กสั่นระริกและมีน้ำสีขุ่นปริ่มออกมาที่ส่วนปลาย

 

              “อ๊า! อื้ออ ชานยอล!” แบคฮยอนสะดุ้งยันตัวขึ้นมามองดูคนที่ครอบครองกายเล็กของเขาไว้ด้วยปาก แต่ก่อนที่จะได้เอ่ยคำใดๆออกไป เขาก็ถูกดันไหล่ให้นอนลงอีกครั้งพร้อมกับนิ้วมือทั้งสองที่ชักรูดอยู่ที่ส่วนโคน แบคฮยอนได้แต่บิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่านจนพูดแทบไม่เป็นประโยค

 

               “อะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า ชาน อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ” ครางหวานพร้อมกับขยับสะโพกเข้าหาตามจังหวะชักนำของอีกคน ตอนนี้ร่างกายของแบคฮยอนเป็นสีชมพู ใบหน้าหวานหวานสะบัดไปมาบนหมอนใบนุ่ม หยาดน้ำใสๆไหลออกมาจนเลอะทั่วใบหน้า

 

                ฟันคมครูดไปมาตามความยาวของท่อนเนื้อเล็ก เขาใช้มือหนาบีบผิวเนื้อเนียนเล่นเพื่อสร้างอารมณ์อีกทาง ร่างกายของแบคฮยอนตอนนี้เต็มไปด้วยร่องรอยจากเขาที่เป็นคนเดียวที่มีโอกาสได้สร้างไว้

 

               “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อะ ฮ่ะ ชานยอล ไม่! อ๊ะ อ๊า!!!” สิ้นสุดแห่งห้วงอารมณ์ทุกหยาดหยดก็ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มมือหนาเพราะชานยอลถอนปากออกตั้งแต่ตอนที่แบคฮยอนพูดว่าไม่

 

                ชานยอลไม่ได้รังเกียจหากจะต้องกลืนกินน้ำรักของแบคฮยอนฮยอนเข้าไป เพียงแต่เขาต้องการให้ของเหลวนั้นที่แบคฮยอนปล่อยออกมาเป็นตัวช่วยในด่านต่อไปต่างหาก

 

                “อื้อ”

 

               คราบน้ำรักที่เต็มมือหนาถูกปาดไปมาตรงช่องทางด้านหลังที่กำลังเต้นตุ้บๆ วินาทีต่อมาก็เป็นนิ้วเรียวยาวที่สอดเข้าไปตามที่สิ่งนั้นเรียกร้อง ทั้งสามนิ้วในคราวเดียวแน่นอนว่ามันทำให้คนที่ห่างเรื่องอย่างนี้มานานหลายปีเจ็บไม่น้อยแต่ถึงอย่างนั้นแบคฮยอนก็อดทนเพื่อความสุขที่กำลังจะได้รับอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้

 

             นิ้วทั้งสามกวาดไปทั่วผนังเนื้อนุ่มด้านใน ชานยอลโน้มตัวลงมาจูบคนใต้ร่างอีกครั้งซึ่งแบคฮยอนเองก็กอดตอบแถมยังรั้งร่างอีกคนให้เข้ามาใกล้จนอากาศแทบจะลอดผ่านทั้งคู่ไม่ได้ เมื่อเห็นว่าพร้อมแล้วนิ้วเรียวยาวก็ถอนออกมาความต้องการที่เกิดขึ้นในร่างกายทำให้ช่องทางนั้นตอดรัดนิ้วราวกับไม่อยากให้ออกไป

 

             ร่างสูงยันกายขึ้นด้วยมือเพียงข้างเดียวมาขยับรูดแกนกายใหญ่ให้พร้อมใช้งานทั้งที่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้เพราะขนาดของมันก็ขยายใหญ่พร้อมอยู่แล้ว ส่วนหัวหยักมนของมันจ่อเข้าที่ช่องทางที่เต้นตุ้บรออยู่

 

             “ดะ…เดี๋ยว!” แบคฮยอนดันอีกคนไว้ก่อนที่ชานยอลจะกดส่วนนั้นเข้ามาในร่างของตน

 

             “หืม?”

 

             “คือผม…”

 

             “กลัวเหรอ?...หรือว่าไม่อยากให้ทำแล้ว” ชานยอลไม่เข้าใจว่าแบคฮยอนห้ามเขาไว้ทำไมในเมื่อเป็นฝ่ายเรียกร้องเองก่อนแท้ๆ มีอะไรที่แบคฮยอนต้องห้ามแบบนี้ล่ะ

 

             “ไม่ใช่…เพียงแต่…”

 

             “พูดมาสิแบคฮยอน…พี่พร้อมจะตามใจแบคฮยอนทุกอย่างนะ”

 

         

           พี่…งั้นเหรอ?

 

 

              ที่ผ่านมาชานยอลไม่เคยแทนตัวเองด้วยพี่เลยแม้แต่ครั้งเดียว พอได้ยินแบบนี้แล้วหัวใจของแบคฮยอนยิ่งพองโตขึ้นไปอีก

 

            “สี่ปีที่ผ่านมาผมไม่ได้มีอะไรกับใครเลย…คุณ…ช่วยเบาๆได้ไหมฮะ” ช้อนตาเข้าใส่อย่างขลาดอายก่อนจะเอียงหน้าหลบเมื่อเห็นสายตากรุ้มกริ่มของอีกคนที่มองมา

 

              ฟอดดด

 

              ความน่ารักของแบคฮยอนทำให้ชานยอลอดไม่ได้ที่จะก้มลงหอมแก้มเนียนนั่นแรงๆสักที ทั้งสายตาที่ออดอ้อนกับคำพูดที่แสนน่ารักที่เอ่ยออกมา แค่ได้ยินชานยอลก็ดีใจจนไม่รู้จะแสดงออกมายังไงแล้ว เขารู้ว่าตัวเองเป็นคนแรกที่ได้สัมผัสร่างกายนี่เมื่อครั้งที่มีอะไรกันครั้งแรกหลังจากแต่งงาน แม้ว่าแบคฮยอนจะเคยคบกับลู่หานมาก่อนแต่ก็ไม่เคยมีอะไรกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว

 

            ไหนจะตอนนี้ที่มาบอกว่าไม่ได้ทำเรื่องแบบนี้มานานแล้วนั่นก็เท่ากับว่าสี่ปีที่ผ่านมาแบคฮยอนไม่ได้มีใครเลย เท่ากับว่าร่างกายของแบคฮยอนยังเป็นของปาร์คชานยอลคนนี้คนเดียว

 

             “อึก! อ๊ะ” ร่างสูงไม่ตอบรับคำขอของอีกคนแต่กลับดันตัวเข้ามาอย่างอ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้แบคฮยอนรู้สึกได้ไม่น้อย

 

              นิ้วเล็กจิกลงที่ไหล่หนาทั้งสองข้างพร้อมกับกัดริมฝีปากเอาไว้ไม่ให้เปล่งเสียงร้องว่าเจ็บปวดออกมา น้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมาตามแนวหางตานั่นทำให้ชานยอลรู้สึกว่าแบคฮยอนเซ็กซี่มากขึ้นเป็นเท่าตัว

     

             เขาค่อยๆกดกายลงทีละนิดพร้อมกับเคลื่อนกายไปด้วยอย่างเนิบๆ  ขืนค่อยเป็นค่อยไปแบบนี้เขาเองก็จะต้องทรมานไม่ต่างจากแบคฮยอนแน่ๆ สะโพกหนาสอบเข้าออกตามแรงอารมณ์ที่โหมกระพือขึ้น ขาเรียวของแบคฮยอนโอบเข้าที่เอวของอีกคนนั่นยิ่งทำให้ร่างกายทั้งคู่แนบชิดกันมากขึ้น

 

            “อื้ออ! อ๊ะ อ๊ะ อึ่ก” เสียงครางของทั้งคู่ผสมปนเปกันจนดังไปทั้งห้อง ริมฝีปากของทั้งคู่ตรงเข้าจู่โจมกันอีกครั้ง เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายกับหน้าขาที่กระทบกระสะโพกมนดังสลับกันสร้างอารมณ์ร้อนแรงให้ทั้งคู่มากยิ่งขึ้น

 

             ใบหน้าหวานสะบัดไปมาหลังจากที่อีกคนถอนจูบออกไปแล้วผละไปให้ความสนใจกับจุดสองจุดตรงหน้าอกแทน

 

             ชานยอลเล่นงานแบคฮยอนทุกทางที่สามารถทำได้จนร่างเล็กแทบจะขาดใจ ความเสียดเสียวที่ได้รับทำให้ต้องระบายออกมากับเล็บยาวที่จิกไปมาทั่วแผ่นหลังจนเลือดซิบ แต่ชานยอลก็ไม่ได้สนใจกับความเจ็บตรงนั้น

 

             “อื้ออ อื้มม ชานยอล อะ อ่ะ อ๊ะ!”

 

 

              “แฮ่ก แบค…ฮยอน อ๊ะ อ๊ะ”

 

 

 

 

 

 

 

 

Part 2

 

 

 

 

 

 

 

 

แบคฮยอนยันตัวขึ้นมานั่งคร่อมทับร่างสูงที่นอนหงายก่อนจะก้มลงละเลียดชิมความหวานจากปากอิ่มของอีกคน สะโพกมนบดเบียดเข้าใส่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อหน้าท้อง มือหนายกขึ้นลูบสะโพกทั้งสองข้างทั้งยังบีบเค้นไปมาอย่างสนุกมือ

 

คนตัวเล็กกว่าค่อยๆร่นกายลงเรื่อยมาใช้ลิ้นเล็กเล่นกับจุดสีน้ำตาลอ่อนตรงกลางหน้าอก ขบเม้มกัดเล่นอยู่แบบนั้น เสียงครางซี๊ดที่ได้ยินจากคนที่นอนปล่อยกายให้เขากระทำทำให้แบคฮยอนยิ่งอยากหยอกเย้าขึ้นไปอีก

 

จ๊วบ จ๊วบ!

 

ไม่เคยรู้เลยจริงๆว่าแบคฮยอนจะเป็นคนช่างยั่ว ที่ผ่านมาเขามองว่าแบคฮยอนร้อนแรงเวลาอยู่บนเตียงก็จริงแต่ไม่เคยเลยที่จะปลุกอารมณ์เขาได้มากขนาดนี้

 

เซ็กส์ที่ผ่านๆมามันเหมือนกับว่าทำไปเพราะความรักที่อยากแบ่งปันให้กันกับคำว่าหน้าที่ของสามีภรรยาด้วยส่วนหนึ่ง แต่ตอนนี้เพิ่งรู้ว่าเซ็กส์ที่แบคฮยอนมอบให้เขามันไม่ใช่ความใคร่อยาก แต่มันคือทั้งหมดของความรัก ความเอาใจใส่ ความห่วงใย และอยากมอบความสุขให้จริงๆ ไม่ใช่แค่ว่าแค่มีอะไรกันเพื่อให้ตั้งท้องและมีลูกอย่างที่ต้องการ

 

แต่มันคือทุกอย่างของคำว่าความรักและครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ

 

รู้แบบนี้แล้ว ชานยอลก็ยิ่งรู้สึกผิดที่เผลอไผลและเผลอใจไม่คิดอะไรไปนอนกับนาริจนเธอตั้งท้อง เพราะนั่นมันคือสิ่งที่บอกเขาว่า เซ็กส์ครั้งนั้นคือความใคร่ ไม่ใช่ความสุขอย่างที่แบคฮยอนทำอยู่ตอนนี้

 

นิ้วเรียวทั้งห้าของแบคฮยอนสอดประสานเข้ากับนิ้วยาวๆของชานยอลก่อนจะบีบมันแน่นพร้อมทั้งส่งสายตาที่บอกความรู้สึกทุกอย่างไปให้ คนตัวเล็กหอมแก้มสากไปอีกหนึ่งทีก่อนจะยกกายตัวเองขึ้นให้ช่องทางด้านหลังอยู่ตรงกับท่อนเนื้อร้อนที่กำลังสั่นระริก

 

ชานยอลช่วยจับมันจ่อที่ปากทางสีชมพูของคนรักอย่างรู้งานก่อนที่ร่างเล็กๆจะกดตัวเองลงช้าๆ

 

“อ๊ะ อ๊า อ๊า” เสียงหวานครางยามที่ส่วนนั้นสอดใส่เข้าไปในช่องทางจนสุดโคน แบคฮยอนโยกตัวช้าๆเนิบๆโดยมีมือหนาคอยประคองสะโพกช่วย

 

“อื้มมม”

 

“อ่าส์”

ใบหน้าหวานก้มลงมองคนด้านล่างแล้วส่งยิ้มหวานให้ซึ่งชานยอลก็ยิ้มตอบ ก่อนจะกระเด้งสะโพกสวนขึ้นยามที่อีกคนกดกายลงมา ตอนนี้แบคฮยอนสามารถจับจังหวะเองได้แล้ว ชานยอลจึงละมือออกมาประสานนิ้วทั้งสิบเข้ากับนิ้วอีกคน

 

เขายันตัวลุกขึ้นนั่งดึงรั้งเอวบางเข้ามาหา กดจูบที่ลำคอขาวพร้อมทั้งฝากรอยไว้โดยไม่สนใจว่าหลังจากนี้จะมีคำถามตามมามากมายจากลูกสาวทั้งสอง

 

สองกายขับเคลื่อนไปมาจากจังหวะเนิบๆช้าๆตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นจังหวะร้อนแรงที่ทั้งคู่ต่างก็บรรเลงเข้าหากัน หยาดเหงื่อที่ไหลซึมออกมาจากร่างกายทำให้ยิ่งทวีคูณความเร่าร้อนมากขึ้นไปอีก

 

กลิ่นฟีโรโมนกับกลิ่นเหงื่อที่ขับออกมากระตุ้นความต้องการครั้งแล้วครั้งเล่า ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะคิดถึงกันมากเกินไป หรืออาจจะกำลังใช้ร่างกายและจังหวะที่กำลังขับเคลื่อนบอกความรู้สึกให้กันอยู่ก็เป็นได้

 

“อ๊ะ อ๊า อ๊ะ อ๊ะ ชานยอล เดี๋ยว! อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!” แบคฮยอนถูกจับให้นอนคว่ำลงก่อนที่สะโพกตัวเองจะถูกดึงรั้งขึ้น

 

ชานยอลใช้หมอนมารองไว้ใต้สะโพกก่อนจะขยับกายเข้าใส่รัวเร็วจนแบคฮยอนหัวสั่นหัวคลอน มันเสียดเสียวจนต้องร้องห้ามด้วยเกรงว่าตัวเองจะเสร็จก่อนที่ชานยอลจะสุขสม

แบคฮยอนอยากจะมีความสุขไปพร้อมๆกับคนที่ตัวเองรัก

 

“อ่าห์ แบคฮยอน อ๊ะ” โน้มตัวลงไปจูบซับทั่วแผ่นหลังชื้นเหงื่อ จับคางสวยให้หันหน้ามารับจูบ

 

“อื้มม”

 

แบคฮยอนจูบตอบกระหวัดเกลียวลิ้นเล็กเข้าใส่จนน้ำหวานเยิ้มแฉะออกมาหยดลงบนเตียงเป็นดวง นิ้วเล็กจิกลงกับผ้าปูที่นอนที่ยับไม่เป็นทรง อีกข้างก็ส่งไปชักรูดแกนกายเล็กของตัวเองที่มีมือหนาชักนำพาอยู่แล้ว

 

“อ่าส์ ชานยอล! อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

 

“ฮืมห์~~”

 

“ไม่ไหว อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

 

ยิ่งชานยอลรัวสะโพกใส่เท่าไหร่เสียงครางก็ยิ่งดังขึ้นเท่านั้น จนสุดท้ายเกลียวคลื่นที่หมุนวนอยู่ในท้องพวยพุ่งออกมาจากแกนกายเล็กจนเลอะผ้าปูที่นอนและมือของทั้งคู่

“ชานยอล! อ๊า!!!!”

 

“อื้มมมม!”

 

ชานยอลเองก็ปลดปล่อยน้ำคาวรักเข้าไปในกายของคนตัวเล็กอีกครั้ง เขาอัดสะโพกเข้าอีกสองสามครั้งเหมือนเป็นการรีดน้ำครั้งสุดท้ายก่อนจะทิ้งกายลงนอนทับคนตัวเล็กกว่าที่นอนหอบอยู่ก่อน

 

 

 

เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ยังคงดังไม่ขาดเช่นเดียวกับร่างกายที่ยังเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่ ชานยอลยังไม่ได้ถอนกายออกไปจากร่างเพียงเพราะว่าเหนื่อยเกินกว่าจะทำอะไรในตอนนี้ เขายื่นใบหน้าเข้าไปกดหอมที่แก้มเนียนและขมับชื้นเหงื่อ

 

แบคฮยอนยิ้มบางทั้งที่ยังหลับตาก่อนจะขยับกายเล็กน้อยคลายความอึดอัดที่ยังอยู่ในร่าง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่อยากให้อีกคนลุกออกไป

 

แบคฮยอนอยากจะนอนให้ชานยอลโอบกอดอยู่แบบนี้ เพราะคิดถึงอ้อมกอดอบอุ่นและหอมหวานนี้เหลือเกิน

 

“คิดอะไรอยู่หืม นอนยิ้มแบบนี้น่ะ” แขนยาวโอบเอวอีกคนเข้ามาหาตัว

 

“ผมชอบให้คุณกอดแบบนี้ ผมคิดถึงกอดของคุณ”

 

“ฉันเองก็คิดถึง แล้วก็อยากกอดนายเหมือนที่ทำอยู่ตอนนี้”

 

“ชานยอล…”

 

“หืม?”

 

“ถ้าผมให้โอกาสคุณ สัญญาได้ไหมว่าคุณจะไม่ทำให้ผมผิดหวังเหมือนอย่างที่ผ่านมา”

 

“ฉันจะไม่สัญญา แต่ฉันจะทำให้นายเห็นว่าต่อแต่นี้ไปนายสามารถเชื่อใจฉันได้”

 

“…”

 

“ฉันจะซื่อสัตย์และจะรักษาความรักของเราไว้ให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายที่เคยทำผิดพลาดอย่างฉันจะทำได้”

 

“…ผมเชื่อใจคุณนะ”

 

“ฉันขอบใจที่นายยังเชื่อใจ และเชื่อในความรักของเรา”

 

“คุณยังรักผมอยู่เหมือนเดิมใช่ไหม” ถามเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ แต่ที่ถามเพราะแบคฮยอนกลัวว่าความรักที่ชานยอลเคยมีให้มันจะน้อยลงเพราะเวลามันก็ผ่านไปนานมากแล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้เจอกันเลย

 

“ไม่เหมือนเดิม….แต่มากกว่าเดิมต่างหาก ฉันรักนาย เพิ่มมากขึ้นทุกวัน”

 

 

 

เพียงแค่คำว่ารักที่อีกคนกระซิบบอกให้ได้ยินที่ข้างหูก็ทำให้แบคฮยอนหลับไปพร้อมกับรอยยิ้มและหัวใจที่พองโตราวกับเด็กหนุ่มสาวแรกรุ่นที่เจอรักครั้งแรก

 

 

ผมเอง…ก็ไม่เคยรักคุณน้อยลงเลยชานยอล…

 

 

 

ยังไม่จบเเค่นี้น๊าาาา http://my.dek-d.com/nickkyann/writer/viewlongc.php?id=1255274&chapter=32