fanfic lvesick:ชุลมุนวุ่นรัก

      ☆☆ปณณ์ talk☆☆
     ผมกลับมาถึงบ้าน นึกว่าโน่มันกลับมาแล้วเพราะไปดูที่แล้วไม่เจอใครผมเลยรีบกลับบ้านก็ยังไม่เจออีกไปไหนของม้นทำไมไม่บอกกันเนียะ  สงสัยไปเที่ยวกับเพื่อนมั้ง ปล่อยก่อนถ้าดึกแล้วยังไม่กลับค่อยโทรตาม
     23:00 น.
     เฮ้ย!!!นี่มันดึกมากแล้วนะทำไมยังไม่กลับอีกว่ะ  เสีือกไม่โทรมาบอกกันอีก  เป็นห่วงนะโว้ย
     ตืดด  ตืดด ตืดด
     ( ฮาโหลล โน่พูดดด) เมาแน่แน่ๆๆเลยแม้ง
    " โน่อยู่ไหนทำไมไม่กลับบ้าน นี่เมาใช่มั้ย บอกมาอยู่ไหนพี่ไปรับ "  มันน่าโมโหจริงสิให้ตาย
     ( คับโผ้มมเมา อยู่ร้านxxxx) อ่อร้านหมูกะทะไม่น่าไกลมาก
     " รอพี่อยู่นั้นนะ 20 นาทีถึง "  ตืดดๆๆๆ  วางสายแล้วผมรีบขับรถบึ่งไปรับมันเลยคับ  
........
     "อ้าวเฮีย มารับไอ้โน่กลับหรอ นู้นแน่ะเมาคอพับอยู่โน้น " ผมหันไปตามที่ไอ้โอมมันชี้  หมดสภาพคับ 
     " พี่พามันกลับก่อนแล้วกัน "
...........
     " โน่ๆๆ ตื่นๆๆไปอาบน้ำก่อนจะได้นอนสบาย "
     " อืออย่ามายุ่งน่า ...... ร้อนอ่ะ ใครปิดแอร์ฟ่ะ " ไม่บ่นป่าวนะคับมือยังพยายายถอดเสือผ้าออกอีก โอ้ยผมจะทนไม่ไหวล่ะน่า แผ่นอกขาว น่าฟัดจริง อ่ะะ!! ฉิบหายแล้วไง  มือมันมาถูกแก่นกายผม ตายละสิ ผมมองหน้าคนที่นอนหลับตาพริ้ม ปากแดงระเรื่อ ผมอดไม่ไหวค่อยๆก้มลงไปประกบปากสวยนั้น ดูเหมือนจะตอบรับอย่างดี 
     " อื้ออ ..อ่า " เสียงครางกะเส่า เมื่อผมเกาะกุมแก่นกายของมันแรงเอาผมใจเต้นไม่เป็นส่ำเลย ผมจูบมันอยู่นาน ตอนนี้เรื่มเคลื่อนไปฝากรอยไว้ที่ซอกคอขาว 
     "อื้อออ ....อืม...อ่า " โอ้ยผมอยากจะบ้าทำไมเสียงครางช่างหวานอะไรอย่างนี้  เพราะผมเริ่มเลือนลงไปลองลิ้มชิมรสแก่นกายของมัน  
     " อ่า ...ซิ้ดด.. ไม่ไหวแล้ว " และน้ำสีขาวขุ่นก็เข้ามาเต็มปากผม แต่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้สึกตัว พอแค่นี้ก่อน ผมยังไม่อยากเห็นแก่ตัวตอนที่มันไม่รู้ตัวแบบนี้  เอาไว้ทำตอนมันรู้สึกดีกว่า
..........
ดูหน่วงๆๆเน้อะ  เม้นติชมกันบ้างเน้อจะพยายามทำให้ดีกว่านี้