รอยแค้น แรงรัก
เขียนโดย Aunna
วันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.56 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) พบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรอยแค้น แรงรัก 2
พระอาทิตย์ส่องแสงแรงจ้าบ่งบอกถึงเวลาเที่ยง หญิงสาวนั่งมองโทรศัพท์ของตนเอง จับจ้องแบบเอาเป็นเอาตายจนคนเป็นพี่ต้องถาม
"ยัยฟาง จ้องอะไรนักหนาหน่ะโทรศัพท์ นัดกับแฟนไว้รึไง" คนเป็นพี่ถามแบบติดตลก
"ฟางสมัครงานไว้หนิะพี่จิน ใครๆก็ต้องตื่นเต้น" ฟางตอบพี่พร้อมกับรอยยิ้มบ่งบอกถึงความดีใจ
"พี่จะไปเข้าเวรแล้วนะ ปิดบ้านด้วย" จินนี่พูดพร้อมถือกระเป๋ากับเอกสาร
"ค่ะๆ" ฟางตอบพี่สาวแล้วหันหน้าจ้องโทรศัพท์ต่อ
กริ๊งๆ
"สวัสดีค่ะ ธนันต์ธรณ์รับสายค่ะ" ต้นสายรับโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงที่แปลกใจ(ก็เบอร์มันแปลกนี่นา)
(ฮัลโหลฉันโทรมาจาก บริษัทพีกรุ๊ป ท่านประธานเค้าอยากสัมภาษณ์เธอตอนบ่ายสามโมง) ปลายสายพูดอย่างไม่สบอารมณ์
"ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะที่โทรมาบอก" ฟางตอบด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เธฮวิ่งขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
หญิงสาวกึ่งวิ่งกึ่งเดินมาถึงหน้าบริษัท เธอวิ่งขึ้นไปบนบริษัท และวิ่งไปถามที่เคาท์เตอร์
"ขอโทษค่ะ ห้องท่านประธานอยู่ทางไหนคะ" ฟางถามเคาท์เตอร์
"ได้นัดท่านไว้ก่อนมั้ยคะ"
"ท่านนัด สัมภาษณ์หน่ะค่ะ" ฟางตอบ
"อ๋อ งั้น ชั้น 8 นะคะ ห้องอยู่ริมสุดซ้ายมือค่ะ" เคาท์เตอร์ตอบ
"ขอบคุณค่ะ" ฟางพูดพลางวิ่งไปหาลิฟต์
'ตายๆยัยฟางอีก 5 นาทีทันมั้ยเนี่ย'
ฟางคิดกับตัวเองก่อนจะรีบเข้าลิฟต์กดขึ้นไปบนชั้น 8
เธอวิ่งมาถึงห้องตามที่เคาท์เตอร์บอก
"มาหาท่านประธานหรอ รอแป๊ป" ฟ้าพูดแล้วโทรหาท่านประทาน
"เข้าไปได้ ท่านรอด้านใน" ฟ้าตอบอย่างไม่สบอารมณ์
ฟางผลักประตูเข้าไปในห้องที่หรูหรามีสไตล์
"เข้ามาแล้วหรอ นั่งสิ" เสียงของป๊อปปี้ เอ่ยทักฟางที่เดินเขามา
"ค่ะ" ฟาง งง กับภาพที่เห็นท่านประธานในความคิดของเธอคือ ชายหนุ่มแก่ๆหรือไม่ก็รุ่นพ่อของเธอไม่ใช่รุ่นพี่อย่างนี้
"ชั้นไม่ว่าง งั้นก็เซ็นต์ใบตกลงทำงานที่นี่ก่อนเลยแล้วกัน" ชายหนุ่มพูดพร้อมยื่นใบสัญญาให้ฟาง
"ค่ะ" ฟางรับมาแล้วกวาดๆตาไปเฉพาะบริเวณด้านบน แล้วไม่ได้อ่านด้านล่าง แต่เซ็นๆไปไหนๆก็ได้ที่ทำงานแล้ว
"ไม่คิดจะอ่านบ้างหรอ??" ป๊อปปี้ถามฟางที่เซ็นต์สัญญาโดยไม่อ่านอย่างละเอียด
"คงไม่ต้องแล้วค่ะ" ฟางยื่นใบสัญญาให้ป๊อปปี้
"พรุ่งนี้เริ่มงานเลยนะ" ป๊อปปี้บอกฟาง
ซ่า ซ่า
ป๊อปปี้มองออกไปข้างนอก
'เข้าแผน' เขาคิดในใจ
"ให้ชั้นไปส่งมั้ย" ป๊อปปี้ถามฟาง
"จะดีหรอคะ" ฟางถามกลับด้วยความเกรงใจ
"ดีสิ เดี๋ยวชั้นไปส่ง ไปกันเลยนะ" ป๊อปปี้พูดพร้อมจูงมือฟางออกไปข้างนอกโดยไม่รู้เลยว่าหัวใจของคนตัวเล็กเต้นแรงแค่ไหน
'น้องชั้นเจ็บเพราะความรัก เธอก็ต้องเจ็บเพราะความรักเหมือนกัน'
_____________________________________________
แงๆ อัพช้า คอมเม้นต์เยอัๆหน่อยนะ ไม่มีกำลังใจเยยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ