วุ่นนัก รักซะเลย

9.2

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.36 น.

  58 ตอน
  778 วิจารณ์
  74.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 00.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

56)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

ในขณะที่คู่รักคู่หนึ่งกำลังสวีตหวานกันอยู่กลางป่า แต่อีกคู่หนึ่งกำลังยุ่งวุ่นวายกับการสอบสวนถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้น

 

 

 

" จับตัวได้แล้วใช่มั้ยสารวัตร " ป๊อปถาม

 

 

 

" ครับ อิทธิชัยมีความผิดหลายคดี ผมคงไม่อนุญาตให้ประกันตัว อีกอย่างพยานหลักฐานที่ทางเราสืบหามาได้ก้มีมากพอที่จะเอาผิดกับนายอิทธิชัยได้ครับ " 

 

 

 

" งั้นก้ดีเลย ผมพาแก้วกับไอโทโมะกลับมาได้แล้วใช่มั้ย " 

 

 

 

" ครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วครับ " สารวัตรพูด ป๊อปพยักหน้ารับคำ ก่อนจะเดินออกมาพร้อมๆกับฟาง

 

 

 

" เป็นคนเดียวกันกับที่ไล่ฆ่าสองคนนั้นวันก่อนจริงๆด้วย " ฟางพูด

 

 

 

" ทำธุระกิจก้ลำบากแบบนี้แหละ ถ้าได้คู่แข่งดีก้ดีไป แต่ถ้าได้คู่แข่งลอบกัดแบบนี้ก้ลำบากหน่อย " ป๊อปหนักใจ เพราะตัวเองก้ต้องสานต่อธุรกิจของพ่อ

 

 

 

" งั้นตอนเย็นเราไปรับแก้วกันมั้ย " ฟางพูด ป๊อปพยักหน้าก่อนจะโอบบ่าคนรักขึ้นรถไป

 

 

 

 

หมู่บ้านที่โทโมะ แก้ว มาหลบซ่อนตัวอยู่

 

 

 

" ป๊อป ฟางงง  " ชั้ลตะโกนเรียกทั้งคู่ เมื่อเห็นทั้งคู่เดินลงมาจากรถ  ก่อนจะรีบเดินเข้าไปหา

 

 

 

" เป็นยังไงบ้าง  ดีกันยัง " ฟางเดินเข้ามาหาชั้ลก่อนจะกระซิบถาม ชั้ลยิ้มให้กับฟางน้อยๆแล้วค่อยๆพยักหน้า

 

 

 

" แหม หน้าบานเชียวนะไอแก้ว " ไอป๊อปแบะปากแล้วเดินเข้ามาหาชั้ล ก่อนจะหันไปมองอีกคนที่กำลังเดินเข้ามาร่วมวง

 

 

เห้ยยย แล้วอยู่ๆแขนชั้ลก้ถูกดึงโดยไอป๊อป 

 

 

 

เล่นอะไรของมันอีกวะ ... ชั้ลยืนอยู่ข้างหน้าป๊อป โดยที่แขนของมันกอดคอชั้ลไว้อยู่ ป๊อปวางหน้าลงบนบ่าของชั้ล หน้าเราใกล้กันมาจนชั้ลต้องเหลือบมองคนที่กำลังเดินเข้ามาอย่างเกรงใจ

 

 

และคิดว่าตัวเองกำลังมีงานเข้า

 

 

 

 

" คิดถึงแก้วจัง " ป๊อปเอียงหน้าเข้ามาพูดกับชั้ล เราใกล้กันจนชั้ลซอกคอของชั้ลสัมผัสได้ถึงลมหายใจของมัน  ยื้ยยยย สาหยองงงง

 

 

 

" ป๊อป " ฟางเรียกเสียงดุ ก่อนจะมองค้อนใส่ป๊อป แล้วหันไปมองโทโมะ ที่ยืนจ้องมาที่ชั้ลก้วยสายตาเขม่ง

 

 

 

" อ้าว  ไอโมะ สบายดีป่าววะ "  มือก้ยังกอดคอชั้ลไว้อยู่ ปากมันก้ยังจะปริพูดหาเรื่องหมอนั้น

 

 

 

" ไม่ค่อยสบาย  " ฟิ้ววววววว  สิ้นเสียงพี่แกก้เดินหนีหายไปเลย

 

 

 

" ป๊อปชอบหาเรื่องคนอื่นอะ " ฟางดุใส่แล้วมองหมอนั่นที่เดินหายไปอย่างเป็นห่วง

 

 

 

" แหมมม ก้แกล้งนิดหน่อย " ป๊อปผละกอดออกจากชั้ลทันที ก่อนจะเดินไปกอดคอง้อฟางต่อ

 

 

 

 

" เดี๋ยวมานะ " ชั้ลเดินปลีกตัวจะไปหาคนขี้งอลซะหน่อย

 

 

 

" พอมี ผ แล้วทิ้งกูเลยนะมึง " ป๊อปด่าตามหลังทันที ชั้ลหันไปหามันแล้วยักคิ้วใส่กวนๆ แล้วเดินไปหาหมอนั่น

 

 

 

คุณรู้มั้ยว่าเขาหายไปไหน .....  เขานั่งร้องไห้อยู่ที่ลำธารคะ    สาบานว่าเค้าคือโทโมะ  สายานว่าเค้าคือผู้ชายที่โหดเหี้ยม ทำร้ายชั้ลสารพัด สาบานเถอะว่าเค้าคือเค้าจริงๆ

 

 

 

" เป็นอะไร " ชั้ลนั่งลงข้างๆหมอนั่น แหมะ พี่เค้ารีบเช็ดน้ำตาแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น จนชั้ลต้องลุกไปนั่งตรงหน้าเค้า แต่เค้าก้เบือนหนีอีก

 

 

" โกรธแก้วหรอ " ชั้ลสะกิดแล้วถาม แต่เค้าก้ไม่ตอบ

 

 

 

" โมะ ร้องไห้ทำไม บอกแก้วหน่อยสิ " ชั้ลเกาะแขนแน่นๆของเขาแล้วถาม แต่นางยังร้องไห้ไม่หยุด ร้องแบบน้ำตาไหล แต่ไม่ได้ยินเสียง

 

 

 

" นี่ ไอป๊อปมันแค่แกล้งน๊า โมะไม่ต้องคิดมาก " ชั้ลพูดพลางจับปลายคางหมอนั่นให้หันมาสบตากัน แล้วชั้ลก้เช็ดน้ำตาให้

 

 

 

" มันขอแก้วแต่งงานแล้ว มันจะมาพาแก้วไปจากโมะใช่มั้ย  " นางพูดด  แล้วน้ำตานางก้ไหล ทำไมนางพูดน่าสงสารจังเนี่ยย

 

 

 

 

" โมะ  ป๊อปรักฟาง ไม่ได้รักแก้วนะ " 

 

 

 

" แต่แก้วจูบมัน กอดมัน แก้วรักมัน ไม่ได้รักโมะหนิ " เขาพูดทั้งน้ำตา หน้าขาวๆของเขาแดงกล่ำจนชั้ลตกใจ

 

 

 

" แก้วไม่ได้จูบป๊อป ไม่ได้รักป๊อปแบบนั้นด้วย " 

 

 

 

" แต่ในคลิป.... " ไม่ทันที่เค้าจะพูดจบ ชั้ลก้ไม่อยากจะพูดอธิบายอะไรให้มันมากความ เลยเอานิ้วโป้งสองข้างแตะที่ปากเค้าก่อนจะยื่นหน้าไปจูบกับนิ้วตัวเองเหมือนที่ทำกับไอป๊อปเมื่อวันก่อน

 

 

 

" แก้วแค่อยากรู้ว่าใครส่งคนมาแอบถ่ายรูปแก้ว แก้วเลยทำไปแบบนี้ " ชั้ลอธิบายต่อ ดูเขานิ่งขึ้นนิดนึง

 

 

 

" ทำไมแก้วใจร้ายกับโมะนักหละ แก้วก้น่าจะเดาออกว่าเปนคนของโมะ ทำไมต้องทำให้โมะเข้าใจผิด " นางยังงอลไม่เลิก

 

 

 

" แก้วไม่แน่ใจหรอก แก้วคิดว่าโมะไม่ได้สนใจอะไรแก้วแล้ว " 

 

 

 

" ขอโทษนะที่เคยทำร้ายแก้ว โมะรักแก้วมากนะ อย่าหายไปไหน อย่ากอดกับใครอีก " เขาเข้ามากอดชั้ลไว้แน่น เหมือนกลัวว่าชั้ลจะหายไปไหน

 

 

 

" แก้วก้รักโมะนะ " ชั้ลกอดปลอดเค้าจนหยุดร้องไห้

 

 

 

" แก้ว " เขาเรียกชั้ล จับมือชั้ล สบตาชั้ล " แต่งงานกับโมะนะ " แล้วเขาก้ขอชั้ลแต่งงาน

 

 

 

ตึกตัก ตึกตัก  ตึกตัก ตึกตักตึกตักตึกตักตึกตัก  ใจมันเต้นแรงเหมือนอกจะระเบิดออกมายังไงอย่างงั้น ภาพของผู้ชายตาแดงๆ หน้าละอ่อนตรงๆเริ่มเลือนลางจนกลายเป็นสีเทาและมืดสนิท

 

 

พรึบบ  

 

 

 

" แก้ววว !!! " หญิงสาวสลบล้มไปในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เขาพยายามจะปลุกเธอแต่เธอก้ยังคงแน่นิ่ง จนเขาต้องอุ่มเธอกลับไปที่กระท่อม แล้วพักวีลมเช็ดตัวจนเธอตื่น

 

 

 

 

" โมะ  แก้วเป็นอะไรไป " ชั้ลค่อยรี่ตาขึ้นมองคนข้างๆที่กำลังเช็ดตัวให้ชั้ลอยู่

 

 

 

" แก้วเป็นลมไปหนะ " เขาตอบสั่นๆแล้วเช็ดตัวต่อ  .... ว่าแล้ว ชั้ลคงจะฝันไปแน่ๆเลย

 

 

 

 

" ตกลงยังไง ให้คำตอบได้แล้วยัง " เขาถาม  

 

 

 

" คำตอบอะไรหรอ  " 

 

 

 

" ก้ก่อนหน้าแก้วจะเป็นลม โมะพูดกับแก้ว ว่า แต่งงานกับโมะนะ  แล้วแก้วก้เป็นลม " เขาพูดไปยิ้มไป เช็ดตัวไป จนชั้ลอดอายไม่ได้  นี่ชั้ลโดนขอแต่งงานแล้วเป็นลมไปหรออ บ้าชะมัดยาดเลย

 

 

 

 

" ไหนหละ ตกลงจะแต่งกับโมะมั้ย " เขาถามย้ำอีกครั้ง 

 

 

 

จนชั่ลเขิลลลล >< 

 

 

 

" ก้ให้แม่มาขอสิ " 

 

 

 

" ตกลงแต่งนะ ^__^" 

 

 

 

" ก้แต่งหนะสิ  >< " บ้าเอ้ยยย อะไรจะเขิลสุดขั่วขนาดนี้เนี่ยยย นี่ชั้ลจะมีสามีแล้วหรอ  

 

 

 

" งั้นมัดจำไว้ก่อนนะ " 

 

 

 

ม๊วฟฟฟฟ จ๊วฟฟฟฟ ทั้งจูบทั้งหอม ชั้ลยังไม่อนุญาตเลยนะย่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อป ฟาง 

 

 

 

" มันหายหัวไปไหนกัน ง้อกันไปกี่ยกแล้วเนี่ย  " ป๊อปชะเง้อมองหาแก้ว 

 

 

 

 

"  คิดๆแล้วขำไม่หาย โมะไม่เคยง้อแงแบบนี้มาก่อนเลย 5555 " ฟางนึกแล้วอดขำไม่ได้

 

 

 

" ป๊อปก้ง้อแงนะ แต่ทำไมฟางไม่เห็นง้อป๊อปเลยหละ " ป๊อปทำหน้างอแงใส่ฟาง

 

 

 

"  แหวะ กับป๊อปหนะฟางไม่ง้อหรอก ป๊อปชอบเจ้าชู้  " ฟางเมิน

 

 

 

" เจ้าชู้อารายยยยย  ไม่เคยเลยนะ " ป๊อปแก้ตัว

 

 

 

" ป๊อปชอบมองสาวนุ่งสั้น ค่อยดูนะ ฟางจะนุ่งสั้นๆไปเที่ยวบ้าง ดูสิว่าขาของใครจะน่ามองกว่ากัน " ฟางแหย่

 

 

 

 

" หยุดคิดได้เลยนะ เป็นแฟนป๊อป ห้ามนุ่งสั้น ห้ามโป๊ะ ห้ามโชว์ " ป๊อปดุ

 

 

 

" เป็นแค่แฟน อย่ามาทำตัวเยอะหน่อยเลย " ฟางเบ้ปากใส่

 

 

 

" แล้วพร้อมจะให้เป็นมากกว่าแฟนแล้วยังหละ " ป๊อปเข้าเรื่องทันทีที่สบโอกาส  แต่ฟางยังทำเมิน

 

 

 

 

" ฟางงงง อย่าทรมานป๊อปนักสิ  ป๊อปจะไม่ไหวแล้วนะ " ป๊อปอ่อนน เข้าไปคลอเคลียกันฟางที่นั่งอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

" ทำไม ไม่ไหวแล้วจะไปมีกับคนอื่นหรอ " ฟางดุใส่

 

 

 

" หึหึ ไม่หรอก แต่ป๊อปจะปล้ำฟางงงงงง " ป๊อปรวบร่างบางมากอด แล้วระดมจูบ ทั้งแก้มซ้ายแก้มขวา

 

 

" อ้ายย  ป๊อป ฟางไม่เล่นนะ " ฟางทั้งเขิลทั้งอาย พยายามหลบหลีกป๊อป

 

 

 

 

" ฟาง เรื่องของแก้วกับโทโมะป๊อปก้ช่วยจนสำเร็จแล้วนะ ตกลงแต่งงานกับป๊อปสักทีสิ " ป๊อปหยุดเล่นแล้วเข้าสู่โหมดจริงจัง

 

 

 

" ถ้าแม่ป๊อปตกลงรับฟางเป็นลูกสะใภ้ ฟางก้จะตกลงแต่งงานกับป๊อป " ฟางยิ้มน้อยๆ  ป๊อปดีใจจนเนื้อเต้น

 

 

 

" เย้  เรื่องแม่นะไม่มีปัญหาอยู่แล้ววว  ฟางไปเลือกชุดแต่งงานได้เลยยยย " ป๊อปกอดรัดฟางด้วยความดีใจ ฟางเองก้เขิลอายจนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา