วุ่นนัก รักซะเลย

 

 

หลังจากที่ออกมาจากโรงแรม ฟางรีบนั่งรถมาหาแก้วที่บ้านของป๊อปทันที ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้เห็นหน้าของเพื่อนรัก แต่เธอกลับถูกต่อว่าจากหนุ่มคนรักโดยไม่ทันตั้งตัว

 

 

" ไปตกลงแต่งงานกับมันตอนไหน ทำไมฟางทำกับป๊อปแบบนี้ " เขาโวยวายลั่นทันทีที่เห็นร่างบางเดินขึ้นบันไดมา

 

 

เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเงยหน้ามองเขาอย่างเหนื่อยใจ

 

 

" ฟางไม่รู้เรื่อง โทโมะทำไปเพราะประชดแก้ว " หลังจากเธอเห็นน้ำตาของโทโมะ ปฏิกิริยาของเขาที่แสดงออกต่อแก้ว เธอย่อมรู้ทันทีว่าภายในใจของเขานั่นรักใคร

 

 

" ฟางจะบอกว่ามันกุเรื่องขึ้นมาเองงั้นหรอ " แต่อีกฝ่ายไม่เชื่อ

 

 

" ป๊อป ฟางว่าเราคุยเรื่องนี้กันเข้าใจแล้วนะ ทำไมป๊อปถึงได้มาดุใส่ฟางแบบนี้อีก " เธอเริ่มจะน้อยใจอีกฝ่าย

 

 

" ล้มเลิกเรื่องบ้าๆนี้ไปได้เลยนะ วันนี้เห็นแล้วใช่มั้ย ว่ามันทำอะไรก้บแก้ว นี่ถ้าเราไปไม่ทัน แก้วคงจะเสร็จมันไปแล้ว " ป๊อปโมโห ฟางมองหน้าป๊อปแล้วนิ่งไป

 

 

" โทโมะคงจะรักแก้วมาก ถึงได้หึงแรงขนาดนี้ " ฟางพูด

 

 

" รักบ้าบออะไรของมัน ถึงได้ทำกับแก้วขนาดนี้ ป๊อปไม่เอามันให้ตายก้บุญเท่าไหร่แล้ว " ป๊อปยังโวยวายไม่เลิก การกระทำของป๊อป เริ่มทำให้ฟางน้อยใจ และลังเลในความรู้สึกที่ป๊อปมีให้แก้ว

 

 

" ป๊อปดูเป็นห่วงแก้วมากนะ " หน้าเธอถอดสี หน้าเธอเริ่มเศร้าหมองขึ้นมาทันที

 

 

 

" ก็เป็นห่วงดิ " ป๊อปพูดไปไม่ทันคิด 

 

 

" แล้ว.. แก้วเป็นไงบ้างหละ " เธอนิ่งไปก่อนจะเปลี้ยนเรื่องคุย

 

 

" ก็เจ็บนะสิ โดยทำร้ายมาสะขนาดนั้นอะ " 

 

 

ฟางมองหน้าป๊อปนิ่ง นี่เธอไปทำอะไรผิดหรือเปล่า ทำไมเขาถึงพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแบบนี้

 

 

 

" ฟางกลับก่อนดีกว่า " เธอเลยตัดสินใจที่จะกลับ แต่เขาเองก้ไม่คิดจะรั้งเธอเอาไว้ ปล่อยให้เธอกลับไปอย่างง่ายดาย

 

 

 

น้ำตาแห่งความน้อยใจไหลเปาะลงทันทีที่เธอก้าวขาขึ้นรถ มันเหมือนครั้งที่แล้ว ครั้งที่แก้วหายไปกับโทโมะ เขาเป็นห่วงแก้วจนลืมไปว่าตัวเธอเองก็ยังยืนอยู่ข้างๆเขา และครั้งนี้ก้เช่นกัน เขาเป็นแบบนี้อีกแล้ว 

 

 

 

 

ในห้องนอนหรู ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มเริ่มขยับเขยื่อนตัวไปมาก่อนจะหรี่ตาขึ้นเรื่อยๆ

 

 

 

" ป๊อป " ชั้ลจากที่ลืมตาจนเต็มดวง ชั้ลหันมองรอบๆห้องทันที เห้อออ  นี่ชั้ลนอนอยู่ท่บ้านไอป๊อปสินะ โชคดีจังที่ไอป๊อปมาช่วยชั้ลไว้ทัน ไม่งั้น  ชั้ลคงตกนรกไปอีกรอบ

 

 

" ฟื้นแล้วหรอวะ เป็นไงบ้าง " ป๊อปรีบกรู่เข้ามาหาชั้ลทันทีที่มันได้ยินชั้ลเรียก

 

 

 

" แกไปช่วยชั้ลไว้ทันใช่มั้ย " ชั้ลถามอีกครี้งเพื่อความมั่นใจ

 

 

" อื้อ มันกล้ามากที่ทำกับมึงแบบนี้ " ป๊อปเหมือนโกรธมาก โกรธจนชั้ลเริ่มกลัวว่ามันจะทำอะไรเกินกว่าที่ชั้ลคาดจะคาดถึง

 

 

" ช่างเถอะ ยังไงชั้ลก้ปลอดภัยแล้ว " ชั้ลเองก้ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดก้บเค้าอีก จบๆกันไป จะได้ไม่ต้องพบเจอกันอีก

 

 

" ช่างไม่ได้โว้ย ! " มันพูดจบก้เดินออกจากห้องไป 

 

 

ให้ตายสิ  มันคงไม่ได้คิดจะทำเรื่องบ้าๆอีกนะ

 

 

 

 

จนตกดึกของวันเดียวกัน

 

 

 

ครื้นนน  ครื้นนน เสียงโทรศัพท์ของชั้ลก้ดังขึ้น แต่แปลกใจที่ปลายสายเป็นเบอร์แปลก

 

 

" ฮัลโหล " 

 

 

( hiiii  เจ้ ! ) 

 

 

" ว่าไงยัยรี่ " นังเชอรี่เด็กเก่าที่หวังจะแคมไอป๊อปแต่ไม่สำเร็จ จนถูกเฮียเอกรับไปเครมแทน 555

 

 

( แหมๆ ผู้ที่ไหนมาจีบอีกหละคะ เฮียป๊อปถึงขนาดต้องยกพวกไปจัดการเนี่ย " 

 

 

O_O เห้ย

 

 

" อะไรนะ ใครจัดการอะไร เล่ามาให้หมดนะ ! " ชั้ลขึ้นเสียงใส่เชอรี่จนอีกฝ่ายยอมบอกจนหมดเปลือก

 

 

( ไม่รุ้สิ  เห็นเฮียเข้ามาหาเสี่ยเอก เชอรี่แอบได้ยินเค้าคุยกัน เหมือนจะมีปัญหากับผู้ชายของพี่อะ ตอนนี้ก้พาพวกไอเมฆไปสองสามคนแล้วนะ ) 

 

 

" เออ ขอบใจมากที่โทรมาบอก แค่นี้นะ " 

 

 

( เห้ยเจ้ เดี๋ยวดิ เล่าก่อนสิเจ้  เจ้จจจจจ ) เสียงตะโกนเรียกของรี่ดังออกมาจากโทรศัพท์แต่ชั้ลจะมัวเล่าอยู่ไม่ได้ ถ้าช้ากว่านี้มีหวังได้ขึ้นโรงขึ้นศาลกันแน่ ชั้ลรีบโทรไปหาไอป๊อปแต่มันปิดเครื่องหนี

 

 

" ไอเวรเอ้ยยย จะเอายังไงดีเนี่ยย หรือจะปล่อยให้มันตายๆไปซะ  ก้สาสมแล้วนิ " นั่นสิ ชั้ลจะไปเดือดร้อนอะไรในเมื่อเค้าเองก้ไม่เคยคิดจะใยดีกับชั้ลอยู่แล้วหนิ เจอไอป๊อปสั่งสอนไปบ้างก้ดีเหมือนก้น

 

 

 

ชั้ลตัดสินใจวางโทรศัพท์ไว้ในห้องแล้วเข้าไปอาบน้ำทำใจให้สบาย  แต่น่ำเย็นเยือกเท่าไหร่ ก้ช่วยอะไรไม่ได้เลย ทำไมใจชั้ลมันกระวนกระวาย ทำไมต้องเป็นห่วงคนที่ทำร้ายชั้ลด้วยนะ 

 

 

ชั้ลรีบใส่ชุดคลุมอาบน้ำแล้วเดินออกจากห้องน้ำ หยิบโทรศัพท์กดโทรไปหาไอป๊อปอีกครั้ง มันก้ยังปิดเครื่องเหมือนเดิมม

 

 

ชั้ลจะทำยังไงดี 

 

 

 

" ฟาง ฟางอยู่ไหนหรอ " และชั้ลก้ตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากฟาง

 

 

 

( อยู่ที่คอนโด แก้วมีอะไรหรือเปล่า )

 

 

 

" ฟาง ช่วยไปอยู่เป็นเพื่อนเค้าหน่อยได้มั้ย " ชั้ลเกลียดหมอนั่น ไม่อยากแม้แต่จะเอ่ยชื่อของเค้า

 

 

( เค้า เค้าไหนหรอแก้ว ) โธ่วว ฟาง อ่านใจแก้วหน่อยสิ 

 

 

 

" ท่านประธาน " 

 

 

 

( อ่ออ โทโมะหรอ มีอะไรหรือเปล่า ) 

 

 

 

" ช่วยไปหาเค้าที่คอนโด อยู่เป็นเพื่อนเค้าหน่อยนะ " ในขณะที่ฟางยังทำล้อเล่น แกล้งชั้ลไม่เลิก แต่ใจชั้ลมันกระวนกระวายไปหมดแล้ว 

 

 

( ขอโทษด้วยนะแก้ว ฟางออกไปไม่ได้จริงๆ แค่นี้ก่อนนะ ) แล้วฟางก็ตัดสายชั้ลไปเลย

 

 

ชั้ลควรจะทำยังไงดี จะไปช่วยเขา หรือจะปล่อยให้เขาถูกกระทำ แต่เขาทำร้ายชั้ล เค้าหลอกลวงชั้ล เค้าข่มเหงชั้ล เค้าทำให้ชั้ลเสียใจ  .... ชั้ลสลัดภาพของเขาทิ้งไปก่อนจะทิ้งตัวลงนอน

 

 

 

 

คอนโดโทโมะ

 

 

 

ชายร่างหนาสามคนกำลังมองหาอะไรบางอย่างอยู่แถวลานจอดรถ

 

 

" แก้วหนีไปไหน บอกกูมา  ไอป๊อป ! ไอป๊อป!!! " ร่างสูงวิ่งหน้าตาตื่นออกมาจากห้องโถงด้านล่างของคอนโด  เขาวิ่งมาที่ลานจอดรถก่อนจะขับรถออกไปอย่างเร็ว

 

 

" ตามมันไป ! " 

 

 

 

 

รถสองคนขับตามกันไปด้วยความเร็วสูง 

 

 

 

และสุดท้าย ชั้ลก้แพ้ใจตัวเอง ชั้ลลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกจากห้องไปทั้งชุดนอน ก่อนจะขึ้นรถและขับมุ่งหน้าออกไปทางคอนโดหมอนั่นทันที ไม่นานชั้ลก้หยุดรถอยู่หน้าคอนโด

 

 

" ช่วยโทรขึ้นไปห้อง 1196 ได้มั้ยคะ " ชั้ลรีบวิ่งมาที่เคาเตอร์ในห้องโถง ถ้าเค้าอยู่ ชั้ลก้จะกลับ

 

 

 

" คุณโทโมะเพิ่งจะออกไปจากห้องเมื่อครู่นี้เองครับ " แต่ไม่ทันที่พนักงานจะยกหูโทรศัพท์ เค้าก้ตอบคำถามชั้ล ให้ตายสิ หมอนั่นจะออกไปไหนตอนนี้

 

 

ชั้ลร้อนรนจนมื้อสั่นไปหมด ชั้ลรีบกดโทรศัพท์หาไอป๊อปอีกครั้ง 

 

 

 

" ป๊อป  อย่าทำอะไรบ้าๆนะ แกจะทำอะไรเค้าไม่ได้นะป๊อป สั่งให้ไอเมฆกลับเดี๋ยวนี้นะ " ชั้ลด่าลั่น โดยไม่ฟังอีกฝ่าย

 

 

 

( เมฆอะไรของมึง ไอเมฆมันอยู่ก้บเมียมันโน้นน บ้ารึเปล่า ) 

 

 

" ป๊อป กุไม่ตลกนะ เชอรี่เล่าให้กุฟังหมดแล้วว่ามึงส่งคนมาทำร้ายเค้าอะ " ชั้ลใจคอไม่ดีแล้วนะ อย่าเล่นอะไรแพลงๆแบบนี้สิ

 

 

( เออ กุแค่อยากรุ้ว่ามันรักมึงเหมือนที่ฟางบอกหรือเปล่า กุก้เลยล้อให้มันไปหามึง ยังไม่เจอกันอีกหรอวะ ) 

 

 

" ป๊อป มึงเล่นอะไรของมึง เค้าไม่ได้ไปหากุ เค้าหายไปไหนก้ไม่รุ้ " น้ำตาชั้ลเริ่มไหลแล้วสิ  นี่ชั้ลเป็นอะไรของชั้ลเนี่ย

 

 

( เห้ยมึงจะร้องทำไมวะ แล้วตอนนี้มึงอยู่ไหน ) ไอป๊อปเสียงตกใจทันทีที่ได้ยินเสียงชั้ลร้องไห้

 

 

 

" อยู่คอนโดเค้า  ฮึก มึงคิดจะทำอะไรไอป๊อป  มึงอยู่ไหนน  ฮืออฮืออฮืออ " ชั้ลเหมือนคนบ้ายทนร้องไห้อยู่หน้าคอนโด หันมองหาแต่เค้า  แต่ก้ไร้วี่แวว

 

 

( โธ่เว้ย  อยู่นั่นแหละ เดี๋ยวกุไปหา ) 

 

 

 

 

หลังจากวางสายจากแก้ว ป๊อปก้โทรหาโทโมะ

 

 

" มึงอยู่ไหนวะ " 

 

 

( กำลังจะไปหาแก้ว แต่มีคนขับรถตามมา ไม่ใช่พวกของมึงใช่มั้ย ) โทโมะพูดพร้อมก้บขับรถ 

 

 

 

" ไม่ใช่  แล้วมึงอยู่ไหนวะ " 

 

 

 

( ไม่รุ้ เห้ยยย เอี๊ยดดดดดดด ) ตู้ดๆๆๆ

 

 

 

" เหี้ยเอ้ยย ซวยแล้วว " 

 

 

 

" เกิดอะไรขึ้นป๊อป " ฟางที่นั่งอยู่ข้างๆดีดตัวลุกขึ้นมาทันที 

 

 

 

" รีบไปหาไอแก้วก่อนเร็วว  " ป๊อปดึงมือฟางแล้วรีบเดินออกจากห้องอย่างเร็ว