วุ่นนัก รักซะเลย
เขียนโดย กลางสายฝน
วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.36 น.
แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 00.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
48)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลังจากที่พาแก้วลงจากดอย ป๊อปก้ออกอุบายให้แก้วมาอยู่ที่บ้านของตัวเองเสียเลย กันไม่ให้แก้วหนีหายไปไหนอีก โดยอาศัยคำขอร้องของแม่แก้วและแม่ป๊อป
" เออ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุยเลยนะ ไม่รับมันเป็นลูกบุญธรรมดลยหละแม่ " ชั้ลจะเอิ่มจริงๆ ไอป๊อปว่าพาชั้ลเข้ามาในบ้านแบบบังคับแล้ว แม่ชั้ลเองยังยิ่งกว่าอีก หล่อนขนเสื้อผ้าของใช้มาวางไว้ที่บ้านไอป๊อปตั้งแต่สองวันก่อน โธ่ววว ชั้ลอยากจะบ้า
" ก็แกมันดื้อ อยู่ที่บ้านเรา ชั้ลเอาไม่อยู่หรอก " แม่บ่นใส่ก่อนจะลุกไปทำขนมกับแม่ป๊อป
" ไปบ้านสวนกัน ฟางกำลังมาถึงละ " ป๊อปเดินนำออกไป ส่วนชั้ลก้ได้แต่ลากร่างอันเหนื่อยล้าตามวันไปห่างๆ
บ้านสวน แหม บ้านหลังนี้ตากที่โทรมๆจนตอนนี้กลายเป็นหวานแหว๊ว หน้าอยู่ขึ้นมา แตกต่างกันจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยหละ ก็บ้านมี่ไอป๊อปมันล่อให้ฟางมาช่วยออกแบบช่วยตกแต่งให้ไง ทำกันได้มั้ยเนี่ยยย เห้อออ มองๆไปก้เหมือนเรือนหอเลยเนาะ นี้ถ้าสองคนนี้แต่งงานกันคงจะเป็นเรื่องที่ดีเลยทีเดียว
" ฟางงง " เสียงออดอ้อนออเซาะของอิป๊อปดังลั่นเมื่อเห็นฝ่ายหญิงเดินจ้ำๆเข้ามาหา
" ป๊อปมาคุยกับฟางเดี๋ยวนี้เลยนะ " แต่อยู่ๆฟางก็ลากไอป๊อปออกไปคุยกันสองคน แต่ช่างเถอะ ชั้ลไม่อยากจะสนใจอะไรหรอก มันเรื่องของเขา ขอไปตรวจดูเรือนหอของทั้งคู่ดีกว่า
ป๊อป-ฟาง
" ป๊อป มันมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ตอนที่ป๊อปไปร้บแก้วกลับมา " ฟางถาม ก่อนหน้าที่เขาจะแอบมาหาป๊อป เธอแอบเห็นโทโมะที่นั่งพิงฝาหมดสภาพอยู่ในมุมลับก้อดสงสัยไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
" มีคนตามเราไปที่เชียงใหม่ พวกมันสะกดรอยตามจนเจอแก้ว แต่โชคดีที่ป๊อปเจอแก้วก่อนพวกมัน พวกมันเหมือนถ่ายรูปป๊อปกับแก้ว ไอแก้วมันเห็นซะก่อนเลยแสดงละครไปฉากใหญ่ ทั้งกอดทั้งจํบ ป่านนี้นายจ้างมันคงจะหัวปั่นหมดแล้วหละ " ป๊อปเล่าไปก้ยิ้มสะใจไป แต่อีกฝ่ายกลับนิ่งชะงัก
" หรือเป็นคนของโมะ " เธออุทานเสียงเบา เมื่อนึกถึงเห็นเหตุที่เธอเข้ามาในห้องแล้วพบกับโทรศัพท์ที่แตกกระจายอยู่ตรงหน้า กับอารมณ์ฉุนเฉียวของโทโมะที่เหมือนจะโกรธอะไรใครมา
" ฟางพูดว่าอะไรนะ " ป๊อปได้ยินไม่ถนัด
" ถ้าฟางจะบอกว่าโมะรักแก้ว ป๊อปจะเชื่อฟางมั้ย " ฟางตัดสินใจบอกป๊อปไป
" จะบ้าหรือไง ก้มันจีบฟางอยู่ แล้วอีกอย่างมันก้ทำท่าทีเหมือนเกลียดไอแก้วมันด้วย
" นี่ก้เป็นอีกเรื่องนึงที่ฟางสงสัย ฟางเองก้อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับสองคนนี้ก้นแน่ "
" แล้วฟางคิดจะทำอะไร " ป๊อปพูด
" ก่อนจะออกมาหาป๊อป โมะเหมือนดูอะไรบางอย่างในโทรศัพท์แล้วเหมือนจะโกรธหรือโมโห เขาเขวี้ยงโทรศัพท์จนแตก แล้วฟางก้ไม่แน่ใจว่าคนพวกนั้นเป็นคนของเขาหรือเปล่า ถ้าทุกอย่างมันใช่ แสดงว่าเค้าของรักแก้วแล้วกำลังหึงหวงแก้วและคนอย่างโทโมะ ต้องหาวิธีเอาคืนแน่นอน " ฟางคิด
" แล้วยังไง ฟางจะเล่นตามแผนมันหรอ "
" ใช่ ฟางจะเล่นตามแผนเค้า แล้วป๊อปเองก้ต้องร่วมด้วย " ฟางพูด ป๊อปหน้าเหวอไป
" ทำยังไงก้ได้ให้เหมือนว่าป๊อปกับแก้วรักกัน แล้วเราจะได้รู้ว่า โมะรักแก้ว หรือแก้วรักโมะ หรือทั้งคู่รักกัน "
" จะยังไงก้แล้วแต่ ไอแก้วจะรักกับมันไม่ได้นะ มันไม่จริงจังกับแก้ว มันหลอกใช้ไอแก้วเปนเครื่องมือแก้แค้นป๊อปอะ " ป๊อปโวยวายเป็นห่วงแก้วขึ้นมา
" ป๊อปป เอาให้รู้ก่อนเถอะ ว่าเค้ารักกันหรือยังไง " ฟางเหมือนจะหึงๆป๊อปที่หวงแก้วจนเกินเหตุ
" อือๆ ก้ได้ แล้วป๊อปต้องทำไง " ป๊อปขี้เกียจจะขัดใจ
" พาแก้วไปทานข้าวร้านเดียวก้บฟาง " ฟางสั่ง ป๊อปหน้าเหวอไปอีกรอบ ฟางพยักหน้าย้ำอีกครั้งก่อนจะเดินขึ้นรถไป
" โอ้ยยยย ตายย แล้วมันจะยอมไปกับกุมั้ยเนี่ยยยยยย "
ทุกอย่างภายในบ้านหลังนี้ ถูกจัดอย่างลงตัว ก็แหงแหละเนาะ คนรักกัน เข้าใจกัน ทำอะไรร่วมกัน มันก้ดูลงตัวไปซะหมด ไม่เหมือนกับชั้ลล.....
ชั้ลปล่อยให้คู่รักเค้ากระหนุงกระหนิงกันไป ส่วนตัวเองก้เดินเข้ามาสำรวจในบ้าน เห้ออออ คิดแล้วอยากสร้างบ้านร่วมกันกับใครสักคน ที่รักก้นจริงๆ
" กูหิวข้าว " เสียงกระดากของอิป๊อปดังแผ่วๆมาทางด้านหลัง แหม น้ำเสียงช่างต่างจากตอนเรียกฟางจริงๆเลยนะพ่อคุณณณ
" แล้วยังไง " นั่นสิ ทำไมไม่ไปกินกับฟาง
" ไปกินข้าวกับกุ " มันพูดเสียงแข็งและทื่อมากก
" ก้ไปกินก้บฟางดิวะ มายุ่งไรกับกุเนี่ย " เออ มาคลอเคล%
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ