Garin : เป็นแฟนกันนะ

          
P:2
รุทร-ขอกลับไปคิดล่ะกันนะ
ราเชส-ได้ จะรอคำตอบจากนายนะ
( ประกาศขอให้นาย รุทร ศิวะกร กับ เด็กชาย ซูกัส จินตเมธร  มาพบผอ. ที่ห้องด้วยค่ะ ) // ประกาศ 2 รอบ
รุทร-อืม 
ราเชส- //ยิ้ม
รุทร-ไปก่อนนะเดี๋ยวผอ.จะบ่น // พูดประชด
ราเชส-เชิญเลยจร้า
รุทร- //เดินออกไป
รุทรเดินออกไปแบบไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พลางคิดไปด้วยว่า ‘ เขาทำอะไรผิด ถึงต้องเรียกเขาไปพบ ’ ระหว่างที่คิดเขาก็เดินมาถึงถึงหน้าห้องนั้นเสียแล้ว  พอเปิดประตูก็เจอเด็กผู้ขายคนนึง(ซูกัส)ที่โดนเรียกมาด้วย
รุทร-มีธุระอะไรว่ามา
การิน-มาถึงก็เอาเลยนะ
ลัล-ซูกัสมาทางนี้ก่อน  ให้การินคุยกับรุทรให้เสร็จก่อนนะ
ซูกัส-ครับ แล้วผมโดนเรียกมาเรื่องอะไรอ่ะครับแม่
ลัล-ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ
รุทร-แกมีธุระอะไรว่ามา
การิน-ถ้าไม่มีธุระอะไรจะเรียกมาเรอะ  ถามโง่ๆ
รุทร-แกเนี้ยนร้า เฮ้อ!!! // ถอนหายใจ
การิน-คิดว่าไงถ้าชั้นกลับไปเล่นไสยเหมือนเดิม
รุทร-ไม่ดีกว่ามั้ง
การิน-ทำไม
รุทร-แกเคยที่จะกลับไปเล่นไสยตามเดิมแล้วนี่
การิน-แล้วไง
รุทร-ผลที่เกิดขึ้นคือ แกโดนลัลบ่นไม่ใช่เรอะ
การิน-มันก็ใช่ แต่จะให้ทำไงล่ะ ในเมื่อหนังสือไสยยังมีอยู่
รุทร-ง่ายๆทำลายทิ้ง หรือไม่ก็เอามาอ่านเล่นฆ่าเวลา
การิน-ก็ดีนิ  แต่อ่านอย่างเดียวมันไม่สนุกสักเท่าไหร่  มันต้องลองทำด้วย
รุทร-แกคงไม่ลืมนะว่าลูกแกคนนึงมีญาณอาถรรพ์ด้วยน่ะ
การิน-เออว่ะ  ยุ่งล่ะสิ
รุทร-แกก็อ่านอย่างเดียว  ไม่ต้องทำพิธีอะไรทั้งนั้น จบนะ  ไปล่ะ บาย // เดินออกไป
การิน-เออ 
ลัล-ไปเถอะจ๊ะ
ซูกัส-คร๊าบ  พ่อมีอะไรหรอครับ
การิน-ไม่มีจะเรียกมารึไงฟระ
ซูกัส- ( โดนอีกแล้วเหรอเนี้ย )
การิน-แกทำแสบมากเลยนะ
ซูกัส-ผมทำอะไร // ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
การิน-แล้วใครทำ
ซูกัส-ทำอะไรครับ
การิน-นี่ไง // ชูเอกสาร
ซูกัส-อ๋อ กัสทำเองแหละ  ( รู้ได้ไง )
การิน-เก่งนักรึไง
ซูกัส-อ้าว ถ้าผมไม่ทำให้แล้วใครจะทำล่ะ ในเมื่อพ่อนั่งหลับคาโต๊ะแล้วเอกสารพวกนี้ต้องแจกให้อาจารย์คนอื่นวันนี้ๆไม่ใช่เหรอ
การิน-เออว่ะ ( ลืม )
ซูกัส-แล้วทีนี้ผมผิดไหม
การิน-ไม่ผิดหรอก ว่าแต่รู้ได้ไงว่าต้องทำให้พวกครูคนอื่นๆ
ซูกัส-ก็เขียนชื่ออาจารย์อยู่ไม่ใช่เหรอ  // กวน