Garin : เป็นแฟนกันนะ

P:2

รุทร-ขอกลับไปคิดล่ะกันนะ

ราเชส-ได้ จะรอคำตอบจากนายนะ

( ประกาศขอให้นาย รุทร ศิวะกร กับ เด็กชาย ซูกัส จินตเมธร  มาพบผอ. ที่ห้องด้วยค่ะ ) // ประกาศ 2 รอบ

รุทร-อืม 

ราเชส- //ยิ้ม

รุทร-ไปก่อนนะเดี๋ยวผอ.จะบ่น // พูดประชด

ราเชส-เชิญเลยจร้า

รุทร- //เดินออกไป

รุทรเดินออกไปแบบไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พลางคิดไปด้วยว่า ‘ เขาทำอะไรผิด ถึงต้องเรียกเขาไปพบ ’ ระหว่างที่คิดเขาก็เดินมาถึงถึงหน้าห้องนั้นเสียแล้ว  พอเปิดประตูก็เจอเด็กผู้ขายคนนึง(ซูกัส)ที่โดนเรียกมาด้วย

รุทร-มีธุระอะไรว่ามา

การิน-มาถึงก็เอาเลยนะ

ลัล-ซูกัสมาทางนี้ก่อน  ให้การินคุยกับรุทรให้เสร็จก่อนนะ

ซูกัส-ครับ แล้วผมโดนเรียกมาเรื่องอะไรอ่ะครับแม่

ลัล-ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ

รุทร-แกมีธุระอะไรว่ามา

การิน-ถ้าไม่มีธุระอะไรจะเรียกมาเรอะ  ถามโง่ๆ

รุทร-แกเนี้ยนร้า เฮ้อ!!! // ถอนหายใจ

การิน-คิดว่าไงถ้าชั้นกลับไปเล่นไสยเหมือนเดิม

รุทร-ไม่ดีกว่ามั้ง

การิน-ทำไม

รุทร-แกเคยที่จะกลับไปเล่นไสยตามเดิมแล้วนี่

การิน-แล้วไง

รุทร-ผลที่เกิดขึ้นคือ แกโดนลัลบ่นไม่ใช่เรอะ

การิน-มันก็ใช่ แต่จะให้ทำไงล่ะ ในเมื่อหนังสือไสยยังมีอยู่

รุทร-ง่ายๆทำลายทิ้ง หรือไม่ก็เอามาอ่านเล่นฆ่าเวลา

การิน-ก็ดีนิ  แต่อ่านอย่างเดียวมันไม่สนุกสักเท่าไหร่  มันต้องลองทำด้วย

รุทร-แกคงไม่ลืมนะว่าลูกแกคนนึงมีญาณอาถรรพ์ด้วยน่ะ

การิน-เออว่ะ  ยุ่งล่ะสิ

รุทร-แกก็อ่านอย่างเดียว  ไม่ต้องทำพิธีอะไรทั้งนั้น จบนะ  ไปล่ะ บาย // เดินออกไป

การิน-เออ 

ลัล-ไปเถอะจ๊ะ

ซูกัส-คร๊าบ  พ่อมีอะไรหรอครับ

การิน-ไม่มีจะเรียกมารึไงฟระ

ซูกัส- ( โดนอีกแล้วเหรอเนี้ย )

การิน-แกทำแสบมากเลยนะ

ซูกัส-ผมทำอะไร // ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

การิน-แล้วใครทำ

ซูกัส-ทำอะไรครับ

การิน-นี่ไง // ชูเอกสาร

ซูกัส-อ๋อ กัสทำเองแหละ  ( รู้ได้ไง )

การิน-เก่งนักรึไง

ซูกัส-อ้าว ถ้าผมไม่ทำให้แล้วใครจะทำล่ะ ในเมื่อพ่อนั่งหลับคาโต๊ะแล้วเอกสารพวกนี้ต้องแจกให้อาจารย์คนอื่นวันนี้ๆไม่ใช่เหรอ

การิน-เออว่ะ ( ลืม )

ซูกัส-แล้วทีนี้ผมผิดไหม

การิน-ไม่ผิดหรอก ว่าแต่รู้ได้ไงว่าต้องทำให้พวกครูคนอื่นๆ

ซูกัส-ก็เขียนชื่ออาจารย์อยู่ไม่ใช่เหรอ  // กวน