Garin : ไม่มีใครกำหนด

ณ ห้างสรรพสินค้า Harrods. London. The UK.

ตอนนี้พวกเราเดินดูไปเรื่อยพอถึงร้านที่ชอบก็จะเข้าไปเลือกซื้อการินไปเลือกซื้อเสื้อผ้าผู้หญิงให้ลัล ส่วนลัลไปซื้อเสื้อผ้าผู้ชายให้การิน ลัลซื้อจำนวน 800 ปอนด์ ( เงินไทย =43700.96 บาท ) ของการิน 1000 ปอนด์ ( เงินไทย = 54626.20บาท ) ลัลซื้อเสื้อกันหนาว ผ้าพันคอ ถุงมือ ที่ทำจากไหมพรมสีดำให้การิน  ส่วนการินซื้อ หมวก เสื้อกันหนาว ผ้าพันคอที่ถักจากไหมพรมสีขาวลายดอกไม้สีชมพูให้ลัล พร้อมกับซื้อถุงมือกับรองเท้าที่เข้ากับชุดให้ลัลด้วย

ลัล : เสร็จยังการิน

การิน : เสร็จแล้ว เขาห่อของขวัญให้พึ่งเสร็จนะ แล้วของเธอล่ะ

ลัล : เสร็จแล้วห่อของขวัญก็เสร็จแล้ว

การิน : ปะกลับกัน

ลัล : อื่อ

ณ โรงแรมฮิลตัน ลอนดอน เมโทรโพล

การิน : เธอซื้อมากี่บาท // ถามขนาดเดินกลับห้องพัก

ลัล : 800 ปอนด์เอง นายอะ

การิน : 1000 ปอนด์

ลัล : เยอะจัง

การิน : แน่ล่ะ กับแฟนตัวเองจะซื้อให้นิดเดียวได้ไง จริงไหม

ลัล : อะ จ๊ะ

การิน : เธอไปอาบน้ำก่อนก็ไปเลย

ลัล : อื่อ ขอบคุณนะ // หอมแก้ม

การิน : นี่ ทำอะไรนะ// ลูบแก้มตัวเอง

ลัล : -////- // วิ่งเข้าห้องน้ำ

การิน : น่ารักเป็นบ้าเลยวะ

ซ่าๆ ( เสียงน้ำ )

การินก็ได้แต่นั่งอ่านหนังสือไสยอยู่บนเตียง ส่วนลัลอาบน้ำเสร็จพอจะแต่งตัวก็นึกขึ้นได้ว่าลืมชุดนอนไว้บนเตียง

ลัล : การิน

การิน : อะไร

ลัล : การินช่วยหยิบชุดนอนที่วางอยู่บนเตียงให้หน่อยสิ

การิน : ได้ -////- // หยิบไปให้

ลัล : ฮิๆๆ // ขำ

การิน : ขำอะไร เอาไปได้แล้ว // ยื่นให้โดยไม่หันไปดู

ลัล : ขอบคุณนะ จุ๊บ // หอมแก้มการิน แล้วปิดประตู

การิน : // ยืนอึ่งอยู่หน้าประตู

( ยัยนั้นเป็นอะไรฟระ วันนี้โครตน่ารักเลย เธอจะทำให้ชั้นทำใจไม่ถูกไปถึงไหนเนี้ย ) ความคิดของการิน

ลัล : การิน นายยืนทำอะไรอยู่ข้างห้องน้ำเนี้ย

การิน : รออาบต่อมั้ง

ลัล : ถ้างั้นเชิญเลย

การิน : อืม

ลัล : ผ้าเช็ดตัวอยู่ที่ราวนะ

การิน : อืม ขอบคุณที่บอก

ลัล : จ๊ะ // เดินไปนั่งบนเตียง พร้อมเขียนอะไรบางอย่าง

การิน : อะไรวะ พูดซะหวานเลียนเลย

และแล้วการินก็ปิดประตูเพื่อทำธุระอะไรให้เสร็จและออกมาเห็นลัลนอนอยู่บนเตียงด้วยชุดล่อแหลม(ชุดนอน) ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำอะไรแล้วนอกจากจัดให้เธอนอนดีๆ แล้วผมไปนอนอีกข้างนึงพร้อมนอนกอดเธอ อย่างกับว่าผมจะกลัวเธอจะหายไปจากผม

ณ วันงานนิทัศการ

ลัลตื่นพร้อมกับตกใจที่ตัวเองนอนอยู่มนอ้อมกอดของการิน พอเธอขยับตัวนิดเดียวเขาก็ตื่นพร้อมมองเธออย่างงว่าเธอหน้าแดงทำไม พอการินเห็นดังนั้นจึงก้มลงดูแล้วจึงรู้ว่าเธอหน้าแดงเพราะอะไร

การิน : อายขนาดนั้นเลยเหรอ

ลัล : ก็ใช่น่ะสิ แล้วนายมากอดฉันทำไมเนี้ย

การิน : ก็อยากกอดอ่ะ  ผิดหรอ

ลัล : ไม่ผิดหรอก แต่ฉันจะไปอาบน้ำ

การิน : ไปสิ // ปล่อยมือ

ลัล : นายจะอาบก่อนหรือเปล่า

การิน : เธออาบในห้องนะ เดี๋ยวชั้นจะไปอาบอีกห้องที่มันอยู่ในห้องนั่งเล่นน่ะ

ลัล : อาๆ

แล้วต่างคนก็อาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จแล้วลงไปหาอะไรทานเป็นอาหารเช้าด้วยกัน

เข้าไปเป็นคู่ เพราะส่วนมากก็เข้าไปเป็นคู่กันทั้งนั้น  แล้วลัลก็เจอกับคนที่รู้จักเข้า นั้นคือพวกเพื่อนๆของเธอนั้นเอง โดยมี นี เอม ชัยเดช เมธาธร รุทร และอันชัญ

ลัล : เฮ้ย เอม

เอม : ลัล มาที่นี่ได้ไง // เดินไปหา

ลัล : มากับการินนะ

เอม : อ่อใช่สิ เป็นแฟนกันแล้วนี่นา

ลัล : ว่าแต่พวกเธอมาได้ไง

นี : พอดีว่าพ่อแม่ของชัยเดชมาที่นี่ด้วยเลยชวนพวกเรามาด้วยน่ะจ๊ะ

ลัล : อ๋อ

เอม : แล้วเธอมาที่นี่ได้ไง