Garin : ไม่มีใครกำหนด

การินกับลัลเดินลงจากด่านฟ้าเพื่อไปหาผอ.ที่ห้องพัก ลัลเดินไปแบบสบายๆ ส่วนการินเดินไปแบบไม่สบอารมณ์ประมาณว่าโดนขัดจังหวะความสุข(เวลาสวีท) แล้วทั้งคู่ก็เข้าไปในอารมณ์ที่แตกต่างกัน

การิน : พ่อมีธุระอะไร

ลัล : มีธุระอะไรกับหนูรึเปล่าค่ะ

นรินทร์ : คือว่าพวกเธอต้องไปงานนิทัศน์การใจช่วงตอนปิดเทอมนะ โอเคไหม

ลัล  : โอเคค่ะ ช่วงปิดเทอมน้าโรสก็ไม่ค่อยอยู่บ้านด้วยค่ะ

การิน : ยังไงก็ได้ครับ

ช่วงปิดเทอม

ลัลกับการินก็ไปงานทัศน์การที่อังกฤษกัน โดยที่ ผอ.นรินทร์แอบพูดกับการินว่า “ในช่วงที่มีโอกาส อย่าปล่อยโอกาสให้หลุดมือล่ะ”  ผอ.พูดกับการินเป็นการส่วนตัว โดยที่ลัลไม่รู้ว่าพูดอะไรกัน แต่พอลัลถามการินจะตอบว่า “พ่อชั้นบอกว่า ขอให้โชคดีในการเดินทางนะ เข้าใจยังยัยโง่” การินบอกแค่นั้นลัลก็เชื่ออย่างง่าย เพราะลัลไม่อยากให้ญาณอาถรรพ์มายุ่งเกี่ยวกับความรักของพวกเขา  ตั่งเข้าเทียบท่าอากาศยานการินก็หยิบเสื้อกันหนาวมาใส่ให้ลัลทันที

การิน : ใส่ซะที่นี่หนาว

ลัล : ขอบคุณมากนะ

การิน : ไม่เป็นไร

ลัล : อืม

การิน : ปะ // จับมือลัล (หาซื้ออะไรให้ยัยโง่เป็นของขวัญวันปีใหม่ดีนะ)

ลัล : ^////^ : จับตอบ (ได้ยินที่การินคิด)

ประเทศอังกฤษ

ตอนนี้การินจูงมือฉัน(ลัล)ออกมาจากสนามบิน ซึ่งที่นี่เย็นอย่างที่การินพูดจริงๆ แต่ยังดีนะที่ ผอ.นรินทร์จองโรงแรมเอาไว้ให้ แต่แคห้องเดียวเพราะการินอยากให้ฉันอยู่ด้วยตลอดเวลา โรงแรมที่ผอ.นรินทร์จองไว้คือโรงแรมฮิลตัน ลอนดอน เมโทรโพล (ชื่อโรงแรมมีอยู่จริง) ซึ่งโรงแรมนี้ตั่งอยู่ใกล้สถานที่จัดการแสดง ซึ่งงานนิทัศการ  จัดขึ้นในวันที่ 1 มกราคม 25XX (วันปีใหม่ของอังกฤษ)

ลัล : การิน งานนิทัศการจัดขึ้นพรุ่งนี้ใช่ไหม

การิน : ใช่ทำไมเหรอ

ลัล : ก็พรุ่งนี้วันปีใหม่ไง ลืมแล้วหรอ วันนี้ 31 ธันวาคม 25XX

การิน : เออใช่ (ลืมได้ไงว่ะ)

ลัล : นายลืมหรอ

การิน : ก็ใช่นะสิ

ลัล : งั้นไปหาซื้อกัน // เดินไปที่หน้าประตู

การิน : ก็ดีนะ // เดินตาม