เหตุผลที่ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ

 
 
 
"นี่ป๊อปปี้เพื่อนซี้เรา ลุยไหนลุยกัน ใช่ปะ"เสียงของฟางพูดระหว่างที่กำลังอัดวิดีโอมีของฟางคล้องป๊อปปี้แล้วพูดอย่างอารมณ์ดี
 
 
 
"ใช่ๆ"ป๊อปปี้บอกแล้วพยักหน้าเบาๆ
 
 
 
ตลอดเวลาที่เป็นเพื่อนป๊อปปี้กับฟางเล่นด้วยกันมาตลอดฟางเป็นผู้หญิงตัวเล็กแต่แรงเยอะเป็นบ้าผมก็คอยหาช่วงใจะอุ้มเธอกล้ชิดเธอไม่ว่าจะเป็นตอนที่เธอจะหยิบหนังสือจากชั้นหนังสือแต่เธอตัวไม่ถึงผมก็จะช่วยเธอหรือเวลาเล่นบาสและเธอจะชูสลงห่วงแต่ไม่ถึงผมก็จะอุ้ม
 
 
 
เสียงฟางตะโกนระหว่างซ้อมเชียร์ดังขึ้นระหว่างที่กำลังตีกลองผมก็แอบมองเธอเป็นระยะแล้วแอบจินตนาการว่าเธอกำลังใส่ชุดแต่งงานที่ผมเป็นคนซื้ออยู่
 
 
 
"ไอ้ป๊อปตีดีดิ"ฟางตะโกนใส่หน้าผมเลยทำให้ผมตั้งสติแล้วตั้งใจตีต่อไป
 
 
 
พอซ้อมเชียร์เสร็จผมกับฟางมานั่งตากแอร์กันที่ห้องสมุดระหว่างที่กำลังอ่านหนังสือเธอก็พุบลงไปผมเลยพุบตามแล้วมองหน้าเธอ
 
 
 
"คนอะไรน่ารักสิ้นดี"ผมพึมพำออกมาแล้วจู่ๆเธอก็ลืมตาผมเลยรีบลุกขึ้นแล้วทำตัวเป็นปกติ
 
 
 
ตอนนี้ผมกับเธอแยกกันเพราะเธอต้องไปทำธุระพอผมเดินมาที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าสนาทฟุตบอลที่กลุ่มพวกผมชอบมานั่งก็เห็นฟางกำลังนั่งสอนการบ้านไอ้แว่นคนนึงอยู่ผมก็รีบเดินเข้าไปเลย
 
 
 
"ทำอะไรหรอฟาง"ผมถามฟาง ฟางหันหน้ามาหาผมผมเลยตบหัวไอ้แว่นไปหนึ่งที
 
 
 
"สอนเพื่อนทำการบ้านนะ"ฟางตอบผมพยักหน้าแล้วก็เอามือปาดคอใส่ไอ้แว่น
 
 
 
"อ๋อๆ งั้นเราไปนะเจอกันตอนซ้อมเชียร์"ผมบอกแล้วเดินออกมาผมเห็นไอ้แว่นทำท่าล้อเลียนผมด้วยนะน่าเข้าไปตบหัวอีกที
 
 
 
ตอนนี้ผมเดินตามฟางมาที่ห้องเก็บของระหว่างทางผมเจอไอ้แว่นคนเดิมมันทำท่าจะต่อยผมผมเลยต่อยมันไปทีหนึ่งแล้วตอนที่ผมต่อยฟางก็เดินเข้ามาพอดี
 
 
 
"ป๊อปเป็นบ้าไรเนี่ยต่อยเพื่อนทำไม"ฟางว่าแล้วปัดมือผมที่อยู่ปกคอเสื้อไอ้แว่นนั่นออก
 
 
 
หลังจากนั้นมาฟางก็ไม่คุยกับผมเลยผมมักจะเห็นฟางนั่งอยุ่กับไอ้แว่นแล้วไอ้แว่นก็จะชอบทำท่าทางเยอะเย้ยผมอีกด้วย
 
 
 
วันนี้เป็นวันกีฬาสีวันจริงผมเดินมาพร้อมกับโทรโข่ง
 
 
 
"หนึ่งคือหึงเมื่อใครใกล้เธอ สองคือเพ้อเวลาห่างกัน สามคิดถึงเธอทุกวันเพื่อนกันไม่เป็นแบบนี้ สี่คืออยากสบตา ส่วนข้อห้าน่ารักสิ้นดี หกถึงร้อยไว้ฟังพรุ่งนี้เหตุผลที่ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ"ผมเดินร้องเพลงมาฟางหันหน้ามาแล้วอมยิ้มให้ผมเพื่อนๆที่อยู่บนแสตนยิ้มตามแล้วแซวกันใหญ่เลยยกเว้นไอ้แว่นที่นั่งทำหน้าบึ้ง
 
 
 
"เป็นแฟนกันนะ ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้ว"ผมบอกแล้วคุกเข่าพร้อมกับยื่นดอกกุหลาบให้เธอเธอรับไป
 
 
"อืม"เธอบอกผมกระโดดกอดเธอด้วยความดีใจ
 
 
 
ตกเย็นหลังจากจบกีฬาสีแล้วผมเดินจับมือกับเธอผมหันไปหาไอ้แว่นแล้วทำท่าทางเยาะเย้ยเหมือนที่มันเคยทำกับผม
 
 
 
"แล้วข้อ6ถึง100เมื่อไหร่จะได้ฟัง"ฟางถามระหว่างที่เดิน
 
 
 
 
"บอกข้อละวันละกัน"ป๊อปปี้บอกแล้วยิ้มให้เธอ
 
 
 
 
 
..THE END..