เหตุผลที่ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ

10.0

เขียนโดย เบบี้

วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.06 น.

  1 ตอน
  1 วิจารณ์
  4,427 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 21.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เหตุผลที่ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

"นี่ป๊อปปี้เพื่อนซี้เรา ลุยไหนลุยกัน ใช่ปะ"เสียงของฟางพูดระหว่างที่กำลังอัดวิดีโอมีของฟางคล้องป๊อปปี้แล้วพูดอย่างอารมณ์ดี

 

 

 

"ใช่ๆ"ป๊อปปี้บอกแล้วพยักหน้าเบาๆ

 

 

 

ตลอดเวลาที่เป็นเพื่อนป๊อปปี้กับฟางเล่นด้วยกันมาตลอดฟางเป็นผู้หญิงตัวเล็กแต่แรงเยอะเป็นบ้าผมก็คอยหาช่วงใจะอุ้มเธอกล้ชิดเธอไม่ว่าจะเป็นตอนที่เธอจะหยิบหนังสือจากชั้นหนังสือแต่เธอตัวไม่ถึงผมก็จะช่วยเธอหรือเวลาเล่นบาสและเธอจะชูสลงห่วงแต่ไม่ถึงผมก็จะอุ้ม

 

 

 

เสียงฟางตะโกนระหว่างซ้อมเชียร์ดังขึ้นระหว่างที่กำลังตีกลองผมก็แอบมองเธอเป็นระยะแล้วแอบจินตนาการว่าเธอกำลังใส่ชุดแต่งงานที่ผมเป็นคนซื้ออยู่

 

 

 

"ไอ้ป๊อปตีดีดิ"ฟางตะโกนใส่หน้าผมเลยทำให้ผมตั้งสติแล้วตั้งใจตีต่อไป

 

 

 

พอซ้อมเชียร์เสร็จผมกับฟางมานั่งตากแอร์กันที่ห้องสมุดระหว่างที่กำลังอ่านหนังสือเธอก็พุบลงไปผมเลยพุบตามแล้วมองหน้าเธอ

 

 

 

"คนอะไรน่ารักสิ้นดี"ผมพึมพำออกมาแล้วจู่ๆเธอก็ลืมตาผมเลยรีบลุกขึ้นแล้วทำตัวเป็นปกติ

 

 

 

ตอนนี้ผมกับเธอแยกกันเพราะเธอต้องไปทำธุระพอผมเดินมาที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าสนาทฟุตบอลที่กลุ่มพวกผมชอบมานั่งก็เห็นฟางกำลังนั่งสอนการบ้านไอ้แว่นคนนึงอยู่ผมก็รีบเดินเข้าไปเลย

 

 

 

"ทำอะไรหรอฟาง"ผมถามฟาง ฟางหันหน้ามาหาผมผมเลยตบหัวไอ้แว่นไปหนึ่งที

 

 

 

"สอนเพื่อนทำการบ้านนะ"ฟางตอบผมพยักหน้าแล้วก็เอามือปาดคอใส่ไอ้แว่น

 

 

 

"อ๋อๆ งั้นเราไปนะเจอกันตอนซ้อมเชียร์"ผมบอกแล้วเดินออกมาผมเห็นไอ้แว่นทำท่าล้อเลียนผมด้วยนะน่าเข้าไปตบหัวอีกที

 

 

 

ตอนนี้ผมเดินตามฟางมาที่ห้องเก็บของระหว่างทางผมเจอไอ้แว่นคนเดิมมันทำท่าจะต่อยผมผมเลยต่อยมันไปทีหนึ่งแล้วตอนที่ผมต่อยฟางก็เดินเข้ามาพอดี

 

 

 

"ป๊อปเป็นบ้าไรเนี่ยต่อยเพื่อนทำไม"ฟางว่าแล้วปัดมือผมที่อยู่ปกคอเสื้อไอ้แว่นนั่นออก

 

 

 

หลังจากนั้นมาฟางก็ไม่คุยกับผมเลยผมมักจะเห็นฟางนั่งอยุ่กับไอ้แว่นแล้วไอ้แว่นก็จะชอบทำท่าทางเยอะเย้ยผมอีกด้วย

 

 

 

วันนี้เป็นวันกีฬาสีวันจริงผมเดินมาพร้อมกับโทรโข่ง

 

 

 

"หนึ่งคือหึงเมื่อใครใกล้เธอ สองคือเพ้อเวลาห่างกัน สามคิดถึงเธอทุกวันเพื่อนกันไม่เป็นแบบนี้ สี่คืออยากสบตา ส่วนข้อห้าน่ารักสิ้นดี หกถึงร้อยไว้ฟังพรุ่งนี้เหตุผลที่ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ"ผมเดินร้องเพลงมาฟางหันหน้ามาแล้วอมยิ้มให้ผมเพื่อนๆที่อยู่บนแสตนยิ้มตามแล้วแซวกันใหญ่เลยยกเว้นไอ้แว่นที่นั่งทำหน้าบึ้ง

 

 

 

"เป็นแฟนกันนะ ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้ว"ผมบอกแล้วคุกเข่าพร้อมกับยื่นดอกกุหลาบให้เธอเธอรับไป

 

 

"อืม"เธอบอกผมกระโดดกอดเธอด้วยความดีใจ

 

 

 

ตกเย็นหลังจากจบกีฬาสีแล้วผมเดินจับมือกับเธอผมหันไปหาไอ้แว่นแล้วทำท่าทางเยาะเย้ยเหมือนที่มันเคยทำกับผม

 

 

 

"แล้วข้อ6ถึง100เมื่อไหร่จะได้ฟัง"ฟางถามระหว่างที่เดิน

 

 

 

 

"บอกข้อละวันละกัน"ป๊อปปี้บอกแล้วยิ้มให้เธอ

 

 

 

 

 

..THE END..

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา