ได้แค่รัก...เธอ

-

เขียนโดย fplove

วันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.06 น.

  7 chapter
  7 วิจารณ์
  11.47K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 00.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ความเจ็บ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          นํ้าตาที่ไหลลินลงมาจากตาคู่สวย ที่นั่งมองอาหารที่อยู่บนโต๊ะเธอเตรียมไว้ให้ผู้ชายที่เธอรักและเป็นสามี แต่เขากลับไม่เหลียวมองแม้แต่น้อยระยะเวลา4เดือนที่เราแต่งงานกันไม่เคยมีเลยที่เขาจะมาทานข้าวร่วมกับเธอ ไม่เคยที่จะพูดหรือมองเธอในแง่ดี ในสายตาของเขา เธอมันก็เป็นเพียวแค่ผู้หญิงไร้ค่าเห็นแก่เงิน ไม่มีหัวจิตหัวใจเขามองเธอเหมือนตัวอะไรสักอย่างที่น่ารังเกียจที่สุด

ตลอดเวลาเธอพยายามทำทุกให้เขามาสนใจ แต่ก็ไม่มีผลใดๆเลย 

       เธอเดินมาเรื่อยๆจนถึงหน้าหลุมศพของมาดรา ตั้งแต่ที่มาดราเธอเสียไปเธอก็รู้สึกว่าเธอเหมือนตัวคนเดียวในโลกที่ไม่มีใครสนใจ จะมีก็แต่คุณทิพณ์แม่ของป๊อปปี้ที่เลี้ยงดูเธอเขาเหมือนแม่คนที่สองที่ให้ความรักความอบอุ่นแก่เธอผิดจากลูกชายที่ทำให้เธอร้องไห้ซํ้าแล้วซํ้าเล่า แต่เธอก็ยังไม่ไปไหน

"แม่คะ ฟางจะทำยังไงดีค่ะตอนนี้ฟางเหนื่อยจังเลยค่ะ เขาทำเหมือนฟางไม่มีค่าเป็นตัวน่ารังเกียจตลอดเวลาทำไมฟางถึงไม่มีความสุขเหมือนคนอื่นเขาบ้างค่ะแม่ ฮึกๆ ฟางคิดถึงแม่ ฮึกๆ"เสียงสะอื้นที่ร้องออกมาอย่างเต็มที่เกินกว่าที่จะเก็บไว้ในใจ นํ้าตาไหลออกมามากมายเธอทั้งเจ็บและเหนื่อยเหลือเกินเมื่อกันเธอจะได้พบกับความสุขแบบคนอื่นๆกับเขาสักที

 

       ภาณุเดินเข้าบริษัทตั้งแต่เช้าเพราะไม่อยากเห็นมารยาของเธอ เขาไม่มีวันเชื่อคำพูดของเธอแน่ เธอหญิงแบบเธอมันก็แค่ผู้หญิงไร้ค่าไม่มีราคาเห็นแก่เงินก็เท่านั้น

"ไงไอ้ป๊อป มาเช้าจังนะ ไม่อยููกับภรรยาสุดสวยของนายหรือไง"เขื่อนเพื่อนสนิทของเขาทันที่ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องทำงาน

"ไม่ น่ารำคาญ"เขาตอบด้วยนํ้าเสียงเย็นชานิดๆ

"นี่นายยังไม่เลิกอคติกลับคุณฟางอีกหรอว้ะ ฉันว่านะนายลองเปิดใจสักนิดก้ดีนะไอ้ป๊อป"

"ไม่มีวัน ผู้หญิงแบบนั้นไม่เหมาะสมที่จะให้ใครรักหรอก คงไม่มีอะไรมากแค่ผู้หญิงที่เห็นแค่เงินจะไปสนใจทำไม"

"เอ้าไอ้นี้ เออๆแล้วแต่จะคิดล้ะกันและฉันจะรอดูว่านายจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่าระวังหัวใจตัวเองไว้ก็แล้วกัน"เขื่อนพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปทำไมเขาจะไม่รุ้ว่าฟางเขาเป็นคนยังไงเขากับเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องกันเธอเป็นคนที่มีจิตใจดี น่ารัก อ่อนหวานแตกต่างจากที่เพื่อนของเขาเล่าให้ฟัง ป๊อปปี้ก็แค่มีอคติ ถ้าเพื่อนเขาตัดสิ่งนี้ออกไปได้มีหรือที่หัวใจของป๊อปปี้จะไม่รักฟางน้องสาวของเขา

"คงจะมีวันนั้นหรอก คนอย่างฉันไม่มีวันรักผู้หญิงแบบเธอธนันต์ธรณ์"

 

 

 

 

แนวนี้อาจจะดราม่าหน่อย แต่งเป็นครั้งแรก ติ ชมได้นะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา