จุดเริ่มต้นของหัวใจ

 
'เฮ้ย นั่นรถนายผีดิบนี่หน่า' แก้วคิด          
 
 
 
โทโมะ//"ไงทอมสวยขึ้นนะ"โทโมะเห็นจึงเดินมาทัก
 
 
 
แก้ว//"ย่ะ ว่าแต่นี่เกเรอยู่ป้ะเนี่ย"แก้วแอบเขินที่โทโมะชม แต่แก้วเก็บอาการได้ดี
 
 
 
โทโมะ//"ไม่แล้ว"โทโมะตอบ
 
 
 
แก้ว//"งั้นชั้ลไปแล้วนะ"แก้วไม่รู้จะคุยอะไรเพราะเธอรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่แค่เธอหรอกที่รู้สึกแบบนี้เพราะเขาก็เป็นเช่นกัน แก้วขึ้นรถแต่รถสตาร์ทไม่ติด (ไรต์วางแผนมาดี) 
 
 
 
โทโมะ//"รถเธอพังอ่ะ ไปกับชั้ลก่อนแล้วค่อยให้เค้าเอารถไปซ่อม"โทโมะบอกแก้ว
 
 
 
แก้ว//"แต่นายนี่มัน.."แก้วเถียง
 
 
 
โทโมะ//"จะกลับไม่กลับงั้นชั้ลไปแล้วนะ"โทโมะขู่แก้ว
 
 
 
แก้ว//"เออๆก็ได้"แก้วยอม
 
 
 
แก้วยอมขึ้นรถไปกับโทโมะแล้วโทโมะก็ไปส่งแก้วที่บ้าน
 
 
 
แก้ว//"ขอบคุณนายมากนะ"แก้วขอบคุณโทโมะ
 
 
 
โทโมะ//"อืม เออ.. ชั้ลไปละ"แล้วโทโมะก็ขับรถไป
 
 
 
ณ kaew room
 
 
ภายในห้องนอนห้องหนึ่งอากาสกำลังดี แต่หัวใจของเจ้าของห้องกลับหนาวเหน็บ เธอรู้สึกหนาวเมื่อเขาเฉยชาใส่เธอ และหนาวเมื่อเขายิ้มใส่เธอ แต่อาการหนาวทั้งสองนี้มันไม่เหมือนกัน เธอกำลังคิดว่าอาการนี้มันคืออะไร ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้
 
 
 
ณ tomo room
 
ภายในห้องที่เงียบสงบ แต่เสียงหัวใจของเจ้าของห้องกลับไม่สงบยิ่งเขาคิดเรื่องของเธอมากเท่าไหร่เสียงหัวใจก็ยิ่งเต้นแรงมากยิ่งขึ้น เธอสวยขึ้น เธอไม่ใช่ 'ยัยทอม'ที่เขารู้จักอีกต่อไปแล้ว เวลาเธอยิ้มมันทำให้หัวใจเขาเต้นแรง อาการนี้คืออะไร
 
 
"ไงทอมสวยขึ้นนะ" tomo
 
 
..อร้ายยย โทโมะชมแก้วด้วย..