สักวันหนึ่ง...Someday

     "ยัยซัมมมมมมมม"ไฮย์ ฉันเฟย์เย่เองแหละฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปหายัยซัมที่บังอาจไม่รอฉัน
 
 
    "อะไรย่ะ เสียงดัง จัง"ยัยนี่หันมาบ่นฉันเอาจริงๆที่เห็นเหมือนเราทะเลาะกันนี่คือปกติไม่ไดทะเลาะกัน 
 
 
     "แกไม่รอฉันอ่ะ"ฉันบ่นยัยซัมแล้วทำหน้ายู่ๆใส่ชิส์ ยัยนั่นกรอกตาแบบเลขแปดไทยใส่ฉันแล้วหันมาเท้าเอว
 
 
     "ฉัน-เป็น-เวร ฉันต้องมาเช้าๆสิยัยมายด์ยังมาก่อนฉันฉันยังไม่ว่าเลย"ยัยนี่เท้าเอวเสร็จแล้วก็เดินหนีฉันอีก
 
 
     "ยัยหน้าร้อนนน เธอมาทำเวรช้า เธอต้องเอาทั้งหมดนี่ไปเก็บ"นายจอแดนเดินมาแล้วยักคิ้วกวนๆให้ ยัยซัมฉันมีจิตคาดว่ายัยซัมต้องมาเหวี่ยงฉัน.....นับถอยหลัง5 4 3 2 นะ..
 
 
     "เพราะแกคนเดียวยัยเฟย์ แกทำใหาฉันแพ้หมอนี่อับอายไปยันตระกูล ซัมคนนี้ม่ายยยยอมมมมม"อะไรอ่ะยังนับไปถึงศูนย์เลยนะTOT ฉันโดนเหวี่ยงเละเลยอ่ะแล้วอะไรอ่ะแค่มาช้านิดเดียวเสื่อมเสียหรอ ฮรือออออออ
 
 
     "เออฉันไปก็ได้"ฉันแกล้งงอนซัมแล้ววิ่งหนีมาเลยแง่งงงงง 
 
 
     ฉันวิ่งหนีมานั่งกินข้าวปั้นคนเดียวที่ชิงช้าจริงๆแล้วฉันก็แบบนี้แหะทำไรคนเดียวจนชิน บาวทีพี่ฟางช่วยนะ แต่พ่อกับแม่บอกว่าทำเองดีกว่า ฮือออออ 
 
 
     "โอ้ยยยยยย"ฉันร้องด้วยความโอดโอยเพราะลูกบาสมากระแทกมาโดนน่าฉันน่ะสิ๊ เจ็บว้อยยยยยยยยยย
 
 
     "เธอมานั่งทำไมให้ลูกบาสโดนหัวเนี่ย"อีตานี่ไม่รู้จักคำว่าผิดชอบชั่วดีหรอวะ ใครปาบาสมาโดนหน้าฉันเอง หงิดโว้ยยย
 
 
     "นายนั่นแหละมาปาใส่ฉันทำไมฉันนั่งดีๆนายก็มาปาใส่หัวฉันเนี่ยนายนั่นหละที่ผิดไอ้เฮงซวยย"ฉันด่า ด่า ด่า ด่า ด่า ด่าทุกคำๆที่เคยด่าได้หรือเคยสัมผัสมัน 
 
 
      "ฉันรุ่นพี่เธอนะ"ตานั่นชี้หน้าฉันแล้วทำหน้าจะกินเลือดกินเนื้อ
 
 
     "แล้วไงในเมื่อนายมาหาเรื่องฉัน"ฉันโวยวายกลับแต้อยู่ดีๆมีคนมาคั่นกลาง
 
 
     "เขื่อนขาาา คิดถึงจังเลย"อยู่ดีๆก็มียัยมะนาวตูมมาคล้องแขนแสดงความเป็นเจ้าของไว้ แล้วหันมามองฉัน ฉันเลยกรอกตาแล้วเดินนี้ ชาตินี้อย่าได้เจอกันอีกเลยยย โว้ยยยย
 
 
     กลางวัน
 
 
 
     ฉันที่กำลังจะไปซื้อขนมปัง กลับเห็นอะไรที่ซอกบันได สองคนนั้นกำลังจูบกับและฉันเห็นหน้านายนั่นพอดีนายลูกบาสสส กรี๊ดดดดดด นายนั่นสบตาฉันฉันจึงเดินหนีแล้วออกไปหาที่เงียบๆกินขนมปัง
 
 
     "เธอแอบดูฉันหรอ"เสียงยียวนข้างหลังถามฉันฮือออ ฉันว่าฉันหนีพ้นแล้วนะ
 
 
    "ไม่ได้แอบเห็นคาตาต่างหากฮึ่ย คนอะไรไม่อายฟ้าอายดิน อายพี้สางนางไม้ นายมันเพลย์บอยเปลี่ยนผู้หญิงไม่เลือก "ฉันพูดแล้วทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่
 
 
    "นี่เธอ"ตานี่กระชากแขนฉันแล้วยิ้มมุมปาก "งั้นมาพนันกันไหมล่ะเธอเป็นแฟนกำมะลอฉัน แล้วถ้าฉันสามารถให้เธอรักฉันได้เธอแพ้ แต่ถ้าเธอทำให้ฉันหลงรักเธอได้เธอชนะ"ตานั่นพูดพร้อมยิ้มร้าย 
 
 
    "มีแต่เสียกับเสียให้ไปเป็นแฟนเพลย์บอยเนี่ยนะ"ฉันกอดอกพูด
 
 
    "ป๊อดนี่หว่าาา กะว่าถ้าเธอชนะฉันจะให้เธอไปเกาะคิวชูฟรี5วัน4คืนนะ แล้วก็ช็อปปิ้งไม่อั้นด้วย"ตานั่นพูดแล้วยิ้มร้าย ตานั่นึงคิดว่าของแค่นี้ล่อฉันได้สินะ
 
 
    "ไม่ได้ป๊อดเว้ย แต่ถ้าฉันชนะฉันไม่เอาของรางวัลอะไรทั้งนั้นนายต้องเป็นเบ๊ฉันเคไหม"ฉันมองแล้วยิ้มร้ายกว่า
 
 
   "โอเคได้ ดีล"ตานั่นยื่นมือมาเช็คแฮนฉันฉันจึงเอามือสวยงามไปจับไว้
 
 
    "ดีล" งานนี้ฉันต้องชนะ
 
 
 
 
 
 
อันนี้แต่งพาทเฟย์ก่อนนะแล้วคนอื่นจะทยอยมา เม้นได้เน้อออ