เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.24 น.

  46 ตอน
  455 วิจารณ์
  84.68K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

41) 41 จัดการเรื่องให้ถูกต้อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

 

ภาคย์ที่ชกป๊อปปี้อีกครั้งก่อนจะผลักป๊อปปี้ลงไปกองกับโถงข้างล่างบ้านตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อคะ พ่อเถอะค่ะอย่าทำพี่ป๊อปอีกเลย”ฟางพยายามร้องห้ามพ่อตัวเองไม่ให้ทำร้ายป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ยังมีหน้ามาหาลูกสาวผมอีกหรอคุณป๊อป คุณทำร้ายลูกสาวผมไม่พอยังจะมีหน้าปีนขึ้นมาทำมิดี

มิร้ายลูกสาวผมอีกงั้นหรอห้ะ”ภาคย์ตะคอกว่าป๊อปปี้ก่อนที่จะง้างหมัดเข้าชกป๊อปปี้ ฟางรีบเอาตัว

เองมาขวางป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยฟาง ออกมานี่ลูก”พลอยที่ตกใจกับการกระทำลูกสาวก็รีบดึงฟางออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แม่คะ พ่อคะ พอเถอะค่ะอย่าทำร้ายพี่ป๊อปอีกเลย เค้าเจ็บเค้าเลือดออกหมดแล้ว”ฟางพูดแล้ว

มองป๊อปปี้ที่ตอนนี้มีเลือดออกตามจมูกและปาก และใบหน้าฟกช้ำก็ร้องไห้ออกมาด้วยความสงสาร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยังจะเป็นห่วงเค้าอีกทำไมกันฟาง เค้าทำให้เราต้องเกือบตายและก็เสียลูกไปแล้วนะ ลืมไปแล้ว

หรอ”ภาคย์รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปเค้าไม่ได้ทำนะคะ เรื่องทั้งหมดนี้พี่ป๊อปไม่เกี่ยว”ฟางรีบปกป้องป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยังมีหน้ามาปกป้องมันอีกนะฟาง จะไม่เกี่ยวได้ยังไง ร่วมมือกับย่าเพื่อแต่งงานกับเรา แถมมีเมีย

ไว้อยู่แล้วก็ยังจะพาเราเข้าไปในบ้าน ถ้าคุณรัหเมียคุณอีกคนมาคุณจะมายุ่งกับลูกผมทำไม มา

ทำร้ายฟางทำไม”ภาคย์ตะคอกป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมรู้ครับว่าคุณลุงคงโกรธผมมากตอนนี้ แต่ผมยืนยันว่าผมเลิกยุ่งเกี่ยวกับฟ้าแล้ว ตั้งแต่ผมเจอ

ฟาง ฟางได้มาเปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตผมให้ผมรู้จักว่ารักแท้เป็นยังไง”ป๊อปปี้พูดความจริงออกมา

จากใจ

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

ภาคย์กลับไมฟังคำของป๊อปปี้รีบชกชายหนุ่มหันอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อคะ ฟางขอล่ะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ป๊อปอีกเลย ฮือๆ”ฟางไม่อาจทนเห็นป๊อปปี้โดนทำร้ายอีกก็รีบ

เข้ามากอดป๊อปปี้แน่นเพื่อปกป้อง ก่อนที่จะยกมือไหว้ขอร้องคนเป็นพ่อเลิกทำร้ายป๊อปปี้สักที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พลอย พาลูกขึ้นไปบนห้องเดี๋ยวนี้”ภาคย์อึ้งก่อนจะสั่งภรรยาให้พาฟางออกไป

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ค่ะ พ่อ แม่ อย่าทำร้ายพี่ป๊อป พี่ป๊อปกับฟางเรารักกัน”ฟางตกใจรีบพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

ภาคย์ที่เห็นฟางยังคงเข้าข้างคนที่ทำร้ายเธอแบบนี้ก็เผลอตบหน้าลูกสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณลุง อย่าทำร้ายฟาง”ป๊อปปี้อึ้งก่อนที่จะรีบไปดูฟาง แต่พลอยรีบดึงลูกสาวห่างจากป๊อปปี้ไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทั้งที่เค้าทำร้ายเราแบบนี้ยังมีหน้ามาเข้าข้างอีกหรอ ฟางนี่ลูกกำลังจะมีชีวิตใหม่แท้ๆ ทำไมต้อง

กลับมาจมปรักกับไอ้คนที่มันทำร้ายเราแบบนี้ด้วย พ่อขอล่ะ ถ้ายังเห็นพ่อกับแม่อยู่ล่ะก็ ขึ้นไปบน

ห้องกับแม่เดี๋ยวนี้”ภาคย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง แม่ขอล่ะ อยากให้พ่อกับแม่ต้องร้องไห้แล้วขอร้องลูกเลย”พลอยพูดก่นที่ฟางจะยอมขึ้นไป

กับแม่ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ส่วนคุณมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกจิระคุณอีกแล้ว”ภาคย์รีบไล่ป๊อปปี้ทันที

เมื่อฟางไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คุณลุงครับ ผมอยากอธิบายทุกอย่างให้คุณลุงเข้าใจ”ป๊อปปี้พยายามพูดดีๆด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีคำอธิบายใดๆอีกแล้วตั้งแต่คุณปกป้องลูกสาวและหลานของผมไม่ได้ มันหมดเวลาแก้ตัวแล้ว

ล่ะคุณภาณุ ผมไม่ต้องการให้ลูกสาวของผมต้องกลับไปตกนรกทั้งเป็นแบบนั้นอีกแล้ว พวกคุณแก้

แค้นและทำลายทุกอย่างไปหมดแล้ว ผมไม่มีวันเชื่อคุณ จำไว้ ออกไป”ภาคย์มองป๊อปปี้ก่อนจะว่า

แล้วไล่ป๊อปปี้ออกไปจากบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นาย”เฟย์ที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็ชะงักเมื่อพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่ห้องของพ้อยท์ก็รีบลุกข้นก่อนจะ

สำรวจไปรอบๆห้องก็พบว่าเธออยู่ในห้องของเขื่อนก็รีบคว้ากระเป๋าหมายะออกไปต้องชะงักเมื่อ

เขื่อนเดินเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะรีบไปไหนล่ะทานโจ้กร้อนๆก่อนสิ ละจะได้กินยา”เขื่อนพูดกับเฟย์อย่างอ่อนโยนจนเฟย์อึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่กิน นี่นายจะมาไม้ไหนอีกเขื่อน ชั้นไม่หลงกลนายง่ายๆหรอก”เฟย์รีบว่าก่นจะเดินหนี เขื่อนรี

บรั้งเฟย์ไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ ชั้นขอโทษ ได้โปรดให้อภัยชั้นกับเรื่องเลวทรามที่ชั้นเคยทำไว้กับเธอได้มั้ย”เขื่อนพู

ดกับเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์ที่อึ้งกับสิ่งที่ได้ยินก่อนจะได้สติแล้วรีบตบหน้าเขื่อนจนหัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่นายเป็นบ้าอะไรของนาย ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นไม่หลงกลนายอีกแล้ว”เฟย์รีบว่าเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันไม่ใช่แผนการอะไรอีกแล้วทั้งนั้นล่ะเฟย์ มันคือคำขอโทษจากคนเลวคนนี้ ที่อยากจะชดใช้สิ่ง

ที่ผิดที่เคยทำร้ายเธอในอดีตนะเฟย์ เราเริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ย ชั้นขอล่ะ เพื่อลูกของเรา”เขื่อนรีบก

อดเฟย์จากด้านหลังก่อนที่จะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ลูกงั้นหรอ”เฟย์ช้อคและยืนนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เขื่อนบอกกับตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่เธอท้อง และตลอดเวลาที่ผ่านมา คนล่าสุดที่อยู่กับเธอก็คือชั้น เรามีอะไรกันดังนั้น เธอท้อง

กับชั้น”เขื่อนพูดแล้วคิดถึงเมื่อคืนที่เขารีบพาเฟย์ไปส่งโรงพยาบาลและจากผลตรวจทำให้เขาได้รู้

ว่าเฟย์ท้องได้เดือนนึงแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่จริง นี่นายคิดหาแผนการเอาไว้แกล้งชั้นอีกแล้วสินะ คนเลว”เฟย์สะบัดตัวออกจากเขื่อน

แล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ นี่คือเรื่องจริงเฟย์ เธอกำลังท้อง ท้องกับชั้น เรากำลังจะมีลูกกันนะ”เขื่อนพยายามอธิบายให้

เฟย์เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์กลับไม่ฟังและตบหน้าเขื่อนอีกครั้งก่อนที่จะเดินหนี แต่เขื่อนรีบวิ่งมาดักเฟย์ไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรู้ว่าชั้นมันเลวมากกับเธอ แต่ชั้นขอได้มั้ย ให้ชั้นได้ดูแลเธอ รับผิดชอบเธอเถอะนะเฟย์”เขื่อน

ขอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นไม่ต้องการนายจำเอาไว้ ว่าเราไม่มีอะไรที่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน นี่ชีวิตของชั้น นายเลิกยุ่งกับ

ชั้นสักที หลีก”เฟย์ว่าก่อนที่จะรีบออกไปจากห้องของเขื่อนแล้วนั่งแท้กซี่กลับบ้าน และคิดหา

ทางออกกับเรื่องนี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อปกลับมาหาพวกเราแล้ว ว้ายคุณป๊อปนี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ”ฟ้าที่เห็นว่ารถของป๊อปปี้ขับ

กลับเข้ามาในตัวบ้านก็รีบปรี่เข้ามาหาป๊อปปี้ต้องร้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้นั้นมีสภาพสะบักสะบอม

มากก็รีบเข้าไปดูแล

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วตาป๊อป นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเราถึงมีสภาพเป็นแบบนี้ ใครมันกล้าทำร้ายเรา ย่าจะส่ง

คนไปจัดการมันเดี๋ยวนี้ล่ะ”คุณหญิงนวลได้ยินเสียงฟ้าโวยวายก็เดินออกมาเจอกับหลานชายแล้ว

รีบพูดอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องหรอกครับคุณย่า นี่ก็ถือซะว่ามันคือผลจากการที่ผมทอดทิ้งเมียของผมจนทำให้ต้องสูญ

เสียลูกและเลือดเนื้อเชื้อไขของผมไป แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ”ป๊อปปี้พูดและพยายามเบี่ยงตัว

ออกจากฟ้าที่เข้ามาดูแล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันคะคุณป๊อป นี่คุณป๊อปไปหามันงั้นหรอคะ คุณป๊อปจะไปให้มันทำร้ายคุณป๊อปทำไมกัน

ในเมื่อคุณป๊อปอยากได้เมียอยากมีลูก ฟ้านี่ไงคะที่เป็นเมียคุณและพร้อมที่จะมีลูกให้กับคุณเสมอ

นะคะ”ฟ้าโวยวายและรีบเสนอตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นไม่ต้องการ เรื่องของเรามันจบลงไปตั้งนานแล้วฟ้า เลิกยุ่งชั้นกับฟางสักที”ป๊อปปี้รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แกเห็นอีสะใภ้ชั้นต่ำนั่นดีกว่าครอบครัวเรางั้นเรอะตาป๊อป”คุณหญิงนวลรีบว่าหลานรักทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครับ ผมเห็นฟางดีกว่า คุณย่าครับผมขอเถอะนะครับ เลิกอาฆาตแค้นทางครอบครัวนีระสิงห์เถอะ

นะครับ คณย่าก็ทำลายพวกเค้าไปแล้วนะครับ คุณย่าควรจะลดทิฐิทั้งหมดของคุณย่าลงนะ

ครับ”ป๊อปปี้ขอร้องย่าบังเกิดเกล้าดีๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ นี่พวกมันคงจะใช้เรามาขอร้องย่างั้นสินะ หึ ไม่มีวันซะหรอกพวกมันเป็นพวกชั้นต่ำยังไง มัน

ก็ชั้นต่ำวันยังค่ำไม่มีวันจะมาตีเสมอพวกเราได้ มันต้องจมอยู่ใต้เท้าของพวกเราตลอดไป”คุณหญิง

นวลรีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าครับ เลิกทำร้ายพวกครอบครัวนีระสิงห์เถอะนะครับ ไม่มีใครอยู่ต่ำกว่าใครทั้งนั้นล่ะ”ป๊อปปี้

ที่ทนเห็นผู้มีพระคุณของตัวเองมีจิตใจเหมือนยักษ์มารก็รีบว่าเพื่อหมายจะเตือนสติให้คุณหญิงนวล

คิดได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณหญิงนวลเห็นหลานชายสุดที่รักตะคอกใส่ตัวเองก็บันดาลโทสะทำร้ายหลานชายทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย คุณท่านพอได้แล้วค่ะอย่าทำร้ายคุณป๊อปอีกเลย”ฟ้าตกใจรีบเอาตัวเข้าขวางป๊อปปี้จึงโดน

ทำร้ายได้ด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดูท่าทางคุณย่าจะแข็งแรงดีนะครับถึงได้มีแรงขนาดนี้ ไม่เหมือนกับคนที่ป่วยออดแอดๆเป็นโรค

หัวใจเลย”ป๊อปปี้เช็ดเลือดที่มุมปากตัวเองก่อนจะพูดและคลี่ผลตรวจที่เขาแวะไปเอามาจากหมอ

ประจำตัวคุณหญิงนวลชูขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรเลยแล้วจะทำไม จะจับชั้นเข้าคุกข้อหาทำร้ายร่างกายเมียของแกเร้อะตา

ป๊อป รึว่าจะข้อหาที่ฆ่าลูกของแก หึ จำเอาไว้ว่าพวกนีระสิงห์มันทำร้ายพวกเราแค่ไหน มันทำให้

ลูกชั้นต้องตายแค่นี้มันยังน้อยไป”คุณหญิงนวลว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่นั่นคือลูกและเมียของผมนะครับคุณย่า และแม่ก็คงจะเสียใจมากที่คุณย่ามีทิฐิ มีความแค้นที่

ไม่รู้จักจบจักสิ้นแบบนี้ ผมเองก็รักแม่ไม่น้อยไปกว่าที่คุณย่ารักหรอกนะครับ และผมก็อยากเห็น

วิญญาณของแม่มีความสุขไม่ใช่ต้องมาทนทุกข์ทรมานเพราะคุณย่าเอามาอ้างไว้เพื่อเป็นเครื่องแก้

แค้นของตัวเองเลยครับ”ป๊อปปี้โพล่งออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 “แกหลงเมียของแก จนกล้ามายืนว่าย่าฉอดๆแบบนี้งั้นเรอะตาป๊อป แกคือจิระคุณนะ”คุณหญิง

นวลว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครับ ผมคือภาณุ จิระคุณ แต่ถ้าการเป็นจิระคุณแล้วต้องทำร้ายและต้องสูญเสียคนที่ผมรักที่สุด

แบบนี้ ผมก็ขอเลือกที่จะไม่เป็นดีกว่าครับ ผมไม่อยากทำร้ายครัวของฟางอีกแล้วครับ”ป๊อปปี้ยืน

สงบนิ่งก่อนที่จะพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แกเลือกมัน แกหลงมันงั้นเรอะ ดี งั้นต่อจากนี้ไป แกก็ไม่ต้องกลับมาเหยียบบ้านนี้อีก และ

สมบัติทุกอย่างของจิระคุณแกก็จะไม่มีสิทธิ์ได้ จำไว้ เมื่อแกเลือกมันแกก็จะเหลือแต่ตัวไม่มีอะไร

ให้แกสักชิ้น”คุณหญิงนวลยื่นคำขู่หลานชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้านั่นคือคำสั่งของคุณย่า ผมก็คงไม่ขัดครับ งั้นผมก็จะไปแต่ตัว ไม่หยิบเอาสมบัติจากที่นี่หรือจิ

ระคุณออกไปเลยสักชิ้น ผมลาล่ะครับคุณย่า”ป๊อปปี้พูดก่นที่จะก้มลงกราบย่าตัวเองครั้งสุดท้ายแล้ว

เดินออกไปจากบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อป อย่าไปค่ะคุณป๊อปกลับมาก่อน อย่าตัดสินใจอะไรโง่ๆแบบนั้นเพื่อนังผู้หญิงที่ไม่มีค่า

อย่างนังฟางเลยนะคะ ฟ้านี่ไงคะที่รักคุณจนหมดหัวใจ”ฟ้าตกใจรีบวิ่งไปรั้งชายหนุ่มไว้และพร่ำพูด

คำว่ารักออกมาเพื่อรั้งป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะฟ้า ชั้นบอกแล้วไงว่าเรื่องของเรามันจบลงไปแล้ว เพราะชั้นรักฟางและชั้นเลือกแล้วที่จะ

แก้ไขสิ่งที่ชั้นเคยทำผิดพลาดกับคนที่ชั้นรัก ชั้นไม่อยากให้ฟางต้องเสียใจต่อจากนี้ทุกอย่างมัน

ควรสิ้นสุดลงสักที เธอควรจะเจอคนที่ดีกว่าชั้น เดรับเค้าเข้ามาในชีวิตและลืมชั้นซะเถอะ”ป๊อปปี้

พูดแล้วรีบขับรถออกไปฟ้ารีบวิ่งร้องไห้ไปหาคุณหญิงนวลทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 “ชั้นเลี้ยงดูมันมากับมือชั้นเองแท้ๆ ทำไมมันไม่รักศักดิ์ศรีของตัวเองบ้างเลย เพราะนังนั่นแท้ๆ มัน

ทำให้เลือดในอกของชั้นหันหลังให้ชั้นได้ ป๊อปปี้ คนอกตัญญู”คุณหญิงนวลกำมือแน่นด้วยความ

แค้นและเสียใจอย่างมากที่ป๊อปปี้เลือกที่จะทอดทิ้งเธอและทิ้งทุกอย่าง ทรัพย์สมบัติของจิระคุณที่

มีมากมายเพื่อไปเลือกรักกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“คุณท่านคะทำใจดีๆไว้นะคะ”ฟ้าตกใจเมื่อเห็นคุณหญิงนวลทำท่าเหมือนกับจะเป็นลมก็รีบเข้ามา

ประคองดูแล

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาจับชั้นแกมันโง่ แกไม่รู้จักใช้เสน่ห์ของตัวแกเองดึงมันกลับมาชั้นอุตส่าห์เปิดโอกาสให้

แกได้เสียกับมันมาตั้งหลายปีแต่แกก็ช่วยอะไรชั้นไม่ได้เลยแกเห็นมั้ย ว่ามันไปหลงผู้หญิงคนอื่น

แล้ว สุดท้ายยังไงซะแกมันก็เป็นได้แค่นางบำเรอบำบัดความอยากของเค้าได้ชั่วครั้งชั่วคราว

เท่านั้น”คุณหญิงนวลที่แค้นจัดก็หันไปพาลใส่คนสนิท จนฟ้าที่เสียใจอยู่แล้วก็ทรุดลงไปร้องไห้กับ

พื้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมานั่งบีบน้ำตาตรงนี้นะ ไสหัวไป จะไปตายที่ไหนก็ไป”คุณหญิงนวลไล่ฟ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะมาโทษฟ้าฝ่ายเดียวได้ยังไงล่ะคะเพราะคุณท่านนั่นล่ะที่ทำให้คุณป๊อปหนีไปและปากฟ้าแบบนี้

จะมีลูกมีหลานคนไหนที่เค้าจะทนผู้หญิงอย่างคุณท่านได้”ฟ้าเองที่เสียใจก็โพล่งออกมาอย่างไม่

ยอม

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณหญิงนวลไม่รอช้าเดินเข้าไปตบและทำร้ายฟ้าทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไสหัวออกไป อย่ามาปากดีกับชั้น”คุณหญิงนวลว่าและไล่ฟ้าไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

งานนี้ป๊อปปี้โดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลยจ้าาาา เอๆๆๆ แล้วจะเป็นไงต่อน้ออออออ

 

 

 

แล้วคู่เขื่อนเฟย์จะจัดการยังไงต่อหนออออออ ต้องติดตามๆๆๆ

 

 

 

 

เนื้อเรื่องที่คุณMynamedadaแนะมาก็น่าสนนะคะ แต่ว่าโฮสต์คือไรอ่าาาาาา  5555

 

อันนี้ไรเตอร์แอบโง่ไม่รู้จักนิดนึง ไงก็ช่วยอธิบายให้หน่อยเนาะๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา