เล่ห์รักอุบัติหัวใจ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.24 น.
แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
41) 41 จัดการเรื่องให้ถูกต้อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ผลัวะ
ภาคย์ที่ชกป๊อปปี้อีกครั้งก่อนจะผลักป๊อปปี้ลงไปกองกับโถงข้างล่างบ้านตัวเองทันที
“พ่อคะ พ่อเถอะค่ะอย่าทำพี่ป๊อปอีกเลย”ฟางพยายามร้องห้ามพ่อตัวเองไม่ให้ทำร้ายป๊อปปี้
“นี่ยังมีหน้ามาหาลูกสาวผมอีกหรอคุณป๊อป คุณทำร้ายลูกสาวผมไม่พอยังจะมีหน้าปีนขึ้นมาทำมิดี
มิร้ายลูกสาวผมอีกงั้นหรอห้ะ”ภาคย์ตะคอกว่าป๊อปปี้ก่อนที่จะง้างหมัดเข้าชกป๊อปปี้ ฟางรีบเอาตัว
เองมาขวางป๊อปปี้
“ยัยฟาง ออกมานี่ลูก”พลอยที่ตกใจกับการกระทำลูกสาวก็รีบดึงฟางออกมาทันที
“แม่คะ พ่อคะ พอเถอะค่ะอย่าทำร้ายพี่ป๊อปอีกเลย เค้าเจ็บเค้าเลือดออกหมดแล้ว”ฟางพูดแล้ว
มองป๊อปปี้ที่ตอนนี้มีเลือดออกตามจมูกและปาก และใบหน้าฟกช้ำก็ร้องไห้ออกมาด้วยความสงสาร
“ยังจะเป็นห่วงเค้าอีกทำไมกันฟาง เค้าทำให้เราต้องเกือบตายและก็เสียลูกไปแล้วนะ ลืมไปแล้ว
หรอ”ภาคย์รีบว่า
“พี่ป๊อปเค้าไม่ได้ทำนะคะ เรื่องทั้งหมดนี้พี่ป๊อปไม่เกี่ยว”ฟางรีบปกป้องป๊อปปี้ทันที
“ยังมีหน้ามาปกป้องมันอีกนะฟาง จะไม่เกี่ยวได้ยังไง ร่วมมือกับย่าเพื่อแต่งงานกับเรา แถมมีเมีย
ไว้อยู่แล้วก็ยังจะพาเราเข้าไปในบ้าน ถ้าคุณรัหเมียคุณอีกคนมาคุณจะมายุ่งกับลูกผมทำไม มา
ทำร้ายฟางทำไม”ภาคย์ตะคอกป๊อปปี้
“ผมรู้ครับว่าคุณลุงคงโกรธผมมากตอนนี้ แต่ผมยืนยันว่าผมเลิกยุ่งเกี่ยวกับฟ้าแล้ว ตั้งแต่ผมเจอ
ฟาง ฟางได้มาเปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตผมให้ผมรู้จักว่ารักแท้เป็นยังไง”ป๊อปปี้พูดความจริงออกมา
จากใจ
ผลัวะ
ภาคย์กลับไมฟังคำของป๊อปปี้รีบชกชายหนุ่มหันอีกครั้ง
“พ่อคะ ฟางขอล่ะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ป๊อปอีกเลย ฮือๆ”ฟางไม่อาจทนเห็นป๊อปปี้โดนทำร้ายอีกก็รีบ
เข้ามากอดป๊อปปี้แน่นเพื่อปกป้อง ก่อนที่จะยกมือไหว้ขอร้องคนเป็นพ่อเลิกทำร้ายป๊อปปี้สักที
“พลอย พาลูกขึ้นไปบนห้องเดี๋ยวนี้”ภาคย์อึ้งก่อนจะสั่งภรรยาให้พาฟางออกไป
“ไม่ค่ะ พ่อ แม่ อย่าทำร้ายพี่ป๊อป พี่ป๊อปกับฟางเรารักกัน”ฟางตกใจรีบพูดขึ้น
เพี้ยะ
ภาคย์ที่เห็นฟางยังคงเข้าข้างคนที่ทำร้ายเธอแบบนี้ก็เผลอตบหน้าลูกสาวทันที
“คุณลุง อย่าทำร้ายฟาง”ป๊อปปี้อึ้งก่อนที่จะรีบไปดูฟาง แต่พลอยรีบดึงลูกสาวห่างจากป๊อปปี้ไว้
“ทั้งที่เค้าทำร้ายเราแบบนี้ยังมีหน้ามาเข้าข้างอีกหรอ ฟางนี่ลูกกำลังจะมีชีวิตใหม่แท้ๆ ทำไมต้อง
กลับมาจมปรักกับไอ้คนที่มันทำร้ายเราแบบนี้ด้วย พ่อขอล่ะ ถ้ายังเห็นพ่อกับแม่อยู่ล่ะก็ ขึ้นไปบน
ห้องกับแม่เดี๋ยวนี้”ภาคย์พูด
“ฟาง แม่ขอล่ะ อยากให้พ่อกับแม่ต้องร้องไห้แล้วขอร้องลูกเลย”พลอยพูดก่นที่ฟางจะยอมขึ้นไป
กับแม่ตัวเอง
“ส่วนคุณมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกจิระคุณอีกแล้ว”ภาคย์รีบไล่ป๊อปปี้ทันที
เมื่อฟางไปแล้ว
“แต่คุณลุงครับ ผมอยากอธิบายทุกอย่างให้คุณลุงเข้าใจ”ป๊อปปี้พยายามพูดดีๆด้วย
“ไม่มีคำอธิบายใดๆอีกแล้วตั้งแต่คุณปกป้องลูกสาวและหลานของผมไม่ได้ มันหมดเวลาแก้ตัวแล้ว
ล่ะคุณภาณุ ผมไม่ต้องการให้ลูกสาวของผมต้องกลับไปตกนรกทั้งเป็นแบบนั้นอีกแล้ว พวกคุณแก้
แค้นและทำลายทุกอย่างไปหมดแล้ว ผมไม่มีวันเชื่อคุณ จำไว้ ออกไป”ภาคย์มองป๊อปปี้ก่อนจะว่า
แล้วไล่ป๊อปปี้ออกไปจากบ้านทันที
“อ๊ะ นาย”เฟย์ที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็ชะงักเมื่อพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่ห้องของพ้อยท์ก็รีบลุกข้นก่อนจะ
สำรวจไปรอบๆห้องก็พบว่าเธออยู่ในห้องของเขื่อนก็รีบคว้ากระเป๋าหมายะออกไปต้องชะงักเมื่อ
เขื่อนเดินเข้ามาในห้อง
“จะรีบไปไหนล่ะทานโจ้กร้อนๆก่อนสิ ละจะได้กินยา”เขื่อนพูดกับเฟย์อย่างอ่อนโยนจนเฟย์อึ้ง
“ไม่กิน นี่นายจะมาไม้ไหนอีกเขื่อน ชั้นไม่หลงกลนายง่ายๆหรอก”เฟย์รีบว่าก่นจะเดินหนี เขื่อนรี
บรั้งเฟย์ไว้
“เฟย์ ชั้นขอโทษ ได้โปรดให้อภัยชั้นกับเรื่องเลวทรามที่ชั้นเคยทำไว้กับเธอได้มั้ย”เขื่อนพู
ดกับเฟย์
เพี้ยะ
เฟย์ที่อึ้งกับสิ่งที่ได้ยินก่อนจะได้สติแล้วรีบตบหน้าเขื่อนจนหัน
“นี่นายเป็นบ้าอะไรของนาย ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นไม่หลงกลนายอีกแล้ว”เฟย์รีบว่าเขื่อนทันที
“มันไม่ใช่แผนการอะไรอีกแล้วทั้งนั้นล่ะเฟย์ มันคือคำขอโทษจากคนเลวคนนี้ ที่อยากจะชดใช้สิ่ง
ที่ผิดที่เคยทำร้ายเธอในอดีตนะเฟย์ เราเริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ย ชั้นขอล่ะ เพื่อลูกของเรา”เขื่อนรีบก
อดเฟย์จากด้านหลังก่อนที่จะพูดขึ้น
“อะไรนะ ลูกงั้นหรอ”เฟย์ช้อคและยืนนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เขื่อนบอกกับตัวเอง
“ใช่เธอท้อง และตลอดเวลาที่ผ่านมา คนล่าสุดที่อยู่กับเธอก็คือชั้น เรามีอะไรกันดังนั้น เธอท้อง
กับชั้น”เขื่อนพูดแล้วคิดถึงเมื่อคืนที่เขารีบพาเฟย์ไปส่งโรงพยาบาลและจากผลตรวจทำให้เขาได้รู้
ว่าเฟย์ท้องได้เดือนนึงแล้ว
“มะ ไม่จริง นี่นายคิดหาแผนการเอาไว้แกล้งชั้นอีกแล้วสินะ คนเลว”เฟย์สะบัดตัวออกจากเขื่อน
แล้วว่า
“ไม่ นี่คือเรื่องจริงเฟย์ เธอกำลังท้อง ท้องกับชั้น เรากำลังจะมีลูกกันนะ”เขื่อนพยายามอธิบายให้
เฟย์เข้าใจ
เพี้ยะ
เฟย์กลับไม่ฟังและตบหน้าเขื่อนอีกครั้งก่อนที่จะเดินหนี แต่เขื่อนรีบวิ่งมาดักเฟย์ไว้
“ชั้นรู้ว่าชั้นมันเลวมากกับเธอ แต่ชั้นขอได้มั้ย ให้ชั้นได้ดูแลเธอ รับผิดชอบเธอเถอะนะเฟย์”เขื่อน
ขอร้อง
“ไม่ ชั้นไม่ต้องการนายจำเอาไว้ ว่าเราไม่มีอะไรที่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน นี่ชีวิตของชั้น นายเลิกยุ่งกับ
ชั้นสักที หลีก”เฟย์ว่าก่อนที่จะรีบออกไปจากห้องของเขื่อนแล้วนั่งแท้กซี่กลับบ้าน และคิดหา
ทางออกกับเรื่องนี้ทันที
“คุณป๊อปกลับมาหาพวกเราแล้ว ว้ายคุณป๊อปนี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ”ฟ้าที่เห็นว่ารถของป๊อปปี้ขับ
กลับเข้ามาในตัวบ้านก็รีบปรี่เข้ามาหาป๊อปปี้ต้องร้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้นั้นมีสภาพสะบักสะบอม
มากก็รีบเข้าไปดูแล
“ตายแล้วตาป๊อป นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเราถึงมีสภาพเป็นแบบนี้ ใครมันกล้าทำร้ายเรา ย่าจะส่ง
คนไปจัดการมันเดี๋ยวนี้ล่ะ”คุณหญิงนวลได้ยินเสียงฟ้าโวยวายก็เดินออกมาเจอกับหลานชายแล้ว
รีบพูดอย่างตกใจ
“ไม่ต้องหรอกครับคุณย่า นี่ก็ถือซะว่ามันคือผลจากการที่ผมทอดทิ้งเมียของผมจนทำให้ต้องสูญ
เสียลูกและเลือดเนื้อเชื้อไขของผมไป แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ”ป๊อปปี้พูดและพยายามเบี่ยงตัว
ออกจากฟ้าที่เข้ามาดูแล
“อะไรกันคะคุณป๊อป นี่คุณป๊อปไปหามันงั้นหรอคะ คุณป๊อปจะไปให้มันทำร้ายคุณป๊อปทำไมกัน
ในเมื่อคุณป๊อปอยากได้เมียอยากมีลูก ฟ้านี่ไงคะที่เป็นเมียคุณและพร้อมที่จะมีลูกให้กับคุณเสมอ
นะคะ”ฟ้าโวยวายและรีบเสนอตัวเอง
“แต่ชั้นไม่ต้องการ เรื่องของเรามันจบลงไปตั้งนานแล้วฟ้า เลิกยุ่งชั้นกับฟางสักที”ป๊อปปี้รีบว่า
“นี่แกเห็นอีสะใภ้ชั้นต่ำนั่นดีกว่าครอบครัวเรางั้นเรอะตาป๊อป”คุณหญิงนวลรีบว่าหลานรักทันที
“ครับ ผมเห็นฟางดีกว่า คุณย่าครับผมขอเถอะนะครับ เลิกอาฆาตแค้นทางครอบครัวนีระสิงห์เถอะ
นะครับ คณย่าก็ทำลายพวกเค้าไปแล้วนะครับ คุณย่าควรจะลดทิฐิทั้งหมดของคุณย่าลงนะ
ครับ”ป๊อปปี้ขอร้องย่าบังเกิดเกล้าดีๆ
“เหอะ นี่พวกมันคงจะใช้เรามาขอร้องย่างั้นสินะ หึ ไม่มีวันซะหรอกพวกมันเป็นพวกชั้นต่ำยังไง มัน
ก็ชั้นต่ำวันยังค่ำไม่มีวันจะมาตีเสมอพวกเราได้ มันต้องจมอยู่ใต้เท้าของพวกเราตลอดไป”คุณหญิง
นวลรีบว่า
“คุณย่าครับ เลิกทำร้ายพวกครอบครัวนีระสิงห์เถอะนะครับ ไม่มีใครอยู่ต่ำกว่าใครทั้งนั้นล่ะ”ป๊อปปี้
ที่ทนเห็นผู้มีพระคุณของตัวเองมีจิตใจเหมือนยักษ์มารก็รีบว่าเพื่อหมายจะเตือนสติให้คุณหญิงนวล
คิดได้
เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ
คุณหญิงนวลเห็นหลานชายสุดที่รักตะคอกใส่ตัวเองก็บันดาลโทสะทำร้ายหลานชายทันที
“ว้าย คุณท่านพอได้แล้วค่ะอย่าทำร้ายคุณป๊อปอีกเลย”ฟ้าตกใจรีบเอาตัวเข้าขวางป๊อปปี้จึงโดน
ทำร้ายได้ด้วย
“ดูท่าทางคุณย่าจะแข็งแรงดีนะครับถึงได้มีแรงขนาดนี้ ไม่เหมือนกับคนที่ป่วยออดแอดๆเป็นโรค
หัวใจเลย”ป๊อปปี้เช็ดเลือดที่มุมปากตัวเองก่อนจะพูดและคลี่ผลตรวจที่เขาแวะไปเอามาจากหมอ
ประจำตัวคุณหญิงนวลชูขึ้นมา
“ใช่ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรเลยแล้วจะทำไม จะจับชั้นเข้าคุกข้อหาทำร้ายร่างกายเมียของแกเร้อะตา
ป๊อป รึว่าจะข้อหาที่ฆ่าลูกของแก หึ จำเอาไว้ว่าพวกนีระสิงห์มันทำร้ายพวกเราแค่ไหน มันทำให้
ลูกชั้นต้องตายแค่นี้มันยังน้อยไป”คุณหญิงนวลว่า
“แต่นั่นคือลูกและเมียของผมนะครับคุณย่า และแม่ก็คงจะเสียใจมากที่คุณย่ามีทิฐิ มีความแค้นที่
ไม่รู้จักจบจักสิ้นแบบนี้ ผมเองก็รักแม่ไม่น้อยไปกว่าที่คุณย่ารักหรอกนะครับ และผมก็อยากเห็น
วิญญาณของแม่มีความสุขไม่ใช่ต้องมาทนทุกข์ทรมานเพราะคุณย่าเอามาอ้างไว้เพื่อเป็นเครื่องแก้
แค้นของตัวเองเลยครับ”ป๊อปปี้โพล่งออกมา
“แกหลงเมียของแก จนกล้ามายืนว่าย่าฉอดๆแบบนี้งั้นเรอะตาป๊อป แกคือจิระคุณนะ”คุณหญิง
นวลว่า
“ครับ ผมคือภาณุ จิระคุณ แต่ถ้าการเป็นจิระคุณแล้วต้องทำร้ายและต้องสูญเสียคนที่ผมรักที่สุด
แบบนี้ ผมก็ขอเลือกที่จะไม่เป็นดีกว่าครับ ผมไม่อยากทำร้ายครัวของฟางอีกแล้วครับ”ป๊อปปี้ยืน
สงบนิ่งก่อนที่จะพูดออกมา
“นี่แกเลือกมัน แกหลงมันงั้นเรอะ ดี งั้นต่อจากนี้ไป แกก็ไม่ต้องกลับมาเหยียบบ้านนี้อีก และ
สมบัติทุกอย่างของจิระคุณแกก็จะไม่มีสิทธิ์ได้ จำไว้ เมื่อแกเลือกมันแกก็จะเหลือแต่ตัวไม่มีอะไร
ให้แกสักชิ้น”คุณหญิงนวลยื่นคำขู่หลานชาย
“ถ้านั่นคือคำสั่งของคุณย่า ผมก็คงไม่ขัดครับ งั้นผมก็จะไปแต่ตัว ไม่หยิบเอาสมบัติจากที่นี่หรือจิ
ระคุณออกไปเลยสักชิ้น ผมลาล่ะครับคุณย่า”ป๊อปปี้พูดก่นที่จะก้มลงกราบย่าตัวเองครั้งสุดท้ายแล้ว
เดินออกไปจากบ้าน
“คุณป๊อป อย่าไปค่ะคุณป๊อปกลับมาก่อน อย่าตัดสินใจอะไรโง่ๆแบบนั้นเพื่อนังผู้หญิงที่ไม่มีค่า
อย่างนังฟางเลยนะคะ ฟ้านี่ไงคะที่รักคุณจนหมดหัวใจ”ฟ้าตกใจรีบวิ่งไปรั้งชายหนุ่มไว้และพร่ำพูด
คำว่ารักออกมาเพื่อรั้งป๊อปปี้
“พอเถอะฟ้า ชั้นบอกแล้วไงว่าเรื่องของเรามันจบลงไปแล้ว เพราะชั้นรักฟางและชั้นเลือกแล้วที่จะ
แก้ไขสิ่งที่ชั้นเคยทำผิดพลาดกับคนที่ชั้นรัก ชั้นไม่อยากให้ฟางต้องเสียใจต่อจากนี้ทุกอย่างมัน
ควรสิ้นสุดลงสักที เธอควรจะเจอคนที่ดีกว่าชั้น เดรับเค้าเข้ามาในชีวิตและลืมชั้นซะเถอะ”ป๊อปปี้
พูดแล้วรีบขับรถออกไปฟ้ารีบวิ่งร้องไห้ไปหาคุณหญิงนวลทันที
“ชั้นเลี้ยงดูมันมากับมือชั้นเองแท้ๆ ทำไมมันไม่รักศักดิ์ศรีของตัวเองบ้างเลย เพราะนังนั่นแท้ๆ มัน
ทำให้เลือดในอกของชั้นหันหลังให้ชั้นได้ ป๊อปปี้ คนอกตัญญู”คุณหญิงนวลกำมือแน่นด้วยความ
แค้นและเสียใจอย่างมากที่ป๊อปปี้เลือกที่จะทอดทิ้งเธอและทิ้งทุกอย่าง ทรัพย์สมบัติของจิระคุณที่
มีมากมายเพื่อไปเลือกรักกับฟาง
“คุณท่านคะทำใจดีๆไว้นะคะ”ฟ้าตกใจเมื่อเห็นคุณหญิงนวลทำท่าเหมือนกับจะเป็นลมก็รีบเข้ามา
ประคองดูแล
“ไม่ต้องมาจับชั้นแกมันโง่ แกไม่รู้จักใช้เสน่ห์ของตัวแกเองดึงมันกลับมาชั้นอุตส่าห์เปิดโอกาสให้
แกได้เสียกับมันมาตั้งหลายปีแต่แกก็ช่วยอะไรชั้นไม่ได้เลยแกเห็นมั้ย ว่ามันไปหลงผู้หญิงคนอื่น
แล้ว สุดท้ายยังไงซะแกมันก็เป็นได้แค่นางบำเรอบำบัดความอยากของเค้าได้ชั่วครั้งชั่วคราว
เท่านั้น”คุณหญิงนวลที่แค้นจัดก็หันไปพาลใส่คนสนิท จนฟ้าที่เสียใจอยู่แล้วก็ทรุดลงไปร้องไห้กับ
พื้นทันที
“ไม่ต้องมานั่งบีบน้ำตาตรงนี้นะ ไสหัวไป จะไปตายที่ไหนก็ไป”คุณหญิงนวลไล่ฟ้า
“จะมาโทษฟ้าฝ่ายเดียวได้ยังไงล่ะคะเพราะคุณท่านนั่นล่ะที่ทำให้คุณป๊อปหนีไปและปากฟ้าแบบนี้
จะมีลูกมีหลานคนไหนที่เค้าจะทนผู้หญิงอย่างคุณท่านได้”ฟ้าเองที่เสียใจก็โพล่งออกมาอย่างไม่
ยอม
เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ
คุณหญิงนวลไม่รอช้าเดินเข้าไปตบและทำร้ายฟ้าทันที
“ไสหัวออกไป อย่ามาปากดีกับชั้น”คุณหญิงนวลว่าและไล่ฟ้าไปทันที
งานนี้ป๊อปปี้โดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลยจ้าาาา เอๆๆๆ แล้วจะเป็นไงต่อน้ออออออ
แล้วคู่เขื่อนเฟย์จะจัดการยังไงต่อหนออออออ ต้องติดตามๆๆๆ
เนื้อเรื่องที่คุณMynamedadaแนะมาก็น่าสนนะคะ แต่ว่าโฮสต์คือไรอ่าาาาาา 5555
อันนี้ไรเตอร์แอบโง่ไม่รู้จักนิดนึง ไงก็ช่วยอธิบายให้หน่อยเนาะๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ