พิชิตใจยัยเจ้าหญิง ( My Princess )

ร่างบางขนของขึ้นบันไดบ้านอย่างทุลักทุเล  ถึงกับเเอบบ่นกร่นบ่นในใจต่ออย่างเสียไม่ได้  กระเป๋าใบเบ่อเริ่มที่เธอไม่ได้จัดเอง  ไม่รู้มีอะไรบ้าง ทำไมมันถึงหนักงี้   เข้ามาห้องรับเเขกถายในบ้านได้  ปาดเหงื่อ ก็เห็นใครบางคนนั่งอยู่ก่อนเเล้ว ร่างบางนั่งลงกำลังจะอ้าปาก เพื่อจะถามอะไรหลายๆ อย่างที่ข้องใจ ก็ถูกเขายกมือเป็นเชิงห้าม เพื่อที่เขาจะได้เปิดประเด็นก่อน

" กฎของบ้านนี้  เธอต้องทำทุกอย่างเอง  ห้ามพาใครมาถ้าชั้นไม่อนุญาติ   เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ต่างคนต่างอยู่ ส่วนเรื่องค่าเช่าชั้นจะเก็บเดือนละสามพัน  จ่ายล่วงหน้าสามเดือน อ่ะ เธอมีอะไรก็ว่ามา "  

" ถึงตาชั้นเเล้วใช่ไหม   ได้ คือทุกอย่างโอเค เเต่เรื่องค่าเช่าอ่ะ คือชั้นไม่มีจ่ายนายหรอกนะ ทั้งเนื้อทั้งตัวตอนนี้มีเเค่หมื่นเดียวเอง "

ร่างบางพูดขณะก้มลงดูเงินในซอง  ถ้าเธอจ่ายล่วงหน้าคือ เท่ากับว่าเธอเหลือเเค่พันเดียวทั้งเดือน

" ชั้นว่าละ  งั้นชั้นมีข้อเสนอ ชั้นจะจ้างเธอเป็นเเม่บ้านละกัน "

" เเม่บ้าน !!! "  

ร่างบางตกใจสุดขีด  เธอเป็นเจ้าหญิงนะ จะให้มาเป็นเเม่บ้านได้ยังไง

" ใช่เเม่บ้าน  ดูๆไปบ้านนี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ  กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า  รดน้ำต้นไม้  เเล้วก็ทำกับข้าวเอง ไม่เห็นจะน่าเหนื่อยตรงไหน "  

เหอะ ก็นายไม่ได้ทำหนิ

" นี่มันจะมากเกินไปเเล้วนะ !!!  นายไม่รู้หรอว่าชั้นเป็นใคร !! ชั้นเป็นเจ้าหญิงนะ จะให้มาทำอะไรพวกนี้ได้ยังไง  นี่มันหน้าที่คนรับใช้ !!!! "

" เจ้าหญิง ? เหอะ  อย่างเธอเนี่ยนะ ? ( เขาพูดพร้อมก้มมองเธอ)  อย่างเธอเนี่ยเหมาะจะเป็นคุนหนูขี้วีนที่บ้านถังเเตกมากกว่า "

" อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย   ไอ่บ้า ไอ่นิสัยเสีย ไอ่นิสัยไม่ดี   ชั้นไม่อยู่ที่นี่เเล้ว ไม่เอาเเล้ว !!! "

" ตามใจเธอ  นั่นประตู "

อีตาบ้า !!  ไอ่บ้า !!  นั่นมันหน้าที่คนใช้ จะให้ชั้นไปทำได้ไง  นี่ก็ไม่คิดจะรั้งชั้นด้วย   โอ๊ย  หงุดหงิด !!!

ร่างบางที่รีบเดินออกมาจากบ้านของเขาทันที  เดินเเบบรีบ ผสมกับโมโห   จนพอรู้สึกตัวอีกทีก็ถึงกับงงว่าที่ๆ เธอยืนอยู่ตรงนี้มันที่ไหน ?   

ตายล่ะหว่า ...   ฟ้าครึ้มปิ๊ดปี๋เลย  อย่าพึ่งตกเลยนะให้ชั้นหาที่พักได้ก่อนนะ ฝนจ๋า 

" ว่าไงเจ้าหญิง  มีอะไรกับกระหม่อมพะยะค่า  55555 "

" ไม่ต้องมาขำเลยอีตาบ้า  ชั้นยอมรับข้อเสนอนายก็ได้ "

" ดีมาก เเค่นี้ก็จบละ ไม่เห็นต้องออกไปเล่นน้ำฝนเลย " 

" นี่หยุดพูดมากน่า  จะให้ชั้นเข้าไปในบ้านได้ยัง  หนาวเว่ย "

จนเเล้วจนรอดความพยายามก็กลายเป็นศูนย์ กว่าที่เธอจะยอมลดอีโก้ตัวเองแลเวกลับมาหาเขานี่ก็ใช้เวลาทำใจนานอยู่ พยายาทเดินกลับมาทางเดิน ขนาดรีบเดินเเล้วก็ยังช้ากว่าฝน  เปียกมะลอกมะเเลก  กลับมากั้นใจกดกริ่งหน้าบ้าน   ก็เจอกับคำพูดเยาะเย้ยเธออีก  ความจริงก็รู้อยู่เเล้วว่าต้องเจอเเบบนี้ เเต่มันทำใจไม่ให้วีนไม่ได้จริงๆ นี่นา  อีตานั่นก็ยังอุส่ากางร่มมาคุยกับเธออยู่นานสองนานเเทนที่จะให้เธอรีบเข้าบ้าน

 " ที่ชั้นให้เธอมาเป็นเเม่บ้าน  มันไม่ได้เเปลว่าเธอจะอยู่ฟรี กินฟรีนะ "

" อะไรอีกล่ะ " ร่างบางตอบเขาไปอย่างหงุดหงิด มือก็เช็ดผมไปด้วย เเค่เเม่บ้านมันก็มากเกินพอละ นี่จะอะไรอีก

" ชั้นจะเก็บค่าเช่าจากสามพันเหลือเดือนละพัน ค่าน้ำไฟเเยกต่างหาก ไม่เก็บล่วงหน้า  พอใจมั๊ย ? " เขาถามเหมือนเธอจะมีทางเลือกงั้นเเหละ 

" ตามใจเลยเพคะ " ร่างบางตอบประชดเขาไป  

พอพูดจบเขาก็เดินขึ้นบันไดทันทีดีที่ร่างบางเรียกเอาไว้ก่อน

" เดี๋ยวนายชื่ออะไร ? "

" ชั้นหรอ ? โทโมะ " เขาเกาะราวบันไดหันมาบอกเธอ

" ภูมิปัญญาหรอ ? "

" รู้เเล้วยังจะถามอีก  เธอล่ะ ? "

" ชั้นเเก้ว  เเก้วกัลยา "  

" อืม ชั้นนอนละ เธอก็รีบจัดห้องรีบนอนล่ะ "

โทโมะบอกเเค่นั้นก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป  ตอนที่ร่างบางตอบเขาไป ในใจก็เเอบลุ้นว่าเขาจะคุ้นชื่อเธอบ้างรึปล่าว เเต่ก็ไม่นี่เขาไปอยู่ไหนเนี่ย ไม่รู้จักเจ้าหญิงเเห่งซีซ่าร์ได้ยังไง ? อีตาหลังเขา  

เดี๋ยวนะ  นี่ชั้นต้องจัดห้องเองด้วยหรอเนี่ย !!!!!!!

---------------------------

20:46

29/06/58