Misleading เรื่องเข้าใจผิด
9.4
เขียนโดย 
Baby_Snowy
วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.33 น.
37 Misleading
178 วิจารณ์
59.48K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
8) --> บทที่ 7 <--
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMisleading เรื่องเข้าใจผิด
บทที่ 7
"ขอบคุณนะค่ะคุณป้า งั้นฟางขอตัวกลับก่อนนะค่ะ"ฟางเอ่ยลาคุณหญิงพรรณาลักษณ์ ก่อนจะเดินกลับมาขึ้นรถแล้วขับออกมา
คุณหญิงพรรณาลักษณ์ยืนมองหลังรถของอดีตลูกสะใภ้ไปจนลับสายตา ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินกลับเข้าบ้าน แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นรถของลูกชายขับเข้ามาในรัวบ้านพอดี
"รถใครเหรอครับ?"ป๊อปปี้ถามมารดา เมื่อลงจากรถแล้ว เพราะเห็นรถที่ไม่คุ้นตาขับออกจากบ้านมารดาไปพอดี
"สนใจด้วยเหรอ?"คุณหญิงพรรณาลักษณ์เอ่ย ปรายตามองลูกชาย ก่อนจะหันหลังเดินเข้าบ้านไป
ป๊อปปี้ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินตามมารดาเข้าไปในบ้าน รู้ดีว่ามารดายังโกรธเขาอยู่
"แตงอ่อน เดี๋ยวทำอาหารแล้วไปส่งที่บ้านนั้นด้วยนะ"คุณหญิงพรรณาลักษณ์สั่งสาวใช้ ก่อนจะเดินไปนั่งในห้องรับแขก
ป๊อปปี้ขมวดคิ้วมุ่ง เมื่อได้ยินมารดาสั่งให้สาวใช้ทำอาหารไปส่งบ้านนั้น และถ้าเขาเข้าใจไม่ผิดบ้านนั้นที่มารดาพูดถึง คือบ้านที่เขากับฟางอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว
"ทำไมให้แตงอ่อนทำอาหารไปส่งบ้านนั้นครับ? มีใครเข้ามาอยู่หรือไงครับ?"ป๊อปปี้ถามมารดาอย่างสงสัย เพราะตั้งแต่เขาแต่งงานกับพิม มารดาก็ยึดบ้านหลังนั้นและยังบอกว่า จะไม่ให้เขากับพิมเข้าไปอยู่บ้านหลังนั้นเด็ดขาด แต่ทำไมถึงได้ให้คนอื่นเข้าไปอยู่ล่ะ?
"ใครจะเข้ามาอยู่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแก?"คุณหญิงพรรณาลักษณ์ถามกลับเสียงเรียบ หรี่ตามองลูกชายที่นั่งอยู่ข้างๆ
"แต่บ้านหลังนั้นเคยเป็นของผมกับ... ฟางนะครับ"ป๊อปปี้เอ่ยคำท้ายแผ่วเบา รู้สึกหนักหน่วงในอกเมื่อรู้ว่าบ้านที่เขาเคยใช้ชีวิตร่วมอยู่กับฟาง กำลังจะมีใครคนอื่นเข้ามาทับรอยพวกนั้นให้เลือนหายไป
"ก็แค่เคย ตอนนี้ฉันให้คนที่ฉันอยากให้อยู่ เข้ามาอยู่แล้ว แกไม่มีสิทธิ์มาทักท้วงอะไรทั้งนั้น"คุณหญิงพรรณาลักษณ์ว่า หันมามองหน้าลูกชายตรงๆ
"นี่เมียแกคงอาละวาดอะไรมาสินะ ถึงได้มาบ้านนี้ได้"คุณหญิงพรรณาลักษณ์เอ่ย เมื่อเห็นริ้วรอยความเครียดอยู่บนใบหน้าของลูกชาย
"ก็ไม่เชิงหรอกครับ..."ป๊อปปี้ตอบเสียงแผ่วเบา พลางถอนหายใจเบาๆ อย่างเหนื่อยล้า
คุณหญิงพรรณาลักษณ์มองใบหน้าลูกชายเพียงเล็กน้อย ก็รู้ได้ว่าตอนนี้ลูกชายของนางไม่ได้มีความสุขกับชีวิตคู่ แต่จะให้ทำอย่างไรได้ ในเมื่อลูกชายของนางเป็นคนเลือกเอง
"ถ้าเหนื่อยคืนนี้ก็นอนพักอยู่ที่บ้านเนี่ยแหละ แม่กับแกไม่ได้ทานข้าวด้วยกันมานานแล้วนะ"คุณหญิงพรรณาลักษณ์เอ่ยแล้วยิ้มบางๆ ให้ลูกชาย ถึงจะโกรธมากแค่ไหน แต่ยังไงชายหนุ่มก็ยังเป็นลูกของนางอยู่ดี ตัดยังไงก็ตัดไม่ขาดหรอก
______________________________________________________________________________________
อัพจร้า^^
พี่ป๊อปกับพี่ฟางคลาดกันเหรอเนี่ย!? โปรดติดตามตอนต่อไป!!!
ฝากผลงานด้วยน๊า^^
________________________________________________________________________________________
บทที่ 7
"ขอบคุณนะค่ะคุณป้า งั้นฟางขอตัวกลับก่อนนะค่ะ"ฟางเอ่ยลาคุณหญิงพรรณาลักษณ์ ก่อนจะเดินกลับมาขึ้นรถแล้วขับออกมา
คุณหญิงพรรณาลักษณ์ยืนมองหลังรถของอดีตลูกสะใภ้ไปจนลับสายตา ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินกลับเข้าบ้าน แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นรถของลูกชายขับเข้ามาในรัวบ้านพอดี
"รถใครเหรอครับ?"ป๊อปปี้ถามมารดา เมื่อลงจากรถแล้ว เพราะเห็นรถที่ไม่คุ้นตาขับออกจากบ้านมารดาไปพอดี
"สนใจด้วยเหรอ?"คุณหญิงพรรณาลักษณ์เอ่ย ปรายตามองลูกชาย ก่อนจะหันหลังเดินเข้าบ้านไป
ป๊อปปี้ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินตามมารดาเข้าไปในบ้าน รู้ดีว่ามารดายังโกรธเขาอยู่
"แตงอ่อน เดี๋ยวทำอาหารแล้วไปส่งที่บ้านนั้นด้วยนะ"คุณหญิงพรรณาลักษณ์สั่งสาวใช้ ก่อนจะเดินไปนั่งในห้องรับแขก
ป๊อปปี้ขมวดคิ้วมุ่ง เมื่อได้ยินมารดาสั่งให้สาวใช้ทำอาหารไปส่งบ้านนั้น และถ้าเขาเข้าใจไม่ผิดบ้านนั้นที่มารดาพูดถึง คือบ้านที่เขากับฟางอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว
"ทำไมให้แตงอ่อนทำอาหารไปส่งบ้านนั้นครับ? มีใครเข้ามาอยู่หรือไงครับ?"ป๊อปปี้ถามมารดาอย่างสงสัย เพราะตั้งแต่เขาแต่งงานกับพิม มารดาก็ยึดบ้านหลังนั้นและยังบอกว่า จะไม่ให้เขากับพิมเข้าไปอยู่บ้านหลังนั้นเด็ดขาด แต่ทำไมถึงได้ให้คนอื่นเข้าไปอยู่ล่ะ?
"ใครจะเข้ามาอยู่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแก?"คุณหญิงพรรณาลักษณ์ถามกลับเสียงเรียบ หรี่ตามองลูกชายที่นั่งอยู่ข้างๆ
"แต่บ้านหลังนั้นเคยเป็นของผมกับ... ฟางนะครับ"ป๊อปปี้เอ่ยคำท้ายแผ่วเบา รู้สึกหนักหน่วงในอกเมื่อรู้ว่าบ้านที่เขาเคยใช้ชีวิตร่วมอยู่กับฟาง กำลังจะมีใครคนอื่นเข้ามาทับรอยพวกนั้นให้เลือนหายไป
"ก็แค่เคย ตอนนี้ฉันให้คนที่ฉันอยากให้อยู่ เข้ามาอยู่แล้ว แกไม่มีสิทธิ์มาทักท้วงอะไรทั้งนั้น"คุณหญิงพรรณาลักษณ์ว่า หันมามองหน้าลูกชายตรงๆ
"นี่เมียแกคงอาละวาดอะไรมาสินะ ถึงได้มาบ้านนี้ได้"คุณหญิงพรรณาลักษณ์เอ่ย เมื่อเห็นริ้วรอยความเครียดอยู่บนใบหน้าของลูกชาย
"ก็ไม่เชิงหรอกครับ..."ป๊อปปี้ตอบเสียงแผ่วเบา พลางถอนหายใจเบาๆ อย่างเหนื่อยล้า
คุณหญิงพรรณาลักษณ์มองใบหน้าลูกชายเพียงเล็กน้อย ก็รู้ได้ว่าตอนนี้ลูกชายของนางไม่ได้มีความสุขกับชีวิตคู่ แต่จะให้ทำอย่างไรได้ ในเมื่อลูกชายของนางเป็นคนเลือกเอง
"ถ้าเหนื่อยคืนนี้ก็นอนพักอยู่ที่บ้านเนี่ยแหละ แม่กับแกไม่ได้ทานข้าวด้วยกันมานานแล้วนะ"คุณหญิงพรรณาลักษณ์เอ่ยแล้วยิ้มบางๆ ให้ลูกชาย ถึงจะโกรธมากแค่ไหน แต่ยังไงชายหนุ่มก็ยังเป็นลูกของนางอยู่ดี ตัดยังไงก็ตัดไม่ขาดหรอก
______________________________________________________________________________________
อัพจร้า^^
พี่ป๊อปกับพี่ฟางคลาดกันเหรอเนี่ย!? โปรดติดตามตอนต่อไป!!!
ฝากผลงานด้วยน๊า^^
________________________________________________________________________________________
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
