Misleading เรื่องเข้าใจผิด
9.4
เขียนโดย Baby_Snowy
วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.33 น.
37 Misleading
178 วิจารณ์
59.50K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) --> บทที่ 6 <--
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMisleading เรื่องเข้าใจผิด
บทที่ 6
หลายเดือนต่อมา
[แกจะกลับมาจริงๆ เหรอฟาง?]เสียงปลายสายถามเพื่อนสาว เมื่อเธอบอกว่าจะกลับไปอยู่ที่เดิม
"จริงสิ แกไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า"ฟางเอ่ย พลางผ้าห่มให้ลูกตัวน้อยที่นอนหลับอยู่
[งั้นฉันให้โทโมะไปรับนะ ลูกแกยังอ่อนอยู่เลย ขับรถไกลๆ มันคงไม่ดีแน่]แก้วเอ่ยด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว
"เอางั้นก็ได้"ฟางยอมตามใจเพื่อสาว เพราะรู้ดีว่าเพื่อนเธอคนนี้เป็นห่วงเธอมากขนาดไหน ก่อนจะกดวางสายเพื่อนสาว แล้วมาดูลูกน้อยของเธอต่อ
เฟรนรี่ ภัทรสุณี นีระสิงห์ อายุ 5เดือน ที่ถอดแบบเหมือนพ่อทุกอย่างยกเว้นดวงตกลมโตที่เหมือนแม่
ฟางมองหน้าของลูกน้อยที่ยังคงนอนหลับอยู่ พลางคิดถึงเขาคนนั้น ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่เคยติดตามข่าวของเขาอีกเลย เพราะเธอคิดว่าเขาก็คงมีความสุขกับคนที่เขารัก เธอจึงไม่คิดที่จะสนใจหรือติดตามข่าวของเขา
เพราะตอนนี้เธอได้เริ่มชีวิตใหม่กับลูกน้อยของเธอทั้งสองคนแล้ว...
....................................................................................................................................................
"ป๊อป!!! ทำไมแม่คุณทำแบบนี้!? พิมไม่ยอมนะ! ที่จู่ๆ แม่คุณก็ยกมรดกทั้งหมดให้กับลูกสาวคุณคนเดียว!"พิมโวยวาย เมื่อได้ยินว่าคุณหญิงพรรณาลักษณ์จะยกมรดกทั้งหมดให้กับหลานสาวเพียงคนเดียวของนาง โดยที่เธอกับป๊อปปี้ไม่ได้อะไรเลย
"เอาน่าพิม โวยวายไปก็ใช่ว่าคุณแม่จะเปลี่ยนใจ"ป๊อปปี้เอ่ยอย่างไม่เดือดร้อน เพราะคนที่มารดายกมรดกทั้งหมดให้ก็เป็นลูกสาวของเขาไม่ใช่คนอื่น
"นี่ป๊อปยอมให้นังเด็กนั่นได้สมบัติไปทั้งหมดเหรอค่ะ?"พิมถามอย่างไม่พอใจ เมื่อได้ยินป๊อปปี้พูดเหมือนไม่เดือดร้อนอะไร
"เมื่อกี้คุณเรียกลูกผมว่ายังไงนะ!?"ป๊อปปี้ถามพิมเสียงเข้ม เมื่อได้ยินหญิงสาวเรียกจิกลูกสาวของเขา
"ก็นังเด็กนั่นไง ทำไมค่ะ? พิมมันแบบนี้มันผิดมากหรือไง? หึ! นี่แม่มันคงไปพูดเป่าหูแม่คุณให้ยกมรดกทั้งหมดให้นังเด็กเหลือขอคนนั้นสินะ เลว!!!"พิมเอ่ยอย่างเย้ยหยัน นั่นยิ่งทำให้ป๊อปปี้โกรธขึ้นมาทันที
"ลูกผมไม่ได้เป็นเด็กเหลือขอ! อย่ามาเรียกลูกผมว่านังเด็กนั่น!!! เพราะเขาบริสุทธิ์เกินกว่าที่คุณจะเรียกลูกผมว่าแบบนั้น!"ป๊อปปี้โมโหจัด ตะคอกพิมเสียงดังลั่น ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปทันที เพราะอาจทนเห็นหน้าผู้หญิงที่เรียกลูกสาวเขาว่าแบบนั้นได้อีก
"ป๊อป! นั่นคุณจะไปไหนน่ะป๊อป!? ป๊อป!!! กรี๊ดดดดด!!!นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกับฉันเนี่ย!? กรี๊ดดดดด!!!"พิมกรี๊ดลั่นบ้าน เมื่อชายหนุ่มไม่สนใจเธอ ไหนจะเรื่องที่แม่สามีที่ไม่ยอมรับเธอและยังยกมรดกทั้งหมดให้ลูกสาวของป๊อปปี้กับผู้หญิงคนที่เธอเกลียดที่สุดนั้นอีก
"นังฟาง! แกมันมารหัวใจฉัน แม่แกแย่งพ่อฉันไป มาตอนนี้แกก็ยังจะมาแย่งป๊อปปี้ไปจากฉันอีก! ฉันจะฆ่าแกกับลูกแกให้ดู! อย่าหวังว่าแกจะมาแย่งของของฉันได้อีก!!!"
______________________________________________________________________________________
อัพจร้า^^
อุ๊ย!!! ยัยเจ้พิมนี่ร้ายใช่เล่นเลยนะเนี่ย!!! แล้วพี่ฟางของเราอ่ะจะเป็นยังไง??? โปรดติดตามกันด้วยนะค่ะ^^
ฝากติดตามผลงานเรื่องนี้กันด้วยนะค่ะ^^
________________________________________________________________________________________
บทที่ 6
หลายเดือนต่อมา
[แกจะกลับมาจริงๆ เหรอฟาง?]เสียงปลายสายถามเพื่อนสาว เมื่อเธอบอกว่าจะกลับไปอยู่ที่เดิม
"จริงสิ แกไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า"ฟางเอ่ย พลางผ้าห่มให้ลูกตัวน้อยที่นอนหลับอยู่
[งั้นฉันให้โทโมะไปรับนะ ลูกแกยังอ่อนอยู่เลย ขับรถไกลๆ มันคงไม่ดีแน่]แก้วเอ่ยด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว
"เอางั้นก็ได้"ฟางยอมตามใจเพื่อสาว เพราะรู้ดีว่าเพื่อนเธอคนนี้เป็นห่วงเธอมากขนาดไหน ก่อนจะกดวางสายเพื่อนสาว แล้วมาดูลูกน้อยของเธอต่อ
เฟรนรี่ ภัทรสุณี นีระสิงห์ อายุ 5เดือน ที่ถอดแบบเหมือนพ่อทุกอย่างยกเว้นดวงตกลมโตที่เหมือนแม่
ฟางมองหน้าของลูกน้อยที่ยังคงนอนหลับอยู่ พลางคิดถึงเขาคนนั้น ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่เคยติดตามข่าวของเขาอีกเลย เพราะเธอคิดว่าเขาก็คงมีความสุขกับคนที่เขารัก เธอจึงไม่คิดที่จะสนใจหรือติดตามข่าวของเขา
เพราะตอนนี้เธอได้เริ่มชีวิตใหม่กับลูกน้อยของเธอทั้งสองคนแล้ว...
....................................................................................................................................................
"ป๊อป!!! ทำไมแม่คุณทำแบบนี้!? พิมไม่ยอมนะ! ที่จู่ๆ แม่คุณก็ยกมรดกทั้งหมดให้กับลูกสาวคุณคนเดียว!"พิมโวยวาย เมื่อได้ยินว่าคุณหญิงพรรณาลักษณ์จะยกมรดกทั้งหมดให้กับหลานสาวเพียงคนเดียวของนาง โดยที่เธอกับป๊อปปี้ไม่ได้อะไรเลย
"เอาน่าพิม โวยวายไปก็ใช่ว่าคุณแม่จะเปลี่ยนใจ"ป๊อปปี้เอ่ยอย่างไม่เดือดร้อน เพราะคนที่มารดายกมรดกทั้งหมดให้ก็เป็นลูกสาวของเขาไม่ใช่คนอื่น
"นี่ป๊อปยอมให้นังเด็กนั่นได้สมบัติไปทั้งหมดเหรอค่ะ?"พิมถามอย่างไม่พอใจ เมื่อได้ยินป๊อปปี้พูดเหมือนไม่เดือดร้อนอะไร
"เมื่อกี้คุณเรียกลูกผมว่ายังไงนะ!?"ป๊อปปี้ถามพิมเสียงเข้ม เมื่อได้ยินหญิงสาวเรียกจิกลูกสาวของเขา
"ก็นังเด็กนั่นไง ทำไมค่ะ? พิมมันแบบนี้มันผิดมากหรือไง? หึ! นี่แม่มันคงไปพูดเป่าหูแม่คุณให้ยกมรดกทั้งหมดให้นังเด็กเหลือขอคนนั้นสินะ เลว!!!"พิมเอ่ยอย่างเย้ยหยัน นั่นยิ่งทำให้ป๊อปปี้โกรธขึ้นมาทันที
"ลูกผมไม่ได้เป็นเด็กเหลือขอ! อย่ามาเรียกลูกผมว่านังเด็กนั่น!!! เพราะเขาบริสุทธิ์เกินกว่าที่คุณจะเรียกลูกผมว่าแบบนั้น!"ป๊อปปี้โมโหจัด ตะคอกพิมเสียงดังลั่น ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปทันที เพราะอาจทนเห็นหน้าผู้หญิงที่เรียกลูกสาวเขาว่าแบบนั้นได้อีก
"ป๊อป! นั่นคุณจะไปไหนน่ะป๊อป!? ป๊อป!!! กรี๊ดดดดด!!!นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกับฉันเนี่ย!? กรี๊ดดดดด!!!"พิมกรี๊ดลั่นบ้าน เมื่อชายหนุ่มไม่สนใจเธอ ไหนจะเรื่องที่แม่สามีที่ไม่ยอมรับเธอและยังยกมรดกทั้งหมดให้ลูกสาวของป๊อปปี้กับผู้หญิงคนที่เธอเกลียดที่สุดนั้นอีก
"นังฟาง! แกมันมารหัวใจฉัน แม่แกแย่งพ่อฉันไป มาตอนนี้แกก็ยังจะมาแย่งป๊อปปี้ไปจากฉันอีก! ฉันจะฆ่าแกกับลูกแกให้ดู! อย่าหวังว่าแกจะมาแย่งของของฉันได้อีก!!!"
______________________________________________________________________________________
อัพจร้า^^
อุ๊ย!!! ยัยเจ้พิมนี่ร้ายใช่เล่นเลยนะเนี่ย!!! แล้วพี่ฟางของเราอ่ะจะเป็นยังไง??? โปรดติดตามกันด้วยนะค่ะ^^
ฝากติดตามผลงานเรื่องนี้กันด้วยนะค่ะ^^
________________________________________________________________________________________
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ