Misleading เรื่องเข้าใจผิด

9.4

เขียนโดย Baby_Snowy

วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.33 น.

  37 Misleading
  178 วิจารณ์
  59.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) --> บทที่ 31 <--

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Misleading เรื่องเข้าใจผิด
 
 
บทที่ 31
 
 
 
2 อาทิตย์ต่อมา
 
 
"ช่วงนี้พี่ฟางดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะค่ะ"เฟย์พูดทัก เมื่อเห็นฟางเดินเล่นอยู่ริมชายหาดเพียงลำพังในตอนเย็น
 
 
"เหรอค่ะ? แต่พี่คิดว่าไม่นะ ก็ปกติ..."ฟางพูด พร้อมกับเดินไปพร้อมเฟย์
 
 
เฟย์ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ เพราะคำพูดของฟางไม่เหมือนคนที่ความจำเสื่อมเลยสักนิด เธอสังเกตมาหลายครั้งแล้ว เพียงแต่เธอไม่พูดออกมาเท่านั้นเอง เพราะมีป๊อปปี้อยู่ด้วย
 
 
แต่วันนี้มีแค่เธอ...
 
 
"พี่ฟางค่ะ เฟย์ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?"เฟย์ถาม เมื่อพวกเธอเดินมาไกลพอสมควรแล้ว ฟางหันมามองเฟย์ที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ แล้วหันกลับไปมองพระอาทิตย์ที่กำลังลับฟ้าไป
 
 
"พี่ฟางจำได้แล้ว... ใช่ไหมค่ะ?"เฟย์ถามสิ่งที่สงสัยออกไป พร้อมกับจ้องมองสีหน้าด้านข้างของฟาง
 
 
ไม่มีสีหน้าหรือท่าทีอะไรแสดงออกมา นอกจาก...
 
 
รอยยิ้ม...
 
 
ถึงแม้ว่าจุดที่เธอสองคนยืนอยู่จะมืดแค่ไหน แต่เธอมั่นใจ ว่าเธอเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของฟาง
 
 
ฟางหันกลับมามองเฟย์อีกครั้ง ก่อนที่สายตาของเธอจะปะทะเข้ากับร่างสูงที่เดินตรงมาหาเธอสองคน
 
 
"กลับกันเถอะ เขามาตามเราแล้ว ......"ฟางพูดกับเฟย์ปกติ ก่อนจะกระซิบอะไรบางอย่างข้างหูเฟย์
 
 
"ขอให้พี่แน่ใจอะไรบางอย่างก่อนนะ เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับของเราสองคนนะ..."
 
 
เฟย์มองหลังบางของฟางที่เดินห่างออกไปกับญาติผู้พี่ของเธออย่างไม่เข้าใจ
 
 
"พี่ฟางอยากจะพิสูจน์อะไรกันแน่?"เฟย์พึมพำถามตัวเองเสียงแผ่ว ก่อนจะเดินตามสองคนไป
 
 
 
....................................................................................................................................................
 
 
"อ้วก... อ้วก... อ้วก..."เสียงอาเจียนดังลอดออกมาจากในห้องน้ำ ทำให้ฟางเดินไปเคาะประตูเรียกชายหนุ่มที่หายเข้าไปในห้องน้ำนานแล้ว
 
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
 
"ป๊อป! คุณเป็นอะไรหรือเปล่า!? เปิดประตูให้ฟางหน่อยสิ!"ฟางตะโกนถามด้วยความเป็นห่วงชายหนุ่ม โดยไม่รู้ตัวว่าตัวเองหลุดสรรพนามที่เคยใช้เรียกเขาและแทนตัวเองด้วยชื่อเหมือนเมื่อหลายปีก่อน
 
 
แกร๊ก!!
 
 
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก พร้อมกับร่างสูงของป๊อปปี้ที่เดินออกมาในสภาพที่ไม่มีแรง ฟางประคองร่างสูงไปนั่งที่เตียงทันที
 
 
"เป็นอะไรหรือเปล่า? คุณหน้าซีดๆ นะ ให้ฉันไปตามคุณจองเบให้ไหม?"ฟางถามรัวเร็วด้วยความเป็นห่วง
 
 
ป๊อปปี้ส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะล้มตัวนอนลงแล้วหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่ก็แค่แป๊บเดียวทันที ป๊อปปี้ก็ลุกขึ้น ก่อนจะวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที โดยที่มีฟางวิ่งเข้าไป พร้อมกับลูบหลังให้ป๊อปปี้ที่โก่งคออาเจียนอย่างหนัก
 
 
"ป๊อป... ไหวไหม? ให้ฟางไปตามจองเบให้มาตรวจดีกว่า ป๊อปเป็นแบบนี้ฟางใจคอไม่ดีนะ"ฟางพูด เพราะเป็นห่วง กลัวเขาจะเป็นอะไรไป
 
 
เธออยู่ไม่ได้ หากไม่มีเขาอยู่ด้วย...
 
 
เธอกลัวเรื่องนี้ที่สุด กลัวว่าจะไม่มีเขาเหมือนตอนนั้น...
 
 
ป๊อปปี้ชะงักกับสรรพนามที่ฟางใช้แทนตัวเองของเธอก่อนจะโก่งคออาเจียนอีกครั้ง เมื่ออาการคลื่นไส้กลับมาอีกครั้ง
 
 
ฟางที่เห็นป๊อปปี้อาเจียนอย่างหนัก รีบวิ่งออกไปตามจองเบให้มาดูอาการของป๊อปปี้ทันที
 
 
 
______________________________________________________________________________________
 
 
 
 
 
 
 
 
 
อัพจร้า^^
 
 
หายไปตั้งวันหนึ่งแน่ะ^^;
อย่าเพิ่งทิ้งกันไปน๊า(-/\-)
ก็อย่างที่บอกว่าช่วงนี้ไรท์ไม่ค่อยว่าง แต่ไรท์ก็พยายามจะหาเวลามาอัพบ่อยๆ น๊า อาจจะเป็นวันเว้นวัน คงไม่โกรธไม่ทิ้งกันไปใช่ป่ะ(' ')??
 
 
เอ๋!? พี่ป๊อปเป็นอะไรกันนะ!?
ตอนหน้าเรามาลุ้นกัน><!!
 
 
ฝากติดตามผลงานกันด้วยน๊า^^
 
 
 
________________________________________________________________________________________
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา