Misleading เรื่องเข้าใจผิด

Misleading เรื่องเข้าใจผิด
 
 
บทที่ 18
 
 
 
พลั่ก
 
 
ประตูห้องฉุกเฉินถูกผลักออก พร้อมกับร่างของคุณหมอวัยกลางคนที่เดินออกมาด้วยใบหน้าที่เคร่งเคลียดมากอย่างเห็นได้ชัด
 
 
"อาหมอค่ะ ป๊อปปี้เป็นยังไงบ้างค่ะ?"ฟางรีบถามทันที เพราะความเป็นห่วงชายหนุ่ม
 
 
"ฟาง อาอยากให้ฟางกับคุณหญิงทำใจเผื่อไว้นะ เพราะอาการของป๊อปปี้หนักมากจริงๆ ร่างกายบอบช้ำ สมองก็ได้รับแรงกระทบกระเทือนอย่างแรง จนมีเลือดคั่งในสมอง ถึงจะผ่าตัดแล้ว แต่อาการของเขาก็ยังโคม่าอยู่ อาจะย้ายป๊อปปี้ไปที่ห้องICU เพื่อรอดูอาการ ถ้ายังไม่ดีขึ้น ป๊อปปี้อาจจะ..."คุณหมอหยุดพูด เพื่อละให้เข้าใจ
 
 
"ไม่จริงใช่ไหมคุณหมอ? ลูกชายฉันต้องรอดสิ คุณหมอต้องช่วยตาป๊อปนะ ฮือ... ป๊อปลูกแม่..."คุณหญิงพรรณาลักษณ์ร้องไห้ออกมาทันที ทำให้ฟางต้องรีบปลอบคุณหญิงพรรณาลักษณ์
 
 
"ขอบคุณอาหมอมากนะค่ะ เอ่อ ฟางขอเข้าไปเยี่ยมเขาได้ไหมค่ะ?"ฟางถาม เพราะเธออยากให้ลูกๆ เข้าไปช่วยกำลังใจเขา บางทีสายสัมพันธ์ของพ่อลูก อาจช่วยเขาดีขึ้น
 
 
คุณหมอมองหลานสาวเพียงเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ เพราะเข้าใจว่าหลานสาวอยากเข้าไปให้กำลังใจชายหนุ่ม เพราะนาทีนี้คงต้องเพิ่งปาฏิหาริย์อย่างเดียว
 
 
"ได้ แต่อาให้เวลาแค่ 10นาทีนะ แต่เด็กๆ อาว่าอย่าพาเข้าไปจะดีกว่านะ"คุณหมอพูด ก่อนจะเดินแยกออกไป
 
 
"คุณป้านั่งอยู่ตรงนี้ก่อนนะค่ะ ฟางขอเข้าไปดูป๊อปปี้ก่อน น้องปันปันค่ะ หนูอยู่กับคุณย่าก่อนนะลูก แม่ขอเข้าไปดูป๊ะป๊าก่อน"ฟางบอกกับคุณหญิงพรรณาลักษณ์ ก่อนจะหันมาพูดกับลูกสาว แล้วยิ้มบางๆ ปาดน้ำตาออกจากใบหน้าเล็กอย่างอ่อนโยน
 
 
น้องปันปันพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปกอดคุณหญิงพรรณาลักษณ์ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ
 
 
ฟางยืนมองสักพัก ก่อนจะใส่ชุดปลอดเชื่อแล้วเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
 
 
ร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้สวมเครื่องช่วยหายใจ สายระโยงระยางเต็มไปหมด ที่ศรีษะมีผ้าพันแผลพันอยู่ ใบหน้าและตามแขนมีรอยบอบช้ำอย่างหนัก
 
 
ฟางน้ำตาคลอเมื่อเห็นสภาพของชายหนุ่ม มือบางจับมือหนาขึ้นมากุมไว้ แนบกับแก้มตัวเองเบาๆ
 
 
"ป๊อป... ฮึก คุณต้องฟื้นขึ้นมานะป๊อป... ฮึก คุณต้องกลับมาอยู่กับลูกนะ... ปันปันกับเฟรนรี่ยังรอคุณอยู่นะป๊อป... ฮึก ฟาง... ฟางยังรักป๊อปอยู่นะ คุณต้องฟื้นขึ้นมาฟังคำนี้จากฟางนะป๊อป..."
 
 
 
....................................................................................................................................................
 
 
"ฝีมือคุณใช่ไหมพิม?"แบงค์ถามหญิงสาวที่นั่งจิบไวน์อย่างสบายใจไม่ทุกข์ร้อนอะไร
 
 
"ถ้าใช่ แล้วจะทำไม?"พิมตอบ พร้อมกับถามกลับไม่เดือดร้อนอะไร
 
 
ก็บอกแล้วว่าถ้าเธอเจ็บ เธอจะต้องไม่เจ็บคนเดียว และครั้งต่อไปก็จะเป็นแก นังฟาง!!!
 
 
"แบบนี้มันไม่รุนแรงเกินไปหน่อยเหรอพิม?"แบงค์ถาม เขาเริ่มจะไม่ชอบความรุนแรงของเธอซะแล้ว
 
 
"หึ! แบบนี้น่ะ... มันน้อยไป!!! และครั้งต่อไปก็จะเป็นตาของนังฟาง!!!"พิมเอ่ยเสียงเหี้ยม พร้อมกับแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย
 
 
งานนี้แกไม่ได้ตายดีแน่นังฟาง!!!
 
 
แบงค์กำมือแน่น ขบกรามจนขึ้นเป็นสันนูน เมื่อพิมจ้องจะเล่นฟางเป็นรายต่อไป ซึ่งเขาไม่มีวันยอมให้พิมได้ทำอะไรน้องสาวเขาแน่!!!
 
 
 
______________________________________________________________________________________
 
 
 
 
 
 
 
 
 
อัพจร้า^^
 
 
ฮือออออTT มาดูกันว่าพี่ป๊อปจะฟื้นไหม??? ใครอยากให้พระเอกเราฟื้นช่วยเม้นให้กำลังใจกันด้วยนะ ฮือออออTT
 
 
เจ้พิม! นี่แกยังไม่เลิกร้ายอีกเหรอ??? บอกได้เลยนะว่าตอนจบของนางไม่สวย!!! อยากรู้ต้องติดตามตอนต่อไป!!!
 
 
อุ๊ตะ!!! แบงค์เป็นพี่ชายของฟางหรือนี่??? อยากรู้ต้องติดตามตอนต่อไป!!!
 
 
ฝากติดตามผลงานกันด้วยนะค่ะเจ้า^^
 
 
 
________________________________________________________________________________________