Misleading เรื่องเข้าใจผิด

Misleading เรื่องเข้าใจผิด

 

 

บทที่ 14

 

 

 

"อืม... ขอบใจนะ... งั้นแค่นี้นะ"ฟางกดวางสาย ก่อนจะเดินออกมาที่สวนข้างบ้าน มองรถเก๋งคันดำที่ติดฟิลม์ดำมองไม่เห็นคนด้านใน

 

 

ถ้าสิ่งที่เธอได้ยินเมื่อกี้เป็นความจริง เขาจะรู้เรื่องนี้ไหม?

 

 

ปื้น! ปื้นนนนน!!!

 

 

เสียงแตรรถดังขึ้นที่หน้าบ้าน ทำให้ฟางสะดุ้งเบาๆ ก่อนจะเดินออกไปเปิดประตูให้กับรถคันนั้นเข้ามาจอดในบ้าน

 

 

"ทีหลังบีบครั้งเดียวก็พอ ไม่จำเป็นต้องบีบซ้ำ"ฟางพูดขึ้นทันที ที่ชายหนุ่มลงจากรถแล้ว

 

 

"ก็ผมเห็นยืนเหม่ออยู่นี่ ผมเลยต้องบีบซ้ำ"ป๊อปปี้ว่า ก่อนจะถือถุงกับข้าวที่เขาแวะซื้อข้างนอกเดินเข้าบ้านไปพร้อมหญิงสาว

 

 

"ป๊ะป๊า"น้องปันปันที่เห็นป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านพร้อมฟางก็วิ่งไปกอดทันที

 

 

ป๊อปปี้ย่อตัวรับร่างเล็กของน้องปันปันขึ้นมาอุ้ม ก่อนจะหอมแก้มยุ้ยของลูกสาวด้วยความคิดถึง เพียงแค่เห็นหน้าของน้องปันปัน ความเครียด ความเหนื่อยล้าก็จางหายไป

 

 

"คุณซื้อกับข้าวมา จะทานเลยไหม? เดี๋ยวฉันไปเทใส่จานแล้วตั้งโต๊ะเลย"ฟางพูด พร้อมกับหยิบถุงอาหารที่ชายหนุ่มวางอยู่ขึ้นมา

 

 

"ครับ วันนี้ผมอยากทานพร้อมคุณกับลูก"ป๊อปปี้เอ่ย ทำให้หญิงสาวชะงักไปกับคำพูดของเขา

 

 

"ทำไมต้องอยากทานพร้อมฉัน?"ฟางถามเสียงเรียบ เพราะความทรงจำเก่ามันผลุบขึ้นมาให้จำอีกครั้ง ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะอยู่ทานข้าวพร้อมเธอ

 

 

ป๊อปปี้ที่เหมือนจะรู้ตัวว่าหญิงสาวพูดถึงอะไรก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที รู้ตัวว่าตอนนั้นเขาไม่เคยทำตัวเป็นสามีที่ดี เคยบอกว่าจะพาเธแไปทานข้าวข้างนอกด้วยกัน แต่ทุกครั้งเขาก็ผิดคำพูดตัวเอง เพราะอยู่กับผู้หญิงอีกคน

 

 

"ช่างมันเถอะ..."ฟางที่เห็นชายหนุ่มเงียบไปก็เอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัวแทน

 

 

"ป๊ะป๊าขา น้องเฟรนรี่ตื่นแล้ว"น้องปันปันบอกกับป๊อปปี้ที่อุ้มตัวเองอยู่ เมื่อได้ยินเสียงอ้อแอ้ของน้องสาวที่นอนอยู่ในเปล ทำให้ป๊อปปี้วางน้องปันปันให้ยืนกับพื้น ก่อนจะเดินไปดูลูกสาวคนเล็กที่เพิ่งตื่น

 

 

"ว่าไงครับน้องเฟรนรี่? คิดถึงป๊ะป๊าไหมครับ?"ป๊อปปี้พูดกับน้องเฟรนรี่เมื่ออุ้มขึ้นมาจากเปลแล้ว เสียงหัวเราะคิกคักของน้องเฟรนรี่ ทำให้ป๊อปปี้ยิ้มออกมา

 

 

ฟางที่เดินออกมาเห็นป๊อปปี้ยิ้มกับลูกๆ ก็ชะงัก ก่อนจะฉุดคิดถึงอะไรบางอย่างที่คุณหญิงพรรณาลักษณ์เคยบอกเธอ

 

 

'หนูฟางคงไม่รู้หรอก ว่าตั้งแต่ที่ตาป๊อปแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น แม่ก็ไม่เคยเห็นตาป๊อปยิ้มอีกเลย'

 

 

แต่ตอนนี้เขากำลังยิ้มให้กับลูกของเขาเอง... รอยยิ้มที่มีความสุขเวลาที่ได้อยู่กับลูก...

 

 

 

....................................................................................................................................................

 

 

เพล้ง!!!

 

 

"ป๊อปปี้ไปไหน!?"พิมตะคอกถามเสียงดัง ก่อนจะปัดแก้วน้ำตกพื้นแตกกระจาย เมื่อไม่ได้คำตอบจากสาวใช้

 

 

"คะ คุณป๊อปยังไม่กลับมาจริงๆ นะค่ะคุณพิม"สาวใช้ตอบเสียงสั่นๆ ด้วยความกลัวเจ้านายสาวอารมณ์ร้าย

 

 

"ยังไม่กลับ! นี่มันกี่โมงแล้ว!? จะยังไม่กลับได้ยังไง!? ห๊ะ!!!"พิมตะคอกเสียงดัง ยิ่งทำให้สาวใช้กลัวหนักกว่าเดิม

 

 

"หนูไม่ทราบจริงๆ ค่ะคุณพิม คุณป๊อปไม่ได้โทรมาบอกอะไรเลยค่ะ"สาวใช้พูดเสียงสั่น ก้มหน้ามองพื้น ยืนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว

 

 

"ไม่รู้!!! ไม่ได้โทรกลับมาบอก!!! นี่แกไม่รู้เรื่องอะไรเลยใช่ไหม!? ห๊ะ!!! แกจะไปไหนก็ไป!!! ไม่ได้เรื่อง!!!"พิมตะคอกใส่สาวใช้ด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเดินปึงปังออกจากบ้านแล้วขับรถออกไปทันที

 

 

"แกได้เจอดีกับฉันแน่นังฟาง!!!"พิมพูดกับตัวเองเสียงเหี้ยม ก่อนจะเหยียบคันเร่งจนมิดเพื่อไปให้ถึงจุดหมายโดยเร็ว

 

 

 

______________________________________________________________________________________

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อัพจร้า^^

 

 

งืม... วันนี้เค้าอัพดึกมากเลยอ่ะ ต้องขอโทษด้วยน๊า^^;

 

 

เจ้พิมจะตามไปอาละวาดพี่ฟางแล้ว!!! มาลุ้นกันว่าเจ้พิมจะทำอะไรพี่ฟาง??? รับรองได้ว่าพี่ฟางสวนเจ้พิมกลับแน่!!! โปรดติดตามตอนต่อไป!!!

 

 

ฝากติดตามกันด้วยเน้อ^^

 

 

 

________________________________________________________________________________________