Fic KNB ; (AkaKuro) Please Agree

มาชูตบาสกันเถอะ *^*

               “ตกลงครับ” คุโรโกะตอบออกไปด้วยแววตามุ่งมั่น มือเล็กประคองแก้มทั้งสองข้างของร่างสูงไว้ ก่อนใบหน้าสวยหวานจะค่อยๆยื่นเข้าไปใกล้พลางประทับรอยจูบบนริมฝีปากอิ่มของอีกคน ลิ้นเรียวเล็กค่อยๆสอดเข้าไปยังโพรงปากของอาคาชิที่เผยอปากรออยู่แล้ว ทำให้ลิ้นเล็กนั้นสามารถตวัดเข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานในโพรงปากอีกคนได้อย่างง่ายดาย

               ลิ้นร้อนกระหวัดเกี่ยวตอบโต้ลิ้นเล็ก ริมฝีปากทั้งสองบดจูบกันอย่างเร่าร้อนชนิดที่ว่าไม่มีใครยอมใคร จนอาคาชิเป็นฝ่ายละริมฝีปากออกมาก่อน ริมฝีปากอิ่มค่อยๆไล้จากริมฝีปากบางของร่างเล็กลงมาจนถึงต้นคอขาว ร่างสูงประทับรอยสีกุหลาบลงบนผิวกายของคุโรโกะเอาไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

               ขณะที่ริมฝีปากยังเล้าโลมอยู่บนซอกคอของร่างเล็กนั้นมือหนาก็เลิกชายเสื้อของอีกคนขึ้นแล้วก็ค่อยๆลูบไล้ไปที่ท้องน้อยและลากยาวลงไปสัมผัสกับแก่นกายของคุโรโกะจนทำให้ร่างบางนั้นเริ่มรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งกาย

               คุโรโกะค่อยๆจับร่างสูงของอาคาชิพลิกลงไปอยู่ข้างใต้แทน ซึ่งอาคาชิก็ยอมให้อีกคนเป็นฝ่ายคุมเกมอย่างง่ายดาย มือเล็กของคุโรโกะค่อยๆปลดกางเกงและชั้นในของอาคาชิออกเผยให้เห็นแก่นกายของร่างสูงที่กำลังคับตึงจนพร้อมใช้การอย่างเต็มที่ ไม่รอช้าคุโรโกะจึงค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงไป ก่อนที่ริมฝีปากบางจะค่อยๆขบเม้มส่วนปลาย ก่อนที่จะค่อยๆรูดรั้งริมฝีปากเข้าออกช้าๆและเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นแล้วถอนริมฝีปากบางออกมา นิ้วเรียวไล้วนที่ส่วนปลาย หยอกล้อกับแก่นกายของร่างสูงราวกับจะเอาคืนครั้งก่อนหน้านี้ที่ร่างสูงเคยแกล้งเขาเอาไว้

               เมื่อใกล้จะถึงจุดนั้นแล้ว อาคาชิก็ดึงร่างของคุโรโกะให้ขึ้นมา ใบหน้าหล่อเหลาบรรจงจูบพรมไปทั่วใบหน้าสวยหวานอย่างอ่อนโยน มือหนาค่อยๆดึงกางเกงและชั้นในของอีกคนออกพลางเอ่ยกับร่างเล็กด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม

               “ฉันทนไม่ไหวแล้ว...ครั้งนี้ฉันไม่เบิกทางให้นะ”

               “ด...เดี๋ยวครับ คุณจะไม่ใส่ถุงยางก่อนหรอครับ”

               “ลืมซื้อน่ะ” คุโรโกะเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่ได้ยินเช่นนั้น แต่ยังไม่ทันที่จะได้ทักท้วงอะไรออกไป ร่างสูงก็สอดแทรกแก่นกายของตนเข้าไปยังช่องทางสีหวานของอีกคนทันที

               “อ๊ะ...” คุโรโกะที่เผลอครางออกมารีบเอามือทั้งสองข้างปิดปากของตัวเองเอาไว้แน่น อาคาชิที่ได้ยินดังนั้นก็ระบายยิ้มบางออกมา ร่างสูงค่อยๆขยับตัวเป็นจังหวะช้าๆ ช่องทางสีหวานยังคงตอดรัดเขาได้เป็นอย่างดีดั่งเช่นครั้งแรก

               ร่างสูงของอาคาชิค่อยๆยันตัวเองขึ้นแล้วเปลี่ยนเป็นท่านั่งโดยที่แก่นกายยังคงไม่ได้ถอดถอนออกมาจากร่างบาง อาคาชิกระซิบที่ข้างใบหูเล็กพลางขบเม้มติ่งหูของอีกคนอย่างยั่วยวน

               “ขย่มสิ” เมื่อได้ยินดังนั้นคุโรโกะก็ใช้แขนทั้งสองข้างคล้องที่ต้นคอของอีกคนพลางขยับสะโพกช้าๆ จนทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้วร่างเล็กก็ค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ หยาดเหงื่อค่อยๆไหลรินลงมาจากใบหน้าสวยของอีกคนจนเสื้อยืดที่ใส่อยู่เปียกชุ่ม

               “อ๊ะ..อ๊า” อาคาชิค่อยๆขยับแก่นกายของตนออกมาอย่างช้าๆก่อนที่จะกระแทกสวนกลับเข้ามาอีกครั้งอย่างแรง ทำให้ร่างเล็กเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บและความเสียว ริมฝีปากบางเม้มแน่นด้วยความเจ็บใจแต่ทว่าสะโพกมนก็ยังคงทำงานอยู่ต่อไป

               แรงตอดรัดและจังหวะที่เร่งเร้านั้นทำให้อาคาชิและคุโรโกะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาพร้อมกัน ร่างเล็กของคุโรโกะถูกร่างสูงของอาคาชิทาบทับลงมา ทั้งสองคนนอนหอบหายใจถี่บนเตียงด้วยความเหน็ดเหนื่อย

               “ผมว่าคุณเอาออกไปได้แล้วมั้งครับ” คุโรโกะว่าใส่ข้างหูของร่างสูงที่กำลังนอนทับเขาอยู่โดยอาคาชินั้นยังไม่ยอมทอดถอนแก่นกายของเขาออกไป

               “ขออยู่ท่านี้อีกแปปนึงสิ...นะ~” อาคาชิฝังจมูกโด่งลงบนแก้มนิ่มของอีกคนแล้วหันมาพูดกับคุโรโกะด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

               “แต่ผมเจ็บนะครับ” คุโรโกะเอ่ยตอบเสียงขุ่น ตอนนี้เขานั้นรู้สึกทั้งเหนื่อย ทั้งหนักแล้วก็ทั้งเจ็บอีกด้วย

               ไม่น่าเรื่องใส่ตัวเลยจริงๆให้ตายเถอะคุโรโกะ

               “หืม...ขย่มซะแรงขนาดนั้นแล้วยังบอกว่าเจ็บอีกหรอ โอ้ย…” คุโรโกะเงื้อฝ่ามือฟาดเขาที่หัวไหล่ของร่างสูงอย่างแรงจนทำให้อาคาชิแสร้งร้องออกมาอย่างไม่จริงจังนัก

               “เอาออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะครับ -*-”

               “ขี้งอนจังนะ เมนไม่มาหรอไงนายน่ะ” อาคาชิพูดติดตลกก่อนจะค่อยๆถอนแก่นกายออกมา ทำให้ใบหน้าสวยนั้นบูดบึ้งทันทีที่ได้ยินดังนั้น

               “☹”

กลับไปอ่านต่อที่หน้าบทความด้วยนะคะ <3