Fic KNB ; (AkaKuro) Please Agree

               มาชูตบาสกัน~

 

 

 

               “คุณท..ทำแบบนี้กับผม...ทำไม คุณต้องการอะไรกันแน่”

 

 

               “เดี๋ยวนายก็รู้ว่าฉันต้องการอะไร” อาคาชิว่ากก่อนจะเลื่อนมือลงมาปลดเนคไทและกระดุมเสื้อนักเรียนของร่างเล็กออกเผยให้เห็นผิวกายสีน้ำนมเรียบเนียนน่าสัมผัส

 

 

                 ริมฝีปากอิ่มประกบทับริมฝีปากบาง แต่อีกคนกลับเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่นจนลิ้นร้อนไม่สามารถสอดแทรกเข้าไปได้มือหนาจึงต้องเอื้อมไปบีบท้ายทอยของคุโรโกะจนร่างเล็กจำต้องเผยอปากออกทำให้อาคาชิสามารถสอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่ายได้สำเร็จ

 

 

               ลิ้นร้อนค่อยๆกระหวัดเก็บเกี่ยวเอาความหวานในโพรงปากของอีกคนอย่างดูดดื่ม ริมฝีปากอิ่มบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างรุนแรง จนทำให้คุโรโกะนั้นหายใจไม่ทัน อาคาชิจึงค่อยๆละออกมาจากริมฝีปากของคุโรโกะ ทำให้ร่างเล็กนั้นหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหอบ พยายามปรือตามองใบหน้าของอีกคน

 

 

               “อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เดี๋ยวฉันก็ทนไม่ไหวหรอก” อาคาชิว่าแล้วจุมพิตคุโรโกะไปทั่วทั้งใบหน้า ก่อนที่จะลากไล้ปลายลิ้นร้อนจากต้นคอขาวเนียนของอีกคนลงมายังเม็ดบัวสีชมพูหวาน ปลายลิ้นเรียวไล้วนและหยอกล้ออย่างหนักจนเม็ดบัวนั้นแข็งเป็นไต

 

 

               “ครางให้ฉันฟังหน่อยสิ” อาคาชิเลื่อนมากระซิบที่ข้างใบหูของร่างเล็กเสียงกระเส่ายิ่งทำให้คุโรโกะรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งกาย คุโรโกะที่ถูกอาคาชิรุกรานร่างกายอยู่นั้นกัดริมฝีปากล่างแน่นเพื่อข่มอารมณ์เหล่านั้นออกไป ถึงแม้ว่าเขาจะมีต้องการมากเท่าไหร่เขาก็ไม่ยอมให้มันเป็นไปตามความต้องการของคนตรงหน้าง่ายๆแน่!

 

 

               “ม..ไม่ครับ”

 

 

               “ดื้อจังนะ...ดูซิถ้าทำแบบนี้แล้วนายยังจะปฏิเสธฉันได้อีกสักกี่น้ำ”

 

 

               “อ๊ะ!” มือหนารูดซิปกางเกงของอีกคนลงแล้วค่อยๆถอดเข็มขัดออกก่อนจะกระชากกางเกงของคุโรโกะโยนไปไว้มุมห้อง เมื่อไร้ซึ่งอาภรณ์ปกปิดช่วงล่างแล้วขาเรียวทั้งสองข้างก็หนีบเข้าหากันโดยอัตโนมัติเพื่อปกปิดส่วนนั้นเอาไว้

 

 

               เขาไม่ชอบเลย สายตาของคนคนนี้เวลามองมาที่เขา มันเหมือนกับว่าแทบจะกลืนกินเขาไปได้ทั้งตัวยังไงยังงั้น และมันก็ยังทำให้เขารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งใบหน้าอีกด้วย

 

 

               อาคาชิจับขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกเผยให้เห็นแก่นกายของอีกคนอย่างชัดเจน ใบหน้าหล่อนั้นก้มลงไปบริเวณส่วนอ่อนไหวก่อนที่ปลายลิ้นโลมเลียไปยังส่วนนั้นอย่างช่ำชอง จนคนที่ถูกกระทำนั้นต้องจิกปลายเท้าลงกับผ้าปูที่นอนด้วยความรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งกาย ใบหน้าสวยหวานเหยเกไปด้วยความทรมาน อาคาชินั้นยังคงหยอกล้อกับแก่นกายนั้นโดยการใช้ปลายลิ้นไล้วนส่วนปลายยอดของอีกคน

 

 

               “อื๊อ...” คุโรโกะกัดฟันกลั้นเสียงครางของตัวเองไม่ให้เล็ดรอดออกไป ทำให้อาคาชิจิ๊ปากออกมาอย่างขัดใจเล็กน้อยที่แกล้งคนตรงหน้าไม่สำเร็จแต่ริมฝีปากอิ่มนั้นก็ยังเล่นอยู่กับส่วนอ่อนไหวของอีกคนอยู่ จนในที่สุดร่างของคุโรโกะนั้นก็กระตุกก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะไปทั่วทั้งใบหน้าของอาคาชิ

 

 

               อาคาชิละออกมาจากแก่นกายของอีกคนก่อนจะยันตัวขึ้นไปให้ใบหน้าของตัวเองนั้นอยู่ในระดับเดียวกับร่างบางที่กำลังหอบหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน

 

 

               “นายทำหน้าฉันเลอะนะ ทำความสะอาดให้ฉันหน่อยสิ”

 

 

               “คุณมัดมือผมอยู่แล้วผมจะเช็ดให้ยังไงล่ะครับ ?”

 

 

                 “ใช้ปากสิ” ว่าพลางกระตุกยิ้มร้ายแบบที่ชอบทำ คุโรโกะเบิกตากว้างทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่ยังไม่ทันที่จะพูดแย้งอะไรอีกคนก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกแตะกัน ร่างเล็กเม้มริมฝีปากอย่างชั่งใจก่อนที่ปลายลิ้นเรียวเล็กจะค่อยๆตวัดเลียไปยังใบหน้าของอีกคนอย่างเก้ๆกังๆ ลิ้นร้อนไล้จากหน้าผากมนของอีกคนไปยังปลายจมูกเลื่อนไปยังข้างแก้มทั้งสองก่อนจะชะงักเมื่อไล่มาจนเกือบจะถึงบริเวณริมฝีปากของอีกคน

 

 

                 “เลียสิ” สิ้นคำ คุโรโกะค่อยๆใช้ปลายลิ้นเลียคราบน้ำรักของตัวเองออกจากริมฝีปากอิ่มของอีกคนอย่างไม่ชำนาญ อาคาชิจึงเลื่อนริมฝีปากกดจูบลงมาที่ริมฝีปากของอีกคนอย่างหนักหน่วงก่อนจะขยี้แรงๆจนทำให้ริมฝีปากบางนั้นบวมเจ่อและผละออกมา

 

 

                 ร่างสูงจับขาทั้งสองข้างของคุโรโกะพาดบ่าของตนไว้ นิ้วเรียวค่อยๆสอดใส่เข้าไปในช่องทางสีหวานของอีกคนจนร่างเล็กสะดุ้งโหยง มือเรียวที่ถูกมัดบีบเข้าหากันแน่น ใบหน้าดื้อรั้นนั้นนิ่วหน้าออกมาด้วยความเจ็บปวด

 

 

                 อาคาชิรู้สึกว่าแก่นกายที่อยู่ในกางเกงของเขาเริ่มจะคับตึงเพราะความใคร่เสียแล้ว นี่ขนาดสอดเข้าไปนิ้วเดียวยังตอดรัดขนาดนี้ แล้วถ้าหากใส่ของเขาเข้าไปมันจะรู้สึกยังไงกันนะ ไม่รอช้าเขาค่อยๆสอดนิ้วที่สองและสามเข้าไป มืออีกข้างก็ลูบคลำแก่นกายของอีกคนที่เพิ่งปลดปล่อยไว้จนมันพร้อมกลับมาใช้งานอีกครั้ง

 

 

                 ก็คงไม่แปลกเท่าไหร่ที่ของคุโรโกะจะตื่นเร็วขนาดนี้เพียงแค่อาคาชิสัมผัสเล็กน้อยเพราะยาปุลกเซ็กส์ที่เขาใส่ลงไปนั้นค่อนข้างจะแรงพอตัว แค่แตะๆลูบคลำนิดหน่อยอารมณ์ก็กลับมาพลุ่งพล่านแล้ว

 

 

                 อาคาชิถอนนิ้วออกมาก่อนจะปลดกางเกงของตัวเองออกจนท่อนล่างของร่างสูงนั้นเปลือยเปล่า ดวงตาคมพยายามสอดส่ายสายตาหาอะไรบ้างอย่างที่ควรจะอยู่ในห้องในเวลานี้แต่ทว่าไม่มี

 

 

                

 

                 “ไม่มีถุงยางซะด้วยสิ ช่างเถอะ คงไม่ท้องหรอกมั้ง...” คุโรโกะหน้าซีดเผือดกว่าเดิมเมื่อได้ยินประโยคที่อาคาชิเอื้อนเอ่ยกับตัวเอง ก่อนที่ร่างของเขาจะกลับมาคร่อมคุรโกะอีกครั้ง

 

 

                 “อยะ...อย่าใส่เข้ามานะ ผมขอล่ะ...”

 

 

                 “ถ้าเป็นก่อนหน้านี้สักสามนาทีฉันก็แค่อาจจะทำให้นายแค่ปล่อยออกมาแล้วไม่ทำอะไรต่ออยู่หรอกนะ แต่สภาพนายตอนนี้คงจะทำแค่นั้นไม่ได้แล้วล่ะ ☺” อาคาชิเลื่อนมือไปปลดเนคไทออกจากมือทั้งสองข้างของอีกคน “ยกขาขึ้นหน่อยสิ”

 

 

                 รู้ว่าขัดขืนไปก็คงเปล่าประโยชน์ ร่างบางจึงทำตามคำสั่งของอีกคนอย่างว่าง่าย อาคาชิจึงค่อยๆสอดแก่นกายของเขาเข้าไปยังช่องทางสีหวานของอีกคนอย่างช้าๆ

 

 

                 “อะ..อื๊อ” ร่างบางร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาคลอออกมาที่ดวงตาสีฟ้าใส อาคาชิค่อยๆจูบซับน้ำตาให้กับคุโรโกะ มือเล็กโอบกอดไหล่ของร่างสูงไว้แน่น เล็บจิกลงไปที่หลังของอีกคนด้วยความเจ็บปวด เพียงแค่สอดไปได้แค่ส่วนปลายความเจ็บปวดก็แล่นไปทั่วทุกอณูของร่างกายราวกับจะแตกสลายยังไงยังงั้น

 

 

                 “อดทนหน่อยนะคนดี อีกนิดเดียวนะครับ” ร่างสูงจูบปลอบประโลมร่างเล็กที่ใช้แขนโอบกอดเขาเอาไว้แน่น แรกทีเดียวเมื่อเห็นคุโรโกะน้ำตาคลอนั้นเขากะว่าจะถอดแก่นกายออกมาก่อน แต่เมื่อสอดเข้าไปแล้วความรู้สึกที่ตอดรัดแน่นนี้มันก็ยิ่งทำให้เขาอยากจะสอดเข้าไปให้สุดมากกว่าที่จะถอนมันออกมา

 

 

                 “อื๊อ...อ๊า” คุโรโกะร้องครางออกมาทันทีเมื่ออาคาชิสอดเข้ามาข้างจนสุด เมื่อได้ที่แล้วอาคาชิจึงค่อยๆขยับสะโพกของตัวเองเข้าออกอย่างช้าๆก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะจนทำให้ร่างเล็กกัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวด

 

 

                 “อ..อาคาชิ อ๊ะ..อื๊อ”

 

 

                 “เรียกชื่อฉันสิ เท็ตสึยะ” อาคาชิโน้มใบหน้าเข้าหาคุโรโกะพลางกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา พลางเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีก ทำให้คุโรโกะนั้นเอื้อนเอ่ยออกมาได้อย่างยากลำบาก

 

 

                 “อื๊อ...ซ...เซ...เซย์จูโร่”

 

 

                 “ใช่แล้วคนดี เก่งมาก” ริมฝีปากของอาคาชิจุมพิตที่หน้าผากมนของร่างเล็กเบาๆ “อะ ซี๊ดด ฉ...ฉันทนไม่ไหวแล้ว ปล่อยพร้อมกันนะ”

 

 

                 “อือ..อ๊า” อาคาชิเร่งจังหวะขึ้นจนในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมา น้ำรักสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้าไปยังช่องทางสีหวานของร่างเล็ก เช่นเดียวกับร่างเล็กที่ปลดปล่อยออกมาจนเลอะเต็มหน้าขาของอีกคน

 

 

                 อาคาชิค่อยๆถอนส่วนนั้นออกมาและมองใบหน้าของคุโรโกะที่ซบอยู่กับไหล่ของเขา ร่างเล็กหลับไปเพราะความเหนื่อยอ่อน

 

 

 

กลับไปอ่านต่อที่บทความด้วยนะคะ <3

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1362839&chapter=2