พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..

9.6

เขียนโดย TKRLov€lวoร์

วันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.02 น.

  30 chapter
  486 วิจารณ์
  46.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2558 13.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) ว๊อนเน็ต ข่าวซุปตาร์!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เว็บขีดเขียน 

                Kaew say

                เหอะๆ ! จะบ้าตายค่ะเต้นรำใฟ้ตายเถอะแก้วเต้นไปที่ไหนกันเล่าขอตายดีกว่าไหมเนี่ย!! แต่แล้วเราทั้ง 3 ก็ให้พิมกับจินนี่ช่วยสอนอยู่นาน เฮ้ๆ แก้วเรื่อยคล่องแล้วละสิ สนุกดีเหมือนกันแหะ ^^

“คุณเฟย์คุณฟางคุณแก้ว เก่งมากเลยนะค่ะนี่แค่ครึ่งชั่วโมงเองเต้นได้จนจบและเฟอเฟคมากเลย”

“จริงด้วยเนอะ เหมือนมืออาชีพเลย ^^” พิมและจินนี่เอ่ยปากชมเราทั้ง 3 คนด้วยท่าทางที่ยิ้มแย้ม และจริงใจมาก

“เอ่อ แก้วว่าไม่ต้องเรียกคุณก็ได้นะค่ะ ^^”

“จริงอย่างที่แก้วพูดพวกเราไม่ได้ถือตัวขนาดนั้นค่ะ”

“คะ ^^เฟย์ฟางแก้ว ^^”

“ต้องอย่างนี้สิต่อไปนนี้พวกเราคือเพื่อนกันOKน๊า!!” เฟย์พูดและลากพวกเรามากอดคอกัน

“นี่ทั้ง 5 คนเนี่ย ซ้อมได้แล้วเหรอ??” พายุที่เดินมาเห็นพวกเราเลิกซ้อมก็ถามขึ้น

“แน่! นอน ย๊ะ!” เฟย์พูดเน้นเสียงทุกคำใส่พายุ

“อ๊ะเหรอ?”

“สิค่ะ ทั้ง 3 คนเนี่ยยิ่งกว่ามืออาชีพกว่าพวกเรา 2 คนซะอีก ^^ เก่งมากค่ะ” พิมพูดชมทำเอาฟางกับเฟย์ที่แทบลอย

“อย่าชมเยอะสิเดี๋ยวเฟย์กับฟางลอยหมด!!” ฉันป้องมือทำเป็นกระซิบ

“นี้แก้วอ่ะ! ชิ๊!!”

“อย่าทะเลาะกันอยู่เลยนะ มาๆ ซ้อมร้องต่อห้องนั้นเหอะมาๆ” จากนั้นพวกเราก็เดินตามพายุไปยังห้องที่พวก K-otic ซ้อมอยู่ พวกเราทั้ 3 ก็เดินมานั่งที่โต๊ะตามปกติปล่อยให้พายุไปคุยงานกับ 5 หนุ่มก่อน

 

                5 นาที ผ่านไป

“อ้าวๆ ซ้อมๆ พิมจินนี่มาร้องเพลงเร็ว!!”

“จ้า!!! ปะคะ ^^” พิมและจินนี่พูดกับพายุเสร็จก็หันมาชวนเราทั้ง 3 คนที่นั่งอยู่

“เฮ้อ!!” ฉัน เฟย์และฟางถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกันก็ลุกขึ้น ทำเอา 5 หนุ่ม งงเล็กน้อย

“เฮ้! เดี๋ยวๆนะ 3 คนนี้ทำไมอ่ะ??” เขื่อนลุกขึ้นมาจากการนั่งพักก็ยิ่งคำถามตรงมายังพายุ

“ก็อย่างที่เห็นไงจะให้ซ้อมถามมากเดี๋ยวตบคว่ำหมดทั้ง 5 คนเลยนิ อยู่เฉยๆไปปะรำคาญ”

“เอ่อไปก็ได้ว่ะ เหอะ!” เขื่อนก็สถบเสียงใส่แล้วไม่สนใจเดินไปนั่งคุยกับเพื่อนๆเขาต่อและมองอย่างสงสัย

 

                FANG SAY

                โห นานๆเค้าได้พูดขอนิดนะคะ เหนื่อยมากอ่ะทั้งเต้นทั้งร้อง ฮือ ฟางออกจะบอบบางขนาดนี้อย่าบังคับกันหนักเลยไอ้พายุบ้าดูมันๆสั่งๆอยู่ได้ นี่ร้องซ้อมร้องซ้อมเต้นมานานมากแล้วนะ เหอะฟางชักโมโหแล้วนะโว้ยย!!

“พอๆ พวกเธอได้กันแล้วใช่ไหม?”

“อื้ม!! นานแล้วทั้งร้องทั้งเต้นพอใจยัง จะให้ทำไรต่อละ” เค้าทำหน้ามู่ใส่พายุทันที

“หึ! ได้เวลาพวกแกแล้วลุกมา ไอ้ 5 แสบ!!” O_O ทั้ง 5 คนนั้นทำตาตกใจ

“…” O_O ไม่ใช่แค่ 5 คนนั้นนะ พวกเราทั้ง 3 ก็ตกใจเหมือนมันอะไรกันอีกละเนี่ย

“ดะ เดี๊ยวนะ คือระ!!” ดีมากเฟย์ที่ถามมัน นี่คือไรเนี่ย!!

“ก็เต้นซ้อมคู่ไงเร็วนี่ก็จะเที่ยงแล้วซ้อมๆ!!” ซะงั้นอะไรกันเนี่ย

“ได้ไงอ่ะ!!” ครั้งนี้แก้วแหกปากได้เสียงดังที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมา

“ก็เต้นรำไง”

“OK ฉันผิดเองอ่ะสิซ้อมๆ ฉัน อยาก กลับ!!” แก้วเน้นทุกคำที่พูดออกมา

               

                จากนั้นทั้ง 5 สาวก็ซ้อมร้องซ็อมเต้นกับ 5 หนุ่มไปจนเกือบบ่ายโมงสาวๆก็พักผ่อนปล่อยให้หนุ่มๆซ้อมเพลงของตัวเองต่อไปเรื่อยๆจนเวลาล่วงเลยมาเกือบจะถึงเวลาแสดงแล้ว

“ไง!!K-otic!!” จู่ๆก็มีเสียงหนุ่มปริศนาเดินเข้ามาในห้องซ้อมทำเอาทั้ง 5 หนุ่มนั้นหยุดซ้อมและหันไปมองคนที่เข้ามาใหม่แบบไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่

“อะไรของเอ็งวะไอ้ธาม!!” เคนตะคะคอกเสียงใส่คนที่มาเยือนใหม่ทันที

“จุๆ ๆ ไม่เอาสิครับ ไม่ทักเพื่อนแบบนี้สิ แหม๋!”

“หึ้ย!!” เคนตะขยับหมัดจะต่อยหน้าธามไทแต่ก็โดนเพื่อนห้ามไว้ก่อน

“ไอ้เคนหยุด”

“ไม่เล่นแรงแบบนี้สิโถ่! โอ๊ะ!” ธามไทพูดจบก็หันมาทางที่ 5 สาวนั่งอยู่ก็ตรงดิ่งมาที่แก้วที่นั่งทำหน้างงๆ ธามไทลุกเข้าจับมือเรียวก็แก้วขึ้นมาแนบอกเขา “คนสวย ^^ สวัสดีครับ ผมชื่อธามไทนะ คุณ?”

“เออะ สะ สวัสดีคะ ฉะ ฉันแก้ว” แก้วตอบอึกอักเพราะจู่ๆก็มีคนแปลกหน้าตรงดิ่งมาจับมือเธอซะงั้น แล้วมือนั้นก็หลุดออกทันทีที่โทโมะเดินมาสะบัดมือนั้นและเบียงแก้วมาทางด้านหลังของเขา

“หึ! ผมขอตัวนะครับแล้วเจอกันใหม่ครับคุณแก้ว ^^” ธามไทพูดทิ้งท้ายไวแล้วเขาก็เดินออกจากห้องซ้อมไป “แกเสร็จฉันแน่ หึ!”

“ไม่เอาน่าพวกเอ็งก็รู้ว่ามันก็เป็นแบบนี้ ไปแต่งตัวเหอะใกล้ได้เวลาแล้ว!” ทุกคนก็แยกกันไปแต่งตัวตามที่พายุบอก

 

“เฮ้! ชุดอะไรของนายเนี่ยยังกับเด็กอ่ะ!! ดูดิ T^T”

“ก็คอนเซ็ปเขามาแบบนั้นจะให้ทำไงเล่า! สีก็ตามนี้นะ ฉันจะบอกรอบเดียวฟัง! ฟ้า=แก้ว เหลือง=พิม ชมพู=ฟาง ส้ม=จินนี่ เขียว=เฟย์ ฉันไปและ พี่ครับฝาก สาวๆด้วยนะผมไปละ^^”

“เห้! เดี๋ยวดิพายุ!!” ฟางตะโกนเรียกคนที่เดินออกไปแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเขาเดินไปแล้วโดยไม่สนใจสักนิด

“ไหนพี่ฟางเอามาดูมั้งดิ!!” เฟย์ดึงภาพชุดมาดูก็ทำหน้ามู่ทันที

“อะไรเหรอเฟย์?”

“แก้วก็เอาไปดูเองสิ ชุดโครตเด็กเลยอ่ะ” เฟย์ก็ยื่นรูปมาให้แก้วดู โดยมีพิมและจินนี่ยื่นเกาะไหล่ดูอยู่ด้วย

เว็บขีดเขียน 

“เราต้องใส่ชุดนี้จริงเหรอค่ะ?” แก้วตัดสินใจหันไปถามคนแต่งหน้าทำผม

“ค่ะ ^^” ”

“ครั้งนี้ครั้งเดียวนะจะไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้วค่อยดูสิ หึ!!” แก้วบ่นอุบกับตัวเอง

 

                และแล้วก็ถึงเวลาโชว์จากนั้นศิลปินที่ถูกเชิญมางานโชว์ก็ขึ้นโชว์กันจนเสร็จก็มีถึงโชว์สุดท้ายของวันนี้คือวงของ K-otic ก็ขึ้นโชว์เพลงที่พวกเขาได้เลือกรวมๆ 5 เพลงและเพลงสุดท้ายที่เลือกมาในวันนี้พิเศษสุดที่จะมาโชว์แฟนๆของเขาคือ โชว์ฟอเต้นรำในเพลงเพื่อนกันฉันรักเธอ ตอนนี้ทั้ง 5 คู่ก็ได้โชว์อยู่บนเวทีแล้ว โดยมีเอฟเฟคแสงสีเสียงช่วยทำให้โชว์นี้เป็นโชว์ที่ดูเด่นมากๆและก็จบไอได้ด้วยดีโดยแฟนคลับไม่สงสัยสักนิดเลยว่าทั้ง 3 สาวที่ขึ้นมาโชว์นั้นไม่ใช่นักร้องของค่ายที่เตรียมมาโชว์ในงานนี้

 

“เอ่อจบงานแล้วก็รอก่อนนะฉันมีธุระต้องคุยต่อกับเจ้าของงานแปปนึง!” พายุพูดจบก็เดินไปทันที

“ตื่นเต้นมากเลยอ่ะ ” เฟย์พูดขึ้น

“จริงด้วยฟางไม่เคยทำไรแบบนี้มากก่อนเลยอ่ะ คนดูเยอะมากเลยถึงฟางจะเดินแบบบ่อยๆก็เหอะแต่ครั้งนี้คนมาเยอะจริงๆอ่ะ ^^แก้วละตื่นเต้นไหม?”

“อื้ม ^^” แก้วตอบแค่นั้นเธอไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเลย แต่นะตอนนั้นเธอรู้สึกว่าเธอทำอะไรผิดไปก่อนหน้านี้ให้คู่เต้นเธอมากกว่า

“ว่าแต่ไอ้พายุมันจะให้เรารอมันทำไมเนี่ย!!” เขื่อนเอ่ยขึ้น

“ไม่รู้ว่ะตอนนี้สาวๆก็เริ่มง่วงแล้วด้วยสิดูนั้น” ป๊อปนั้นมาชี้ไปทาง 5 สาว

“มานี้จินนี่นอนตักผมนะครับ” หนุ่มหน้าตี๋เดินเข้ามาหาจินนี่พร้อมกับศีรษะของเธอที่กำลังจะนอนที่พื้นไว้และแทรกตัวเป็นหมอนรองให้เธอ!

“ขอบคุณนะ ^^”

“ออกตัวแรงว่ะ!!” เคนตะบ่นขึ้นและชี้ให้ป๊อปกับเขื่อนดูจากนั้นพวกเขาก็วิ่งไปและก็นอนตักบางให้สาวๆนอนตักบางยกเว้นก็แต่โทโมะที่นั่งหลับอยู่อีกฟากของห้องซึ่งตรงนั้นเยืองกับประตูเล็กน้อย

“ไปสิม๊า!! ^^ หนูนอนทับกระเป๋าก็ได้จ๊ะม๊าไปให้ป๊านอนตักเหอะนะสงสารป๊าอ่ะนะนะ ^^” ฐิสาสงสายตาหวานเชิงอ้อนวอนมาคนแก้วผู้เป็นแม่ที่นั่งให้ฐิสานอนตักอยู่

“แต่…”

“นะค่ะไปสิ” ฐิสาก็ดันแก้วออกไปพร้อมกับเอากระเป๋ามาวางไม่ให้แก้วนั่ง แก้วจึงจำใจเดินไปหาโทโมะทันที

 

“นั่งด้วยสิได้ไหม?” แก้วเดินไปหาคนตัวสูงที่นั่งก้มหน้ากึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่

“ห๊ะ! อื้มนั่งสิ” คนตัวสูงกว่า ขยับตัวเผื่อให้เธอนั่งได้สะดวกขึ้น

“ขอบใจ ^^” แก้วจึงนั่งลงที่ม้านั่งตัวยาวที่โทโมะนั่งอยู่ จากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรกันสักพักนึงจนแก้วเป็นฝ่ายพูดก่อน “ง่วงเหรอ?” เธอเอ่ยถามโทโมะที่นั่งหาวบ้าง หลับบ้าง

“นิดหน่อยนะแต่ไม่เป็นไรหรอก สบายมาก ^-^”

“เหรอ? นอนตักฉันไหม?” โทโมะก็อึ้งเล็กน้อยและค่อยๆหันหน้ามาทางแก้ว “นอนสิถ้าง่วงอ่ะ ^^”

“^-^ ขอบใจ” และโทโมะก็เอนตัวลงไปนอนบนตักของแก้วที่นั่งอยู่และหลับไป ส่วนแก้วก็นั่งมองคนที่นอนหลับก็สักพักเธอก็หลับไปในที่สุด

 

“ทุกคนฉันมากแล้ว อ่ะ อ้าวหลับ!” พายุที่เดินมาก็เรียกเพื่อนที่ตัวเองให้รออยู่

“เสร็จและเหรอวะห้าววว กว่าจะมา” จากนั้นทุกคนก็ลุกขึ้นกันหมดยกเว้นคนนึง

“แก้ว! แก้ว” โทโมะเขย่าตัวหญิงสาวที่นั่งอยู่เขาลุกไม่ได้เพราะตอนนี้แขนของเธอนั้นพาดอยู่ที่ตัวของโทโมะ

“แก้วเป็นไรนะโทโมะ?” ฟางที่เดินมาก็ถามขึ้น

“ฉันก็ไม่รู้เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นเนี่ย เธอช่วยฉันหน่อยสิฟาง” ฟางก็เดินมาจับแขนของแก้วขึ้นทำให้โทโมะลุกขึ้นได้และเรียกคนที่นอนหลับอยู่นานก็แต่ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นสักนิด

“อย่างนี้ก็ต้องอุ้มไปแล้วละ ไม่ตื่น แต่ปกติแก้วไม่ใช่คนแบบนี้นี้น๊า ชั่งเถอะนาย!! อุ้มไปเร็ว!” ฟางพูดจบก็ชี้ไปที่โทโมะ

                โทโมะก็อุ้มไปขึ้นรถแต่โดยดีไม่มีปริปากบ่นสักคำ และป๊อปก็ขับรถไปส่งที่คนตามบ้าน

 

                เช้าวันใหม่วันนี้ก็มีเรื่องปวดหัวให้เล่าซุปเปอร์สตาร์แต่เช้าหลังจากเข้าบริษัทไป ภาพของแก้ว โทโมะและฐิสา มันว่อนทั่วทั้งทั้งประเทศ ทั้งFacebook IG Line Youtube และอื่นๆมากมาย

ฉาว โทโมะเคโอติค ลูกโตเป็นสาวแล้ว!!”

กิ๊กกั๊กสาวนอกวงการ มีลูกโตเป็นสาว!!”

 


มาอัพแล้วรอกันมั้ยค่ะ ฝากติดตามด้วยนะ รอยรักรอยบาปกำลังเข้มข้นเลย และก็อุบัติรักข้ามขอบฟ้าด้วย ขอบคุณที่ติดตามนะ จุ๊ฟๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา