รักครั้งนี้จะจบลงเช่นไร..?
-
เขียนโดย BPbaiplu
วันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.27 น.
6 ตอน
4 วิจารณ์
9,325 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2558 18.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) เป็นเพราะเธอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ยัยเฟย์~~~ โห่วันนั้นสนุกมากกกกแกน่าจะไปด้วยพี่เขื่อนเลี้ยงทุกอย่างเลย พาไปเที่ยวด้วยแหละ แสงกลางคืนสวยมากกกกกกก แกน่าจะไปจริงๆนะ"ยัยฟ้าวิ่งมากอดคอฉันแล้วพรรณาวันไปเที่ยวให้เฟย์ฟัง
"แกไปพี่เค้าคงทำให้แกมีความสุขอยู่แล้วแหละ"ฉันพึมพำเบาๆ
"อะไรนะแก"ยัยฟ้าหันมาถามฉันฉันจึงยิ้มแล้วส่ายหน้าเป็นคำตอบ แล้วเดินหนีไป
"เอาล่ะเลิกคลาส"เสียงอาจารย์บอกทำให้ฉันบิดขี้เกียจแล้วเดินออกจากห้อง
"ยัยเฟย์ รอก่อนดิ"ฟ้ากับพิชชี่เดินมากอดคอฉันอย่างเเรงทำให้ฉันเกือบหน้าคะม่ำ พอทรงตัวได้ฉันเลยหันมาค้อนให้เพื่อนคนละที
"ใช่ๆ ที่แกบอกว่าเลิกชอบพี่เขื่อนจริงปะ"ฟ้าหันมาถามฉันทำให้ พิชเซลล่า(พิชชี่ให้เรียกแบบนี้)หูผึ่งทันที ยัยนี้ปลื้มพี่เขื่อนอยู่นี่
"อะไรๆ ยัยเฟย์แกชอบพี่เขื่อนหรอ"พิชเซลล่าถามฉันแล้วหันมามองแรงให้ นี่เพื่อนฉันใช่ไหมเนี่ย....
"เคยชอบย่ะ แต่ตอนนี้ไม่ได้ชอบแล้ว เคมะ"ฉันพูดแล้วทำมือโอเคให้เพื่อนทั้งสอง แล้วยิ้มทะเล้นๆไปให้
"เฟย์ ไม่ชอบจริงๆแล้วใช่ไหม ยัยพิชฉันรู้ว่าแกแค่ปลืม เฟย์ฉันว่าฉันชอบพี่เขื่อนนิดๆอ่ะ"ยัยฟ้าหันมาถามฉันให้แน่ใจ แล้วไปเถียงพิชชี่ที่กำลังอ้าปาก แต่ที่ทำให้ฉันค้างคือ....ยัยฟ้าชอบพี่เขื่อน? 55555วันนี้มาถึงแล้วสินะ วันที่สองคนนั้นต้องใกล้ๆจะคบกันแล้ว
"อือ ไม่ได้ชอบแล้วจริงๆ"ฉันพูดทำให้ยัยฟ้ายิ้มอย่างโล่งอก ฉันยิ้มตอบแต่ดูเหมืนพิชชี่ยังสงสัยอะไรสักอย่าง แต่เลือกที่จะไม่พูด
"ไหนๆแกเลิกชอบแล้ว ตอนชอบแกต้องรู้แน่ๆว่าพี่เขื่อนชอบอะไร ไปช่วยเลือกหน่อยสิ น้าๆ"ยัยฟ้าหันมาเขย่าแขนฉันแล้วมำหน้าอ้อนฉันควรตอบว่าไรดีอ่ะ?
"อือๆไปดิ ไปด้วยกันนะพิชเซลล่า''ฉันยิ้มให้ฟ้าแล้วตอบตกลง พร้อมหันไปล้อชื่อพิชชี่ ทำให้นางหันมาเคาะหัวฉัน เจ็มไหมเพื่อนบ้า
ห้างสรรพสินค้า
"พี่เขื่อนอ่ะชอบเคโรโระ"ฉันหันไปบอกฟ้าที่กำลังพยายามหาเคโรโระ
"อ่ะยัยเฟย์ ไอศกรีม มะนาวของโปรดแก นี่ของยัยฟ้าวนิลา"พิชชี่ที่ไปซื้อไอติมโคนมาให้ฉันกับฟ้าที่เลือกซื้อจองอยู่ส่งไอติมมาให้
"นี่ไง เคสโทรศัพท์เคสคู่ด้วย อันนี้แหละ"ฟ้าพูดแล้วซื้อพร้อมไปจ่ายตัง แล้วแยกย้ายกันกลับ
ห้องของเขื่อนเฟย์
"นี่ค่ะพี่เขื่อน"ฉันเดินมาถึงห้องเห็นพี่เขื่อนนั่งดูทีวีอยู่แล้วยืนเคสที่ยัยฟ้าฝากให้พี่เขื่อน
"อะไรอ่ะ เคสเคโรโระหรอ"พี่พูดแล้วหยิบเคสขึ้นมาดู แล้วทำหน้างงๆ
"ฟ้า ฝากมาให้อ่ะค่ะ"ฉันพูดทำให้พี่เขื่อนยิ้มออกมาอย่างดีใจ น้ำตาจ๋าอย่าพึ่งไหล่นะเราอั้นมาไว้ตั้งนานเราก็ต้องกลั้นให้หมดสิอีกแปปเดียว....จริงๆนะ
"จริงหรอ งั้นพี่ไปนอนนะ เฟย์นอนด้วยล่ะ ฝันดี"พี่เขื่อนพูดแล้วเดินไปในห้อง น้ำตาที่กลั้นมานานไหลลงมาทันที กู๊ดไนท์นะคะพี่เขื่อน...
"อือ หิวน้ำจัง"ฉันพูดแล้วมองนาฬิกาแมวเที่ยงคืนแล้วหรอเนี่ย โอ้ยย ขี้เกียจลุกแต่หิวน้ำจังไปหน่อยดีกว่า
"ขอบคุณนะคะฟ้า พี่ขอบคุณมาก อ้าวเคสคู่หรอจะให้พี่ใส่คู่กับใครล่ะ จ้าา พี่ล้อเล่น 555 ฝันดีนะ กู๊ดไนท์ครับ"หลังจากที่ฉันกินน้ำแล้วรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา ทำให้ฉันต้องไปห้องน้ำใกล้ๆห้องพี่เขื่อน แล้วได้ยินเสียงพี่เขื่อนคุยโทรศัพท์กับฟ้า เจ็บจังขนาดฉันเป็นน้องรหัสยังไม่มีเบอร์เค้าเลย...
"อย่าไปสนเลย นอนเถอะ"ฉันกลับมาที่ห้องแล้วพูดกับตัวเองพร้อมปล่อยน้ำตาไหลลินมาช้าๆพร้อมกับหลับไปเองอัตโนมัติ
วันต่อมา
"โอ้ยยยยย วันนี้เรียนเยอะจัง"ยัยพิชชี่บ่นๆแล้วเดินกำลังจะข้ามถนนแต่ฉันเหม่อลอย ทำให้ไม่เห็นรถกำลังมา
"เฟย์/ยัยเฟย์"ไม่ทันไม่ทันแล้วเมื่อฉันได้ยินก็เห็นรถกำลังจะมาแล้วได้แต่ขาแข็งทำไรไม่ถูกภาพเหมืนสโลว์โมชั่น ฉันเห็นยัยฟ้าวิ่งมาแต่มันทันสะดุดขาตัวเองแล้วล้ม ส่วนฉันเหมืนได้แรงกระแทกแล้วล้มลงไป
"เฟย์ เฟย์"ยัยพิชชี่วิ่งมาหาฉันทุกอย่างมันลางมากๆแล้ว ฉันมองไปที่ยัยฟ้าที่โดนพี่เขื่อนประคองอยู่ไม่สนใจฉันทุกๆคนสนใจฟ้าม่สนใจคนทางนี้ที่นอนอยู่....หายใจรวยริน ฉันบอกแล้วไงฟ้าต้องเด่นเสมอไม่มีคนมาสนใจหรอก ทุกคนไม่สนใจจนยัยพิชชี่โมโห
"โอ้ยยยว นั่นคนหกล้มแต่นี่กำลังจะตายสนใจกันหน่อยดิวะ ตะให้คนตายต่อหน้าต่อตาหรอ ใครมีเบอร์ก็ช่วยโทรกันหน่อยดิวะ"ยัยพิชชี่ลุกโวยวายทำให้คนแถวนั้นหันมาและเริ่มโทรหาโรงพยาบาลแล้ว ฉันหันไปมองพี่เขื่อนกับฟ้าก็เห็นยังดูแลลไม่ห่างไม่สนใจฉันอยู่ดี หึ ขนาดฉันเป็นขนาดนี้พี่เขื่อนยังไม่ดูดำดูดีฉันเลย......ฉันเอื้อมมือไปจับยัยพิชแล้วบีบแน่นๆ
"รอแปปนะเฟย์ รอก่อนนะอย่าหลับนะ"พิชขี่ตบแก้มฉันเบาๆ ฉันรู้ว่าไม่มีทางรอดแน่ๆฉันเลยยิ้มให้พิชชี่ ถ้าฉันโดนรถชนแบบนี้จะลืมพี่เขื่อนไหมนะ...ฉันค่อยๆหลับตาลงช้าแล้วปล่อยมือพิชชี่
"เฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟย์"เสียงพิชชี่ตะโกนดังๆหลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้ตัวอีกแล้ว...ลาก่อนพี่เขื่อน
-----------------------------------------------
กลับมาแล้วววววว เย้ๆ เม้นหน่อยดิไม่เม้นไม่มีกำลังใจนะ
"แกไปพี่เค้าคงทำให้แกมีความสุขอยู่แล้วแหละ"ฉันพึมพำเบาๆ
"อะไรนะแก"ยัยฟ้าหันมาถามฉันฉันจึงยิ้มแล้วส่ายหน้าเป็นคำตอบ แล้วเดินหนีไป
"เอาล่ะเลิกคลาส"เสียงอาจารย์บอกทำให้ฉันบิดขี้เกียจแล้วเดินออกจากห้อง
"ยัยเฟย์ รอก่อนดิ"ฟ้ากับพิชชี่เดินมากอดคอฉันอย่างเเรงทำให้ฉันเกือบหน้าคะม่ำ พอทรงตัวได้ฉันเลยหันมาค้อนให้เพื่อนคนละที
"ใช่ๆ ที่แกบอกว่าเลิกชอบพี่เขื่อนจริงปะ"ฟ้าหันมาถามฉันทำให้ พิชเซลล่า(พิชชี่ให้เรียกแบบนี้)หูผึ่งทันที ยัยนี้ปลื้มพี่เขื่อนอยู่นี่
"อะไรๆ ยัยเฟย์แกชอบพี่เขื่อนหรอ"พิชเซลล่าถามฉันแล้วหันมามองแรงให้ นี่เพื่อนฉันใช่ไหมเนี่ย....
"เคยชอบย่ะ แต่ตอนนี้ไม่ได้ชอบแล้ว เคมะ"ฉันพูดแล้วทำมือโอเคให้เพื่อนทั้งสอง แล้วยิ้มทะเล้นๆไปให้
"เฟย์ ไม่ชอบจริงๆแล้วใช่ไหม ยัยพิชฉันรู้ว่าแกแค่ปลืม เฟย์ฉันว่าฉันชอบพี่เขื่อนนิดๆอ่ะ"ยัยฟ้าหันมาถามฉันให้แน่ใจ แล้วไปเถียงพิชชี่ที่กำลังอ้าปาก แต่ที่ทำให้ฉันค้างคือ....ยัยฟ้าชอบพี่เขื่อน? 55555วันนี้มาถึงแล้วสินะ วันที่สองคนนั้นต้องใกล้ๆจะคบกันแล้ว
"อือ ไม่ได้ชอบแล้วจริงๆ"ฉันพูดทำให้ยัยฟ้ายิ้มอย่างโล่งอก ฉันยิ้มตอบแต่ดูเหมืนพิชชี่ยังสงสัยอะไรสักอย่าง แต่เลือกที่จะไม่พูด
"ไหนๆแกเลิกชอบแล้ว ตอนชอบแกต้องรู้แน่ๆว่าพี่เขื่อนชอบอะไร ไปช่วยเลือกหน่อยสิ น้าๆ"ยัยฟ้าหันมาเขย่าแขนฉันแล้วมำหน้าอ้อนฉันควรตอบว่าไรดีอ่ะ?
"อือๆไปดิ ไปด้วยกันนะพิชเซลล่า''ฉันยิ้มให้ฟ้าแล้วตอบตกลง พร้อมหันไปล้อชื่อพิชชี่ ทำให้นางหันมาเคาะหัวฉัน เจ็มไหมเพื่อนบ้า
ห้างสรรพสินค้า
"พี่เขื่อนอ่ะชอบเคโรโระ"ฉันหันไปบอกฟ้าที่กำลังพยายามหาเคโรโระ
"อ่ะยัยเฟย์ ไอศกรีม มะนาวของโปรดแก นี่ของยัยฟ้าวนิลา"พิชชี่ที่ไปซื้อไอติมโคนมาให้ฉันกับฟ้าที่เลือกซื้อจองอยู่ส่งไอติมมาให้
"นี่ไง เคสโทรศัพท์เคสคู่ด้วย อันนี้แหละ"ฟ้าพูดแล้วซื้อพร้อมไปจ่ายตัง แล้วแยกย้ายกันกลับ
ห้องของเขื่อนเฟย์
"นี่ค่ะพี่เขื่อน"ฉันเดินมาถึงห้องเห็นพี่เขื่อนนั่งดูทีวีอยู่แล้วยืนเคสที่ยัยฟ้าฝากให้พี่เขื่อน
"อะไรอ่ะ เคสเคโรโระหรอ"พี่พูดแล้วหยิบเคสขึ้นมาดู แล้วทำหน้างงๆ
"ฟ้า ฝากมาให้อ่ะค่ะ"ฉันพูดทำให้พี่เขื่อนยิ้มออกมาอย่างดีใจ น้ำตาจ๋าอย่าพึ่งไหล่นะเราอั้นมาไว้ตั้งนานเราก็ต้องกลั้นให้หมดสิอีกแปปเดียว....จริงๆนะ
"จริงหรอ งั้นพี่ไปนอนนะ เฟย์นอนด้วยล่ะ ฝันดี"พี่เขื่อนพูดแล้วเดินไปในห้อง น้ำตาที่กลั้นมานานไหลลงมาทันที กู๊ดไนท์นะคะพี่เขื่อน...
"อือ หิวน้ำจัง"ฉันพูดแล้วมองนาฬิกาแมวเที่ยงคืนแล้วหรอเนี่ย โอ้ยย ขี้เกียจลุกแต่หิวน้ำจังไปหน่อยดีกว่า
"ขอบคุณนะคะฟ้า พี่ขอบคุณมาก อ้าวเคสคู่หรอจะให้พี่ใส่คู่กับใครล่ะ จ้าา พี่ล้อเล่น 555 ฝันดีนะ กู๊ดไนท์ครับ"หลังจากที่ฉันกินน้ำแล้วรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา ทำให้ฉันต้องไปห้องน้ำใกล้ๆห้องพี่เขื่อน แล้วได้ยินเสียงพี่เขื่อนคุยโทรศัพท์กับฟ้า เจ็บจังขนาดฉันเป็นน้องรหัสยังไม่มีเบอร์เค้าเลย...
"อย่าไปสนเลย นอนเถอะ"ฉันกลับมาที่ห้องแล้วพูดกับตัวเองพร้อมปล่อยน้ำตาไหลลินมาช้าๆพร้อมกับหลับไปเองอัตโนมัติ
วันต่อมา
"โอ้ยยยยย วันนี้เรียนเยอะจัง"ยัยพิชชี่บ่นๆแล้วเดินกำลังจะข้ามถนนแต่ฉันเหม่อลอย ทำให้ไม่เห็นรถกำลังมา
"เฟย์/ยัยเฟย์"ไม่ทันไม่ทันแล้วเมื่อฉันได้ยินก็เห็นรถกำลังจะมาแล้วได้แต่ขาแข็งทำไรไม่ถูกภาพเหมืนสโลว์โมชั่น ฉันเห็นยัยฟ้าวิ่งมาแต่มันทันสะดุดขาตัวเองแล้วล้ม ส่วนฉันเหมืนได้แรงกระแทกแล้วล้มลงไป
"เฟย์ เฟย์"ยัยพิชชี่วิ่งมาหาฉันทุกอย่างมันลางมากๆแล้ว ฉันมองไปที่ยัยฟ้าที่โดนพี่เขื่อนประคองอยู่ไม่สนใจฉันทุกๆคนสนใจฟ้าม่สนใจคนทางนี้ที่นอนอยู่....หายใจรวยริน ฉันบอกแล้วไงฟ้าต้องเด่นเสมอไม่มีคนมาสนใจหรอก ทุกคนไม่สนใจจนยัยพิชชี่โมโห
"โอ้ยยยว นั่นคนหกล้มแต่นี่กำลังจะตายสนใจกันหน่อยดิวะ ตะให้คนตายต่อหน้าต่อตาหรอ ใครมีเบอร์ก็ช่วยโทรกันหน่อยดิวะ"ยัยพิชชี่ลุกโวยวายทำให้คนแถวนั้นหันมาและเริ่มโทรหาโรงพยาบาลแล้ว ฉันหันไปมองพี่เขื่อนกับฟ้าก็เห็นยังดูแลลไม่ห่างไม่สนใจฉันอยู่ดี หึ ขนาดฉันเป็นขนาดนี้พี่เขื่อนยังไม่ดูดำดูดีฉันเลย......ฉันเอื้อมมือไปจับยัยพิชแล้วบีบแน่นๆ
"รอแปปนะเฟย์ รอก่อนนะอย่าหลับนะ"พิชขี่ตบแก้มฉันเบาๆ ฉันรู้ว่าไม่มีทางรอดแน่ๆฉันเลยยิ้มให้พิชชี่ ถ้าฉันโดนรถชนแบบนี้จะลืมพี่เขื่อนไหมนะ...ฉันค่อยๆหลับตาลงช้าแล้วปล่อยมือพิชชี่
"เฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟย์"เสียงพิชชี่ตะโกนดังๆหลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้ตัวอีกแล้ว...ลาก่อนพี่เขื่อน
-----------------------------------------------
กลับมาแล้วววววว เย้ๆ เม้นหน่อยดิไม่เม้นไม่มีกำลังใจนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ