รักครั้งนี้จะจบลงเช่นไร..?
เขียนโดย BPbaiplu
วันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.27 น.
แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2558 18.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ยิ้มรับมัน(ในวันที่ใจอ่อนแอ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แกรรรร โทมินจุนชิหล่อมากกกกกก"เสียงเพื่อนสาวดังออกมาวันนี้วันหยุดทำให้ไม่ต้องไปเรียน เลยทำให้ฟ้ากับเฟย์มานั่งดูซี่รีย์ด้วยกัน พร้อมกับรอเพื่อนอีกคนที่มาจากเชียงใหม่ ใช่....น้องพิชชี่คนเดิมเพิ่มเติมคือเป็นตุ๊ดไปแล้ว
"แหม่แกไม่บ้าเลยเนอะ"ฟ้าพูดแล้วผลักหัวเฟย์เบาๆ
"อ๋อย~ เจ็บนะ แต่ก็หล่อจริงๆนี่หน่าาาา พิชชีมาช้าจังเครื่องดีเลย์หรอ"เฟย์จับหัวตัวเองปอยๆ แล้วบ่นกับฟ้าตอนแรกเธอจะไปรับพิชชี่แต่นางบอกว่านางจะมาเอง
ติ๊งต่อง
"สงสัยพิชชี่มาแล้วมั้ง เดี๋ยวฉันไปเปิดประตูเองแกอย่ากินป็อปคอร์นฉันหมดนะ"ฟ้าชี้นิ้วสั่งเฟย์แล้วหัวเราะร่าออกไป
"เอ๋?นานจัง ยัยฟ้าาา แกไปเปิดประตูหรือไปสร้างประตูย่ะ"เฟย์ตะโกนถามฟ้าหลังจากที่ฟ้หายไปนานแล้ว เมื่อไม่มีเสียงตอบรับเฟย์เลยไปดูฟ้า พบกับฟ้าคุยกับพี่เขื่อนอยู่
ตุ้บบบ!!
เฟย์ที่กำลังจะเดินหนีกลับชนตู้รองเท้าทำให้รูปคู่ที่เฟย์ ฟ้า และเขื่อน ถ่ายไว้ที่งานรับน้องตกลงมา ทั้งสองหันหน้ามาตามเสียงแล้วตกใจนิดๆ เฟย์ยิ้มฝืนๆแล้วเดินมาหา
"แหะๆสุ่มซ่ามจังเฟย์นี่ ขอโทษนะคะนึกว่าพิชชี่มา แล้วก็ขอโทษด้วยที่พาเพื่อนเข้าห้องก่อนไม่ได้รับอนุญาต"เฟย์ยิ้มแห้งๆให้ทั้งสองคน แล้วก้มหัวนิดๆให้เขื่อน
"ไม่เป็นไรหรอก พามาเถอะ พี่ไม่ว่า"เขื่อนพูดยิ้มแล้วมองมาทางฟ้า เกิดอาการเงียบๆแต่ก็ทีเสียงขัดขึ้น
"เฟย์ มาแล้ววววว"เสียงผู้ชายคนนึงดังเข้ามาทำให้ทั้งหมดหันไปมอง
"อ้าวขอโทษครับนึกว่ามีแค่เฟย์คนเดียว"ชายหนุ่มก้มหัวแล้วยิ้มเก้อๆ
"พิชชี่~~~ มาแล้วหรอไปๆกำลังเปิดซีรี่ย์อยู่เลย พี่เขื่อนกับฟ้าจะคุยไรกันต่อได้นะ เดี๋ยวเฟย์ไปดูซี่รีย์กับพิชได้ ไปๆ"เฟญืพูดรัวไม่รอฟังคำตอบแล้วกอดคอลากพิชชี่เข้าห้องไปเลย
ตกเย็น
พิชชี่ไปซื้อของกับฟ้าที่ตลาดจะมาปาร์ตี้โดยมีเขื่อนร่วมด้วย ทำให้ตอนนี้ทั้งหอมีแค่เขื่อนกับเฟย์เท่านั่น
"เอ่อ...เฟย์พี่ถามไรหน่อยดิ"เฟย์ได้ยินที่เขื่อนพูดดังนั้นถึงกับสะดุ้งแล้วหันไปมองนิดๆ พบกับรอยยิ้มแสนหวานของพี่เค้า
"คะ...พี่มีอะไรหรอ"เฟย์ถามแล้วยิ้มให้
"คือเฟย์สนิทกับฟ้านานยัง แบบว่า.....คือ....โอ้ยยยย พี่ว่าพี่ชอบฟ้าเฟย์ช่วยพี่หน่อยนะ"เขื่อนพูดรัวๆออกมา ทำให้เฟย์ตกใจได้แค่ยิ้มรับแล้วพยักหน้าให้ เธอทำได้แค่นั้นจริงๆ...
ในห้องของเฟย์
มีแต่ความเงียบ ไม่มีการร้องไห้ใดๆ เหมืนโลกหยุดหมุนเหมือนโลกช้าลง มีแต่ความเจ็บและจุกมาแทนที ทำไมพี่เขื่อนถึงชอบฟ้าในเวลาสั้นๆ คำตอบก็คงเหมือนเธอพี่เขื่อนคือรักแรกพบมองตาแล้วรักซึ่งเธอก็เป็นแบบนั้น เหมืนเธอถูกมองข้ามพยายามทำดีทำทุกอย่างพี่เค้าก็ไม่รัก ฮ่าๆตลกดีจัง แต่ฉันไม่คิดจะยอมแพ้หรอกในเมื่อฟ้าไม่ชอบพี่เขื่อนเราก็ยังมีสิทธิ์......แต่ถ้าฟ้าชอบเราคงทำอะไรไม่ได้คงต้องยอมรับความจริงแค่นั้นและเนอะ
"บ้าจัง ทั้งที่จะไม่ร้องแล้วแท้ๆ"เฟย์พึมพำกับตัวเองเธอคาดเดาถูกแล้วล่ะว่าเขื่อนชอบฟ้า...ยิ้มรับมันในวันที่ใจออนแอ....คำนี้ตรงสุดแล้ว
ก๊อกๆๆๆๆ
"เฟย์มาเร็วววว เสร็จแล้ว"เสียงฟ้าเรียกเฟย์เธอจึงทำได้แต่ปาดน้ำตาแล้วออกไปปาร์ตี้ ในปาร์ตี้วันนี้สนุกตังเลยเห็นเพื่อนกับคนที่ชอบป้อนข้าวให้กันเนี่ย ทั้งปาร์ตี้ฉันได้แต่ซบไหล่พิชชี่ไม่กินอะไร ด้วยเหตุผลเเค่ว่า....รู้สึกไม่สบาย....แค่นั้นแหละ...ทั้งกายและ...ใจ
''พี่เขื่อนครับวันนี้ขอนอนห้องพี่หนึ่งวันนะ''พิชชี่นางอยากแอ๊บผู้ชายอยู่ นางจึงบอกครับ วันนี้พิชยังไม่ได้ทำเรื่องขออาศัยหอพักเลยมานอนด้วย
"แต่เฟย์เป็นผู้หญิง...."พี่เจื่อนถามฉันได้แต่ยิ้มจางๆแล้วบอกปัดไป
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะเฟย์เคยเห็นมันตั้งแต่เด็กแก้ผ้าแล้วพี่ไม่ต้องห่วงไปส่งฟ้าเถอะ"ฉันพูดก่อนพี่เขื่อนจะเดินไปพี่เคยมากระซิบว่า 'อยู่ห้องดีๆหล่ะแล้วอย่าลืมที่พี่ขอนะน้องสาว'
..................น้องสาว
.........................น้องสาว
................................น้องสาว
ฉันได้แต่ยิ้มตอบแล้วรีบไปนอนส่วนพิชชี่ขออาบน้ำในห้องน้ำ ก็ยังโอเคกส่าไม่ได้อยู่ในสายตาเลยเนอะ .....
อร๊ายยยยย ไรท์กลับมาแล้วววว ดีใจแรงคอมพังไม่ได้ซื้อซ่อมไม่ได้อัพในโทรศ้พท์แทนแล้วกันเนอะ เม้นได้น้าาไม่กัด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ