So sorry my sister - The FF

 
 
 
 
 
 
 
"พี่ฟาง เฟย์ได้เป็นหลีดเเล้วนะ วันนี้รุ่นพี่เรียกตัวไปเเบบไม่ต้องคัดเลย"
 
"อืมๆ"
 
"พี่ฟางวันนี้ครูเรียกเฟย์ไปชมด้วยเเหละ"
 
"อืมๆ"
 
"เพราะเกรดเฉลี่ยเฟย์.."
 
"เฟย์! พี่ทำงานอยู่อย่ากวนได้มั้ย"
 
"...แต่เฟย์เเค่"
 
"เฟย์!!"
 
"......."
 
 
 
 
 
 
"ฟางที่โรงเรียนเป็นไงบ้างลูก"
 
"ก็ดีค่ะ...แต่ช่วงนี้งานหนักหน่อย เด็กเเหกกฏเยอะ"
 
"พักบ้างก็ได้นะลูก...อยู่กับครอบครัวบ้าง"
 
"จะพยายามค่ะ.."
 
 
"คุยกับน้องบ้างมั้ยเนี่ย"
 
"ก็...นิดหน่อยค่ะ" ดวงตากลมชำเลืองมองคนที่นั่งตรงข้ามนิ่งๆ
 
"ฟางก็ไปเรียนพิเศษมาตั้งเยอะ มาสอนเฟย์บ้างก็ได้นะ เห็นวิ่งมาถามพ่อตลอดเลย"
 
"...หนังสือฟางก็ให้เขาไปหมดเเล้วหนิคะ"
 
"ฟาง...พี่น้องกันถ้าไม่ดูเเลกันเเล้วจะ.."
 
"ฟางขอตัวนะคะ ต้องเขียนรายงานต่อ"
 
"ฟาง ฟาง!"
 
"ช่างพี่เถอะเเม่..เขางานเยอะ"
 
"..เฟย์" นิ้วเรียวจิกกระโปรงนักเรียนเเน่นเพื่อสะกดกลั้นความรู้สึกบางอย่างที่อัดเเน่น
 
 
"พี่คง...ไม่รักเฟย์เหมือนเเต่ก่อนเเล้ว"
 
"เฟย์! อย่าคิดอย่างนั้นสิลูก พี่เขาเเค่ยุ่งๆเลยไม่มีเวลาให้..."
 
"เฟย์ขอตัวไปทำการบ้านนะคะ"
 
"เฟย์..เฮ้ออ พี่น้องคู่นี่ ทำไมโตมากลับห่างกันขนาดนี้นะพ่อ"
 
"นั้นสิ ไม่เหมือนสมัยเด็กสักนิด...หน้ามือเป็นหลังมือ"
 
"ทั้งๆที่เมื่อก่อนรักกันปานจะกลืนกิน"
 
"...เฮ้ออ ทำไงดีหล่ะเเม่"