love...กลรัก
-
เขียนโดย mityloverPF
วันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.37 น.
14 chapter
13 วิจารณ์
19.10K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ห๊ะ...เเต่งงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสยาม
เเละฟางก็มาถึงที่สยามเเล้วไปที่ร้านอาหารเเห่งหนึ่งโดยขณะ
เดียวกันกะป๊อปปี้ที่มาถึงสยามเหมือนกันเเล้วก็ไปที่ร้านอาหารเดียวกะฟางโดยเขาก็ไม่รู้เลยว่าไปร้านอาหารเดียวกะฟาง
ร้านอาหารเเห่งหนึ่ง
เเละฟางก็มานั่งที่โต๊ะเธอ ฟางก็เเอบสงสัยว่าป้าของเธอเเละเต้ยเพื่อนที่เคยเล่นด้วยกันตอนเด็กๆมาด้วย
"เอ่อ..สวัสดีค่ะคุณป้า"ฟางก็น้อมไหว้
"จ๊ะ...เอ่อนี่คุณน้องว่าไงนะค่ะ"เเล้วเเม่ของเต้ยก็ถามเเม่ของฟาง
"คุณน้องว่าจะให้ฟางเเละเต้ยเเต่งงานกันน่ะจ๊ะ"ฟางได้ยินอย่างนั้นถึงกะอึ้งไม่เเพ้กะเต้ยเลย
ด้านป๊อปปี้ที่มาถึงร้านอาหารก็พบว่ามีเเม่ของเขาเเละใครอีกก็ไม่รู้สองคนเหมือนเป็นเเม่ลูกกัน
"อ้าวป๊อปมาเเล้วหรอลูกนี่คุณป้านิศาจ๊ะ"เเล้วป๊อปปี้ก็น้อมไหว้
"เเล้วนี่ก็หนูพิมจ๊ะ"เเม่ของป๊อปปี้เเนะนำป๊อปปี้ก็ยิ้มอย่างเจื่อนๆเเต่ผิดกะพิมที่เจอป๊อปปี้ครั้งเเรกก็ปริ๊งง
"เอ่อคุณเเม่เรียกป๊อปมาทำไมหรอครับ?"ชายหนุ่มถาม
"ก็เเม่น่ะอยากจะให้หนูพิมกะลูกน่ะเเต่งงานกันไงจ๊ะ"ป๊อปปี้อึ้งมากเเต่พิมกลับยิ้มอย่างมีความสุข
"เเม่ค่ะหนูไม่เเต่งค่ะ หนุกะเต้ยเป็นเเค่เพื่อนกันค่ะไม่สามารุคิดเกินเลยไปมากกว่านั้นใช่มั้ยเต้ย"ฟางหันไปถาม
"ใช่ครับ"เต้ยพูดความจริงเขาก็ไม่อยากพูดเพราะว่าเขาเเอบชอบฟางอยุ่
"เเม่ค่ะงั้นหนุขอตัวก่อนนะค่ะเอ่อ...คุณป้าค่ะหนูขอโทษนะค่ะที่เสียมารยาท"เเล้วฟางก็เดินออกไป
"คุณพี่ค่ะขอโทษนะค่ะที่เสียมารยาท"
"ไม่เป็นไรจ๊ะ"
"เเม่ครับป๊อปไม่เเต่งผมกับพิมยังไม่รุ้จักกันดีเลยถ้าเเต่งไปก็แย่ากันอยุ่ดี"ป๊อปปี้พูดทำให้พิมหน้าไม่ค่อยซบอารมณ์เท่าไหร่เเละในใจของเธอก็อยากจะกรี๊สสสออกมา
"ป๊อปเสียมารยาท"เเม่ของป๊อปปี้ว่า
"ผมขอโทษนะครับที่เสียมารยาท งั้นผมขอตัวสวัสดีครับคุณป้านิศา"เเละป๊อปปี้ก็เดินออกไป
ฟางที่ออกมาก็เดินเล่นคนเดียว
"เห้ออออ.ชีวิตชั้นหน้อยัยฟางง"ฟางพูดไปบ่นไปโดยไม่ดูเลยว่าพื้นที่เธอจะเดินมันลื้นเลยทำให้เธอล้มเเต่มีคนมารับไว้ทัน
fang. talk
"อร๊ายย ไอ้หมีพูห์"เเล้วชั้นก็ลุกออกมาจากอ้อมกอดนายนั่น
"เป็นอะไรของเธอห๊ะยัยบ๊องง"ดูดูสิคนอ่านดูนายนั่นมันเรียกช้านนน-..-
"นายนั่นเเหละเป็นอะไร ชอบเรียกชั้นจังว่าบ๊อง"ชั้นปรี๊สสสมาก
"เเล้วทำไมล่ะ คนอุตส่าห์มาช่วยรับไว้ทันเเทนที่จะขอบคุณกลับมาว่ากันฉอดๆ"เเหมม ทวงบุญคุณนะไอ้หมี
"ชั้นไม่ได้ให้นายมาช่วยนิ่ เเล้วทำไมชั้นต้องขอบคุณนายห๊ะ ไอ้หมีพูห์"ใครจะไปอยากขอบคุณก็ดูนายนั่นมันทำตัวสิใครจะไปขอบคุณลงจริงม้ะคนอ่านน
"หืมมม ชั้นเป็นรุ่นพี่เธอนะ"เเค่ปีเดียวว-.-
"เเล้วไง?ชั้นไปดีกว่าายิ่งเจอหน้านายยิ่งอยากจะอ้วกก"เเล้วชั้นก็เดินไป
End fang talk
"หืมม ยัยบ๊องงฝากไว้ก่อนเถอะ"ป๊อปปี้พูด
________________________________________________________
จบเเว้ววว สั้นไปหน่อยยนะ เอาเเล้วไงฟางไม่ยอมเเต่งกะเต้ยป๊อปปี้ไม่ยอมเเต่งกะพิมเเล้วเเม่ของป๊อปปี้เเละฟางจะหาใครมาเเต่งงานด้วยน๊าาต้องติดตามค่า อย่าลืมเม้นท์ๆๆๆ
เเละฟางก็มาถึงที่สยามเเล้วไปที่ร้านอาหารเเห่งหนึ่งโดยขณะ
เดียวกันกะป๊อปปี้ที่มาถึงสยามเหมือนกันเเล้วก็ไปที่ร้านอาหารเดียวกะฟางโดยเขาก็ไม่รู้เลยว่าไปร้านอาหารเดียวกะฟาง
ร้านอาหารเเห่งหนึ่ง
เเละฟางก็มานั่งที่โต๊ะเธอ ฟางก็เเอบสงสัยว่าป้าของเธอเเละเต้ยเพื่อนที่เคยเล่นด้วยกันตอนเด็กๆมาด้วย
"เอ่อ..สวัสดีค่ะคุณป้า"ฟางก็น้อมไหว้
"จ๊ะ...เอ่อนี่คุณน้องว่าไงนะค่ะ"เเล้วเเม่ของเต้ยก็ถามเเม่ของฟาง
"คุณน้องว่าจะให้ฟางเเละเต้ยเเต่งงานกันน่ะจ๊ะ"ฟางได้ยินอย่างนั้นถึงกะอึ้งไม่เเพ้กะเต้ยเลย
ด้านป๊อปปี้ที่มาถึงร้านอาหารก็พบว่ามีเเม่ของเขาเเละใครอีกก็ไม่รู้สองคนเหมือนเป็นเเม่ลูกกัน
"อ้าวป๊อปมาเเล้วหรอลูกนี่คุณป้านิศาจ๊ะ"เเล้วป๊อปปี้ก็น้อมไหว้
"เเล้วนี่ก็หนูพิมจ๊ะ"เเม่ของป๊อปปี้เเนะนำป๊อปปี้ก็ยิ้มอย่างเจื่อนๆเเต่ผิดกะพิมที่เจอป๊อปปี้ครั้งเเรกก็ปริ๊งง
"เอ่อคุณเเม่เรียกป๊อปมาทำไมหรอครับ?"ชายหนุ่มถาม
"ก็เเม่น่ะอยากจะให้หนูพิมกะลูกน่ะเเต่งงานกันไงจ๊ะ"ป๊อปปี้อึ้งมากเเต่พิมกลับยิ้มอย่างมีความสุข
"เเม่ค่ะหนูไม่เเต่งค่ะ หนุกะเต้ยเป็นเเค่เพื่อนกันค่ะไม่สามารุคิดเกินเลยไปมากกว่านั้นใช่มั้ยเต้ย"ฟางหันไปถาม
"ใช่ครับ"เต้ยพูดความจริงเขาก็ไม่อยากพูดเพราะว่าเขาเเอบชอบฟางอยุ่
"เเม่ค่ะงั้นหนุขอตัวก่อนนะค่ะเอ่อ...คุณป้าค่ะหนูขอโทษนะค่ะที่เสียมารยาท"เเล้วฟางก็เดินออกไป
"คุณพี่ค่ะขอโทษนะค่ะที่เสียมารยาท"
"ไม่เป็นไรจ๊ะ"
"เเม่ครับป๊อปไม่เเต่งผมกับพิมยังไม่รุ้จักกันดีเลยถ้าเเต่งไปก็แย่ากันอยุ่ดี"ป๊อปปี้พูดทำให้พิมหน้าไม่ค่อยซบอารมณ์เท่าไหร่เเละในใจของเธอก็อยากจะกรี๊สสสออกมา
"ป๊อปเสียมารยาท"เเม่ของป๊อปปี้ว่า
"ผมขอโทษนะครับที่เสียมารยาท งั้นผมขอตัวสวัสดีครับคุณป้านิศา"เเละป๊อปปี้ก็เดินออกไป
ฟางที่ออกมาก็เดินเล่นคนเดียว
"เห้ออออ.ชีวิตชั้นหน้อยัยฟางง"ฟางพูดไปบ่นไปโดยไม่ดูเลยว่าพื้นที่เธอจะเดินมันลื้นเลยทำให้เธอล้มเเต่มีคนมารับไว้ทัน
fang. talk
"อร๊ายย ไอ้หมีพูห์"เเล้วชั้นก็ลุกออกมาจากอ้อมกอดนายนั่น
"เป็นอะไรของเธอห๊ะยัยบ๊องง"ดูดูสิคนอ่านดูนายนั่นมันเรียกช้านนน-..-
"นายนั่นเเหละเป็นอะไร ชอบเรียกชั้นจังว่าบ๊อง"ชั้นปรี๊สสสมาก
"เเล้วทำไมล่ะ คนอุตส่าห์มาช่วยรับไว้ทันเเทนที่จะขอบคุณกลับมาว่ากันฉอดๆ"เเหมม ทวงบุญคุณนะไอ้หมี
"ชั้นไม่ได้ให้นายมาช่วยนิ่ เเล้วทำไมชั้นต้องขอบคุณนายห๊ะ ไอ้หมีพูห์"ใครจะไปอยากขอบคุณก็ดูนายนั่นมันทำตัวสิใครจะไปขอบคุณลงจริงม้ะคนอ่านน
"หืมมม ชั้นเป็นรุ่นพี่เธอนะ"เเค่ปีเดียวว-.-
"เเล้วไง?ชั้นไปดีกว่าายิ่งเจอหน้านายยิ่งอยากจะอ้วกก"เเล้วชั้นก็เดินไป
End fang talk
"หืมม ยัยบ๊องงฝากไว้ก่อนเถอะ"ป๊อปปี้พูด
________________________________________________________
จบเเว้ววว สั้นไปหน่อยยนะ เอาเเล้วไงฟางไม่ยอมเเต่งกะเต้ยป๊อปปี้ไม่ยอมเเต่งกะพิมเเล้วเเม่ของป๊อปปี้เเละฟางจะหาใครมาเเต่งงานด้วยน๊าาต้องติดตามค่า อย่าลืมเม้นท์ๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ