พี่รหัสจอมยั่วกับน้องรหัสสุดหล่อ

เช้าวันต่อมา

 

 

 

ห้อง601 โทโมะตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเฟย์อยู่เลยเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเจอเฟย์ที่นั่งทาครีมที่แขนมีผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวทั้งตัว

 

 

 

โทโมะเดินเข้าไปกอดไซร้คอลูบเล่าร่างกายบีบคลึงอกเฟย์นิดๆ

 

 

 

"อ๊า..ทำอะไรพี่นี่เรา"เฟย์หันมาหาโทโมะแต่เขาก็ยังบีบขย่ำอกของเฟย์

 

 

 

"ยั่วผมแต่เช้าเดี๋ยวก็จัดซะหรอกครับ"เฟย์ก็ครางออกมา

 

 

 

"อ๊า..อืม..ใจเย็นสิเมื่อสองวันก่อนก็ทำพี่ช้ำไปหมดทั้งตัวแล้วนะ..อ๊า..เบาๆสิ"เฟย์พูดลำบากเมื่อโดนโทโมะคลึงอกไว้อยู่เธอจับมือโทโมะออกก่อนจะเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว

 

 

 

พอเดินออกมาก็เข้าจูบโทโมะทันที

 

 

 

"อือ..ปากหวานจังนะเรา"เฟย์ชมรสชาติจูบของโทโมะมือลูบไปที่เป้ากางเกงทำให้สิ่งนั้นขยายตัว

 

 

 

"อ่าห์..พี่จะลูบทำไมอย่างโดนนักรึไงไม่ไหวแล้วโว้ย"เฟย์ก็กระซิบว่า

 

 

 

"ไม่ไว้ก็ช่วยตัวเองละกันพี่ไปละนะโชคดีจ้า"เฟย์ก็เดินออกไปจากห้องทันที

 

 

 

"โอ้ยมันค้างกลับมานะพี่เฟย์..ทำไงดีวะแม่งเอ้ยอยากโว้ย...อดทนไว้กูต้องอดทน"เมื่อควบคุมสติได้ก็เดินตามเฟย์ไปทันที

 

 

 

ห้อง602 เขาแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแต่ป๊อปปี้ที่ดูรูปร่างฟางก็ดุทันทีว่า

 

 

 

"ถ้าจะใส่สั้นขนาดนี้แก้ผ้าเลยดีกว่าพี่ฟาง"ฟางมองรูปร่างตัวเองก็คิดวา...ก็ใส่ปกตินี่หว่า

 

 

 

"เอ้าพี่ก็ใส่ปกตินี่..อุ๊บ..อือ"ป๊อปปี้เข้าจูบทันที

 

 

 

"ไปเปลี่ยนซะ"ฟางก็พยักหน้าก่อนจะไปเลือกเสื้อผ้านักศึกษาตัวใหม่

 

 

 

และเธอก็เดินออกมากระโปรงยาวและเสื้อไม่รัดมาก

 

 

 

"พอใจยังละป๊อป"ป๊อปปี้พยักหน้าก่อนจะพาฟางไปเรียนคลาสแรกทันที

 

 

 

ตอนเย็น

 

 

 

ป๊อปปี้ชวนฟางมานั่งสวนสารธารณะก็ชวนคุย

 

 

 

"แม่พี่ฟางเป็นคนยังไงหรอ"ฟางก็หันมาตอบป๊อปปี้

 

 

 

"ก็ใจดีมีน้ำใจอะไรประมาณนี้ละมั้ง"ป๊อปปี้พยักหน้าก่อนจะบอกฟางว่า

 

 

 

"งั้นเรากลับกันเถอะมันเย็นละเดี๋ยวไม่สบายเอาลมหนาวฟซะด้วย"ฟางพยักหน้าก่อนจะไปกับป๊อปปี้ถึงหอ

 

 

 

ด้านโทโมะก็ลากเฟย์มาที่ห้องน้ำมหาลัยก็กอดจูบลูบเล่าร่างกายของเฟย์แต่เฟย์ก็ห้ามเอาไว้แต่ไม่ฟังเลย

 

 

 

"นี่..อ๊า..โมะปล่อยพี่นะไปอยากมาจากไหนเนี่ยปล่อยนะ"เฟย์ส่งเสียงห้ามโทโมะพร้อมกับถามโทโมะ

 

 

 

"ก็ใครละครับที่ทำผมค้างเมื่อเช้าเพราะฉะนั้นพี่ต้องชดใช้"จากนั้นเฟย์ก็ถูกโทโมะจับเข้าห้องน้ำของมหาลัยก่อนจะมีเสียงขอเฟย์หลุดรอดออกมาแต่ไม่มีใครอยธ่แล้วจึงโชคดี

 

 

 

"อ๊า..โอ้ย..เบาๆโมะ...อ๊า...โอ๊..มาย..ก๊อด...อ๊า..."นั้นละแล้วจนเสร็จอะก็กลับมาถึงหอโดยที่โทโมะต้องพยุงเอาไว้

 

 

 

จนถึงห้อง601

 

 

 

"ไว้มั้ยเนี่ยพี่เฟย์"เฟย์ก็ส่ายหน้าก่อนจะดุโทโมะว่า

 

 

 

"ก็เพราะเรานั้นละพี่ถึงหมดแรงขนาดนี้ง่วงแล้ว..ฝันดี..จุ๊บ"จุ๊บแก้มโทโมะก่อนจะทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดแรง

 

 

 

"คร๊าบฝันดีคร๊าบ"ทั้งคู่ก็หลับไหลไปอีกวัน

 

 

 

ห้อง602

 

 

 

"ป๊อปฝันดีนะจ๊ะ"ป๊อปปี้ยิ้มกอนจะตอบว่า

 

 

 

"ไม่ฝันดีครับ"ฟางหันมาแล้วถามว่า

 

 

 

"ทำไมป๊อปพูดแบบนี้"ป๊อปก็คร่อมเรือนร่างฟางก่อนจะพูดว่า

 

 

 

"เพราะป๊อปจะไม่ให้ฟางนอนยังไงละ"แล้วทั้งคู่ก็ทำเหมือนโทโมะกับเฟย์บรรเลงเพลงรัก

 

 

 

ทั้งคืนมีแต่เสียง"...อ๊ะ..ป๊อป...อ๊ะ..พี่ไม่ไหว..ละ..แล้ว"จนจบไปเพลียถึงหลับไป

 

 

 

-------------------------

 

ป๊อปกับโทโมะนี้นะเป็นแฟนปั๊ปก็เลยนะ

 

ฝากเรื่องนี้ฝากเม้นหน่อยจินะๆ

 

แล้วเจอกเนจ้าาาา