รักเธอคนเดียว ( One love )

 
 
" คุณแก้วคะ มีคนมาขอพบค่ะ "
 
เสียงพนักงานทำให้ทุกคนบนโต๊ะหยุดชงักทันที ทุกๆ สายตาจับจ้องไป ยังพนักงานที่ยืนอยู่กับอีกบุคคลหนึ่งทันที่
พี่ก้อง ...
 
 
 
ร่างบางลุกออกจากโต๊ะ เดินไปหาบุคคลที่มาหาทันที  บรรยากาศบนโต๊ะเปลี่ยนไปทันทีหลังจากร่างบางเดินไป
 
" ไหนว่าเลิกกันเเล้ว ... ? "
 
" ไม่รู้สิ ... " ฟางตอบหวายไปตามความเป็นจริง เพราะเท่าที่เธอรู้ ก็พอๆ กับหวาย 
 
 
 
 
ปึ๊ก !!!  ชั้นไปนอนนะ ปวดหัวขับรถมาไกล "
 
เสียงเเก้วน้ำวางกระทบโต๊ะพร้อมกับร่างสูงที่หุนหันพลันเเล่นเดินขึ้นบ้านพักไป
 
' หึ  ความอดทนต่ำจังนะ '
 
 
 
 
 
 
 
" แก้ว ขอโทดจริงๆ นะคะ ที่ต้องรบกวนพี่ก้องให้เอาของมาส่งให้ถึงที่นี่ " ร่างบางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
 
" ไม่เป็นไรหรอก  อีกอย่างบีเขามาถ่ายเเบบเเถวนี้ด้วย " 
 
" ถ่ายเเบบ ? "
 
" ถ่ายเเบบโปรโมทร้านเสื้อเขานั่นเเหละ "
 
" อ๋อค่ะๆ "
 
" งั้นพี่กลับละนะ  บีรอกินข้าวน่ะ "
 
" ค่ะๆ กลับดีๆ นะคะ " ร่างบางเอ่ยลา  ก้องยิ้มตอบเบาๆ พร้อมกับเอามือมาลูบหัวเเก้วอย่างเอ็นดู
 
 
แก้วเอาของที่ก้องให้ มาเก็บไว้ในห้อง  พอเดินเข้ามาก็เจอกับใครบางคนที่นอนอยู่บนเตียง  ด้วยความสงสัยปนความอยากแกล้งเล็กน้อย  จึงค่อยๆ เดินไปใกล้ๆ แล้วค่อยๆ เปิดผ้าออก ปรากฎว่าเป็นโทโมะ ที่เข้ามานอนในห้องก่อนแล้ว
 
" คนอะไรตอนหลับยังหล่อเลย "
 
ร่างบางก้มมองหน้าคนที่นอนอยู่ราวกับโดนมนต์สะกด มือเล็กๆ ค่อยๆ ไล้ไปตามใบหน้าตังเเต่คิ้ว ตา จมูก จนมาหยุดที่ริมฝีปาก ร่างบางจ้องมองอยู่นาน  
 
" อยากสำผัสมากกว่านี้มั๊ย ? "
 
ร่างสูงที่รู้ตัวอยู่ก่อนเเล้ว ลืมตาขึ้นมาถามพร้อมยันกายขึ้นมาจากเตียง
 
" อ่ะๆ ปล่ะๆ ปล่าว  ว่าเเต่เพลียหรือไง ถึงแอบมาหลับ "
 
" นิดหน่อยอ่ะ "
 
" อ่อหรอ งั้นก็นอนไปแล้วกัน แก้วไปล่ะ "
 
" จะรีบไปไหน "
 
" อ๊ายยยยย "
 
ร่างบางเซถลาเข้ามาร่างสูงทันที่ที่พูดจบ  แต่ว่าทำไมต้องตัก ?   ตักอุ่นๆ เเบบนี้ แก้วคิดถึงจัง ....
 
 
" ไหนว่าเลิกกันแล้วไง ? "  ร่างสูงขมวดคิ้วถามทันที
 
" เลิก ? "
 
" ไอพี่ก้องไง "  โทโมะ นี่เเกเรียกเขาไอ้เลยหรออ
 
" ก็เลิกแล้วไง " 
 
" แล้วเขามาทำไม "
 
" เอาเสื้อ จากร้านเสื้อเเฟนเขามาให้ เเก้วสั่งตัดไว้ " ร่างบางตอบไปตามความจริง 
 
" แล้วลูบหัวทำไม " 
 
ร่างบางหันมาทำหน้างงใส่เขาทันที  ทำไมนะ ที่เเรกเขากะว่าจะโกรธให้เธอง้อสักหน่อยหลังจากที่ห่างหายจากโมเม้นนี้มานาน แต่ไอ้สายตา กับหน้าเอ๋อๆ เเบบนี้ กับความจริงที่ออกจากปากร่างบางมัน ทำให้ความขุ่นมัวใจหายเกลี้ยงไปหมด 
 
" โทโมะง่วง เดี๋ยวพรุ่งนี้หน้าไม่ใส นอนละ " 
 
ทิ้งความงุนงง ให้กับร่างบางไม่น้อยที่อยู่ๆ เขาก็ตัดบทไปแบบนี้  เธอก็ได้แต่พยักหน้า แล้วเดินออกจากห้องไปพบกับเพื่อนๆ ของเธอ ...
 
 
 
 
 
 
 
 
-------------------------------------------
ตันเนอะ รีบตันจัง เฮ้อ 
13:20
1/6/58