รักเธอคนเดียว ( One love )
9.8
เขียนโดย PS_TKForever
วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.17 น.
30 chapter
156 วิจารณ์
37.70K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 18.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เพื่อน(เคย)สนิท
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" คัทท !!!
เยี่ยมมากทุกคน เจอกันอีกทีวันเลี้ยงปิดกล้องนะทุกคน "
สิ้นเสียงผู้กำกับก็ตามมาด้วยเสียงโห่ร้องดีใจของทุกคนในกองถ่าย
" แก้ว ขอบคุณพี่ฟรุ๊ตมากๆ นะคะ ที่สอนเรื่องการเเสดงให้เเก้วหลายๆ อย่าง " นางเอกสาวกล่าวขอบคุณพระเอก (ในจอ) ของเธอ
" ไม่เป็นไร พี่เองก็ไม่ได้สอนอะไร แก้วมากมาย เเต่เเก้วเก่งอยู่เเล้วต่างหากล่ะ " พระเอกหน้าสวยตอบกลับเธอด้วยรอยยิ้ม
" เฮ้ออออ "
สาวน้อยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ จบกันสักทีกับการทำงานที่ยาวนาน 4 เดือนเต็ม ร่างกายเธออยากจะพักเต็มที่ เปลือกตาที่หนักอึ้งไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป
ตรึ๊งงงง !!!!!
ร่างบางไม่ได้สนใจ เสียงเเจ้งเตือนจากโทรศัพท์มากนัก เพราะกำลังสบาย
ตรึ๊งงง !!!!
ตรึ๊งงง !!!!
ตรึ๊งงง !!!!
ตรึ๊งงง !!!!
มันเป็นใคร .... !!!
ร่างบางยันกายขึ้นเเล้วก้มลงมองโทรศัพท์เเจ้งเตือนของเธอ
- waii -
' ยัยเเก้ววว พรุ่งนี้ไปทะเลวันเกิดไอนะ ยูลืมป่าว ??"
' ใครจะกล้าลืมล่ะ พรุ่งนี้ 06:00 บ้านป๊อป '
' เยี่ยมมาก ห้ามสาย ห้ามเลท ห้ามไม่ไป เข้าใจมั๊ย ?? ไอรู้นะว่ายูอ่ะปิดกล้อละครเเล้ว ฉนั้น ถ้ายูไม่มาเราขาดกัน !!! '
' เครๆ จ้า แม่ยอดขมองอิ่ม '
ตอบกลับเพื่อนรักสะไภ้ฝรั่งไป ก็ได้ฤกษ์ปิดโทรศัพท์ เพราะถ้าขืนยังเปิดอยู่ได้มีใครเข้ามากวนเธออีกเป็นเเน่ พรางนึกขึ้นได้ว่าเธอไม่ได้กลับบ้านมานานเเค่ไหนเเล้ว ละคร 2 เรื่องงานเพลง อีก โห่ ป๊าจ๋า ม๊าจ๋า แก้วกำลังงจะไปหาเเล้ว
" แก้ว เเกมาสายยย !!! "
ยังไม่ทันที่จะจอดรถสนิทก็มีเสียงเเว๊ดๆ ? จะมีใครซะอีกนอกจากยัยแม่เป็ดน้อย
" เอาน่ามาสายก็ยังดีกว่าไม่มานะจ๊ ^^ "
ก้าวขาออกมาจากบีเอ็มคันสวยก็ตรงมายังรถตู้ที่จอดรออยู่พอดี ฉลาดนะเนี่ยยัยสะไภ้ฝรั่ง ชวนป๊อป เพราะจะได้เอารถป๊อปไป เเหม่ๆ
" แก้วจายยยย คิดถึงจัง มาจุฟๆ มากอดๆ " เขื่อน เพื่อนชายที่ทั้งวงการรู้อยู่เเล้วว่าเฟรนลี่ขนาดไหน ดูง่ายๆ จากภาพในไอจี
" หนิ อีเขื่อนถอยไปเลย เเก้วมานั่งกับเฟย์มา จะกอดให้หายคิดถึงเลย "
เฟย์ สาวน้อยลักยิ้มยิ้มซะจนตาหยี กล่าวว่าเพื่อนชาย ? ก่อนจะลากแก้วให้มานั่งด้วย
" ไงเเก้ว "
" อ่าว เฮียเบ " สาวน้อยเอ่ยทักทายอย่างดีใจ
" นี่ พวกชั้นก็อยู่นะยะ "หวายพูด พร้อมกับเจนนี่ ที่มองมาเหมือนงอนๆ
" ฮ่ะๆ อ่าๆ หวัดดีทุกคน คิดถึงจุงงงงงงง >< "
ก่อนที่จะมีใครงอนจริงๆ คงต้องใช้มุกนี้
" ป๊อป ฟางว่า ออกรถเถอะ เดี๋ยวไปถึงที่นู่นจะร้อน " ฟางพูดบอกป๊อปที่นั่งหน้าด้วยกัน
" ครบแล้วนะ ไปกันเลยยย ..!!! "
" เย้ ~~~~~~ "
เคยได้ยินมั๊ยที่เขาบอกว่า เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานจะคุยกันเยอะ เหมือนนกกระจอกเเตกรัง เเต่คงใช้ไม่ได้กับกลุ่มนี้ คงต้องใช้คำว่า นกกระจอดเทศ เเตกรัง เเต่นั่นเป็นเเค่เหตุการณ์เมื่อชั่วโมงก่อน ตอนนี้สมาชิกทุกคนบนรถหลับกันหมด ไม่รู้ว่าหมดเเรงหรือนอนเอาเเรงกันเเน่
เปิดดูไอจี ก็เจอรูปที่เเฟนคลับเเทกเธอกับเขา ? โทโมะนั่นเเหละ กระเเสจิ้นระหว่างเธอกับเขามันยังไม่ซาจริงๆ เเหละ ถ้าเป็นคู่อื่นอย่างมากก็เเค่ปีเดียว แต่นี่มัน 6 ปีมาเเล้ว เเฟนคลับของเธอก็ยังคมั่นคงอยู่เหมือนเดิม ราวกับว่าเเฟนคลับของเธออยากจะให้มันคงอยู่ตลอดไป ...
" ใช่คะ ตอนนี้พี่ก้องเป็นพี่ที่สนิทที่สุดค่ะ "
ตั้งเเต่ตอนนั้น ตอนที่เธอตัดสินใจพูดคำนี้ออกไป เธอคิดดีแล้ว เพื่อนสนิทที่เธอหวั่นไหวไปด้วยกับกระเเสจิ้น ? ไม่มีท่าทีที่จะคิดเหมือนเธอ ทางนี้มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด สำหรับเธอที่ตะหยุดทุกอย่าง หยุดตัวเอง หยุดความรู้สึก ประจวบเหมาะกับที่พระเอกรุ่นน้าเข้ามาขายขนมจีบเธอพอดีเธอจึงใช้โอกาสนี้กันเขา ? ไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่ากันหัวใจเธอเองต่างหาก ...
เพื่อนที่เคยสนิทจนต้องห่างหายกันไป เขาเรียน เธอเรียน เธอทำงาน เขาทำงาน อะไรๆ หลายอย่างเราไม่ตรงกันจนไม่ได้เจอกันเลย เพื่อนสนิท ตอนนี้คงเหลือเเค่ เพื่อน (เคย) สนิท ซะเเล้วมั๊ง ...
-------------------------------------
ฝากด้วยนะคะ
21:45
29/5/58
เยี่ยมมากทุกคน เจอกันอีกทีวันเลี้ยงปิดกล้องนะทุกคน "
สิ้นเสียงผู้กำกับก็ตามมาด้วยเสียงโห่ร้องดีใจของทุกคนในกองถ่าย
" แก้ว ขอบคุณพี่ฟรุ๊ตมากๆ นะคะ ที่สอนเรื่องการเเสดงให้เเก้วหลายๆ อย่าง " นางเอกสาวกล่าวขอบคุณพระเอก (ในจอ) ของเธอ
" ไม่เป็นไร พี่เองก็ไม่ได้สอนอะไร แก้วมากมาย เเต่เเก้วเก่งอยู่เเล้วต่างหากล่ะ " พระเอกหน้าสวยตอบกลับเธอด้วยรอยยิ้ม
" เฮ้ออออ "
สาวน้อยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ จบกันสักทีกับการทำงานที่ยาวนาน 4 เดือนเต็ม ร่างกายเธออยากจะพักเต็มที่ เปลือกตาที่หนักอึ้งไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป
ตรึ๊งงงง !!!!!
ร่างบางไม่ได้สนใจ เสียงเเจ้งเตือนจากโทรศัพท์มากนัก เพราะกำลังสบาย
ตรึ๊งงง !!!!
ตรึ๊งงง !!!!
ตรึ๊งงง !!!!
ตรึ๊งงง !!!!
มันเป็นใคร .... !!!
ร่างบางยันกายขึ้นเเล้วก้มลงมองโทรศัพท์เเจ้งเตือนของเธอ
- waii -
' ยัยเเก้ววว พรุ่งนี้ไปทะเลวันเกิดไอนะ ยูลืมป่าว ??"
' ใครจะกล้าลืมล่ะ พรุ่งนี้ 06:00 บ้านป๊อป '
' เยี่ยมมาก ห้ามสาย ห้ามเลท ห้ามไม่ไป เข้าใจมั๊ย ?? ไอรู้นะว่ายูอ่ะปิดกล้อละครเเล้ว ฉนั้น ถ้ายูไม่มาเราขาดกัน !!! '
' เครๆ จ้า แม่ยอดขมองอิ่ม '
ตอบกลับเพื่อนรักสะไภ้ฝรั่งไป ก็ได้ฤกษ์ปิดโทรศัพท์ เพราะถ้าขืนยังเปิดอยู่ได้มีใครเข้ามากวนเธออีกเป็นเเน่ พรางนึกขึ้นได้ว่าเธอไม่ได้กลับบ้านมานานเเค่ไหนเเล้ว ละคร 2 เรื่องงานเพลง อีก โห่ ป๊าจ๋า ม๊าจ๋า แก้วกำลังงจะไปหาเเล้ว
" แก้ว เเกมาสายยย !!! "
ยังไม่ทันที่จะจอดรถสนิทก็มีเสียงเเว๊ดๆ ? จะมีใครซะอีกนอกจากยัยแม่เป็ดน้อย
" เอาน่ามาสายก็ยังดีกว่าไม่มานะจ๊ ^^ "
ก้าวขาออกมาจากบีเอ็มคันสวยก็ตรงมายังรถตู้ที่จอดรออยู่พอดี ฉลาดนะเนี่ยยัยสะไภ้ฝรั่ง ชวนป๊อป เพราะจะได้เอารถป๊อปไป เเหม่ๆ
" แก้วจายยยย คิดถึงจัง มาจุฟๆ มากอดๆ " เขื่อน เพื่อนชายที่ทั้งวงการรู้อยู่เเล้วว่าเฟรนลี่ขนาดไหน ดูง่ายๆ จากภาพในไอจี
" หนิ อีเขื่อนถอยไปเลย เเก้วมานั่งกับเฟย์มา จะกอดให้หายคิดถึงเลย "
เฟย์ สาวน้อยลักยิ้มยิ้มซะจนตาหยี กล่าวว่าเพื่อนชาย ? ก่อนจะลากแก้วให้มานั่งด้วย
" ไงเเก้ว "
" อ่าว เฮียเบ " สาวน้อยเอ่ยทักทายอย่างดีใจ
" นี่ พวกชั้นก็อยู่นะยะ "หวายพูด พร้อมกับเจนนี่ ที่มองมาเหมือนงอนๆ
" ฮ่ะๆ อ่าๆ หวัดดีทุกคน คิดถึงจุงงงงงงง >< "
ก่อนที่จะมีใครงอนจริงๆ คงต้องใช้มุกนี้
" ป๊อป ฟางว่า ออกรถเถอะ เดี๋ยวไปถึงที่นู่นจะร้อน " ฟางพูดบอกป๊อปที่นั่งหน้าด้วยกัน
" ครบแล้วนะ ไปกันเลยยย ..!!! "
" เย้ ~~~~~~ "
เคยได้ยินมั๊ยที่เขาบอกว่า เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานจะคุยกันเยอะ เหมือนนกกระจอกเเตกรัง เเต่คงใช้ไม่ได้กับกลุ่มนี้ คงต้องใช้คำว่า นกกระจอดเทศ เเตกรัง เเต่นั่นเป็นเเค่เหตุการณ์เมื่อชั่วโมงก่อน ตอนนี้สมาชิกทุกคนบนรถหลับกันหมด ไม่รู้ว่าหมดเเรงหรือนอนเอาเเรงกันเเน่
เปิดดูไอจี ก็เจอรูปที่เเฟนคลับเเทกเธอกับเขา ? โทโมะนั่นเเหละ กระเเสจิ้นระหว่างเธอกับเขามันยังไม่ซาจริงๆ เเหละ ถ้าเป็นคู่อื่นอย่างมากก็เเค่ปีเดียว แต่นี่มัน 6 ปีมาเเล้ว เเฟนคลับของเธอก็ยังคมั่นคงอยู่เหมือนเดิม ราวกับว่าเเฟนคลับของเธออยากจะให้มันคงอยู่ตลอดไป ...
" ใช่คะ ตอนนี้พี่ก้องเป็นพี่ที่สนิทที่สุดค่ะ "
ตั้งเเต่ตอนนั้น ตอนที่เธอตัดสินใจพูดคำนี้ออกไป เธอคิดดีแล้ว เพื่อนสนิทที่เธอหวั่นไหวไปด้วยกับกระเเสจิ้น ? ไม่มีท่าทีที่จะคิดเหมือนเธอ ทางนี้มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด สำหรับเธอที่ตะหยุดทุกอย่าง หยุดตัวเอง หยุดความรู้สึก ประจวบเหมาะกับที่พระเอกรุ่นน้าเข้ามาขายขนมจีบเธอพอดีเธอจึงใช้โอกาสนี้กันเขา ? ไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่ากันหัวใจเธอเองต่างหาก ...
เพื่อนที่เคยสนิทจนต้องห่างหายกันไป เขาเรียน เธอเรียน เธอทำงาน เขาทำงาน อะไรๆ หลายอย่างเราไม่ตรงกันจนไม่ได้เจอกันเลย เพื่อนสนิท ตอนนี้คงเหลือเเค่ เพื่อน (เคย) สนิท ซะเเล้วมั๊ง ...
-------------------------------------
ฝากด้วยนะคะ
21:45
29/5/58
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ