ปลายทางแห่งรัก
เขียนโดย 
chadaapp
วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.34 น.
แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) กลัว(ใจ) 10
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(5) “บางครั้งความรักมันก็ไม่มีคำว่าผิดหรือถุกหรอกนะกัป...มันมีแต่ความรู้สึก...ที่เป็นตัวตัดสินว่ามันควรจะเป็นยังไงต่อไป...ถ้ากัปไม้เข้าใจว่าทำไมไวท์ถึงยอมไปกับกริช...ก็ขอให้กัปถามใจตัวเองได้ไหมว่า...ทำไมเมื่อคืน...ปายถึงยอมให้กัปไปหาไวท์....อ่อ...มันคือคำตอบเดียวกันนะกัป...และปายก็เชื่อว่ากัปรู้ตำตอบ...
“ปาย…มันนละเรื่องกันนะ...ความรักของเรากับของไอ้ไวท์มันไม่เหมือนกัน.....ไอ้กริชมันทำแบบนี้ไม่ได้...เพราะมันมีคนอื่นแล้ว...กูบอกแล้วไงว่า...ไม่อยากให้ไอ้ไวท์มันทำผิด.”
“แล้วถ้าไวท์...ยอมทำผิดล่ะ...กัปยังจะห้ามไหม”
“ปาย!!!”
“ไวท์...ยอมทำผิดเพื่อแลกกับความสุขของความรัก...ยอมเป็นคนไม่ดี...เพราะกริช...แค่นี้กัปยังไม่เข้าใจเหรอ..ว่ามันคืออะไร....”
“ปาย...มึงไม่เข้าใจกู....ว่ากูรุ้สึกยังไง...มึงไม่อยุ่ข้างกู...ทำไมว่ะ..ไหนมึงบอกว่ารักกูไง”
“ก็เพราะรักไง...ปายถึงอยากให้กัปมีสติและมีเหตุผลบ้าง...กัป...ลองคิดดูสิว่า...ถ้าปายทำผิดแบบไวท์...เพราะปายรักกัป...กัปจะทำกับปายเหมือนกับที่กริชทำไหม....กัปจะยอมทำผิดเพื่อปายไหม....”
…………………………………………….
(6) “กัป...กัปรักปายไหม”
“มึงมาถามอะไรตอนนี้ว่ะ...กูโครตหิว!!!!”
“งั้น....ก็แปล...ว่ากัปไม่รักปาย”
“มึง!!!...ไอ้ปาย...เป็นเหี้ยไรอีก...”
“เปล่า...กัปหิวใช่ไหม...กัปลงไปหาไรกินก่อนก็ได้นะ...ปายยังไม่หิว...อยากพัก”
“แม่ง!!!...ไอ้สัตว์ปาย...กูพามึงมาเที่ยว...ไม่ได้พามึงมาอารมณ์เสียใส่กู”
“ปายทำกัปอารมณ์เสียตรงไหน...ปายก็แค่บอกว่าไม่หิว...ไม่หิวก็คือไม่หิว!!!”
“ถ้ากูรู้ว่า...กูพามึงมาเที่ยวแล้วมึง...งี่เง่าใส่กูแบบนี้...กูไม่พามาดีกว่า...”
“ใช่!!...ปายงี่เง่า...งี่เง่าที่สุด!!!...ในเมื่อกัปรำคาญ..กัปก็กลับไปชะ!!!”
“ไอ้ปาย!!!”
………………………………………..
“พี่ปาย...พี่กำลังเจ็บปวดใช่ไหม...จินตนาการของพี่มันถึงได้เศร้าแบบนี้...”
“หวาน!!....” ผมตกใจที่ลืมตาขึ้นมาก็เห็นหวานกำลังกอดผมอยู่....ผมจึงรีบดันตัวหวานออก...
“หวานขอโทษนะ...หวานไม่น่าให้พี่เล่นเกมบ้า ๆ แบบนี้เลย”
“ไม่เป็นไรเลย...พี่ไม่ได้ร้องไห้แบบนี้มานานละ...มันรู้สึกดีขึ้นมาเลยนะ”
“จริงเหรอค่ะ”
“จริงสิ...ขอบคุณนะครับ...ปลาหวาน”
“พี่ปาย!!!...หวานชื่อหวานนะค่ะ...ไม่ได้ชื่อปลาหวาน”
“พี่ว่าปลาหวานก็น่ารักดีนะ”
“น่ารักตรงไหนอะ...หวานได้ยินคนเรียกแบบนี้ทีไร...หวานนึกว่าตัวเองเป็นน้ำปลาหวานทู๊กกกที”
“5555 ก็หวานจินตนาการติดเพดานแบบนี้ไง...ถึงได้น่ารัก”
“พี่ปาย...หวานอยากเต้นรำ...”
“ห๊ะ!!!...เต้นรำ!!!”
“นะนะนะนะ...หวานอยากมีเจ้าชายมาชวนเต้นรำ...เหมือนบรรดาการ์ตูนเจ้าหญิงไงนะนะนะ”
“อ่อ...”
“ไม่ได้!!!..ไอ้ปาย...ไม่ใช่เจ้าชายของคุณ!!!”
........เจ้าชายของปายมาแล้วววววววว...อิอิ...กำลังสนุกเลยค่ะ....เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ...มาลุ้นไปพร้อม ๆ กนนะค่ะ.....^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
