เธอจะมาร้ายหรือจะมารัก

สามหนุ่มนั่งเรื่อกลับเข้าฝั่งเพื่ออกตามหาสามสาว ในขณะที่พวกเขากำลังจะออกเดินทาง คุณพิมพ์ก็ได้ส่งข้อความมา ' ที่แห่งความทรงจำ ' ป๊อปปี้เปิดข้อความแล้วอ่านให้เพื่อนฟัง
"อะไรว่ะที่แห่งความทรงจำ" เขื่อนเอ่ยขึ้น
"นั่นดิวะโอ๊ยๆๆ คิดไม่ออก" ป๊อปปี้เริ่มหัวเสีย
"เพราะพวกมึงแหละ เป็นไงทำลูกสาวเขาไว้ กูไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยยังโดนเลยเนี่ย" โทโมะโวยวายขึ้น
"เดี๋ยวพวกพวกมึงใจเย็นก่อน ที่แห่งความทรงจำ"ป๊อปปี้พูดพลางใช้ความคิด
"ที่แห่งควาทรงจำ เห้ยนึกออกแล้ว ร้านที่เราไปเจอสามสาวเป็นเด็กเสริฟไง" เขื่อนเอ่ยขึ้น
"กูว่าไม่ใช่ นี่มันกลางววัน" โทโมะแย้ง
"เอ่อจริง" 
"งั่นร้านกาแฟ " ป๊อปปี้เสนอ
"เออ งั้นไปกันเถอะ" เขื่อนพูดจบก็ขึ้นรถแล้วขับออกไป ตามด้วย ป๊อปปี้ แบะโทโมะ
ณ ร้านนกาแฟ
สามหนุ่มมาถึงหน้าแล้วกาแฟ เมื่อเขาเห็นป้ายหน้าร้านก็ทำให้เขาถึงกับคอตก 
"ร้านปิด"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้น
"โอ๊ย มืดแปดด้านแล้วเนี่ย" เขื่อนเริ่มหัวเสีย
"ถ้าไม่ใช่ที่นี่ เอ่อ นึกออกแล้ว"ป๊อปปี้พูดจบก็วิ่งขึ้นรถแล้วขับออกไป ทิ้ง เขื่อนกันโทโมะยืนงง
"อะไรของมันว่ะ แล้วทิ้งเราไว้เนี่ย" เขื่อนพูดพลางหันมองตามรถป๊อปปี้ที่แล่นออกไป
"เออว่ะ "
"แล้วที่แห่งความทรงจำ ที่ไหนว่ะ เออหรือว่า" เขื่อนทำถ้าจะคิดออกแล้วจะวิ่งออกไป แต่โทโมะดึงแขนไว้
"มึงอย่าเนียนบอกมาก่อน ที่ไหน" โทโมะพูดพลางจับแขนเขื่อนไว้
"ไม่บอกคิดเอาเอง ที่ความทรงจำมึงกับ กูบอกได้แค่นี้แกหละไปละ" พูดจบเขื่อนก็สบัดแขนออกจากโทโมะแล้ววิ่งขึ้นรถไป
"อ้าวเห้ย ไอ้เขื่อน ทิ้งกูกันหมดเลย แล้วกุจะไปหาที่ไหนว่ะเนี่ย"โทโมะพูดพลางเดินขึ้นรถไป
"กลับคอนโดก่อนละกัน คิดไม่ออกโว้ยย"โทโมะพูดกับตัวเอง แล้วขับรถออกไป
ณ ร้านเค้ก
ป๊อปปี้ขับรถมาจอกที่ร้านเค้ก เป็นร้านเขาขอฟางเป็นแฟน เขาลงจากรถแล้ววิ่งเข้าไปในร้าน แล้วกวาดสายตามองหาฟาง แต่ก็ไม่เจอ 
"ฟางคุณไปไหนเนี่ย" ป๊อปปี้พูดจบก็หันหลังจะเดินกลับ ก่อนที่เสียงๆหนึ่งจะดังขึ้น
"ถอดใจซะแล้วหรอค่ะท่านผู้การ" ฟางที่หลบอยู่หลังร้านเดินออกมาแล้วเอ่ยขึ้น
"ฟาง "พูดจบป๊อปปี้ก็เดินเข้ามากอดฟาง ท่ามกลางสายตาของคนในร้าน
ณ ท้องฟ้าจำลอง
เขื่อนมาถึงก็วิ่งเข้ามาในท้องฟ้าจำรองแล้วเดินตามหาเฟย์ แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เขาเกือบจะถอดใจ แต่เขานึกได้ว่าเฟย์ชอบดูดาว เขาเลยวิ่งไปซื้อตั๋ว แล้ววิ่งเข้าห้องบรรยายดาวไป เขามองหาเฟย์แต่หาไม่เจอ เขาเลยเลือกที่จะเดินไปที่ที่เขามานั่งดูดาวกันเมื่อครั้งก่อน แล้วเขาก็เจอ
"เฟย์"เขื่อนเอ่ยเรียก
"เขื่อน" เฟย์หันมายิ้มให้เขื่อน
"เฟย์จริงๆด้วย " เขื่อนพูดพลางนั่งลงข้างๆเฟย์
"หาเจอจนได้นะ ใช้เวลามากไปหรือป่าวค่ะสำหรับคนอย่างนายเนี่ย รอนานแล้วนะเนี่ย" เฟย์พูดพลางยิ้มให้เขื่อน
"ถึงจะช้าแต่ผมก็หาคุณเจอละกัน" พูดจบเขื่อนก็ดึงเฟย์เข้ามากอด
ณ คอนโด
โทโมะที่คิดไม่ออกว่าจะออกไปตาม แก้วที่ไหนเลยเลืกที่จะกลับมาที่คอนโด เขาเปิดประตูคอนโดแล้วมานั่งที่โซฟา
"โอ๊ย ยัยทอมฉันจะไปหาเธอที่ไหนเนี่ยคิดไม่ออกโว๊ยยยย" โทโมะตะโกนขึ้น
แล้วเขาก็ต้องหันไปตามเสียงที่ดังขึ้นข้างหลัง
"นี่ เสียงดังหน้ารำคาญ "แก้วเอ่ยขึ้น โทโมะหันไปมองแล้วรีบลุกขึ้น
"แก้ว คุณอยู่นนี่หรอ " โทโมะถามขึ้น
"ก็ใช่ไง "แก้งพูดพลางยิ้มให้
"ไม่ต้องหาก็เจอ ดีจริงๆ" โทโมะพูดกับตัวเอง
"งั้นเดี๋ยวหนีไปอีกละกัน นายจะได้ออกตามหา" แก้วพูดแกรมแซว
"ไม่ต้องเลย แค่นนี้ก็จะบ้าอยู่แล้วเนี่ย" 
แล้วทั้งคู่ก็ต้องหันไปทางประตูที่เปิดออก 
"อ้าว หาเจอกันไวจัง"แก้วเอ่ยถามกันทันทีที่เห็น ป๊อปปี้ฟาง เขื่อนเฟย์เดินเข้ามา
"เออนั่นดิ" โทโมะเสริม
"เก่งไงครับ" เขื่อนตอบ 
"ฉันว่าเรา ไปกันเถอะว่ะเดี๋ยวไม่ทันเวลางานเริ่มนะเว้ย"ป๊อปปี้พูดขึ้น
"เออว่ะ ไปเหอะ" จบคำของเขื่อนทั้งก็จูงมือแฟนสาวออกไป
---------------------------------------------------------------------------------
หาเจอกันสักที เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อต้องติดตามนะคะ ^^