เธอจะมาร้ายหรือจะมารัก

---- เช้าวันรุ่งขึ้น -----
เขื่อนที่ตื่นมาตอนเช้าเดินออกมาที่หน้าบ้าน แล้วก้หันไปเห็นเฟย์ท่เดินเข้ามา เธอยังอยู่ในชุดเก่า
แล้วเธอก็เดินตรงมาที่เขาด้วยท่าทางอ่อนเปี้ยเพลียแรง
"เขื่อนฉันทำตามที่นานบอกแล้วนะ หายโกรธฉันนะ" พูดจบเฟย์ล้มลงตรงหน้า 
"เฟย์ เฟย์เป็นอะไร เฟย์ "เขื่อนรีบก้มช้อนตัวเธอขึ้นมา แล้วพาไปยังห้องพัก แล้ววางเธอลงบนเตียง
แล้วเขาก็เอื้อมมือไปสัมผัสที่หน้าผากของเฟย์
"ตัวร้อนเชียว" เขาพูดกับตัวเองก่อนที่จะเดินออกไปเอาผ้ามาเช็ดตัว เขาสวนกับแก้ว แก้วจึงเรียกเขาไว้
"เดี๋ยว เขื่อนจะรีบไปไหน" แก้วเอ่ยขึ้น
"จะไปเอาผ้ามาเช็ดตัวเฟย์ เฟย์ไม่สบาย" เขื่อนพูดอย่างรีบร้อน
"งั้นเดี๋ยวแก้วไปเอาให้"พูดจบแก้วก็เดินออกไป เขื่อนที่เห็นแก้วอาสาก็รีบเดินกลับมาดูเฟย์
เขานั่งบนเตียง แล้วค่อยก้มเอาหน้าผากเขาไปสัมผัสกับหน้าผากของเฟย์ แล้วเขาก็ได้ยินเสียงเฟย์ละเมอ
"เขื่อนหายโกรธเฟย์นะ เฟย์ขอโทษ " เฟย์พูดซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างงั้น เขื่อนนั่งมองเธอตัวแววตาที่สำนึกผิด เขาไม่น่าทำกับเฟย์อย่างงี้เลย ไม่นานแก้วก็เดินมาพร้อมกับผ้าและน้ำ
"เดี๋ยวนายออกไปรอข้างนอกก่อนนะ เดี๋ยวฉันเช็ดตัวเฟย์เอง" เขื่อนหันมาพยักหน้าให้แก้วก่อนที่จะก้มจูบหน้าผากของเฟย์แล้วลุกเดินออกจากห้องไป 
"เฟย์เป็นไงมั้งว่ะ"ป๊อปปี้ถามด้วยความเป็นห่วง
"ก็ยังไม่ดีขึ้นเลย" เขื่อนที่เดินออกมาจากห้องเฟย์ ตอบเพื่อน
"เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองแหละ เฟย์ต้องไม่เป็นอะไรเว้ย" ป๊อปปี้ปลอบเพื่อน
"ไอ้เขื่อน เมื่อคืนเฟย์เขาทำตามที่มึงบอก ทั้งคืนเลยนะเว้ย ไม่ออกไปดูหน่อยหรอ"โทโมะเอ่ยขึ้น เขื่อนที่ก้มหน้าอยู่เงยหน้ามามองเพื่อน แล้ววิ่งออกไปที่ชายหาด แล้วสิ่งที่เขาเห็นคือ เปลือกหอยจำนวนนับไม่ถ้วนเรียงเป็นรูปหัวใจขนาดใหญ่ เขาไม่คิดว่าเฟย์จะทำมันจริงๆ เขาทรุดตัวลงกับพื้นทรายก่อนที่น้ำตาของลูกผู้ชายจะค่อยๆไหนรินออกมา
----------------  30 นาทีผ่านไป ---------------
เขื่อนเดินเข้าบ้านมาด้วยหน้าตาที่ซึมเศร้า แล้วเดินตรงไปยังห้องเฟย์ เขาเปิดประตูห้องเข้า เขาค่อยๆเดินเข้าไป แล้วไปหยุดยืนมามองหญิงสาวที่นอนสลบอยู่แล้วเขาก็นั่งลงข้างเธอเขานั่งเฝ้าเธอออยู่อย่างั้น ด้วยความสำนึกผิดเขาไม่น่าทำอย่างงี้กับเธอ เขาเสียใจที่ต้องทำให้เธอเป็นเป็นแบบนี้ เขาเชื่อเธอแล้วว่าเธอรักเขาและพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อนเขาจริงๆ
ณ ห้องนั่งเล่น
ป๊อปปี้ที่เดินมานั่งที่ห้องนั่งเล่นเจอเข้ากับ แก้วที่นั่งรอเขาอยู่
"ป๊อป ฟางละ" แก้วเอ่ยถามด้วยเสียงเรียบเฉย
"ผมไม่รู้ เขาไม่ได้นอนอยู่บนห้องรอ" ป๊อปปี้ตอบด้วยท่าทีที่ไม่สนใจอะไร
"ตั้งแต่เมื่อคืน ฟางยังไม่ได้กลับเข้าบ้านมาเลย แก้วไม่ณุ้หรอกนนะว่า ป๊อปกับเขื่อนกำลังทำอะไรกันอยู่ แต่สิ่งที่ป๊อปกับเขื่อนให้เพื่อนแก้วทำมันไม่มากไปหน่อยหรอ ตอนนี้ป๊อปเห็นสภาพเฟย์ เขาไม่สบายจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ตอนน้ก็ยังไม่ฟื้น แล้วตอนนี้ฟางก็หายไปแล้วถ้าฟางเป็นอะไรไปอีกคนคุณจะรับผิดชอบมันไหวไหม"แก้วพูดด้วยน้ำที่เข้มขรึม แล้วก็เดินออกไป ป๊อปปี้ที่นึกถึงฟางเขาจึงรีบวิ่งไปยังป่าหลังบ้าน
"ฟาง คุณอยู่ไหน ฟาง" ป๊อปปี้ตะโกนเรียกฟาง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงวิ่งเข้าไปในป่าเพื่อตามหาเธอ
"ฟาง คุณอยู่ไหน ฟาง" ป๊อปปี้พยายามร้องรียกฟางแต่ก็เหมือนเดิมไม่มีเสียงตอบรับ เขาเดินตามหาฟางตะโกนเรียกหาเธออยู่เป็นชั่วโมงแต่ก็หาไม่เจอ ตอนนี้เขาเริ่มหัวเสีย จนจะเป็นบ้าเขาทำอะไรลงไป ถ้าฟางเป็นอะไรไปเขาคงไม่ให้อภัยตัวเองแน่นๆ เขาเริ่มกวาดสายตาไปรอบๆ แล้วก็ไปสะดุดกับอะไรอะบางอย่าง เขารีบวิ่งเข้าดู
"ฟางๆ คุณเป็นอะไร" ป๊อปปี้ค่อยๆวช้อนตัวเธอขึ้นมาประคองไว้
"ป๊อป ฟางขอโทษ ฟางหามันไม่เจอ ฟางขอโทษ"พูดจบฟางก็สลบไป ป๊อปปี้จึงอุ้มตัวเธอขึ้นแล้วรีบวิ่งออกจากป่าแล้วพาร่างของเธอเข้าไปในบ้าน แก้วที่เดินผ่านมาเห็นรีบวิ่งมาดู
"ฟางเป็นอะไร"แก้วถาม
"อย่าพึงถามพาฟางไปข้างบนก่อน"พูดจบป๊อปปี้ก็อุ่มฟางขึ้นไปข้างบนแล้ววางเธอลงบนเตียง
เขาสำรวจว่าเธอถูกสัตว์มีพิษอะไรกัดหรือป่าวแต่ก็ไม่มีร่องรอย  ร่างกายของฟางเต็มไปด้วยบาดแผลจากกิ่งไหมที่ขีดข่วนเต็มร่างกายคงเป็นเพราะเธอไปหมุดพุ้มไม้เลยทำให้ร่างกายของเธอมีแต่รอยขีดข่วนเต็มไปหมด ป๊อปปี้หันมาบอกแก้วให้ไปเอากล่องปฐมพยาบาลมาให้ 
"แก้วไปเอากล่องปฐมพยาบาลมาให้หน่อย" 
"ได้รอแปปนึงนะ"พูดจบแก้วก็เดินออกไป
ป๊อปปี้นั่งมองเธอด้วยความรู้สึกผิดเขาค่อยดึง่างเธอขึ้นมากอดไว้แน่น แล้วเขาก็ได้ยิ่งเสียงเธอเอ่ยขึ้น
"ป๊อปฟางหามันไม่เจอ ฟางขอโทษนะ" ป๊อปปี้ค่อยๆดันตัวเธออกมา
"ไม่เป็นไรฟาง ป๊อปเชื่อแล้วว่าฟางรักป๊อปป๊อปของโทษนะ" ป๊อปปี้พูดพลางมองตาฟาง แล้วเขาก็ดึงเธอเข้ามาสวนกอดอีกครั้ง ฟางน้ำตาไหลพากเธอกระชับกอดให้แน่ขึ้นเพื่อให้ได้รับไออุ่นจากเขาให้มากที่สุด
----------------------------------------------------------------------------------
และแล้วสองสาวก็ได้ พิสูจญ์ความรักที่มีต่อสองหนุ่ม สองหนุ่มจึงยอมใจออ่นให้อภัยสองสาวเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อต้องติดตามนะคะ ^^