Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะฟาง นี่หญิงพิมเอาพวกมาจับตัวจินนี่ แก้ว มีนและก็ชายป๊อป”โทโมะตกใจเมื่อได้ข่าวจาก
ฟางที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาโทโมะที่กำลังคุยแผนการณ์กับบิดาตนเองในห้องหนังสือ
 
 
 
 
 
 
 
“เพคะองค์ชาย แต่นี่ยังดีนะเพคะที่ก่อนที่องค์ชายจะสลบไปได้เปิดมือถือไว้ทำให้เรารู้ว่าตอนนี้
พวกนั้นเอาตัวทุกคนไปที่ไหน”ฟางพูดแล้วชูมือถือให้โทโมะดูถึงแอพที่ป๊อปปี้เคยติดไว้ตอนที่อยู่
ไทยในมือถือของเขาและฟางที่เคยจะใช้เป็นโปรแกรมตามตัวเวลาที่หลงทางพบว่าเครื่องของ
ป๊อปปี้ยังเปิดอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เธอใช้โปรแกรมบ้าๆนี้ตามติดลูกชายเรางั้นเรอะ”กษัตริย์Kzใต้รีบว่า
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่เพคะ โปรแกรมนี้องค์ชายติดไว้ให้หม่อมชั้นเอง”ฟางรีบพูดไปตามความจริง
 
 
 
 
 
 
“นี่มันมุ่งหน้าจะไปที่เขต7งั้นสิ ดีงั้นเราก็เตรียมคนของเราไปที่เขต7”โทโมะรีบพูดและสั่งนาย
ทหารที่เข้าประชุมด้วยให้เตรียมตัวก่อนที่จะรีบเอาหลักฐานทั้งหมดเอามาให้พวกขุนนางนายก
ของKzใต้ดู
 
 
 
 
 
 
“องค์ชายเพคะ ฟางไปด้วยเพคะ”ฟางรีบวิ่งตามโทโมะที่กำลังจะขึ้นรถทหารKzใต้ไป
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ เธอเป็นผู้หญิงจะไปทำไม มันอันตราย”โทโมะรีบห้ามฟางไม่ให้ไปทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้เพคะหม่อมชั้นไม่ยอมให้องค์ชายป๊อปเป็นอะไรเป็นอันขาด ให้หม่อมชั้นได้ช่วยเถอะนะ
เพคะและอีกอย่างหม่อมชั้นคือคนในพื้นที่เขต7ย่อมรู้ดีถึงเส้นทางที่นั่นนะเพคะ”ฟางรีบพูดแล้ว
คิดถึงป๊อปปี้ทำให้โทโมะอึ้งไม่คิดว่าฟางจะรักป๊อปปี้ขนาดนี้เช่นเดียวกับกษัตริย์Kzใต้ที่ได้ยิน
 
 
 
 
 
“ได้ แต่เธอต้องอยู่กับทหารของKzใต้นะ ห้ามห่างไปไหนไกลนะ”โทโมะพูดก่อนจะเดินขึ้นรถไป
 
 
 
 
 
 
“เรารู้ว่าเธอรักลูกเราแต่อย่าลืมสิว่าเธอคือใครลูกเราคือใคร”กษัตริย์Kzใต้เดินมากระซิบฟาง
 
 
 
 
 
 
“หม่อมชั้นทราบดีเพคะ ว่าฐานะของหม่อมชั้นกับองค์ชายต่างกันแค่ไหน เพียงแค่ให้องค์ชาย
ปลอดภัยหม่อมชั้นก็มีความสุขแล้ว”ฟางพูดแล้วยิ้มทำความเคารพกษัตริย์ก่อนจะรีบขึ้นรถไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อืม อ๊ะ ทำไมเราปวดหัวแบบนี้”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นมาแล้วร้องออกมาด้วยความเจ็บและพยายามจะดิ้น
ก็ชะงักเมื่อพบว่าตัวเองโดนมัดมือมัดเท้าและไม่ไกลจากแก้ว จินนี่และมีน
 
 
 
 
 
 
 
“องค์หญิงเพคะ ตื่นเถอะเพคะ”มีนที่ฟื้นมาก็รีบเรียกจินนี่และแก้วให้ตื่นขึ้นทันที
 
 
 
 
 
 
 
“โง่ๆๆๆ โง่ที่สุดเลย ใครใช้ให้เธอเสร่อตามชั้นมาเนี่ย”จินนี่เมื่อฟื้นก็หันไปโวยวายกับแก้ว
 
 
 
 
 
“ก็แก้วไม่อยากให้พี่สาวคนเดียวของแก้วต้องเป็นอะไรไงล่ะเพคะ”แก้วโพล่งออกมา
 
 
 
 
 
 
“เธอนี่มันเป็นน้องที๋โง่ที่สุด ทั้งๆที่เราเกลียดเธอนักหนาก็ยังจะดีแบบนี้”จินนี่พูดออกมาด้วยความ
รู้สึกผิด
 
 
 
 
 
 
 
“แค่กๆ”แต่ก่อนที่จะมีใครพูดอะไรทุกคนต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงไอมาจากมุมมืดของห้อง
 
 
 
 
 
 
“เฟย์”ป๊อปปี้ที่เตะตะเกียงไฟฟ้าที่วางข้างตัวกลิ้งไปที่ต้นเสียงก็ตกใจเมื่อเห็นเฟย์ถูกมัดอยู่
 
 
 
 
 
“อะ องค์ชาย”เฟย์ปรือตาขึ้นด้วยสภาพอิดโรยก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
 
 
 
 
 
 
“ตายล่ะในที่สุดก็เจอกันพร้อมหน้าสักที”พิมเดินเข้ามาในห้องกับพวกของนายพลทีเจพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“เลวที่สุดที่ริจะก่อกบฏในแผ่นดินตัวเอง”จินนี่รีบว่าทำให้พิมตบหน้าจินนี่หัน
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเลยลูก อย่าพึ่งทำตอนนี้”นายพลทีเจเดินเข้ามาในห้องแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ทำไมนายพลต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย”ป๊อปปี้มองนายพลทีเจแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“เพราะระบอบกษัตริย์มันมีแต่การแบ่งชนชั้นกันยังไงล่ะ แล้วก็มีแต่พวกที่กินบุญเก่าอย่างพวกองค์
ชายมาทำหน้าที่ปกครองบ้านเมือง เพื่อให้บ้านเมืองของเราไม่ด้อยไปกว่าประเทศอื่นเราต้องมีการ
โค่นล้มระบอบกษัตริย์เพื่ออำนาจของทหารเข้ามาทำหน้าที่ปกครองแทน”นายพลทีเจพูดแล้วยิ้ม
ออกมาร้ายกาจ
 
 
 
 
 
 
 
“เลว ทรยศประเทศ ชั่ว”เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงแหบ
 
 
 
 
 
 
“จะตายอยู่แล้วยังจะพูดดีนะ”พิมหันไปว่า
 
 
 
 
 
 
“พอเถอะลูก อดข้าวอดน้ำไปอีกสัก3วันเดี๋ยวก็ตายแล้วล่ะ จริงสิ อาจจะอยู่ไม่ถึง3วันเพราะเดี๋ยว
วันพรุ่งนี้ก็ต้องตายกันหมดทั้งราชวงศ์อยู่ดี555”ทีเจพูดอย่างสะใจก่อนจะเดินออกไปจนหมดห้อง
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเป็นอะไรนะเฟย์”แก้วที่ไม่ถูกมัดเท้าก็วิ่งไปดูอาการของเฟย์
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องห่วง ถ้าที่นี่ไม่อับสัญญาณ โปรแกรมที่เราติดมือถือไว้มันต้องช่วยพวกเราได้
แน่นอน”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนที่จะให้จินนี่หยิบมือถือที่ตัวเองซ่อนที่กระเป๋ากางเกงออกมาดูพบว่า
ก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินมาหาจินนี่นั้นได้เปิดระบบสั่นและเปิดโปรแกรมตามตัวเอาไว้
 
 
 
 
 
 
“แล้วสีแดงๆอีกเครื่องนี่กำลังจะมาหาเรานี่คือมือถือใครเพคะ”จินนี่รีบถาม
 
 
 
 
 
 
“ของฟางน่ะ นี่อย่าบอกนะว่าตามมาด้วย โธ่โว้ยอันตรายแบบนี้แล้วยังจะมาทำไม”ป๊อปปี้พูดออก
มาด้วยความเป็นห่วงฟาง
 
 
 
 
 
“ก็เพราะฟางรักองค์ชายไงล่ะเพคะ”แก้วนิ่งก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริง นั่นก็แค่มารยา อย่าลืมสิว่าแม่นั่นมีสามีแล้วนะเพคะ”จินนี่พูดอย่างไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่เพคะ แม่นั่นแต่งงานกับหนุ่มน้อยพาร์ทไปแล้วตั้งแต่อยู่เมืองไทย นี่ก็คงจะมารยาล่ะสิทำเป็น
ห่วงความจริงก็คงอยากจะมาเกาะแกะองค์ชายแล้วเฉดหัวสามีทิ้ง”มีนรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่ใช่คนแบบนั้นนะ อย่าว่าฟาง”เฟย์ที่ฟังพวกจินนี่ว่าฟางก็พูดแล้วมองอย่างไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะเพคะ ตอนนี้เราอย่าพึ่งมาทะเลาะกันเองเลยเพคะ เราต้องหาทางออกจากที่นี่ให้ได้ก่อน
อย่าลืมสิเพคะว่าพวกนายพลทีเจมีจุดประสงค์จะโค่นล้มระบอบกษัตริย์ หม่อมชั้นว่าเราต้องหา
ทางออกไปจากที่นี่เพื่อเตือนพวกทหารและคนในวังนะเพคะ”แก้วรีบพูดให้ทุกคนไม่ทะเลาะกันเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
ปังๆๆๆๆ
 
 
 
 
 
แต่ระหว่างที่ทุกคนกำลังทางแก้มัดเชือกอยู่นั้นเสียงปืนก็ดังขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“หึ กะแล้วค่ะท่านพ่อ มันต้องเล่นตุกติกให้พวกนั้นตามมาถูก”พิมเดินเข้ามาในห้องแล้วรื้อค้นตัว
ทุกคนก่อนจะเจอมือถือของป๊อปปี้ที่ซ่อนแล้วรีบคว้ามันมาปาทิ้งก่อนที่จะให้ลูกน้องกระทืบป๊อปปี้
แล้วลากออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเอาตัวองค์ชายไปนะ”จินนี่ตกใจรีบพุ่งตัวไปชนพวกทหารที่จับตัวป๊อปปี้ไปแต่ถูกทหารกบฏ
ผลักจนหัวโขกกำแพงอย่างแรงจนสลบ
 
 
 
 
 
“พี่หญิง”แก้วที่แกะเชือกที่มัดเสร็จก็พุ่งไปดูจินนี่
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
พิมรีบตบหน้าแก้วจนหัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“หน้าตาก็ทุเรศ มารยามานี่เลย”พิมรีบว่าก่อนที่จะกระชากตัวแก้วออกมาพร้อมกับพวกของเธอที่
จับตัวป๊อปปี้ออกมาเพื่อที่จะเอาตัวเป็นเครื่องต่อรองพวกโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยตัวคนของเรา”โทโมะรีบสั่งเมื่อพวกของนายพลทีเจและพิมลากตัวแก้วและป๊อปปี้มาถึงเนิน
ดินเพื่อเจรจาต่อรองกัน
 
 
 
 
 
 
 
“มีความจำเป็นอะไรด้วยล่ะองค์ชาย ในเมื่อกระหม่อมต้องการจะโค่นล้มเชื้อพระวงศืทั้งหมดไม่มี
ความจำเป็นอะไรที่จะต้องปรานี”นายพลทีเจพูดจบก็ยิงป๊อปปี้ตกเนินดินต่อหน้าต่อตาทุกคน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“องค์ชาย ไม่!!!!”ฟางกรีดร้องสุดเสียงและเข่าอ่อนลงไป
 
 
 
 
 
 
 
ปัง กระสุนนัดหนึ่งยิงตัดขั้วหัวใจทีเจจนล้มลง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ท่านพ่อ”พิมตกใจรีบเข้าไปดูพ่อตัวเองแต่ช้าไปเมื่อเห็นนายพลทีเจขาดใจตายไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใครว่าเดินมีแค่พวกKzเหนือและใต้เท่านั้น เรายังมีพันธมิตรของเราอยู่”โทโมะพูดนิ่งๆก่อนที่
เฮลิคอปเตอร์และกลุ่มทหารจากทางไทยที่โทโมะแอบติดต่อในตอนแรกจะโผล่เข้ามาจับตัวทุกคน
ไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ อย่าเข้ามานะ อย่ามาจับตัวชั้น”พิมที่เสียใจที่พ่อแท้ๆตัวเองต้องตายก็รีบถือปืนแล้วกระชาก
แก้วที่ถูกมัดอยู่แล้วอยู่บริเวณนั้นมาเป็นตัวประกันเพื่อขู่ทุกคนทำให้ทุกคนไม่กล้ายิง
 
 
 
 
 
 
 
 
“หญิงพิมใจเย็นๆก่อนนะ อย่าทำแบบนี้”โทโมะตกใจรีบเข้าไปไกล่เกลี่ยพิม
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีนี่คงอยากจะได้นังคู่หมั้นหน้าผีนี่คืนล่ะสิเพคะ องค์ชายหม่อมชั้นมันไม่ดี
ตรงไหน หม่อมชั้นทั้งรักและเฝ้ารอองค์ชายมานาน แต่องค์ชายก็เลือกมัน นังองค์หญิงนอกคอกนี่
ทำไมไม่เลือกหม่อมชั้น ถ้าองค์ชายเลือกหม่อมชั้นคงไม่ร่วมมือกับพ่อหม่อมชั้น”พิมระบายทุก
อย่างออกมาอย่างอัดอั้น
 
 
 
 
 
 
 
“พิมเราว่าเธอใจเย็นๆตั้งสติก่อนนะ”แก้วพยายามพูดให้พิมคิดแต่พิมตบแก้วด้วยด้ามปืน
 
 
 
 
 
“หุบปากไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีนังหน้าผี ชั้นเกลียดแก”พิมที่คลั่งก็แผดเสียงว่าแก้ว
 
 
 
 
 
 
“เราบอกเธอแล้วไงกับความรู้สึกที่มีให้เธอมันไม่ใช่ความรักแบบชู้สาวเรารักเธอแบบน้องสาว
เท่านั้นแต่สำหรับแก้วเรารักเธอ”โทโมะพูดออกทำให้พิมกรีดร้องออกมาด้วยความเสียใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่รักหม่อมชั้นก็อย่าหวังจะมีความสุขเลย”พิมที่เสียใจแล้วง้างปืนหมายจะยิงเข้าที่แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
 
เสียงปืนดังขึ้นยิงเข้าที่พิมล้มลงทุกคนหันไปมองจินนี่ที่ออกมาจากห้องขังและหยิบปืนแถวนั้นยิง
 
 
 
 
 
 
 
“อย่างน้อยแก้วเป็นน้องสาวเรา เราไม่ยอมให้ใครมาทำน้องเราหรอก”จินนี่พูดขึ้นก่อนจะทรุดลง
 
 
 
 
 
 
 
 
“องค์ชายไม่นะเพคะ”เมื่อทุกคนถูกจับฟางก็รีบวิ่งไปที่เนินดินแล้วประคองร่างป๊อปปี้ที่ถูกยิง และ
พยายามปั๊มหัวใจให้ป๊อปปี้ฟื้นไปร้องไห้ไปสะอึกสะอื้น พาร์ทที่มาตามฟางเห็นภาพนั้นก็อึ้ง
 
 
 
 
 
 
“พี่หญิงเห็นแล้วใช่มั้ยเพคะว่าลึกลงไปในใจทั้งคู่พวกเค้ารักกัน”แก้วที่ประคองจินนี่ขึ้น จินนี่มอง
ภาพนั้นแล้วรู้สึกจุกที่อก
 
 
 
 
 
 
“แค่กๆ”ป๊อปปี้ที่สลบไปก็เริ่มฟื้นขึ้นมา ฟางยิ้มทั้งน้ำตาก่อนที่จะเรียกหมอให้มาดูอาการ
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้กุมมือฟางแน่นก่อนที่ฟางจะรีบขึ้นรถพยาบาลไปกับป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
จะจบแล้วจ้า อีก2ตอน ทนเบื่อเรื่องนี้ก่อนนะ เพราะไรเตอร์ตั้งใจจะอัพให้จบ
 
 
 
รู้ว่าเรื่องนี้ไม่หนุก รับรองเรื่องหน้าจะเค้นให้ดราม่าสุดๆ แบบไม่มีมุมมุ้งมิ้งเลยละกัน