Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ องค์ชายเพคะเราขี่ม้ากันมาไกลแล้วนะเพคะเรากลับกันเถอะนี่ฝนจะตกแล้วด้วย”ฟางที่อยู่ใน

อ้อมกอดของป๊อปปี้พูดขึ้นขณะที่ชายหนุ่มควบม้าออกจากอุทยานแห่งชาติของKzใต้มาเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

ครืน

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

จู่ๆฝนก็ตกเทลงมาไม่ขาดสายหลังจากที่ฟางพูดจบ

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ยเพคะองค์ชายฝนตกแล้วจริงๆด้วย กลับเถอะเพคะ เปียกหมดแล้ว”ฟางโวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เลิกบ่นสักทีเถอะน่าตอนนี้เราก็เปียกเท่ากันแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วล๊อคตัวฟางไว้ข้างหนึ่งส่วนอีก

ข้างหนึ่งก็บังคับบังเหียนไปทางซ้ายแล้วเข้าป่าไป

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายจะพาหม่อมชั้นไปไหนเพคะหม่อมชั้นจะกลับ”ฟางตกใจก็รีบโวยวายหนักกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

“ไม่ เราเป็นองค์ชายเธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งเรา”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบควบม้าให้เร็วขึ้น

 

 

 

 

 

 

“แต่หม่อมชั้นไม่ได้เต็มใจมาด้วยองค์ชายสักหน่อย”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้ล่ะ อยากจะขึ้นม้ามากับเราเองก็ถือว่าเต็มใจมา”ป๊อปปี้พูดกวนๆ

 

 

 

 

 

 

“ไม่ยุติธรรม เผด็จการที่สุด กรี๊ดดด”ฟางบ่นก่อนจะร้องเมื่อป๊อปปี้หยุดม้าอย่างแรงที่หน้าถ้ำ

 

 

 

 

 

 

“ไม่เข้ามารึไง เมื่อกี้บ่นไม่ใช่หรอว่าตัวเปียก”ป๊อปปี้ดึงไม้ที่ปิดปากถ้ำออกแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เพคะ หม่อมชั้นไม่ไว้ใจองค์ชายอีกแล้ว”ฟางพูดแกมงอนที่ถูกป๊อปปี้หลอกมาด้วยกันอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ที่ไม่ยอมเข้ามาเนี่ยก็เพราะว่าอยากจะหว่านเสน่ห์ให้กับเราล่ะสิ ดูสิ ยิ่งเปียกฝนแบบนี้ยิ่งเห็น

สัดส่วนชัดเจนกว่าเดิน อยากจะเต้นกลางสายฝนรึไง”ป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้ฟางรีบเอามือปิดสัดส่วน

ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายลามก”ฟางหน้าแดงก่อนจะวิ่งนำป๊อปปี้เข้าไปในถ้ำทันที

 

 

 

 

 

“ว้าย”ด้วยที่ข้างในมืดมากทำให้ฟางไม่เห็นทางและจะสะดุดก้อนหินเอา

 

 

 

 

 

 

“ระวังหน่อยสิ ไม่รู้ทางแล้ววิ่งนำมาเนี่ยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะประคองกอดฟางไว้จากนั้นชายหนุ่มก็

หยิบไม้ขีดไฟแถวนั้นจุดใส่ตะเกียงที่ติกตรงผนังถ้ำให้ถ้ำดูสว่างไม่น่ากลัว

 

 

 

 

 

 

 

“ที่นี่เป็นเหมืองแร่เก่าน่ะ ในสมัยเด็กเรามาเที่ยวเล่นกับพี่ชายบ่อยๆเลยแอบให้คนมาต่อเติมให้ไม่ดู

เก่า ตรงนั้นเหมือนจะมีฮีตเตอร์อยู่นะ เสื้อผ้าเปียกแบบนี้ถอดเสื้อผ้าออกสิ แล้วไปอยู่ในผ้าห่มตรง

นั้นก็ได้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะชีกไปที่ปากทางที่มีหินปิดอยู่มีฮีตเตอร์เอาไว้ผิงไฟก่อนจะชี้อีกมุมที่มีฟูก

เก่าๆกับผ้าห่มอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย องค์ชายจะถอดเสื้อผ้าทำไมไม่บอกล่ะเพคะ”ฟางที่หันหลังถอดเสื้อผ้าตัวเองเหลือแต่ชุดชั้น

ในหันกลับมาก็ร้องเมื่อเห็นป๊อปปี้ถอดเสื้อผ้าตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เสื้อผ้าเราเองก็เปียกนี่นา เอาน่าเราเองต่างก็เคยเห็นกันมาหมดแล้วจะอายอะไร เข้าไปหลบใน

ผ้าห่มสิ”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางรีบมุดเข้าไปอยู่ในผ้าห่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางหน้าแดงจัดเมื่อป๊อปปี้มุดตัวเองเข้ามาอยู่ในผ้าห่มด้วยกันตอนนี้เท่ากับว่าเธอกับเข้าที่

สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกัน ฟางคิดย้อนถึงคืนนั้นของเขาและเธอทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เงียบแบบนี้เรารู้นะว่าคิดถึงเรื่องของเรา งั้นเรามารื้อฟื้นกันมั้ย จะได้อบอุ่นร่างกายไปด้วย

เลย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบดันฟางลงไปนอนกับฟูกแล้วขึ้นคร่อมทันที

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายอยากโดนอีกรึไงเพคะ”ฟางพูดขู่ทำให้ป๊อปปี้รีบลุกขึ้นแล้วหุบขาตัวเองทันทีเพราะนึก

หวั่นที่ฟางเตะผ่าหมากเขาวันนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ ผมเปียกนี่เดี๋ยวเราเช็ดผมให้นะ”ป๊อปปี้เห็นผมของฟางเปียกก็รีบลุกไปหาผ้าเช็ดตัวที่มีติด

ในกล่องขนาดใหญ่ที่อยู่ริมห้องมาเช็ดผมให้ฟางทำให้ฟางใจเต้นรัวหวนคิดถึงวันที่ดูดาวกับป๊อปปี้

ที่บ้านเธอ

 

 

 

 

 

“หนาวหรอ”ฟางที่ทั้งหน้าแดงและขนลุกซู่กับการกระทำป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้สังเกตได้ก็รีบกอดฟาง

ไว้หลวมๆมันยิ่งทำให้ฟางใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเมื่อถูกชายหนุ่มทำอะไรดีๆให้เธอ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่องค์ชายเป็นคนยังไงกันแน่เพคะ เดี๋ยวก็กะล่อนเดี๋ยวก็อ่อนโยน”ฟางพูดขึ้นตามตรง

 

 

 

 

 

 

“เธอคิดว่าเราเป็นคนยังไงล่ะ ภายนอกเป็นยังไง ภายในเป็นยังไง”ป๊อปปี้พูดแล้วจ้องตาฟาง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ หม่อมชั้นไม่รู้เพคะ”ฟางรีบหลบตาป๊อปปี้แล้วตอบเสียงอ่อยๆ“แต่เราเธอรู้ว่าเราเป็นคนยัง

ไง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มนิดนึงก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปจูบฟางอย่างอ่อนโยนทำให้ฟางหน้าแดงตกใจ

เมื่อถูกจู่โจะยายามขัดขืนแต่เพราะสัมผัสที่อ่อนโยนของป๊อปปี้และเริ่มเคลิ้มรับรสจูบนี้ก่อนที่จะถูก

ชายหนุ่มดันลงไปนอนและปลดปล่อยอารมณ์ไปตามความต้องการของทั้งคู่

 

 

 

 

 

พอบรรยากาศเป็นใจและอยู่ด้วยกันทีไร คู่นี้เป็นงี้ทุกที เอแล้วจะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย