Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.39 น.

  37 ตอน
  293 วิจารณ์
  62.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) 10 ยังไม่วายเถียงกัน Poppy&Fang Part

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝากด้วยนะเขื่อน”ป๊อปปี้ที่สั่งคนสนิทให้ออกไปซื้อยาให้ฟางเสร็จก็เดินกลับมาที่เตียงนอนตัวเอง

แล้วมองร่างบางของฟางที่ยังสลบอยู่แล้วถอนหายใจ เพราะเมื่อกี้ที่เขากับฟางอยู่ด้วยกันในห้อง

ซาวน่าทำให้ฟางเกิดขาดอากาศหายใจและเป็นลมไป ชายหนุ่มจึงพาฟางมาที่ห้องนอนตัวเองแล้ว

จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฟางเรียบร้อยให้อยู่ในเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของตัวเอง นอนอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“หลับสบายเชียวนะ แม่คนจองหอง”ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างฟางแล้วพูดขึ้นพลางส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

“ทั้งขาวทั้งเนียนแบบนี้เจ้าน่าจะมาเป็นนางสนมข้านะแม่คนอวดดี”ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือลูบที่แก้ม

เนียนของฟางแล้วพูด แล้วคิดถึงวันแรกที่เขาเจอฟางที่เมืองไทยก่อนจะโน้มหน้าลงไปหมายจะ

หอมแก้มฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ทำอะไรน่ะ”ฟางที่ลืมตามาเห็นป๊อปปี้กำลังจะหอมตัวเองก็ตกใจก่อนจะถีบป๊อปปี้ตกเตียงทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ มันจะมากไปแล้วกล้าดียังไงมาถีบเรา”ป๊อปปี้รีบลุกขึ้นมาแล้วว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

“มันก็สมควรแล้วนิเพคะกับสิ่งที่พระองค์ทำกับหม่อมชั้น”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“ที่เราดูแลแล้วอุ้มเจ้ามาที่ห้องนอนเราเนี่ยนะเจ้าเลยถีบเรา เจ้านี่ลืมคุณคนจริงๆ”ป๊อปปี้กอดอก

แล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่พระองค์เกือบปล้ำหม่อมชั้นในห้องซาวน่าล่ะเพคะ”ฟางฮึดฮัดโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“ก็มันเป็นของเคยๆไม่ใช่รึไง ว่าแต่เราทั้งดูแลเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เจ้าแบบนี้ถือว่าเราทำความดีแล้วนะ

งั้นก็ขอชดเชยหน่อยแล้วกัน”ป๊อปปี้ยิ้มกริ่มก่อนจะดันฟางลงไปนอนแล้วขึ้นคร่อม

 

 

 

 

 

 

 

“นี่องค์ชายปล่อยหม่อมชั้นนะเพคะ หม่อมชั้นไม่ใช่นางสนมของพระองค์นะเพคะ”ฟางดิ้นขลุกขลัก

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่ก็ทำให้มันใช่สิ ไม่สนใจรึไง”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะจูบฟางที่ต้นคอทำให้ฟางขนลุกเกรียว

 

 

 

 

 

 

“ไม่เพคะ ไม่ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไงหม่อมชั้นก็ไม่ยอมเป็นนางสนมของพระองค์แน่ๆ เพราะหม่อม

ชั้นมาที่นี่เพื่อเรียนวิชาสตรีชั้นสูง ไม่ใช่หาทางลัดเข้าวังเพื่อบำเรอใคร”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้านี่แปลกคน สาวๆชาวบ้านคนไหนพอได้รู้ว่าต้องมาทำงานในวังแล้วเป็นนางสนมของเราก็ต่าง

ดีใจและยอมพลีกายเป็นของเราทั้งนั้นล่ะ”ป๊อปปี้ลุกออกจากฟางแล้วพูดอย่างหงุดหงิด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ผู้หญิงเราทุกคนต่างมีศักดิ์ศรีนะเพคะ คุณค่าของผู้หญิงไม่ได้มีแค่เรื่องบนเตียงนะเพคะ”ฟาง

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วอย่างเจ้าล่ะ หืม มีอะไรดี รึว่าอยากรูดเสาโชว์ได้นะเดี๋ยวเราสั่งทำพิเศษเพื่อเจ้าเลย”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วเพคะสำหรับเรื่องคืนนั้น ถ้าหม่อมชั้นไม่เมาหม่อมชั้นก็ไม่ทำหรอก”ฟางหน้าแดงแล้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“55555ก็มันเป็นภาพจำของเรานี่ ภาพที่มีสาวขี้เมามารูดเสาเต้นบนฟลอร์ที่ผับเมืองไทยมันช่าง

จำติดตาของเราดีเหลือเกินไหนจะรสชาติที่เผ็ดร้อนของเรา2คนนั้นคืนนั้น”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกริ่ม

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

ฟางได้ยินแล้วหน้าแดงจัดก่อนจะปาหมอนใส่ป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“นี่เจ้าทำร้ายเราอีกแล้วนะแม่คนจองหอง”ป๊อปปี้หันขวับไปก่อนจะหยิบหมอนตีฟางบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็องค์ชายน่ะคิดแต่เรื่องอย่างว่าอีกแล้วนะเพคะ องค์ชายลามก”ฟางว่าแล้วเอาหมอนทุบป๊อปปี้

อีกที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เราบอกแล้วไงว่ามันเป็นภาพจำ นี่แน่ะๆ อยากทำเรางั้นหรอ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะลุกเอาหมอนตี

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย องค์ชายนี่องค์ชายเป็นเด็กรึไงเพคะถึงเล่นอะไรแบบนี้”ฟางไม่ยอมรีบตีป๊อปปี้กลับ

 

 

 

 

 

 

 

“เราไม่ได้เล่นเราเองจริง ยัยคนอวดดีต้องโดนสั่งสอน”ป๊อปปี้ลุกแล้วเอาหมอนตีฟางโดยที่ฟางรีบ

หยิบหมอนอีกใบตั้งรับแล้วตีป๊อปปี้กลับบ้างจากที่ทะเลาะกันก็เริ่มหัวเราะออกมา เหมือนกันทั้งคู่

กำลังอยากล้อเล่นตีหมอนกันเหมือนกับเด็กจนขนเป็ดที่อยู่ข้างในหมอนปลิวว่อน

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้าทำห้องเราพัง นี่แน่ะ”ป๊อปปี้ที่หัวเราะสนุกกับการตีหมอนกับฟางก็ยังไม่หยุดตี

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายนั่นล่ะเพคะเริ่มก่อนนี่แน่ะๆ”ฟางหัวเราะก่อนจะตีป๊อปปี้อย่างไม่มีใครยอมใคร

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้และฟางที่เล่นกันบนเตียงจนขนเป็ดปลิวว่อนก็เซล้มทำให้ป๊อปปี้ล้มลงทับร่างบางของฟาง

ทันที ฟางที่เริ่มเหนื่อยหอบหายใจก็หยุดนิ่งสบตากับป๊อปปี้ที่เริ่มเหนื่อยแล้วเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

“ฟางเราเอายามาให้แล้วนะ เหวอ”เขื่อนและเฟย์เปิดประตูห้องมาก็ต่างตกใจเมื่อเห็นสภาพห้อง

และสภาพของป๊อปปี้และฟางที่นอนคร่อมกันอยู่ ทั้งคู่ได้สติรีบลุกออกห่างกันทันทีก่อนที่ฟางจะรีบ

ออกไปกับเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

เพลย์บอยแบบนี้ ถ้ามาเจอคนที่พยศใส่แบบนี้จะเป็นไงน้อคู่นี้

 

 

 

 

 

 

คือฟิคไรเตอร์จะเป็นฟิคที่พยายามมาอัพทุกวัน เพื่อให้เนื้อเรื่องจบนะ

 

ไรเตอร์อาจจะไม่ใช่คนที่แต่งฟิคเก่งอะไรมากมาย แต่ว่า.....

 

อัพอ่ะไรเตอรือัพอยู่แล้ว คือถ้าจะเม้นแค่คำว่าอัพอ่ะช่วยเม้นความเห็นหน่อยก็ดีนะ

 

 

ถือว่าไรเตอร์ขอนะคะ จะได้แฟร์ๆกับที่อัพฟิคให้อ่านบ่อยๆน้าา

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา