You Bad Man!! คุณมันเลว

 
     ดวงตาเรียวค่อยๆลืมตามองไปรอบอย่างยากลำบาก ภาพคนตรงหน้ามันดูเลือนลางซะจนมองแทบไม่เห็นคิ้วเรียวขมวดเข้าหากันจนภาพเริ่มชัดขึ้น..ชัดขึ้น
     "ละ ลู่หาน!!"ซิ่วหมินร้องลั่นเมื่อเห็นชัดๆว่าคนตรงหน้าเป็นใคร
     "ดีใจจังที่คุณจำผมได้"คนที่ถูกพูดถึงยิ้มอย่างดีใจแต่แววตากลับมองเขาอย่างกรุ้มกริ่ม
     "ฉันมาอยู่นี่ได้ยังไงแล้วทำไมถึงขยับตัวไม่ได้แบบนี้"ซิ่วหมินรู้สึกร่างกายมันขัดไปหมดจะขยับส่วนไหนก็ไม่ได้เลย
     "เดี๋ยวผมช่วย"ลู่หานเดินไปลากกระจกมาอยู่ตรงหน้าร่างเล็ก พอได้รู้สาเหตุของความอึดอัดก็ทำเอาฝ่ายที่อยากรู้พูดไม่ออก สภาพร่างขาวอวบเปลือยเปล่ากึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเก้าอี้สวย ขาทั้งสองถูกดันขึ้นมาจนชิดกับผนักวางแขนเผยให้เห็นส่วนล่างทั้งหมดอย่างโจ่งแจ้ง เชือกเส้นใหญ่มัดติดร่างเล็กไว้กับเก้าอี้แน่นแขนทั้งสองถูกจับมัดไขว้หลังไว้ เชือกสีน้ำตาลสวยมัดอกขาวติดกับผนักพิงกันไม่ให้ดิ้นหนี มันไม่ต่างอะไรกับฉากในหนังเอวีญี่ปุ่นเลย นี่มันอะไรกันเนี่ย!! ลู่หานหันเก้าอี้ให้กลับมาทางตน ก่อนจะคว้าไอโฟนขึ้นมาถ่ายร่างเล็กรัวช็อตแบบไม่ยั้งมือ
     "เห้ย!! อย่าถ่ายนะ!"ซิ่วหมินร้องลั่นพยายามดิ้นให้เชือกคลายแต่มันกลับรัดแน่นขึ้น
     "ยิ่งดิ้นมันจะยิ่งแน่นนะคนสวย"มือขาวเลื่อนมาลูบไล้ติ่งเนื้อที่ชูชันอยู่กลางอกขาว นิ้วเรียวสะกิดก่อนจะเปลี่ยนมาบี้แรงๆ
     "อ้าา! ยะ อย่านะ!"ร่างเล็กเกร็งทั้งร่าง ฟันเรียงสวยกัดลงริมฝีปากเล็กพยายามกลั้นไม่ให้เสียงร้องเล็ดรอดออกมา ลู่หานยิ่งสนุกเมื่ออีกฝ่ายพยายามต่อต้าน จากถ่ายรูปก็เปลี่ยนเป็นถ่ายวีดีโอโดยมีร่างเล็กเป็นนางเอกของวีดิโอนี้ แก้มยุ้ยเหมือนซาลาเปาขึ้นสีแดงเรื่อจนน่าฟัด ส่วนอ่อนไหวตั้งชันขึ้น
     "นี่ซิ่วหมิน..คุณไม่รู้สึกดีบ้างเหรอ"ลู่หานพูดออกมาเป็นภาษาจีน มือหนาวางลงบนแท่งเนื้อร้อน
     " !! "เหมือนกับมือนั่นมีประจุไฟฟ้าอยู่ทันทีที่แตะลงตรงจุดอ่อนไหวขาขาวทำท่าจะหุบเข้าหากันแต่ก็ทำไม่ได้เชือกเส้นใหญ่รัดแน่นกว่าเดิม น้ำใสๆปริ่มบริเวณส่วนหัวนิ้วเรียวหมุนวนบนปลายแท่งช้าๆ
     "ฮ้ะ!อื้อออ"ริมฝีปากสวยเม้มเข้าหากันแน่นเพื่อกลั้นเสียงร้อง ยิ่งลู่หานรุกล้ำเข้ามาทีละนิดสติในการที่จะยับยั้งก็เริ่มเลือนหายไปเรื่อยๆ
     "คุณสวยมากเลยนะซิ่วหมิน สวยยิ่งกว่าคนอื่นที่ผมเคยเจอ" ริมฝีปากร้อนก้มลงสัมผัสหน้าท้องเนียนที่มีกล้ามเนื้อขึ้นเป็นลอนด์สวยจากการเล่นกีฬา นิ้วเรียวเริ่มลุกล้ำช่องทางรักสีสวยมากขึ้น
     "อย่านะ!"ร่างเล็กร้องห้ามเสียงสั่นแต่ร่างกายนั้นกลับบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน ยิ่งอีกฝ่ายปลุกปั่นอารมณ์วาบหวามที่มีตั้งแต่ต้นยิ่งพุ่งสูงขึ้นไปอีก
    "ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีกว่านี้ซิ่วหมิน"นันย์ตาสวยจ้องเรือนร่างอีกฝ่ายไม่วางตา ซิ่วหมินรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังสอดใส่เข้ามาในช่องทางหลัง เม็ดยาที่อยู่ในรูปของแคปซูลถูกดันเข้ามาโดยนิ้วเรียวของอีกฝ่าย
    "เอามันออกไปนะ! เอามันออกมา!"เสียงเล็กร้องลั่น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากก้มดูนิ้วของอีกฝ่ายที่หายเข้าไปในร่างตนเองช้าๆ ความคับแน่นเริ่มก่อตัวขึ้นเมื่อนิ้วนั่นถูกสอดเข้ามาจนมิด
    "อีกไม่นานคุณจะมีความสุขกับมัน " น้ำเสียงเซ็กซี่เอื้อนเอ่ยข้างใบหูสวย นิ้วเริ่มขยับช้าๆอย่างเนิบนาบ
    "อาา อื้ออ อย่า! อ้าา"
    "แบบนี้ดีมั้ย"ริมฝีปากร้อนเล็มเลียใบหูขาวช้าๆทำเอาร่างเล็กคนลุกซู่ไปทั้งตัว แต่ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน ทำไมมันรู้สึกต้องการเรื่องแบบนั้น ใจของเขามันเรียกร้องหาคนปลดปล่อย แท่งเนื้อร้อนตั้งชันความอัดแน่นรอการปลดปล่อย ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของร่างเล็ก มือหนารีบปลดกระดุมเสื้อที่ใส่อยู่อย่างรวดเร็วกางเกงขาสามส่วนถูกถอดโยนไปไกลอย่างไม่สนใจ ถึงเวลาของเขาแล้ว เวลาที่จะได้ครอบครองร่างที่อยู่ตรงหน้า
    "อ้าา ชะ ช่วยด้วย อื้มม" เสียงพูดอย่างแผ่วเบาจนแทบฟังไม่รู้เรื่องลอดออกมาจากริมฝีปากสวยที่เผยอนิดๆดูน่าจูบ ลู่หานชะงักนิดนึง ถ้าเขาจบง่ายเกินไปมันก็ไม่สนุกน่ะสิ ร่างสูงหันไปคว้าเน็กไทสีเข้มขึ้นมาปิดดวงตาเรียวทำให้แท่งเนื้อร่างสูงเฉียดเข้ากับผิวเนียนสวย อาา..มันเป็นเรื่องยากจริงๆที่ต้องอดกลั้นอารมณ์ไว้แบบนี้
    "เรามาเล่นอะไรสนุกๆกันดีกว่า ถ้าคุณตอบถูกคุณจะได้สิ่งที่ต้องการ" ลิ้นร้อนแตะลงที่ช่องทางรักสีสวยผะแผ่วอย่างไม่รังเกียจแรงขยับขาจนเก้าอี้สั่นยิ่งทำให้ร่างสูงสนุกมาขึ้นเป็นกอง ปลายลิ้นร้อนลุกล้ำเข้าไปแตะผนังอ่อนนุ่มอย่างชำนาญก่อนจะวนรอบจนช่องทางรักเต็มไปด้วยน้ำลายสีใส
     "อ้าา อื้ออ อึก! อื้มม" ร่างเล็กหายใจอย่างติดขัด ปลายนิ้วเท้าหงิกงออย่างเสียวซ่านยามที่ถูกอีกฝ่ายสัมผัสยิ่งถูกปิดตาจนมองไม่เห็นด้วยแล้วยิ่งทำให้มันน่าตื่นเต้นและเร่าร้อนกว่าเดิม
     "ทายสิซิ่วหมินว่ากี่นิ้ว"น้ำเสียงพร่าของอีกฝ่ายดังขึ้น นิ้วเรียวทั้งสองถูกสอดเข้าไปจนมิดในทีเดียวจนกระแทกเข้าที่ปุ่มกระสั่นร่างเล็กพอดิบพอดี
     "อ้าา! อ้ะอื้ออ สะ สาม! สามนิ้ว " ร่างเล็กตอบอย่างร้อนรน เขาอึดอัดจนแทบจะไม่ไหวแล้ว ลู่หานวนนิ้วแตะผนังนิ่มไปมาส่งผลให้ร่างเล็กบิดเร้าส่ายสะโพกไปมา
     "ผิดแล้วหนุ่มน้อย สองต่างหากล่ะ"สิ้นเสียงของร่างสูงนิ้วทั้งสองถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็วทำเอาอารมณ์อีกฝ่ายหยุดชะงักทันที
     "พะ พอแล้ว ปล่อยผมซะที "ซิ่วหมินพูดเสียงสั่นจากอารมณ์ที่ค้างอยู่ ทำไมเขาถึงรู้สึกแบบนี้นะ เหมือนกับกำลังจะขึ้นไปจุดสูงสุดแต่ก็โดนคว้าลงมาที่พื้นดินเหมือนเดิม
     "ถ้าปล่อยผมก็ขาดทุนน่ะสิ" มือหนาเอื้อมไปหยิบถุงสีเงินสีเหลี่ยมพอดีมือ ฟันสวยจัดการฉีกมันออกมาใช้อย่างรวดเร็วยังไงซะเขาก็ต้องป้องกันตัวเองใครจะรู้ล่ะว่าคนตรงหน้าผ่านใครมาบ้าง
     "ขาดทุนอะไร ปล่อยนะ! อ้าา!" เสียงหวานร้อนลั่นเมื่อความคับแน่นแทรกผ่านเข้ามาร่างกายเหมือนร่างกายโดนฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ เลือดสีแดงสวยหยดลงเลอะเก้าอี้สวยร่างสูงก้มมองคนใต้ร่างอย่างไม่เชื่อ ร่างเล็กกัดริมฝีปากตัวเองจนเริ่มห้อเลือดเพื่อข่มความเจ็บ
     "ดีใจจัง ที่คุณยังซิง"มุมปากสวยยกยิ้มขึ้นก่อนจะดันความแข็งขืนเข้าไปจนสุดโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเป็นอย่างไร
     "อื้ออ! จะ เจ็บ เอามันออกไป! "สะโพกสวยพยายามถอยหนีแต่ก็ถูกรั้งเข้ามาโดยร่างสูงจนขยับหนีไม่ได้อีก
     "อีกไม่นานคุณจะร้องครางไม่หยุดซิ่วหมิน"
     "มะ ไม่! อื้ออ"ร่างเล็กพูดยังไม่ทันจบก็ถูกปิดด้วยริมฝีปากอีกฝ่ายลิ้นร้อนเข้าฉกชินความหวานจากร่างเล็กอย่างจาบจ้วง แรงกระแทกที่ป่าเถื่อนและรุนแรงทำเอาร่างเล็กน้ำตาซึม มันทั้งเจ็บทั้งรู้สึกดีผสมปนเปกันไปจนรู่สึกสับสนในขณะที่ริมฝีปากหนายังคงทำหน้าที่เล้าโลมได้เป็นอย่างดี ยิ่งร่างเล็กผ่อนคลายเขายิ่งเข้าไปสัมผัสร่างเล็กได้มากขึ้น
     "อึก! อื้มมม อ้ะ"เสียงครางเริ่มดังขึ้นในลำคอขาวหลังจากที่ริมฝีปากหนาถูกถอนออกไป ปลายจมูกโด่งซุกไซร้ลงที่ต้นคอขาวก่อนจะทำรอยรักสีกุหลาบไว้จนทั่วไม่หลงเหลือที่ว่างไว้ให้ใครมาจับจอง แรงบีบรัดบริเวณแท่งเนื้อร้อนเล่นเอาเสียวทั้งร่าง ลู่หานแกะเชือกที่พันรอบขากับอกร่างเล็กเหลือไว้แต่เพียงเชือกที่มัดตรงข้อมือเท่านั้น ลำแขนแกร่งช้อนอีกฝ่ายขึ้นมาจากเก้าอี้แล้วตรงไปยังเตียงกว้างทันที
     "ปะ ปล่อยผมนะ ปล่อย"เสียงแหบพร่าดังขึ้นนัยน์ตาสวยจ้องมองร่างสูงตาเยิ้มผิดกับน้ำเสียงที่พูด ลู่หานไม่แม้แต่จะฟังร่างเล็กถูกจับให้นอนคว่ำมือหนากดลำคอขาวลงกับเตียงไว้ไม่ให้ขัดขืน แค่มือที่ถูกจับมัดไขว้หลังก็ลำบากพอแล้วนี่ยังจะกดไม่ให้เขาขยับตัวได้ จิตใจลู่หานทำด้วยอะไรกัน ทำไมถึงทำกับเขาแบบนี้ สะโพกกลมสวยถูกรั้งขึ้นให้อยู่ในระดับที่ลู่หานพอใจ แท่งเนื้อร้อนเข้าไปเติมเต็มอีกครั้ง
     "อ้ะ อ้าา "เสียงเนื้อกระทบกันผสมปนไปกับเสียงหวานของร่างเล็กดังระงม มันเป็นการร่วมรักที่ป่าเถื่อนและรุนแรงแต่มันก็สร้างความเสียวซ่านให้กับทั้งสองจนยากที่จะถอนตัวขึ้น เหมือนกับหมู่แมลงที่บินเข้าหาดอกไม้งามเพื่อลิ้มลองความหวานแต่ก็แฝงไปด้วยอันตรายและความน่ากลัว
 
     ลู่หานปัดปอยผมที่ลงมาปรกหน้าร่างเล็กให้ออกไปเบาๆ หลังจากเสร็จกิจกรรมสุดวาบหวามที่ใช้พลังเยอะพอสมควรร่างเล็กก็หลับไหลไปทันที ซิ่วหมินโผเข้าหาอกอุ่นอย่างไม่รู้ตัวความเย็นจากแอร์ทำให้แขนเล็กกระชับกอดอีกฝ่ายมากขึ้น ร่างสูงจ้องมองบุคคลที่อยู่ในอกไม่ละสายตา ร่องรอยที่เขาประทับไว้ยังคงเด่นชัดไม่จางหาย
     "คุณต้องเป็นของผมคนเดียวซิ่วหมิน ของผมคนเดียวตลอดไป "