รักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่?

          ป๊อปปี้มองตาคนเสียงหวานที่พูดอ้อนเขาได้อย่างน่ารักในความรู้สึกอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะลุก
เดินไปเอากุ้งที่เตาย่างที่มีป้าแจ่มและสามีกำลังย่างอยู่ให้อย่างรวดเร็ว โดยมีสายตาที่เต็มไปด้วย
แววหวานของฟางมองตามไปจนเสียงชมจากเควินดังขึ้นมาทำลายภวังค์ความคิดของเธอ
"ดูเหมือนคุณป๊อปจะรักคุณแพมมากเลยนะครับ"หน้าหล่อพูดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มๆเรียกรอยยิ้มเขิน
อายบังเกิดกับคนที่โดนล้อทันที
"นั่นสิฟาง แก้วไม่เห็นรู้เลยนะว่าคุณป๊อปเป็นคนน่ารักแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน"แก้วพูดเสริมอีกแรง
โดยส่งสายตาคาดคั้นไปหาเพื่อนเหมือนเตือนว่าเธอต้องการคำอธิบายสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น เคน
ตะทำหน้าเศร้าเพราะเห็นด้วยกับสิ่งที่ทุกคนพูดโดยมีเพียงดาราสาวเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำหน้า
เบื่อหน่ายพร้อมกับเบ้ปากนิด
"เอ่อ..."ฟางอึกอักหลบตาทุกคู่ที่มองมาด้วยความเขินอาย และไม่รู้ว่าจะตอบคำถามทุกคนได้
อย่างไรเพราะเธอขนาดเธอเองยังสับสนกับท่าทีของเขาที่ทำราวกับรักเธอมากมาย แตกต่างกับ
ก่อนหน้านั้นอย่างสิ้งเชิงและเธอก็ยังไม่พร้อมจะหาคำตอบด้วยกลัวจะทำใจยอมรับความจริงที่เกิด
ขึ้นไม่ได้ว่าเขาเปลี่ยนแปลงไปเพราะหลงใหลในรูปกายของเธอหาได้มีใจเข้ามาเกี่ยวข้อง
"ดูสิคุณฟางเขินจนหน้าแดง ทำตัวไม่ถูกหมดแล้วพิมว่าเราเปลี่ยนเรื่องพูดกันดีกว่าค่ะ"พิมช่วยพูด
เปลี่ยนประเด็นแต่ก็ไม่วายส่งสายตาล้อเลียนไปให้อีกคน
 
ป๊อปปี้เดินกลับมาที่โต๊ะเมื่อได้กุ้งเผมตามที่ภรรยาสาวร้องขอ ก่อนจะทำหน้าแปลกใจเมื่อทุกคนใน
โต๊ะยิ้มกันถ้วนหน้า แต่คนข้างกายเขากับหน้าแดงกํ้า "คุยอะไรกันพิม ทำไมฟางหน้าแดงขนาดนี้"
พิมยิ้มก่อนจะพูด"ไม่มีอะไรหรอก คุยกันเรื่องคู่รักบางคู่นะ "
 
   พิมสามารถชวนทุกคนพูดคุยได้อย่างสนุกสนานจึงทำให้เกิดเสียงหัวเราะขึ้นมาเป็นระยะๆจนเวา
ผ่านไปย่างรวดเร็วและแขกทุกคนก็ขอตัวกลับหมดเรียบร้อยรวมทั้งโทโมะและพิมที่กลับห้องจน
หมดแล้วเหลือเพียงแค่หวายที่นั่งจองป๊อปปี้และฟางไม่วางตา
 
   ก่อนที่ป๊อปปี้จะอุ้มภรรยายขึ้นไปบนห้องเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเมื่อเห็นว่าใครโทรมาหน้าคมก็ขรึม
ลงทันตาเห็น หันมองคนข้างๆ"พี่ไปคุยโทรศัพท์ครู่เดียวเดี๋ยวกลับมา รอตรงนี้นะห้ามไปไหน"พูด
จบก็เดินห่างออกไปคุยโทรศัพท์ทันที ทิ้งให้ฟางอยู่กับหวายสองคน
"เธอคงคิดละสิว่าคุณป๊อปรักเธอแล้ว ฉันจะบอกอะไรให้นะ ตอนที่ฉันคบกับเขาแรกๆก็เป็นแบบที่
เขาทำกับเธอ แต่ดูตอนนี้สิพอเขาเจอคนใหม่เขาก็เปลี่ยนใจได้ง่ายๆคุณป๊อปเขาเป็นคนขี้เบื่อไม่มี
ทางหยุดอยู่กับใครคนเดียวนานๆหรอกเธอก็ระวังตัวเองให้ดี สักวันจะกลายเป็นหมาหัวเน่าโดนคุณ
ป๊อปทิ้งไปหาผู้หญิงคนใหม่ที่สดกว่า สวยกว่า และเหมาะสมเท่าเทียมมากกว่าเด็กผู้หญิงที่มีแต่ตัว
เหมือนเธอ"เมื่อรู้ว่าป๊อปปี้ไม่มีางที่จะเก็บเธอเอาไว้อีกต่อไปจึงพูดทำลายความสุขของฟางแม้ว่า
จะไม่ได้ขาคืนมาแค่อย่างน้อยก็ได้ความสะใจ
ฟางเชิดหน้าขึ้นมองหวาย สงสายตาสมเพชไปให้อีกฝ่ายแม้ว่าเธอจะไม่สู้ตนแต่ไม่ได้หมายความ
ว่าจะสู้ไม่เป็น"กลายเป็ฯหมาหัวเน่าเหมือนที่คุณหวายกำลังเป็นตอนนี้ใช่มะเยคะ"ตอบคำพูดของ
อีกฝ่ายด้วยนํ้าเสียงเรียบๆ
"แก...."หวายตาลุกวาวเมื่อโดนว่ากลับ"ใช่แล้วจะทำไม อย่างน้อยคุณป๊อปเขาก็เต็มใจจะยุ่งกับ
ฉันตั้งแต่แรก ไม่เหมือนเธอที่เขาทำเพราะโดนบังคับ และอยากหย่าขาดจากเธอใจแทบขาด"