รักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่?

9.5

เขียนโดย lovefp

วันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.56 น.

  29 ตอน
  81 วิจารณ์
  49.08K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2558 16.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) ยังไม่แน่ใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ป๊อปปี้มองตาคนเสียงหวานที่พูดอ้อนเขาได้อย่างน่ารักในความรู้สึกอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะลุก

เดินไปเอากุ้งที่เตาย่างที่มีป้าแจ่มและสามีกำลังย่างอยู่ให้อย่างรวดเร็ว โดยมีสายตาที่เต็มไปด้วย

แววหวานของฟางมองตามไปจนเสียงชมจากเควินดังขึ้นมาทำลายภวังค์ความคิดของเธอ

"ดูเหมือนคุณป๊อปจะรักคุณแพมมากเลยนะครับ"หน้าหล่อพูดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มๆเรียกรอยยิ้มเขิน

อายบังเกิดกับคนที่โดนล้อทันที

"นั่นสิฟาง แก้วไม่เห็นรู้เลยนะว่าคุณป๊อปเป็นคนน่ารักแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน"แก้วพูดเสริมอีกแรง

โดยส่งสายตาคาดคั้นไปหาเพื่อนเหมือนเตือนว่าเธอต้องการคำอธิบายสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น เคน

ตะทำหน้าเศร้าเพราะเห็นด้วยกับสิ่งที่ทุกคนพูดโดยมีเพียงดาราสาวเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำหน้า

เบื่อหน่ายพร้อมกับเบ้ปากนิด

"เอ่อ..."ฟางอึกอักหลบตาทุกคู่ที่มองมาด้วยความเขินอาย และไม่รู้ว่าจะตอบคำถามทุกคนได้

อย่างไรเพราะเธอขนาดเธอเองยังสับสนกับท่าทีของเขาที่ทำราวกับรักเธอมากมาย แตกต่างกับ

ก่อนหน้านั้นอย่างสิ้งเชิงและเธอก็ยังไม่พร้อมจะหาคำตอบด้วยกลัวจะทำใจยอมรับความจริงที่เกิด

ขึ้นไม่ได้ว่าเขาเปลี่ยนแปลงไปเพราะหลงใหลในรูปกายของเธอหาได้มีใจเข้ามาเกี่ยวข้อง

"ดูสิคุณฟางเขินจนหน้าแดง ทำตัวไม่ถูกหมดแล้วพิมว่าเราเปลี่ยนเรื่องพูดกันดีกว่าค่ะ"พิมช่วยพูด

เปลี่ยนประเด็นแต่ก็ไม่วายส่งสายตาล้อเลียนไปให้อีกคน

 

ป๊อปปี้เดินกลับมาที่โต๊ะเมื่อได้กุ้งเผมตามที่ภรรยาสาวร้องขอ ก่อนจะทำหน้าแปลกใจเมื่อทุกคนใน

โต๊ะยิ้มกันถ้วนหน้า แต่คนข้างกายเขากับหน้าแดงกํ้า "คุยอะไรกันพิม ทำไมฟางหน้าแดงขนาดนี้"

พิมยิ้มก่อนจะพูด"ไม่มีอะไรหรอก คุยกันเรื่องคู่รักบางคู่นะ "

 

   พิมสามารถชวนทุกคนพูดคุยได้อย่างสนุกสนานจึงทำให้เกิดเสียงหัวเราะขึ้นมาเป็นระยะๆจนเวา

ผ่านไปย่างรวดเร็วและแขกทุกคนก็ขอตัวกลับหมดเรียบร้อยรวมทั้งโทโมะและพิมที่กลับห้องจน

หมดแล้วเหลือเพียงแค่หวายที่นั่งจองป๊อปปี้และฟางไม่วางตา

 

   ก่อนที่ป๊อปปี้จะอุ้มภรรยายขึ้นไปบนห้องเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเมื่อเห็นว่าใครโทรมาหน้าคมก็ขรึม

ลงทันตาเห็น หันมองคนข้างๆ"พี่ไปคุยโทรศัพท์ครู่เดียวเดี๋ยวกลับมา รอตรงนี้นะห้ามไปไหน"พูด

จบก็เดินห่างออกไปคุยโทรศัพท์ทันที ทิ้งให้ฟางอยู่กับหวายสองคน

"เธอคงคิดละสิว่าคุณป๊อปรักเธอแล้ว ฉันจะบอกอะไรให้นะ ตอนที่ฉันคบกับเขาแรกๆก็เป็นแบบที่

เขาทำกับเธอ แต่ดูตอนนี้สิพอเขาเจอคนใหม่เขาก็เปลี่ยนใจได้ง่ายๆคุณป๊อปเขาเป็นคนขี้เบื่อไม่มี

ทางหยุดอยู่กับใครคนเดียวนานๆหรอกเธอก็ระวังตัวเองให้ดี สักวันจะกลายเป็นหมาหัวเน่าโดนคุณ

ป๊อปทิ้งไปหาผู้หญิงคนใหม่ที่สดกว่า สวยกว่า และเหมาะสมเท่าเทียมมากกว่าเด็กผู้หญิงที่มีแต่ตัว

เหมือนเธอ"เมื่อรู้ว่าป๊อปปี้ไม่มีางที่จะเก็บเธอเอาไว้อีกต่อไปจึงพูดทำลายความสุขของฟางแม้ว่า

จะไม่ได้ขาคืนมาแค่อย่างน้อยก็ได้ความสะใจ

ฟางเชิดหน้าขึ้นมองหวาย สงสายตาสมเพชไปให้อีกฝ่ายแม้ว่าเธอจะไม่สู้ตนแต่ไม่ได้หมายความ

ว่าจะสู้ไม่เป็น"กลายเป็ฯหมาหัวเน่าเหมือนที่คุณหวายกำลังเป็นตอนนี้ใช่มะเยคะ"ตอบคำพูดของ

อีกฝ่ายด้วยนํ้าเสียงเรียบๆ

"แก...."หวายตาลุกวาวเมื่อโดนว่ากลับ"ใช่แล้วจะทำไม อย่างน้อยคุณป๊อปเขาก็เต็มใจจะยุ่งกับ

ฉันตั้งแต่แรก ไม่เหมือนเธอที่เขาทำเพราะโดนบังคับ และอยากหย่าขาดจากเธอใจแทบขาด"

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา