The lmpudent Darling ป่วนใจรักพ่อหนุ่มสุดดื้อ
-
เขียนโดย nantikorn
วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.16 น.
2 chapter01.บทนำ
8 วิจารณ์
5,803 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 22.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว พนักงานแสนธรรมด๊า~~~ธรรมดาใช้ชีวิตปกติมีความสุข
แต่!!!อยู่ดีๆอีตาโท..โทอะไรน่าาา-*- อ๋อ อีตาโทโมะโทเมะอะไรเนี้ยอยู่ก็มาขอฉันเป็นแฟน
เหอะ หญิงไทยใจกุลสตรีอย่างจริญญามีหรอจะไม่ตกลง???
555ก็แหมมมม ทั้งหล่อ ทั้งรวย ดีไปซะทุกอย่าง(ยกเว้นนิสัย)จริญยอม ค๊าาาาา
จริญไม่รู้หรอกว่าคุณต้องการอะไร แแต่จริญคนนี้จะต้องเอาหัวใจคุณมาให้ได้ คุณวิศวะ
"ยัยแก้วววววตื่นได้แล้วโว้ย". เสียงอันไพเราะดังกังวาลดั่งกระดิ่งบนสวรรค์???
"โอ้ย!!!เจ๊เสียงดังจริงๆเลยจริญจะนอน" หญิงสาวร่างบางนอนแอ่งแม้งนอนอยู่บนเตียง
"แล้วนี้แกไม่ไปทำงานหรือไงห่ะ"ผู้เป็นพี่เจอแบบนี้บ่อยจนชิน (ก็แหมไอ้นิสัยขี้ลืม ซุ่มซ่ามไม่เหมือนใครก็มีแต่แม่จริญคนนี้คนเดียวละ)
"งาน 0__0ซวยแล้ว. เจ๊ทำไมไม่ปลุกแก้วล่ะ"
"ฉันปลุกแกตั้งแต่6โมงแล้วยะ ไอ้ที่ขึ้นมาเนี้ยฉันนึกว่าแกขึ้นอืดแล้วเลยมาดู" เจ๊ใจร้ายอ่ะ
20นาทีผ่านไป เวลา8.30
Keaw talk
แฮ่ก!!แฮ่กโอ้ย จริญจะบ้าตายเจ๊นะ เจ๊ไม่ยอมช่วยฉันเลยให้ตายบิลลลี่นี้ฉันทำสิถิติใหม่อีกแล้วด้วยการอาบน้ำไม่ถึง5นาที เจ๋งฝุดๆ(ควรภูมิใจใช่ป่ะ)
ฉัน ชื่อจริญญา ศิริมงคลสกุล อายุไม่บอกน่าเกลียด ฉันนะเป็นแค่พนักงาน ธรรมดาคนหนึ่ง แถมออกแนวโชคร้ายด้วยซ้ำ มีพี่สาวอยู่นหนึ่งแต่เขาก็มีครอบครัวแล้วละแต่นานทีมา ฉันก็เลยอยู่แบบสาวโสดสนิทขาดพันธมิตรกับผู้ชายใดๆทั้งสิ้น T_Tชีวิตมันน่าเศร้าจริงๆเลย
"โอ้ย!!!" อีตาบ้าฉันยังสาธยายชีวิตฉันยังไม่เสร็จเลย หน็อยแน่ไหนจริญขอดูหน้า. หน่อยสิ เดี๋ยวแม่จะด่าให้ลืมทางกลับบ้านเลย "นี่นายเดินยั..0o0" ซวยแล้วตรูจริญขอเป็นลม...
จริญญาเธอพึ่งเป็นลมสิ จริญเจอใคากันน๊าาาาา
แต่!!!อยู่ดีๆอีตาโท..โทอะไรน่าาา-*- อ๋อ อีตาโทโมะโทเมะอะไรเนี้ยอยู่ก็มาขอฉันเป็นแฟน
เหอะ หญิงไทยใจกุลสตรีอย่างจริญญามีหรอจะไม่ตกลง???
555ก็แหมมมม ทั้งหล่อ ทั้งรวย ดีไปซะทุกอย่าง(ยกเว้นนิสัย)จริญยอม ค๊าาาาา
จริญไม่รู้หรอกว่าคุณต้องการอะไร แแต่จริญคนนี้จะต้องเอาหัวใจคุณมาให้ได้ คุณวิศวะ
"ยัยแก้วววววตื่นได้แล้วโว้ย". เสียงอันไพเราะดังกังวาลดั่งกระดิ่งบนสวรรค์???
"โอ้ย!!!เจ๊เสียงดังจริงๆเลยจริญจะนอน" หญิงสาวร่างบางนอนแอ่งแม้งนอนอยู่บนเตียง
"แล้วนี้แกไม่ไปทำงานหรือไงห่ะ"ผู้เป็นพี่เจอแบบนี้บ่อยจนชิน (ก็แหมไอ้นิสัยขี้ลืม ซุ่มซ่ามไม่เหมือนใครก็มีแต่แม่จริญคนนี้คนเดียวละ)
"งาน 0__0ซวยแล้ว. เจ๊ทำไมไม่ปลุกแก้วล่ะ"
"ฉันปลุกแกตั้งแต่6โมงแล้วยะ ไอ้ที่ขึ้นมาเนี้ยฉันนึกว่าแกขึ้นอืดแล้วเลยมาดู" เจ๊ใจร้ายอ่ะ
20นาทีผ่านไป เวลา8.30
Keaw talk
แฮ่ก!!แฮ่กโอ้ย จริญจะบ้าตายเจ๊นะ เจ๊ไม่ยอมช่วยฉันเลยให้ตายบิลลลี่นี้ฉันทำสิถิติใหม่อีกแล้วด้วยการอาบน้ำไม่ถึง5นาที เจ๋งฝุดๆ(ควรภูมิใจใช่ป่ะ)
ฉัน ชื่อจริญญา ศิริมงคลสกุล อายุไม่บอกน่าเกลียด ฉันนะเป็นแค่พนักงาน ธรรมดาคนหนึ่ง แถมออกแนวโชคร้ายด้วยซ้ำ มีพี่สาวอยู่นหนึ่งแต่เขาก็มีครอบครัวแล้วละแต่นานทีมา ฉันก็เลยอยู่แบบสาวโสดสนิทขาดพันธมิตรกับผู้ชายใดๆทั้งสิ้น T_Tชีวิตมันน่าเศร้าจริงๆเลย
"โอ้ย!!!" อีตาบ้าฉันยังสาธยายชีวิตฉันยังไม่เสร็จเลย หน็อยแน่ไหนจริญขอดูหน้า. หน่อยสิ เดี๋ยวแม่จะด่าให้ลืมทางกลับบ้านเลย "นี่นายเดินยั..0o0" ซวยแล้วตรูจริญขอเป็นลม...
จริญญาเธอพึ่งเป็นลมสิ จริญเจอใคากันน๊าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ